Τις προηγούμενες ημέρες κυριάρχησαν δύο εξωαγωνιστικά γεγονότα. Το πρώτο, η μετακίνηση του Butler στους Sixers, και το δεύτερο, η φαρσοκωμωδία με τον Green και τον Durant στους Warriors. Πλέον, όσο περνούν οι μέρες, βλέπουμε και τον αγωνιστικό αντίκτυπο των γεγονότων αυτών, γύρω από μερικές σταθερές. Την ασυναρτησία των Kings, την δυσλειτουργία των Wizards και φυσικά τον LeBron James να είναι μια ομάδα μόνος του.
“Ηλία Ρίχ’το!”
Ξεκινάμε με τα νέα από την Πρωτεύουσα των Η.Π.Α. και τους Wizards:
Οριακά πιο συγκεκριμένοι να γίνουμε, μετά το trade του Butler στους Sixers, και την ηρεμία που φαίνεται να έχει επέλθει στις τάξεις των Cavaliers, οι Wizards παρουσιάζονται εδώ και καιρό ως το μεγαλύτερο καρναβάλι του NBA. Σε αναζήτηση αγωνιστικής ταυτότητας, μα κυρίως σε μία διαρκή ένταση λόγω των παρατεταμένα (εδώ και χρόνια..) κακών σχέσεων μεταξύ των παιχτών της ομάδας.
Προς έκπληξη κανενός, το πρωί της Δευτέρας (ώρα Αμερικής) ο Woj έριξε τη βόμβα του, πως όλοι οι παίχτες της ομάδας είναι διαθέσιμοι για trade, συμπεριλαμβανομένων και των Wall και Βeal. Όπως στη συνέχεια μάθαμε, είχε προηγηθεί (και εκεί) μία έντονη προπόνηση, όπου ο Wall έβρισε τον προπονητή του και οι Wall, Beal, Green και Rivers, πήγαν να πιαστούνε στα χέρια, με τον Beal στο τέλος όλης αυτής της φαρσοκομωδίας να απευθείνεται προς τη διοίκηση, λέγονας μέσες-άκρες “αρκετά ανέχομαι όλη αυτή τη μαλακία εφτά χρόνια”. Wizards, οι μετά-Wolves της καρδιάς μας.
All the Washington Wizards beefs that we know (so far)
Bradley Beal vs. Austin Rivers
John Wall vs. Scott Brooks
John Wall vs. Jeff Green
Kelly Oubre vs. Scott Brooks
Bradley Beal vs. Ernie Grunfeld pic.twitter.com/BEokU1a9Nn— SB Nation (@SBNation) November 20, 2018
Η άποψή μας, λοιπόν, είναι πως η συγκεκριμένη κίνηση, το πάτημα του κουμπιού κατεδάφισης είναι η σωστή. Ο Scott Brooks δεν μπόρεσε ποτέ στην ουσία να δώσει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο νίκης στην ομάδα, ο Wall δεν ταίριαξε ποτέ με τον Beal, πόσο δε, δεν κατάφερε ποτέ να γίνει ο ηγέτης που στην Washington ήλπιζαν, με τον βασικό pg τους να βρίσκεται σε μία διαρκή διάθεση γκρίνιας για τα πάντα. Στην αρχή επειδή οι Beal ($127 εκατ./5 χρόνια) και Porter ($107 εκατ/4 χρόνια) ανανέωσαν με περισσότερα λεφτά από αυτόν1)Πράγμα αυτονόητο, αφού υπέγραψαν μετά από εκείνον χρονικά, σε offseasons με υψηλότερο cap., στη συνέχεια μία με τον Beal, κυρίως με τον Gortat, για αγωνιστικούς λόγους, αλλά βασικά διαρκώς με τα ίδια του τα ρούχα. Αγωνιστικά, βρίσκεται σε πτώση εδώ και δύο και πλέον χρόνια, με τακτικούς τραυματισμούς, αλλά και χωρίς καμία εξέλιξη στο παιχνίδι του. Ο Porter πληρώνεται με ένα max που κάθε άλλο παρά του αξίζει για τον ρόλο του απλά συμπαθητικού ρολίστα που καλύπτει, ενώ το συμβόλαιο του Mahimni ($64 εκατ./4 χρόνια) αποτελεί από τα αγαπημένα ανέκδοτα της Λίγκας από το καλοκαίρι του 2016 ως και σήμερα. H προσθήκη του Howard το φετινό καλοκαίρι ήταν απλά η ολοκλήρωση του προγράμματος του τσίρκου με έναν ακόμα κλόουν.
Το ίδιο καλοκαίρι, που, από τα μέσα αυτού, ο Gus έγραφε πως η τρέχουσα σύνθεση αποτελούσε “Το Τελευταίο Στοίχημα” για αυτό το roster, καταλήγοντας συγκεκριμένα:
“Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που αυτή η ομάδα σκάσει σαν βόμβα; Τότε όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά, με πρώτο και επικρατέστερο να δούμε την διάλυση του ρόστερ των Wizards και την έναρξη του rebuild.”
Συνεπώς;
Συνεπώς ό,τι ακριβώς έλεγε και ο Gus και ό,τι ακριβώς πάει να γίνει. Η ομάδα μάλλον είχε πιάσει το ταβάνι της στην post season του 2017, όταν και έφτασαν παρά μια νίκη μακριά από τους τελικούς της Ανατολής, καθώς έκτοτε ούτε η ομάδα συνολικά, αλλά και κανένας παίχτης της ατομικά (με μία μικρή εξαίρεση ο Beal) δεν έχει καταφέρει να εξελιχθεί ως προς το οτιδήποτε.
Ωστόσο, όσο και αν η απόφαση να δώσουν, ειδικά τον Wall, που φαίνεται να είναι η πηγή κάθε γκρίνιας και κάθε προβλήματος, είναι η σωστή (αν όχι η μόνη) επιλογή, με το συμβόλαιό των 85 εκατ./5 χρόνων αυτού να τελειώνει το καλοκαίρι του 2019 και να ξεκινάει το supermax (που βιάστηκαν να του προσφέρουν την offseason του 2017) των $170 εκατ./4 χρόνων από την επόμενη σεζόν, από την πλευρά μας θα αρκεστούμε σε ευχές για καλή τύχη στην προσπάθεια ανταλλαγής του2)Ειδικά χωρίς να χρειαστεί και να δώσουν πρόσθετα assets, όχι να πάρουν, για να το ξεφορτωθούν το συγκεκριμένο…!
Crisis Management
Πριν δύο βδομάδες μαζεύαμε το σαγόνι μας από το πάτωμα με όσα έκαναν εντός παρκέ. Δύο βδομάδες μετά και πάλι το μαζεύουμε από το πάτωμα, αλλά πλέον για τους ακριβώς αντίθετους λόγους.
The Warriors' nightmare week
Monday: OT loss vs Clippers, Draymond blow up
Tuesday: Draymond suspension, narrow win over Hawks
Wednesday: Curry announced out 10 more days
Thursday: Loss vs Rockets
Friday: Draymond out with toe sprain
Saturday: Loss vs Mavs
Sunday: Loss vs Spurs— Anthony Slater (@anthonyVslater) November 19, 2018
Στις δηλώσεις του μετά και την ήττα από τους Spurs ο Kerr ήταν ευθύς.
Steve Kerr says the Warriors are experiencing a dose of reality. pic.twitter.com/ol4ZkKR8X0
— ESPN (@espn) November 19, 2018
Ήταν όμως και αληθινός; Αυτό είναι που μένει να αποδειχτεί.
Και το λέμε αυτό καθώς δεν θεωρούμε πως ένα τέτοιο ρόστερ, με το παρελθόν πρωταθλητισμού που κουβαλάει, την κουλτούρα που έχει οικοδομήσει, όσο και αν αυτή κλυδωνίστηκε την τελευταία εβδομάδα, με το διαστημικό υλικό που διαθέτουν (έστω σε επίπεδο εφτά παιχτών και όχι σε βάθος), δεν μπορεί να ξεπεράσει μία κρίση στα μέσα του Νοέμβρη, όταν τα κρίσιμα ξεκινάνε σε πέντε ακριβώς μήνες. Αντίθετα, η άποψή μας είναι πως βρισκόμαστε σε μια philjackson-ική διαχείριση από πλευράς Kerr, που εκτονώνει την ένταση, και στήνει μία σειρά από -κυρίως εσωτερικής κατεύθυνσης- mind games, για να κινητοποιήσει τους παίχτες του, ξυπνώντας εγωισμό και ένστικτα πρωταθλητισμού. Αν πέφτουμε μέσα σε αυτό ή όχι, θα φανεί από το πως θα αναφερόμαστε και εμείς και εσείς στα γεγονότα του Νοέμβρη στα μέσα του Ιούνη του 2019.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και με δύο superstars (αντί για πέντε), αυτή η εικόνα δεν δικαιολογείται.
H Καθιερωμένη Γωνιά του LeBron και των Lakers
Βλέποντας τον LeBron τα μεσάνυχτα της Κυριακής απέναντι στο Miami, νιώσαμε πως είχαμε μεταφερθεί στο (πιο μακρινό από όσο νομίζουμε) 2011. Και δεν είναι οι 51 πόντοι του ή τα 6/8 τρίποντα. Δεν είναι το τι κάνει στην 16η του σεζόν στη Λίγκα, έναν μήνα πριν την συμπλήρωση των 34 του και την στιγμή που όλη του η draft class είναι μεταξύ κλινικών, συνεργείων και προχωρημένης μπασκετικής σήψης. Είναι η γαμημένη άνεση με την οποία τα κάνει. Το ότι παίρνει φόρα να καρφώσει και ό,τι βρεθεί στο διάβα του θα το ισοπεδώσει. Το ότι βάζει σε drive του το κορμί του ο Whiteside και ο εκείνος τον σωριάζει κάτω σαν να είναι παιδάκι του δημοτικού, χωρίς ο ίδιος καν να χρειαστεί να τρεκλίσει από την σύγκρουση. Είναι η άνεση με την οποία θα σηκωθεί από τα 8,5 μέτρα και θα το κολλήσει χλατσωτό σαν να είναι ο Curry. Με το χέρι του αμυντικού μες στα μούτρα του. Είναι η εξυπνάδα με την οποία κινείται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σαν να σκέφτεται το παιχνίδι, να διαβάζει κάθε φάση και να εκτελεί το καθετί, όχι ένα, αλλά δύο κλικς πιο γρήγορα από κάθε άλλον μες στο παρκέ.
Στην πιο “οικονομική” για αυτόν σεζόν, αγωνίζεται κατά μέσο όρο λιγότερο από κάθε άλλη της καριέρας του, “μόλις” 34,5 λεπτά, και ωστόσο είναι ο μόνος παίχτης με 27+ πόντους, και από εφτά plus σε rebounds και assists. Τρίτος σε PER στη Λίγκα, πίσω μόνο από Curry και Davis, με 27,3. Και όλα αυτά με μία άνεση και ένα στυλ που ακροβατούν μεταξύ του θαυμαστού και του εκνευριστικού.
Κάθε φορά νομίζουμε πως δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να ειπωθεί για αυτήν μπασκετική διάνοια, και κάθε φορά δεν μας αφήνει να κοιμόμαστε χωρίς τύψεις αν δεν καταθέσουμε τον θαυμασμό μας3)Σημείωση του editor Χάτσιου: τουλάχιστον μερικούς από εμάς. Τον Απρίλη που θα πάει σπίτι του από τον πρώτο γύρο θα’μαστε καλά..
Στα ανησυχητικά, ωστόσο, είναι τα πιτσιρίκια που είναι γύρω του μαζεμένα. Ο Ingram στο παιχνίδι του βγάζει έναν εκνευρισμό, μια έλλειψη συγκέντρωσης και μία διαρκή ανωριμότητα, τόσο εκτελεστικά, όσο -και κυρίως- αμυντικά και οργανωτικά, στους ρόλους, με άλλα λόγια, των αυξημένων αρμοδιοτήτων που έχει αναλάβει φέτος και που -προς ώρας τουλάχιστον- δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει.
(Προοικονομία: Αν θα γίνει το κεντρικό ανταλλακτικό κομμάτι ενός σημαντικότατου upgrade, ο γερό Jarrett Jack, θα μας το προσφέρει σε ένα εντυπωσιακό σφηνάκι ακολούθως.)
Και αν για να καλύψει τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αδυναμίες των νεαρών συμπαικτών του ο Τεράστιος4)Κι άλλη σημείωση του editor: “BronHog” στα καλύτερά του… χρειάζεται να ανάψει από τώρα τις τουρμπομπουκάλες, τότε μάλλον υπάρχει θεματάκι.
Οπότε προς ώρας απολαμβάνουμε και παρακολουθούμε, καταγράφουμε και σημειώνουμε, θαυμασμό και προβληματισμούς.
Και ακριβώς σε αυτό το μεταίχμιο, μεταξύ θαυμασμού και προβληματισμού, κινείται διαρκώς ένα ακόμα young asset της ομάδας, ο Lonzo Ball, ο οποίος κάθε φορά που σουτάρει στρίβουμε το κεφάλι μας με αποτροπιασμό, μα όταν βλέπουμε το τι κάνει στην άμυνα, πεταγόμαστε όρθιοι και χειροκροτούμε.
Lonzo Ball with Big Baller D here. #respect pic.twitter.com/HP8158Urig
— HoopsHype (@hoopshype) November 18, 2018
Eξακολουθώντας να αναλύουμε το trade του Butler στους Sixers
Ακούσαμε σε δύο διαφορετικά podcasts ένα ενδιαφέρον στατιστικό pattern για την αλλαγή του τρόπου παιχνιδιού του Jimmy Butler στα ξεκινήματα της παρουσίας του στους Sixers, και καθώς τα στατιστικά είναι από την Second Spectrum (που εμείς δεν έχουμε πρόσβαση) τα παραθέτουμε με τις πηγές τους5)Τα dribbles and touches per game από το pod του Zach Lowe με τον Howard Beck, στο 30ο λεπτό ακριβώς, και αυτό του συνολικού χρόνου κατοχής της μπάλας στο Corner 3 του The Ringer, στο 2ο λεπτό.: ο Jimmy, λοιπόν, ενώ στους Wolves είχε κατά μέσο όρο 195 dribbles, 64 touches και κρατούσε την μπάλα στα χέρια του για 4,4 λεπτά ανά αγώνα, στο ντεπούτο του με τους Sixers τα αντίστοιχα νούμερά του ήταν 68 dribbles, 41 touches, και μόλις 1,7 λεπτά κατοχή μπάλας.
Σίγουρα το δείγμα είναι ελάχιστο, και όσο μπαίνει στα συστήματα της ομάδας το πιθανότερο είναι τα νούμερα αυτά να αρχίσουν να ανεβαίνουν σημαντικά. Ωστόσο, αυτή η πρώτη ανάγνωση, σε συνδυασμό με το κάτωθι tweet που είδαμε
Jimmy Butler has the perfect partner to make him look unselfish in Philly. Ben Simmons loves getting buckets off cuts and Jimmy can find him. Could change the narrative around Butler.
— Tas Melas (@TasMelas) November 18, 2018
μας κάνουν για πρώτη φορά να πούμε πως βλέπουμε να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες η συνύπαρξη των εν λόγω Big-3 στους Sixers.
Vlade την παλεύεις;
Μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της Λίγκας ως τώρα είναι αναντίρρητα οι Sacramento Kings, που μετά από 16 παιχνίδια κανένας μας δεν θα πόνταρε πως οι νίκες τους θα ήταν περισσότερες από τις ήττες τους. Ωστόσο, σαν μια κατάρα να υπάρχει διαρκώς πάνω από τον οργανισμό, ένα αέναο μαρτύριο να πρέπει να περνάνε οι οπαδοί τους, σαν να μην τους είναι αρκετή η ανάμνηση για το πως αποκλείστηκαν από τους Lakers to 2002, κάθε φορά που το χειλάκι τους πάει λίγο να κοιτάξει προς την μεριά του αυτιού, σχηματίζοντας κάτι σαν χαμόγελο, αμέσως πρέπει μια σφαλιάρα να τους επαναφέρει στην ατέρμονη μιζέρια τους.
Αυτή τη φορά η σφαλιάρα είναι οι φήμες για ενδεχόμενη απομάκρυνση του προπονητή Dave Joerger, επειδή ο GM Divac δεν συμφωνεί με την (περιορισμένη κατ’αυτόν) χρησιμοποίηση του Marvin Bagley (του τρίτου). Kαι εμείς αναρωτιόμαστε: Aλήθεια τώρα Vlade;! Δες! Όχι, αλήθεια, Vlade, δες!
Με τον Joerger να έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στην εξέλιξη του Fox, όπως έχουμε δει και σε προηγούμενα κείμενά μας,
με τον Bogdanovic τώρα να αρχίζει να μπαίνει σιγά-σιγά στο rotarion μετά τον τραυματισμό του, δεν έχει την παραμικρή λογική να χαλάσουν την ισορροπία, την ηρεμία και το καλό αγωνιστικό προφίλ που (μετά από αιώνες) η ομάδα βγάζει γιατί απλά τους έπιασε πρεμούρα να αναδειχθεί το ταλέντο του Bagley μετά από 12 ή 15 παιχνίδια όλα και όλα. Κοινώς: Vlade σοβαρέψου και άσε τον άνθρωπο να συνεχίσει τη δουλειά του. Για τον θεό, δηλαδή, πάμε προς τέλη Νοέμβρη και οι Kings έχουν καλύτερο ρεκόρ από τους Spurs!
Σφηνάκια
1/ Mένοντας λίγο ακόμα στους Warriors, είναι εντυπωσιακό πως σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του NBA, οι Klay Thompson και Kevin Durant είναι πρώτος και τέταρτος στα “απαγορευμένα” midrange shots ως τώρα στη Λίγκα, με 7,8 και 6,9 προσπάθειες ανά παιχνίδι αντίστοιχα. Αν κανείς αναλογιστεί πως στη δεύτερη και τρίτη θέση, με 7,7 και 7,5, είναι οι DeMar Derozan και LaMarcus Aldridge αντίστοιχα, δεν είναι να απορεί κανείς που το shot chart της μεταξύ τους αναμέτρησης την Κυριακή θύμισε πινακίδα σήμανσης στην Κρήτη.
2/ “Ζούμε την περίοδο που” Ι: ο Joel Embiid είναι πρώτος σε αγωνιστικά λεπτά σε όλο το NBA με 628. Φτου-φτου και σιδερένιος να είναι ο γίγαντας!
3/ “Ζούμε την περίοδο που” ΙΙ: το σερί παιχνιδιών με τουλάχιστον ένα τρίποντο σε κάθε αγώνα το έχει ο Joe Harris, έχοντας σκοράρει τουλάχιστον ένα σε 32 διαδοχικά παιχνίδια. Αμέ.
4/ Και αφού παίζουμε προς ώρας Σφηνάκια κατηγορίας “Παράλογα”, πάμε και δαύτο:
Κι αν δεν σας φαίνεται παράλογο αρκετά από μόνο του αυτό το 81,5% (44/54) του DeAndre στις βολές, να το κάνουμε ακόμα παραπάνω, λέγοντας πως αυτό είναι ποσοστό υψηλότερο από το αντίστοιχο που έχει στα καρφώματα (στα καρφώματα!), με 32/41 και 78%. Με τις υγείες σας.
5/ Παράλογα είπαμε; Έχουμε κι άλλο! Jarrett Jack δεν ξέρουμε τι πίνεις αυτή την περίοδο ή τι δάφνες μύρισες, αλλά ούτε σε fantasy ομάδα μετά από μία σειρά ληστρικά trades δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε πως κάτι τέτοιο θα είναι ποτέ δυνατόν.
Man if y’all thought the league was in trouble before they bout to mess around and have AD KD and Bron all on the same team 🤦🏽♂️
— JARRETT JACK (@Jarrettjack03) November 15, 2018
Τώρα αν είναι να το ζήσουμε και αυτό, ναι θα απαντήσουμε, από περιέργεια, θαυμασμό και δέος6)Editor III: Mόνο επειδή ο Νίκος που γράφει το συγκεκριμένο σφηνάκι υποστηρίζει Lakers θα πούμε οι υπόλοιποι..
6/ Στη Minnesota:
1: Kάνει πολύ κρύο
2: Δεν γουστάρουν καθόλου (πια) τον Butler (και το δείχνουν)
His old team may say the feeling is mutual https://t.co/Tdwb6QzNUR
— SportsEthos Minnesota Timberwolves Coverage (@EthosWolves) November 17, 2018
3: Oύτε τον Thibodeau γουστάρουν (για να μην νομίζετε πως μόνο εμείς τα λέμε εδώ πέρα, σχεδόν εμμονικά)
It'll be interesting to see what the rotation is tonight with a team that's basically at full-strength. There's the general consensus, then there's Thibs
— SportsEthos Minnesota Timberwolves Coverage (@EthosWolves) November 17, 2018
7/ Fantasy είπαμε παραπάνω, και να επανέλθουμε λίγο. Αν στη Λίγκα σας παίζετε και κατηγορία “κερδισμένα επιθετικά fouls”, πάρτε τον Lowry και ξεκινήστε κάθε αγωνιστική με 1-0 από τα αποδυτήρια.
No player has sacrificed his body more than Kyle Lowry this season. pic.twitter.com/CVFt2XwqBU
— StatMuse (@statmuse) November 16, 2018
8/ Ελάτε, παραδεχτείτε το, έχει πάντα περισσότερη πλάκα όταν γλεντάς τον αδερφό σου με κάτι που του φαίνεται παράλογο, αλλά, παρόλα αυτά, του το κολλάς στα μούτρα!
https://twitter.com/TheRenderNBA/status/1064430935138099200
9/ Το σαγόνι μας από το πάτωμα, βέβαια, το Σαββάτο το μαζεύαμε και με τα απίθανα του Kemba.
Kemba Walker finishes w/ 60 points in OT loss to Sixers.
— 2018-19 NBA season high (52, Thompson)
— Hornets franchise-record (52, Walker)
— Career-high (52)
— Last player w/ more points in NBA game: Devin Booker w/ 70 in March 2017.
— Outscored all of his teammates combined. pic.twitter.com/BX0501v3kw— Ben Golliver (@BenGolliver) November 18, 2018
Μα το ακόμα εντυπωσιακότερο είναι πως μέχρι τώρα οι Hornets έχουν παίξει τρία παιχνίδια κόντρα στους Sixers, τα έχουν χάσει και τα τρία, με συνολική διαφορά έξι (έξι!!) πόντων, εκ των οποίων τα δύο στην παράταση!
10/ Τέλος, να χαιρετίσουμε την πρόσληψη της τεράστιας Sue Bird στο τεχνικό team των Denver Nuggets. Η Bird υπήρξε μέχρι και το πρόσφατο καλοκαίρι ένας μύθος του WNBA, του γυναικείου μπάσκετ συνολικότερα, έχοντας στεφθεί τρεις φορές Πρωταθλήτρια WNBA, 11 φορές All Star, πέντε φορές All WNBA first team, και αποτελεί την παίχτρια με τα περισσότερα παιχνίδια στο WNBA, με 508, αλλά και την παίχτρια με τις περισσότερες assists στην ιστορία της Λίγκας, έχοντας αγωνιστεί και τις 16 σεζόν της αγωνίστηκε με τις Seattle Storm (2002-2018). Μα οι διακρίσεις της δεν σταματούν εκεί, μιας και η Bird είναι τρεις φορές χρυσή Ολυμπιονίκης και τέσσερις Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, αλλά και τέσσερις φορές Πρωταθλήτρια Euroleague, καθώς τους χειμώνες της τους περνούσε για μεγάλο διάστημα στην Ευρώπη, αγωνιζόμενη στη Ρωσία, και συγκεκριμένα στη Δυναμό Μόσχας (2004-06), στη Spartak Μόσχας (από το 2006 ως το 2011, με την οποία κατέκτησε και τις Ευρωλίγκες) και, τέλος, στην UMMC Ekaterinburg (2011-14). Κάθε επιτυχία και στο καινούριο της ξεκίνημα από εμάς!
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
↑1 | Πράγμα αυτονόητο, αφού υπέγραψαν μετά από εκείνον χρονικά, σε offseasons με υψηλότερο cap. |
---|---|
↑2 | Ειδικά χωρίς να χρειαστεί και να δώσουν πρόσθετα assets, όχι να πάρουν, για να το ξεφορτωθούν το συγκεκριμένο… |
↑3 | Σημείωση του editor Χάτσιου: τουλάχιστον μερικούς από εμάς. Τον Απρίλη που θα πάει σπίτι του από τον πρώτο γύρο θα’μαστε καλά. |
↑4 | Κι άλλη σημείωση του editor: “BronHog” στα καλύτερά του… |
↑5 | Τα dribbles and touches per game από το pod του Zach Lowe με τον Howard Beck, στο 30ο λεπτό ακριβώς, και αυτό του συνολικού χρόνου κατοχής της μπάλας στο Corner 3 του The Ringer, στο 2ο λεπτό. |
↑6 | Editor III: Mόνο επειδή ο Νίκος που γράφει το συγκεκριμένο σφηνάκι υποστηρίζει Lakers θα πούμε οι υπόλοιποι. |
Απορία: γιατί στο “shot chart της μεταξύ τους αναμέτρησης την Κυριακή” υπάρχει σύνδεσμος από τον ESPN Ινδίας και όχι το .com; Πως ακριβώς σας εμφάνισε την Indian έκδοσή του; Εκτός, αν ενημερώνεστε, για κάποιο λόγο, από εκεί… 🙂
[VPN με ινδικό IP για φτηνότερο league pass (σσσσς…)]
Χαβά κάνω.
Δεν έχω ιδέα γιατί εν προκειμένω μπήκε το ινδικό link. 🙂
Ωραίο!