Ball Hog’s Weekly Report S05E40: “Less is Μore”

Posted on Mar 14 2019 - 6:46pm by Giannis Chatsios
Categorized as
1625
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Μετρώντας ανάποδα για τα τελευταία 15 παιχνίδια της σεζόν και την έναρξη των Playoffs, οι Νίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού παρουσίαζουν το 40ο (το γράφουμε για να το πιστέψουμε και οι ίδιοι!) Ball Hog’s Weekly Report της σεζόν με όλα όσα άξια αναφοράς διαδραματίστηκαν στη Λίγκα τις μέρες που προηγήθηκαν.

Ουκ εν τω πολλώ το ευ (;)

Στη μάχη για το πλασάρισμα στα Playoffs, αλλά και για την αγωνιστική θωράκιση όταν αυτά έρθουν, ουκ ολίγες ομάδες αποφάσισαν να προχωρήσουν σε προσθήκες. Οι Sixers σε μια κίνηση all-in έφεραν τον Tobias Harris στην Pennsylvania, οι Kings μάζεψαν τον Harrison Barnes από το Dallas, οι Raptors αντάλλαξαν επίσης το βάθος τους για τον Marc Gasol που φυτοζωούσε στο προορισμένο για τη λοταρία Memphis, ενώ οι Nuggets είχαν την εσωτερική προσθήκη του Isaiah Thomas.

Οι Sixers, λοιπόν, είναι μέχρι στιγμής εξαιρετικοί στα λεπτά που έχουν παίξει μαζί οι τέσσερις stars τους, αλλά αυτά τα λεπτά είναι ελάχιστα, κι ακόμα και έτσι φαίνεται κάπου να μην παίρνουν το 100% του Butler και του Harris σε αυτή την υλοποίηση. Παράλληλα έχουν απογυμνώσει τελείως τον πάγκο τους και ελπίζουν ένας εκ των Jonathon Simmons και James Ennis να ζεσταθεί από τα 7,25.

Οι Raptors, παρά το καλό ξεκίνημα με τον Gasol, επίσης φαίνεται να αρρυθμούν, προσπαθώντας να αντικαταστήσουν την επί χρόνια γνωστή συνεισφορά των Valanciunas και Wright με τον Gasol και τον Lin. Κανείς εκ των δύο τελευταίων όμως δεν σουτάρει καλά μέχρι στιγμής, ούτε έχει ενταχθεί με απρόσκοπτο τρόπο στο σύστημα του Nick Nurse, και η ελπίδα ότι θα κάνουν την ομάδα αλεξίσφαιρη στις όλο και τακτικότερες απουσίες που γράφει ο Kawhi Leonard έχει διαψευστεί. Η δεύτερη θέση δεν απειλείται, όμως οι Raptors έχουν 14 παιχνίδια για να αποδείξουν ότι η θυσία δύο νεαρών σχετικά μονάδων, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την επόμενη μέρα όσο Lowry και Ibaka μεγαλώνουν, άξιζε τον κόπο. Και η απόδειξη δεν είναι άλλη από την πολυπόθητη παρουσία στους Τελικούς.

Η σεζόν των Kings είναι ούτως ή άλλως επιτυχημένη, καθώς έχουν ήδη ξεπεράσει το καλύτερο ρεκόρ τους την τελευταία δεκαετία, σε μια σταδιακή δικαίωση των κινήσεων του Vlade Divac, ο οποίος δίκαια έχει λοιδορηθεί για τις αστοχίες του, αλλά δεν μπορούμε παρά να του πιστώσουμε και τον σημερινό κορμό των Kings που έχει καταπλήξει τους πάντες. Κι εκεί είναι που μοιάζει περιττή η προσθήκη του Harrison Barnes, ο οποίος δεν είναι αρκετά νέος για να εξάψει τη φαντασία, δεν είναι αρκετά ηγέτης για να ανεβάσει επίπεδο τους Kings, και αυτή την στιγμή παίζει σαν ένα άχρωμο, άοσμο τεσσάρι που, πριν τον τραυματισμό του Bagley, είχε αφήσει εκτός rotation την “κόλλα” αυτής της ομάδας, τον Nemanja Bjelica. Οι 14 πόντοι με άσχημα ποσοστά δεν είναι αυτό που περιμένει κανείς από έναν παίκτη $25 εκατ. τον χρόνο, ωστόσο θα πρέπει να δώσουμε και ένα συγχωροχάρτι για τη φθίνουσα πορεία τους τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς το πρόγραμμά τους ήταν φωτιά, με τις τελευταίες τους ήττες πριν τους Wizards να έρχονται από Celtics, Clippers, Bucks, Timberwolves, Warriors, Nuggets και Rockets.

Στους Nuggets πάλι, το πείραμα της ενσωμάτωσης του Isaiah Thomas σε ένα γεμάτο rotation έληξε μετά από εννέα παιχνίδια για τον Mike Malone, μετά και από συνάντηση με τον παίκτη, καθώς δεν πρόσφερε κάτι περισσότερο επιθετικά από τις υπόλοιπες λύσεις, ούτε πρόσθετε κάποια πτυχή στο παιχνίδι των Nuggets. Η εμμονή του δε να ψάχνει την προσωπική του επίθεση και όχι να αναλάβει οργανωτικά καθήκοντα, ήταν μάλλον το τελευταίο καρφί στις ελπίδες του για μια σεζόν ανάστασης. Είναι δεδομένο ότι μια υπό σωστούς όρους επάνοδος θα προϋπέθετε κάτι περισσότερο από 15′ συμμετοχής, ωστόσο οι Nuggets δεν έχουν την πολυτέλεια να χάνουν παιχνίδια και να στερούν λεπτά από πιο έτοιμες αυτή την στιγμή λύσεις.

Σε αντίθεση όλων αυτών, οι Clippers άδειασαν έναν star από την βασική τους πεντάδα, αλλά -κατά εντυπωσιακό τρόπο- παίζουν ακόμα καλύτερα, ενώ το ίδιο συμβαίνει – πραγματικά παραδόξως – και με τους Pacers χωρίς τον Oladipo. Κάποια στιγμή πρέπει να δούμε αν οι κινήσεις κοντά στην trade deadline μπορούν να δώσουν το κάτι παραπάνω σε μια ομάδα ή όχι, κι αν υπάρχει ο χρόνος να ενσωματωθούν τα νέα πρόσωπα την ώρα που η ομάδα καίγεται για τα playoffs.

The sade race out East

Με τους Nets και τους Pistons, για τους οποίους κατά καιρούς έχουμε κάνει σχόλια, να έχουν αποσπαστεί και μάλλον να έχουν τσεκάρει το εισιτήριό τους για τα Playoffs, υπάρχουν τέσσερις ομάδες στην στειρωμένη Ανατολή να παλέψουν για την ευκαιρία να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητές τους στον πρώτο γύρο απέναντι στους Bucks.1)Να πούμε κάπου εδώ ότι είναι σχεδόν αστείο το πόσο δύσκολο είναι το πρόγραμμα των Nets, όμως τους δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης εδώ και χρόνια, και δεν θα σταματήσουμε ακόμα κι αν τελικά καταλήξουν εκτός playoffs

Το Miami είναι από αυτές τις σπάνιες ομάδες με καλύτερο ρεκόρ εκτός έδρας από ό,τι εντός έδρας. Το βασικό τους πρόβλημα φέτος είναι ότι δεν μπορούν να βρουν αξιόπιστο σκορ από πουθενά, ειδικά ελλείψει της σταθεράς του Dragic για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Η άμυνά τους θα τους κρατάει πάντα μακριά από τον πάτο της Λίγκας, και εσχάτως έχουν βρει λύσεις ταιριάζοντας τον Olynyk με τον Adebayo στην βασική πεντάδα, προσπαθώντας να βρουν τρόπους να τους ξυπνήσουν μετά από ένα πολύ κακό πρώτο μισό της σεζόν. Οι Heat είναι μια ομάδα χωρίς difference-maker, κάτι εμφανές και από τα on/off νούμερά τους, πράγμα που δυσκολεύει πολύ το να βρουν ένα συγκεκριμένο rotation και να δουλέψουν στη βελτιστοποίηση της χρήσης του. O James Johnson, που πέρσι και πρόπερσι έλυσε σωρεία προβλημάτων ως αμυντικός ακρογωνιαίος λίθος με σεβαστό playmaking από το “3” και το “4”, φέτος είναι κάκιστος και τα νούμερα τον χρωματίζουν ως τον πιο επιζήμιο παίκτη της ομάδας, ενώ έχει άλλα δύο χρόνια και περίπου $30 εκατ. στο συμβόλαιό του. Αντίθετα, η ευχάριστη έκπληξη είναι ο Justise Winslow, ο οποίος αποδεικνύεται ένας από τους πιο δουλευταράδες παίκτες στη Λίγκα και από τις πιο σοβαρές παρουσίες γενικότερα. Έχει ανθίσει σε έναν ιδιόμορφο playmaking forward ρόλο, ενώ, μαζί με τον Richardson, είναι εφιάλτης για τα επιθετικά πλάνα των αντιπάλων. Κλειδί στην εξέλιξή του στην επίθεση; Το 38% από το τρίποντο σε μικρό δείγμα πέρσι, μεταφράζεται πλέον σε περισσότερες προσπάθειες (περίπου τέσσερις ανά αγώνα) χωρίς συμβιβασμούς στην ευστοχία. Και είναι κλειδί για τον Winslow, διότι δεν είναι παίκτης με ποικιλία στα τελειώματα μετά από drives, και έτσι κάθε πλεονέκτημα που μπορεί να κερδίσει με τις άμυνες να σέβονται το σουτ του είναι πολύτιμο. Η rookie scale extension για τρία χρόνια και $39 εκατ. μοιάζει πλέον με αγορά στις εκπτώσεις. Οι δυο τους, με τον Bam Adebayo, μάλλον θα είναι ο κορμός με τον οποίο το καλοκαίρι του 2020 ο Pat Riley θα προσπαθήσει να προσελκύσει κάποιον superstar, έχοντας πια αποχαιρετήσει Dragic, Whiteside, Anderson και, αν τα καταφέρει, και τον James Johnson.

Σχετικά με τα Playoffs; Το πρόβλημα είναι ότι έχουν αισθητά δυσκολότερο πρόγραμμα από τους υπόλοιπους και ελάχιστο μόνο προβάδισμα στην κούρσα.

Οι Hornets είναι άλλη μια ομάδα εγκλωβισμένη στη μετριότητα. Ο Kemba Walker είναι το “Α και το Ω” τους, ο παίκτης που αγαπάνε και έχει συνδέσει το όνομά του με την ομάδα, αυτός που τους κρατάει τα τελευταία χρόνια σε τροχιά Playoffs. Ωστόσο, είναι η επιτομή του λεγόμενου “treadmill of mediocrity”. Όχι αρκετά καλοί για τα playoffs, όχι αρκετά κακοί για ένα pick που τους επιτρέπει να αναβαθμίσουν πραγματικά την ομάδα τους. Σε σταθερή βάση έχουν ρεκόρ χειρότερο από αυτό που προβλέπουν τα στατιστικά τους, κι αυτό οφείλεται στην κακή απόδοσή τους σε clutch situations. Εκεί είναι που φαίνονται και οι περιορισμοί του Kemba σαν franchise player και πρώτη επιλογή στην επίθεση. Ό,τι και να κάνει, τελικά είναι ένας point guard γύρω στο 1,80 και το ταβάνι με αυτόν, όσο όμορφο κι αν είναι το ταξίδι προς αυτό, είναι αυτό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια από τους Hornets. Η ομάδα θα καταρρεύσει χωρίς τον Kemba (όπως τουλάχιστον δείχνουν τα νούμερά τους με αυτόν εντός κι εκτός παρκέ), Bridges και Monk έχουν προοπτική αλλά δεν είναι έτοιμοι, ούτε πιθανότατα μπορούν να λογίζονται ως μελλοντικοί all-stars, άρα το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει προ πολλού. Ακόμα και ο Jeremy Lamb, τον οποίο στήριξαν και βοήθησαν να εξελιχθεί σε έναν starting level wing, το καλοκαίρι μένει ελεύθερος.

Την τελευταία διετία έχασαν τα Playoffs τελειώνοντας με ρεκόρ 36-46. Δεν θα μου προκαλέσει καμία έκπληξη να κλείσουν άλλη μια χρονιά με το ίδιο ρεκόρ. To 4-11 στα τελευταία 15 παιχνίδια τους και το δύσκολο πρόγραμμα που αντιμετωπίζουν μόνο ελπιδοφόρα σημάδια δεν είναι για κάτι καλύτερο.

Οι Orlando Magic ξεκίνησαν την αντεπίθεσή τους από πολύ μειονεκτική θέση, όμως, βασισμένοι στην εξαιρετική -επιτέλους!- άμυνά τους, “τρέχουν” ένα θετικό 9-6 στα τελευταία 15 παιχνίδια. Σε αυτό το διάστημα η επίθεσή τους είναι περίπου στον μέσο όρο της Λίγκας σε σχέση με τον πάτο του βαρελιού που βρισκόταν στο υπόλοιπο της σεζόν, ενώ είναι δεύτεροι σε Defensive Rating, πίσω μόνο από τους Grizzlies. Το γεγονός πως έχουν βρει μια -έστω προσωρινή- ταυτότητα και έχουν τη δυνατότητα και τη διάθεση να γνωρίζουν γιατί και πώς παίζουν, τούς δίνει ένα προβάδισμα έναντι των γεμάτων ερωτηματικά συνδιεκδικητών. Κατά το tankathon έχουν το πέμπτο ευκολότερο πρόγραμμα της Λίγκας. Και κάπως έτσι εμάς μας κινείται το ενδιαφέρον για το πως μπορεί να σταθεί ο Jonathan Isaac απέναντι στον Αντετοκούνμπο αμυντικά.

Δίπλα τους και οι Washington Wizards, η ομάδα που είμαι σίγουρος πως ελάχιστοι παρακολουθούν. Το all-in της συμφοράς με Wall, Beal, Porter, Morris και Howard έχει γίνει μια περίεργη, προσωρινή και ενδιαφέρουσα, ομάδα που δοκιμάζει τα όρια του Beal σαν franchise player, τις δυνάμεις των Satoransky και Portis ως starters, δίνει αρκετά την μπάλα στα χέρια του Ariza μετά από χρόνια σαν catch and shoot specialist, και βοηθάει τον Jeff Green να αναδομήσει το image του σαν σοφός βετεράνος που μπορεί να προσφέρει και στο παρκέ. Ταυτόχρονα, από τον πάγκο ο Parker ξαναβρίσκει τα πατήματά του και προσπαθεί να χαράξει τον νέο του ρόλο, αφού έχει γίνει οδυνηρά εμφανές ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ star, ενώ ο Thomas Bryant είναι το δεύτερο μισό του τεράστιου λάθους που έκαναν οι Lakers το καλοκαίρι στη θέση του center. Αν μπουν στα PΤηοlayoffs θα φάω το καπέλο μου σαν άλλος Ρόμπαξ, αλλά εντάξει, εδώ έχει γίνει ο Ανατολάκης βουλευτής, εδώ θα κωλόσουμε;

Καναπεδάκια

1/ Αναμφίβολα θα έπεσε το μάτι σας σε ένα από τα κεντρικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, αυτό της λεκτικής αντιπαράθεσης ενός “φίλου” των Jazz και του Russell Westbrook. O λευκός μάγκας που λέτε, είπε στον Brody “να κάτσει στα γόνατα, όπως συνήθιζε”, ο δεύτερος του απάντησε “θα γαμήσω εσένα και την γυναίκα σου” και το επεισόδιο έληξε με το χρηματικό πρόστιμο της Λίγκας προς τον παίκτη ύψους $25.000 και τον δια βίου αποκλεισμό του τύπου από τα παιχνίδια των Jazz από την ομάδα. Ευχόμενοι σε έναν ιδανικό κόσμο “άντε και στα δικά μας”, καλό θα είναι να αντιληφθούμε πως το να αγοράζει κανείς ένα εισιτήριο για ένα παιχνίδι μπάσκετ (ή για όποιο άθλημα) δεν δίνει σε κανέναν (μας) το δικαίωμα να προσβάλλουμε και να βρίζουμε τον “Χ” παίκτη επειδή “έτσι γουστάρουμε”. Πόσο μάλλον, όταν η προσβολή αυτή εμπεριέχει και ρατσιστικό υπονοούμενο. Good riddance, λοιπόν.

Σε κάθε περίπτωση, εξαιρετική ήταν μεταξύ άλλων και η στάση του star των Jazz, Donovan Mitchell, ως προς την υποστήριξη του Westbrook.

2/ Να φορέσει τα μπασκετικά του παπούτσια και του χρόνου επιθυμεί ο Vince Carter, ο οποίος θέλει να αγωνιστεί για 22η σεζόν. Εφόσον υπάρξει ομάδα να του ικανοποιήσει αυτήν την επιθυμία, ο Carter θα βρεθεί στις 26 Ιανουαρίου του 2020 να κλείνει τα 43 του χρόνια, αριθμός που θα τον κάνει μόλις τον έκτο παίκτη στην ιστορία του NBA που σχεδιάζει να αγωνίζεται και μετά τα 42 του χρόνια. Οι υπόλοιποι είναι οι Nat Hickey (45 ετών στους Providence Steamrollers το 1948), Kevin Willis (44 ετών στους Dallas Mavericks το 2007) και Robert Parish (43 ετών στους Chicago Bulls το 1997). Οι Kareem Abdul-Jabbar και Dikembe Mutombo αγωνίστηκαν ενώ είχαν κλείσει τα 42 τους χρόνια, αλλά αποσύρθηκαν πριν κλείσουν τα 43, οπότε o Vince του χρόνου θα τους προσπεράσει στη λίστα των μαθουσάλων του NBA.

“Στις Γωνίες”
Η Γωνιά της Αγνής Σλοβένικης Καύλας

Και αν δεν σας έφτασε το παραπάνω:

Κατά τ’άλλα, η Σλοβένικη Καύλα μας φαίνεται πως έχει πέσει για τα καλά τελευταία στο “rookie wall”, οπότε αναμένουμε την επαναφορά του στα συνηθισμένα από του χρόνου πια.

Η Γωνιά της Δυναστείας των Warriors

Γκρίνια μετά την ήττα από τους Suns (από τους Suns!!) από τον Klay Thompson αναφορικά με το πάθος των οπαδών της ομάδας.

https://twitter.com/AnthonyIrwinLA/status/1104954970028167168

Ναι, Klay μου, συγγνώμη, αλλά όταν οι τιμές είναι στο 300% πάνω την τελευταία πενταετίας, άρα απευθύνονται μόνο σε τρομακτικά πλούσιους, και του χρόνου παίρνετε και την ομάδα από το Oakland να την πάτε στο San Fransisco, ενδεχομένως τη μόνη έδρα που ο κάθε θεατής θα είναι πιο πλούσιος από τους πολυεκατομμυριούχους παίχτες, ε, μην περιμένεις και το πάθος του πιο diverse κοινού της Λίγκας που ήταν οι early ’00s Warriors, ναι;

Eπίσης, they were the bloody Suns for g’s shake!!

 Η Γωνιά της αστείας άμυνας της εβδομάδας

Η άμυνα της χρονιά από τον Kyle O’Quinn:

Να βάλουμε και μια αστεία επίθεση όμως.

Συμφωνούμε πως όταν μόνος στη γωνία ο Curry του τη δίνεις. Αρκεί να μην έχει μία πετσέτα στο κεφάλι του και είναι εκτός αγώνα…

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/1106017261897371648

H Γωνιά του LeBron και των Lakers

Ένα τέλος πολλών τεράστιων σερί φαίνεται να σηματοδοτεί η φετινή χρονιά για τον LeBron James, ο οποίος βλέπει την πρώτη του χρονιά στη Δύση να μην πηγαίνει όπως την υπολόγιζε. Η δυτική περιφέρεια είναι παραδοσιακά πιο δύσκολη από την ανατολική και ο “Βασιλιάς” το βιώνει στο πετσί του μέρα με τη μέρα. Οι Lakers βρίσκονται σε ένα ρεκόρ 31-36 (μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές, στις 14.03), όντας έξι νίκες μακρυά από την όγδοη θέση και τους Jazz. Εφόσον δεν γίνει κάποιο θαύμα στα εναπομείναντα 15 παιχνίδια και οι Lakers μπουν στην post-season, τότε ίσως γίνουμε μάρτυρες των ακολούθων γεγονότων:

Εμείς θα προσθέσουμε και αυτό των οχτώ συνεχόμενων παρουσιών του σε Τελικούς, που από μόνο του υπήρξε κάτι εντυπωσιακό και αξιομνημόνευτο.

Για εκείνους, όμως, που τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα είναι για τους Lakers συνολικά, μιας και η τελευταία εξαετία είναι η χειρότερη στην ιστορία τους. Αλλά και η χειρότερη σε όλο το NBA. Και τούτο καθώς τις τελευταίες έξι σεζόν “τρέχουν” ρεκόρ 157 νίκες έναντι 320 ηττών. Και παρά τα υψηλά picks αυτού του διαστήματος (Ball, Ingram, Russel, Randle), όχι μόνο δεν κατάφεραν να προβούν σε ένα αντίστοιχο “Process”, αλλά δεν κατάφεραν καν να αξιοποιήσουν την παρουσία του καλύτερου παίχτη του κόσμου στο roster τους:

Η Moneyball Γωνιά του Weekly

1/ Πολύ συζήτηση εδώ και καιρό στις Salary Dynasty Λίγκες (που εμείς τουλάχιστον παίζουμε) αναφορικά με το επόμενο συμβόλαιο του Cousins και το κατά πόσο αυτός θα παραμείνει στους Warriors. Ευκαιρία για εμάς, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε δύο πραγματάκια: επειδή στους Warriors υπέγραψε μέσω του mid-level exception και είναι στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα (άρα δεν έχουν τα “Βird Rights” του), ο Cousins δεν μπορεί να ανανεώσει με αυτούς για πάνω από το 120% του τρέχοντος συμβολαίου του ύψους $ 5.337.00 εκατ. για έναν χρόνο. Άρα, αν θέλει να παραμείνει στους Warriors τα επόμενα συμβόλαιά του θα είναι (maximum) αξίας $6.404.400 εκατ. (Non-Bird) για τη σεζόν 2019-20 και $11.207.700 εκατ. (Early Bird Rigths μετά από Non-Bird salary) το 2020-21. Για να δούμε αν θα επιλέξει για του χρόνου ξανά Πρωταθλητισμό ή τεράστιο συμβόλαιο (ή κάποιον προορισμό που μπορεί να του τα προσφέρει συνδυαστικά αυτά τα δύο).

2/ Ανανέωσε για πέντε χρόνια ακόμα με τους Rockets ο GM τους και περσινός GM of the Year Daryl Morey. H νέα ιδιοκτησία του αναγνώρισε -μεταξύ όλων των άλλων εξαιρετικών που κάνει τόσα χρόνια για τους Rockets- το πως κατάφερε να διατηρήσει εξαιρετικά ανταγωνιστική την ομάδα, κάνοντας ταυτόχρονα του κόσμου τις αλχημείες για να καταφέρει να την κάνει να μην πληρώσει tax στο trade deadline.

3/ Οι Bucks είναι καλοί.
Το ξέρετε.
Να και ένα πρώτο αποτέλεσμα αυτής της επιτυχίας τους:

Κατηγορία “Συστατικά”

1/ Και μιας η ανωτέρω αναφορά στον Morey, ας δούμε και την επίδραση του “MoreyBall” στο παιχνίδι, μέσω του -πάντα- εξαιρετικού Kirk Goldsberry, μέσω του βιβλίου του που πρόσφατα κυκλοφόρησε:

2/ O Isiah Thomas είναι πλέον ο όγδοος παίκτης με τις περισσότερες assists στην ιστορία του NBA, καθώς τον ξεπέρασε ο Chris Paul στο παιχνίδι απέναντι στους Mavericks.

3/ Οι Thunder από τη σεζόν 2016-17 ως σήμερα, όταν ο RW κάνει triple double έχουν ρεκόρ 70-22! Not bad. Not bad at all..

4/ Πόσο καλά σουτάρει φέτος από το τρίποντο ο νικητής του διαγωνισμού τριπόντων στη Charlotte, Joe Harris;
Προς σχετική απάντηση η λίστα με τους παίχτες που έχουν τον ίδιο η μεγαλύτερο αριθμό τριπόντων με αυτόν ανά παιχνίδι, συνδυασμένο με το ίδιο ή υψηλότερο ποσοστό στην ιστορία της Λίγκας (με ελάχιστα λεπτά συμμετοχής στη σεζόν τα 500):

  • 2014-15 Kyle Korver 49,2%
    2015-16 J.J. Redick 47,5%
    2013-14 Kyle Korver 47,2%
    2011-12 Steve Novak 47,2%
    1996-97 Glen Rice 47%
    2018-19 Joe Harris 46,5%

5/ “Και ήταν καλή η φετινή draft class;” “Δες τη λίστα που ακολουθεί με τους πόντους των rookies ανά 36 λεπτά αγώνα και πες μου.”

  1. David Robinson (21.63)
  2. Michael Jordan (21.41)
  3. Joel Embiid (20.45)
  4. Arvidas Sabonis (18.33)
  5. Shaquille O’Neal (18,33)
  6. Alonzo Mourning (17,63)
  7. Hakeem Olajuwon (17,63)
  8. Chris Webber (17,62)
  9. LUKA DONCIC (17,48)
  10. DEANDRE AYTON (17,35)

6/ Kράξαμε παραπάνω τον Klay, αλλά μιας και μιλάμε για μία από τις μεγαλύτερες “τυπάρες” της Λίγκας, να αφήσουμε εδώ και έναν καλό λόγο για αυτόν:

Σφηνάκια

1/ Μπερδέψαμε τα αθλήματα;

2/ O LaMarcus Aldridge έδωσε μια ενδιαφέρουσα είδηση, πως επιθυμεί να κλείσει την καριέρα του στους Blazers. Εμείς ανυπομονούμε να τον δούμε να πλαισιώνει και πάλι τον Damian Lillard.

3/ Οι ομάδες της Νέας Ορλεάνης είχαν μόλις δύο παίκτες στην ιστορία τους που είχαν καταγράψει τουλάχιστον τρία triple-doubles μέσα σε μια σεζόν. Στο παιχνίδι απέναντι στους Bucks, απέκτησαν και έναν τρίτο.

4/ Αλήθειες που πρέπει να λέγονται:

5/ Τίποτα άλλο δεν μας λείπει, να αρχίσει και ο Harrell να σουτάρει τρίποντα.

6/ Σε εξαιρετική βραδιά βρέθηκε ο C.J. McCollum των Blazers, απέναντι στους Clippers. H έναρξη της τέταρτης περιόδου βρήκε τον McCollum να βρίσκεται στους 12 πόντους και η φράση “πήρε φωτιά”, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι πραγματικότητα. O guard του Portland σημείωσε 23 από τους 35 πόντους στο τέταρτο 12λεπτο, νούμερο που τον έφερε να πετυχαίνει περισσότερους πόντους απ’ότι όλοι οι Clippers στην ίδια περίοδο. McCollum – Clippers: 23 -20.

7/ Τον Ibaka δεν θα τον ξανακοιτάξεις. ΤΟΝ IBAKA.

Και η πλάκα στην όλη υπόθεση, ξέρετε ποια είναι;

Πως με την τιμωρία του Ibaka για τρία παιχνίδια μετά από αυτήν του την ενέργεια, οι Raptors γλίτωσαν και μισό εκατομμύριο από φόρους!

8/ Η αναμέτρηση μεταξύ των Grizzlies και των Hawks έληξε υπέρ της Atlanta με 132-111. Ωστόσο, από την πλευρά των ηττημένων πρωταγωνιστής δεν ήταν ούτε ο Conley, ούτε ο Valanciunas, ούτε ο Bradley, αλλά ο C.J. Miles, ο οποίος θυμήθηκε πως μπορεί να σουτάρει και τελείωσε το ματς με 33 πόντους και 8/11 τρίποντα. Στο rebuild mode που βρίσκεται το Memphis o General Manager, Chris Wallace, μόνο με καλό μάτι θα είδε την εξέλιξη αυτή.

9/ Αυτό:

10/ Κι άλλος Collins! Δεν έχουμε ακόμα καταλάβει πως το έκανε…

11/ “Μπαλίτσα” από τον Noah από τις βολές. Γιατί ο Γάλλος είναι μεγάλος παίχτης!

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/1106008110391611397

12/ Κλείνοντας, Joel Embiid, αλλά τα λελούδια από εμάς στην αντίδραση του McConnell στον πάγκο!

https://twitter.com/WorldWideWob/status/1105637294575439872

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε
#AskTheHog

Στο Μπασκετικό Γουρούνι περιμένουμε και τις επόμενες ερωτήσεις σας, τις οποίες μπορείτε να στείλετε μέσω των comments στα Weekly, στο mail μας, theballhogsite@gmail.com και με μήνυμα, είτε στη σελίδα μας στο facebook, The Ball Hog, είτε στον λογαριασμό μας στο twitter, @TheBallHogNet, ώστε να αρχίσουμε από το επόμενο Weekly Report την απάντηση αυτών.

The following two tabs change content below.

Giannis Chatsios

Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

 

References
↑1 Να πούμε κάπου εδώ ότι είναι σχεδόν αστείο το πόσο δύσκολο είναι το πρόγραμμα των Nets, όμως τους δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης εδώ και χρόνια, και δεν θα σταματήσουμε ακόμα κι αν τελικά καταλήξουν εκτός playoffs