Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E01: “The NBA is Βack! And We are so Glad”

Posted on Oct 19 2018 - 10:41am by Giannis Chatsios

Η σεζόν 2018-19 ξεκίνησε και ο ενθουσιασμός στα γραφεία του Ball Hog είναι τέτοιος που δεν μας επιτρέπει να περιμένουμε καν να συμπληρωθεί ολάκερη βδομάδα για να βγάλουμε το πρώτο Ball Hog’s NBA Report.

Μια Πρώτη Μικρή Ωδή στον Igor Kokoškov

Το magnum opus της επαγγελματικής καριέρας του coach των Phoenix Suns ήρθε το περσινό καλοκαίρι, όταν και οδήγησε την εθνική Σλοβενίας στην κορυφή της Ευρώπης, έχοντας, στην ουσία, δύο κύριους χειριστές και μοιράζοντάς τους το βάρος της δημιουργίας. Στο Phoenix, είτε λόγω κακού σχεδιασμού, είτε κάποιου κεκαλυμμένου master plan, βρέθηκε χωρίς κανέναν τέτοιον, και με το -ό,τι έχει απομείνει από- front office στον οργανισμό να γυρίζει τον Jamal Crawford από τις διακοπές του για να γίνει ο κατά συνθήκη point guard των Suns.

Ο μέσος όρος ηλικίας τους, σε συνδυασμό με την έλλειψη point guard, δημιουργούν στο μυαλό μας μια εικόνα “άρτζι μπούρτζι και λουλάς” παιχνιδιού και μηδενικής δομής. Κι όμως! Με δεδομένο πάντα το ελάχιστο πρώτο δείγμα, φαίνεται ότι ο Kokoskov απαντάει στην πρόκληση αυτή με την αποκεντρωμένη δημιουργία. Στην πρεμιέρα της σεζόν απέναντι στους Dallas Mavericks έγραψαν τον εντυπωσιακό αριθμό των 35 assists με μόλις 11 λάθη, και μάλιστα έχοντας τέσσερις starters τους να συνδυάζονται για 27 από αυτές κάνοντας τέσσερα μόνο λάθη. Χωρίς αμφιβολία, μερικές από αυτές δόθηκαν με μεγάλη γαλαντομία από το play by play department, αλλά αυτό είναι league wide trend και όχι ειδικός περιορισμός.

Πριν φτάσουμε στον καιρό που θα συζητάμε για το playbook του Σέρβου coach, το πρώτο πράγμα είναι ότι φαίνεται να προσπαθεί να θέσει ένα κατώφλι δομής για την ομάδα του και να δίνει την μπάλα στους καλούς του παίκτες εκεί που τη θέλουν. Αυτό δεν θα τον οδηγήσει στα Playoffs, ίσως ούτε καν στις 30 νίκες, αλλά μπορεί να αποτελέσει τη βάση για να μετρήσει και να μετρήσουν τις δυνάμεις τους, το ύψος και το εύρος των δυνατοτήτων τους, κι αυτό είναι ήδη κάτι περισσότερο από ότι γινόταν επί Watson και Triano1)Αν και η δουλειά του Triano σε μια ομάδα που ειλικρινά δεν είχε κίνητρο, δεν ήταν κακή.. Οι Suns δεν θα είναι τόσο εύστοχοι σε κάθε παιχνίδι, ωστόσο η μπάλα γυρνάει, και γυρνάει με σκοπό, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα είναι φουσκωμένα επειδή βρήκαν απέναντι τους μια ομάδα των Mavericks χωρίς τον Barnes και παίκτες που παίζουν πρώτη φορά μαζί επίσημο παιχνίδι.

“Houston do we have a problem?”

Το πρόβλημα πως είχε φανεί πως θα αντιμετωπίσουν οι Rockets στην άμυνα φέτος, μετά τη φυγή των Ariza και Mbah A Moute, αλλά και την συνταξιοδότηση του αρχιτέκτονα της αμυντικής λειτουργίας του “switch all”, Jeff Bzdelik, εκτέθηκε στον μέγιστο βαθμό στην πρεμιέρα της ομάδας-τρένου της περσινής σεζόν, από τους Pelicans. Οι Rockets, πιστοί στο περσινό τους δόγμα για αλλαγή μαρκαρίσματος μετά από κάθε screen, μια στρατηγική -που παρά έναν τραυματισμό (του Paul) και ένα ημίχρονο (το δεύτερο του 7ου τελικού της δυτικής περιφέρειας)- θα γινόταν ο απόλυτος κρυπτονίτης των Warriors, έκαναν ακριβώς το ίδιο και κόντρα στους “Πελεκάνους” στην πρεμιέρα. Όμως, ο coach της ομάδας της Νέας Ορλεάνης, σωστά διαβασμένος, με ένα απλό στη βάση του τέχνασμα, κατάφερε να εκθέσει την συγκεκριμένη στρατηγική. Συγκεκριμένα, ένα απλό screen του Holiday στον Capela στο αριστερό low post, και οι Rockets αυτόματα αλλάζουν με τον Ennis να “παίρνει” τον Davis. Το αποτέλεσμα; Καληνύχτα και καλή τύχη.

Version II, κόντρα στον Michael Carter-Williams:

Ενώ όταν άρχισαν να τον doubl-άρουν, ο Davis δεν είχε κανένα πρόβλημα να βλέπει τον ελεύθερο παίχτη, φτάνοντας δίπλα στους 32 πόντους του και τα 16 rebounds του, και οχτώ assists2)σ.σ. Μπράβο Eric, καλή ιδέα.

Οι Ennis και Melo δεν έχουν ούτε τα σωματικά προσόντα, ούτε την αμυντική προσήλωση, με αποτέλεσμα να μην μπορούσαν επουδενί να σταματήσουν τους ψηλούς των Pelicans που έπεφταν πάνω τους μετά τις αμυντικές αλλαγές της ομάδας του D’Antoni. Τον Ennis εξέθεσε -αναμενόμενα- ο Davis, μα και τον Melo τον έφαγε ζωντανό ο Randle κάθε φορά που τον πετυχαίνε.

Τέλος, ένα δεύτερο ανησυχητικό στοιχείο από την πρεμιέρα των Rockets ήταν τα 32 λεπτά του Paul και η απουσία οποιασδήποτε αξιόπιστης αλλαγής πίσω του, μιας και -προς έκπληξη κανενός- ο Michael Carter-Williams ήταν μεν καλός στον νέο ρόλο που του σχεδίασε ο D’Antony, να επιτείθεται από το post στο καλάθι, αλλά επουδενί δεν μπορούσε να καλύψει τα οργανωτικά καθήκοντα του Paul. Και το ανησυχητικό της όλης υπόθεσης είναι πως δύο σερί σεζόν οι Rockets στην post season αποκλείονται όταν οι superstars της ομάδας εμφανίζονται “καμμένοι”. Ο μεν Harden πρόπερσι κόντρα στους Spurs, o δε Paul, στα 34 του, πέρσι, όταν και τραυματίστηκε από την υπερχρησιμοποιήση. Και για αυτό από νωρίς φέτος θα επαναλαμβάνουμε την φράση του Draymond Green “υπάρχουν παίχτες 82 παιχνιδιών, και παίχτες 16”. Και οι Rockets θα πρέπει φέτος να κάνουν τα πάντα για να είναι αξιόμαχοι σε αυτά ακριβώς τα τελευταία 16. Με Paul ή/και Harden φτυσμένους, δεδομένα δεν θα παίξουν 16, όμως, πόσο δε, να κερδίσουν τόσα στην post season.

Lakers First Struggle

Με παραπάνω από μεγάλη χαρά υποδεχτήκαμε την επιστροφή του Kirk Goldsberry στην αρθρογραφία (μέσω του ESPN), μετά από τρία χρόνια στην ομάδα των analytics των San Antonio Spurs, και παράλληλα και στα social media.

Ωστόσο, στο πρώτο ερώτημα που έθεσε μέσω του λογαριασμού του στο insta ανωτέρω, οι Lakers έδωσαν αρνητική απαντήση: τέλειωσαν μεν στην πρεμιέρα τους κόντρα στους Blazers με 7/30, μα μέχρι και δύο λεπτά πριν τη λήξη του τρίτου 12λέπτου είχαν ακριβώς μηδέν εύστοχα. Οι Lakers είναι τόσο καινούρια, όσο και νεανική στη βάση της ομάδα, και θα χρειαστεί καιρό και παιχνίδια για να δέσει. Η πρώτη τους εικόνα, ωστόσο, παρά την ήττα, δεν ήταν άσχημη, με μια ομάδα που τρέχει το γήπεδο και γυρίζει πολύ την μπάλα στις οργανωμένες καταστάσεις. Η παραφωνία που αναμένουμε να διορθωθεί σύντομα είναι το ξεκίνημα του Cadwell-Pope αντί του εξαιρετικού Josh Hart στο SG της ομάδας.

Το Πρώτο Τρίποντο του Fultz

Μετά από μία σειρά από δισταγμούς στο πρώτο παιχνίδι της χρονιά κόντρα στους Celtics (και την ισοπεδωτική τους ήττα από τη Νέμεσή τους, την 15η στα τελευταία 17 παιχνίδια regular season) που μας ξύπνησαν όλες τις περσινές σχετικές ανησυχίες για τον ίδιο και την αγωνιστική και ψυχολογική του κατάσταση, στο δεύτερο παιχνίδι των Sixers κόντρα στους Bulls, επιτέλους ευστόχησε στην πρώτη του προσπάθεια πίσω από τα 7,25 στο NBA. Για έναν παίχτη που είχε 41,3% σε 126 προσπάθειες στην κολεγιακή του καριέρα στην Washington, χρειάστηκαν 16 παιχνίδια regular και τρία στα playoffs για να ευστοχήσει στο πρώτο του τρίποντο, έχοντας πάρει, ωστόσο, μόλις τέσσερις προσπάθειες από μακριά στα πρώτα 16 του παιχνίδια! Εντυπωσιακό, επίσης, είναι το γεγονός, πως εν έτει 2018, πρώτα πέτυχε triple-double (στην τελευταία αγωνιστική πέρσι) και μετά ευστόχησε σε τρίποντο!

Σε κάθε περίπτωση, με τον Simmons να μην έχει δοκιμάσει ακόμα ούτε ένα τρίποντο φέτος, και έχοντας αστοχήσει και στις 11 όλες και όλες περσινές του προσπάθειες, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για το spacing των Sixers ο Fultz να βρει το σουτ του από μακρία, ειδικά από την στιγμή που ο coach Brown επιλέγει να τους ξεκινάει αμφότερους στο αρχικό σχήμα.

Μια Σημαντική Αλλαγή στον Ορίζοντα

Μία παράλληλη με τα αγωνιστικά είδηση που βγήκε στις πρώτες μέρες της σεζόν ήταν αυτή του προέδρου της G-League, Malcolm Turner, ο οποίος ανακοίνωσε πως η δεύτερη λίγκα της χώρας θα προσφέρει πλέον μια εναλλακτική του κολεγίου επιλογή στους παίχτες που δεν επιθυμούσαν να παραμείνουν πάνω από έναν χρόνο στο NCAA, τους επονομαζόμενους “one and done”, αυξάνοντας το όριο των δυνητικών σχετικών συμβολαίων ως και του ποσού των $125 χιλιάδων για τα πιο hot prospects εξ αυτών, παράλληλα με τη δυνατότητα χρήσης όλων των υποδομών των αντίστοιχων ομάδων του NBA στων οποίων τα affiliated clubs θα αγωνίζονται.

Ωστόσο, σημαντικές ενστάσεις σχετικά εκφράστηκαν εξ αρχής από τον έγκυρο (χρειάζεται αλήθεια να το γράψουμε αυτόν πριν το όνομα του Woj;!) Adrian Wojnarowski:

“Μαμά, ο Boban Πάλι Χαλάει τα Παιχνίδια Μου…”

Αυτά σαν μια πρώτη γεύση και πρώτη αίσθηση από εμάς. Χαρά μας που η NBA season επέστρεψε και μαζί με αυτή και εμείς σε πιο τακτικούς ρυθμούς.

The following two tabs change content below.
Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

References
1 Αν και η δουλειά του Triano σε μια ομάδα που ειλικρινά δεν είχε κίνητρο, δεν ήταν κακή.
2 σ.σ. Μπράβο Eric, καλή ιδέα