“Μάρτης”, “Κολέγιο”, “Μadness”: τριάδα που δεν σπάει. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η προσοχή φεύγει για λίγο από το NBA και πηγαίνει στην “παραγωγική διαδικασία” που τροφοδοτεί τις επαγγελματικές λίγκες. Και χωρίς να βάζουμε στην άκρη τα σοβαρότατα προβλήματα της υποκρισίας του ερασιτεχνισμού που ντύνει μια μπίζνα δισεκατομμυρίων, εδώ θα μείνουμε στο αθλητικό σκέλος, περνώντας από κάποια κολέγια και παίκτες που περιμένουμε να μας απασχολήσουν τις προσεχείς μέρες, μέχρι το Final 4 που θα γίνει στην Minneapolis στις 6 και 8 Απριλίου.
Από άποψης ονομάτων ίσως αυτό να είναι το πιο φορτωμένο τέταρτο, αφού έχει τρία από τα πιο φημισμένα μπασκετικά κολέγια, τα North Carolina, Kentucky και Kansas, αλλά και την νικήτρια ομάδα του τουρνουά της Big12, το Iowa State, στο έκτο seed. Βέβαια θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πλέον τα ονόματα των περιφερειών σε ό,τι έχει να κάνει με το τελικό τουρνουά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και εξηγούμαστε: Υπάρχουν 15 ομάδες από πολιτείες της Midwest στο τελικό τουρνουά και μόλις οι τρεις, τα Kansas, Iowa State και Ohio State, είναι στο bracket της Midwest. Βέβαια με τα δύο μεγαλύτερα και δυνατότερα conference -Big Ten και Big12- να είναι στην Midwest και να έχουν πάει 14 ομάδες στην March Madness είναι και λογικό από τον οργανισμό να προστατεύει το προϊόν.
Με όλα αυτά, βέβαια, κάποιες ομάδες που έκαναν καλή πορεία -όπως το Houston- έχουν αρκετά δύσκολο πρόγραμμα για να πάνε μακριά, αν και βρίσκονται σε υψηλό seed1)Στο #3 το πρόγραμμα από το Texas..
Οι Παίκτες που Πρέπει να Έχετε στο Νου Σας
Αυτό που θα γράψουμε σε όλα τα bracket είναι ότι οι παίκτες που θεωρούμε πως θα μείνουν για καιρό στο NBA από τη φετινή φουρνιά, ίσως να είναι και μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πράγμα που δεν μας δίνει πολλά περιθώρια να δούμε παίκτες που θα κάνουν πραγματικά τη διαφορά. Όμως μερικοί που σίγουρα θα απασχολήσουν τους απανταχού μπασκετόφιλους ανά τον κόσμο, όχι μόνο από την παρουσία τους στο φετινό τουρνουά, αλλά και γιατί θα συνεχίσουν σε κάποια λίγκα της υφηλίου είναι οι εξής:
Coby White, PG, North Carolina (Freshman):
Από τους πλέον συναρπαστικούς παίκτες να δει κανείς στην τρέχουσα March Madness. Μιλάμε για έναν παίκτη που μπορεί να σκοράρει από παντού. Και όταν λέμε από παντού, θα τον δείτε να βγαίνει σε απόσταση των 7,25 για να παίρνει το σουτάκι του. Αποτελεί ένα από τα φετινά “τρεχαντήρια” του τουρνουά, έχει αρκετά καλό court vision (4,2 assists κατά μέσο όρο) και σουτάρει με το αξιοπρεπέστατο 43,1% εντός πεδιάς. Είναι από τους παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους, ενώ θα τον δείτε να επιχειρεί αρκετά δύσκολα lay-ups κατά την διάρκεια των παιχνιδιών, και λόγω της ικανότητάς του στον αέρα, να τα τελειώνει κιόλας. “Δηλαδή, ξενυχτάμε για North Carolina;”. “Ναι, να ξενυχτήσετε”.
Fletcher MaGee, SG, Wofford (Senior):
Μία λέξη: “Δολοφόνος”. Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί ο Fletcher MaGee του Wofford, ο οποίος πετυχαίνει κατά μέσο όρο 4,6 τρίποντα ανά παιχνίδι. Αν αναλογιστούμε πως παίρνει σχεδόν 11 προσπάθειες σε κάθε ματς, τότε το 42,8% που έχει στα τρίποντα είναι εξαιρετικό. Είναι ο παίκτης που μπορεί να “ξεκολλήσει” την ομάδα του επιθετικά, έχει τη δυνατότητα λόγω του σουτ να ανοίγει τις αντίπαλες άμυνες και να είστε σίγουροι πως θα πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα μακρινά σουτ μπορεί. Παράλληλα, σουτάρει με το φοβερό 90,7% από τη γραμμή της φιλανθρωπίας. Η άμυνα δεν είναι και η αγαπημένη του συνήθεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν “κρεμάει” την ομάδα του. Αν έχετε αμφιβολίες, όσον αφορά το αν πρέπει να τον παρακολουθήσετε, θα σας πούμε πως ψηφίστηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ως ο καλύτερος παίκτης της Southern Conference.
Tyler Herro, SG, Kentucky (Freshman):
Ακόμα ένας καλός σουτέρ, ο οποίος, αν και πρωτοετής, έχει βρει μεγάλο χρόνο συμμετοχής στο Kentucky, με μέσο όρο τα 32,2 λεπτά. Είναι ένας “αγνός” σουτέρ με πολύ γρήγορο release, αξιόπιστος αμυντικός που μπορεί να αμυνθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις ακόμα και το αντίπαλο τριάρι, ενώ αν του δοθεί εντολή να κατεβάσει την μπάλα θα το κάνει με επιτυχία. Οι περιπτώσεις που έπαιξε και ως άσσος φέτος, άλλωστε, δεν ήταν λίγες. Επιπλέον, για guard αποτελεί έναν πολύ καλό rebounder (με 4,5 rebounds ανά παιχνίδι) κάτι που μπορεί να αποδειχθεί “άσσος στο μανίκι” για τους Wildcats.
P.J. Washington PF, Kentucky (Sophomore):
Θέλετε να παρακολουθήσετε ένα σκληροτράχηλο “τεσσάρι” που το παιχνίδι του χαρακτηρίζεται από μεγάλο physicallity; Ο P.J. Washington είναι ο άνθρωπός σας. Και ενώ για τεσσάρι δεν είναι ψηλός (2,03), το άνοιγμα χεριών του (φτάνει τα 2,20!) καλύπτει αρκετά αυτό το μειονέκτημα. Είναι ο βασικός power forward του Kentucky και με μέσους όρους 14,8 πόντων, 7,6 rebounds και 51,5% ποσοστό ευστοχίας, είναι από τους λόγους που οι Wildcats παρουσιάζονται -και φέτος- ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί. Εξαιρετικός στο να σετάρει screens τόσο on, όσο και off the ball, ενώ δεν έχει κανένα πρόβλημα να περνούν οι επιθέσεις και από τα δικά του χέρια. Αν βρεθεί ελεύθερος στην περιφέρεια, να είστε σίγουροι πως θα πάρει το σουτ, αφού σουτάρει με 41,9% από το τρίποντο. Μειονέκτημά του, το κακό ποσοστό από τις βολές, το οποίο φτάνει το 67,5%.
Matisse Thybulle, SG/SF, Washington (Senior):
Ίσως ο καλύτερος αμυντικός σε κολεγιακό επίπεδο αυτή την στιγμή. Μιλάμε για τον παίκτη που κατέρριψε πέρυσι το ρεκόρ κλεψιμάτων που είχε ο Gary Payton ως παίκτης του Oregon State (100 κλεψίματα το 1989-90) στην Pac-12, κάνοντας 101, ενώ φέτος διέλυσε το δικό του ρεκόρ κάνοντας 116. Αυτά τα 116 κλεψίματα, βγαίνουν κατά μέσο όρο 3,4 ανά παιχνίδι, ενώ ταυτόχρονα μιλάμε για έναν παίκτη που κάνει και 2,2 blocks! Επιθετικά δεν αποτελεί κάποια εξωπραγματική περίπτωση. Βοηθάει όσο μπορεί, έχοντας 9,3 πόντους φέτος, σουτάρει με 42,3% εντός πεδιάς. Τα τελειώματά του κοντά στο καλάθι είναι αποτελεσματικά, αλλά υστερεί αρκετά σε μακρινό σουτ (31% στα τρίποντα). Ωστόσο, είναι δεδομένο πως θα μας χαρίσει μερικά εντυπωσιακά αμυντικά highlights κατά τη διάρκεια της φετινής Madness.
Oι Ομάδες που Μπορούν να Φτάσουν στο Τέλος
Υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί εδώ και δεν είναι άλλο από το North Carolina. Οι Tar Heels έχουν το “know how”, αφού τις τελευταίες τρεις χρονιές έχουν μια κατάκτηση αλλά και άλλη μια συμμετοχή στον Τελικό. Πέρσι αποκλείστηκαν στον δεύτερο γύρο, αλλά φέτος επανήλθαν με μια εξαιρετική ομάδα που παίζει πολύ ωραίο μπάσκετ. Είναι στο top-10 σε άμυνα και επίθεση σε εθνικό επίπεδο, ενώ παίζουν σε γρήγορο pace, το μεγαλύτερο στην θητεία του coach Roy Williams στον πάγκο τους. Έχοντας καλό υλικό σε όλες τις θέσεις, σίγουρα ξεχωρίζουν οι Coby White που είδαμε πιο πάνω και ο Luke Maye, που στην τελευταία του χρονιά στο κολέγιο είναι ένας από τους καλύτερους ψηλούς στο πρωτάθλημα.
Μελανό σημείο στα πλάνα και την πορεία του North Carolina αποτέλεσε η freshman χρονιά του Νassir Little, που η αλήθεια είναι ότι ενώ στην αρχή της χρονιάς ήταν top-5 στα mock drafts, πλέον έχει κατρακυλήσει οριακά και εκτός lottery έχοντας τελειώσει τη χρονιά με τα νωθρά 9,4 πόντοι/4,6 rebounds per game. Από την άλλη, το τουρνουά είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να ξαναζωντανέψει την αξία των μετοχών του.
Οι Ομάδες που Μπορούν να Κάνουν την Έκπληξη
Κάθε χρόνο (σχεδόν), ένα κολέγιο θα έρθει από το πουθενά κάνοντας μια πορεία πέρα από κάθε πρόβλεψη. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη ίσως γοητεία της περίφημης March Madness. Πέρσι, όλοι θαυμάσαμε την πορεία του Loyola μέχρι το Final-4. H φετινή έκπληξη (;) ίσως είναι σε αυτό το bracket και ακούει στο όνομα Wofford. Οι Terriers μπαίνουν για πέμπτη φορά στην ιστορία τους στο τουρνουά, όλες από το 2010 και μετά. Σίγουρα όχι ένα πρόγραμμα με παίκτες που θα μας απασχολήσουν τον Ιούνιο στο draft. Παρόλα αυτά, αυτή την στιγμή είναι από τα πιο φορμαρισμένα κολέγια, έχοντας ένα σερί 20 νικών με την τελευταία τους ήττα να είναι στις 19 Δεκέμβρη, ενώ είναι η μοναδική ομάδα του φετινού τουρνουά που έχει κερδίσει όλα τα παιχνίδια της περιφέρειας. Σίγουρα δεν αγωνίζονται και στην δυσκολότερη περιφέρεια, ενώ το έργο τους μόνο εύκολο δεν είναι, καθώς αν περάσουν τον πρώτο γύρο θα πέσουν λογικά πάνω στο Kentucky. Ωστόσο η πρώτη ύλη για να αποτελέσουν τη φετινή “Σταχτοπούτα” υπάρχει ήδη.
Και επειδή θέλουμε να είμαστε καβατζωμένοι από παντού, θα επιλέξουμε και δεύτερη “Σταχτοπούτα” από αυτό το bracket. Μία καθαρά κολεγιακή ομάδα με υπό τις οδηγίες του coach Chris Jans, o οποίος, αν και δεν έχει μεγάλη εμπειρία σε Division I προγράμματα, καθώς είναι η πρώτη φορά που είναι πρώτος προπονητής σε τέτοιο κολέγιο2)Υπήρξε βοηθός του Porter Moser στο Ilinois State από το 2004 ως το 2007. έχει φτιάξει ένα τρομερά σκληροτράχηλο σύνολο. Οι Aggies από το New Mexico είναι μια ομάδα χωρίς μεγάλο αστέρα με εννιά παίκτες να παίζουν από 14,9 λεπτά έως 25,4 και οι έξι από αυτούς σκοράρουν από 7,5 έως 11,3 πόντους. Παίζει γρήγορο μπάσκετ με πολλά τρίποντα, όντας όγδοη σε όλο το NCAA σε προσπάθειες. Επίσης, αν και κανένας παίκτης της ομάδας δεν είναι ψηλότερος από 2,05, οι Aggies είναι ένατοι στα επιθετικά rebounds σε όλο το NCAA, πράγμα που δείχνει το πόσο δίψα έχουν σχετικά.
Ο Αγώνας που θα Κάτσουμε να Δούμε
Σε ό,τι αφορά τον πρώτο γύρο που οι μεγάλες ομάδες λογικά δεν θα έχουν πρόβλημα να περάσουν, το παιχνίδι που ενδεχομένως να μας δώσει συγκινήσεις είναι το Wofford απέναντι στο πάντα αγαπητό -ελέω Νίκου Γκάλη- Seton Hall, ή αλλιώς το έβδομο seed απέναντι στο 10ο. Το Seton Hall έχασε μερικές μέρες πριν, στον τελικό της Big East, από το Villanova σε ένα κλειστό παιχνίδι με 72-74, δείχνοντας ότι θα παλέψει όλα τα παιχνίδια. Όμως, όπως γράψαμε και παραπάνω, το Wofford φέτος είναι φτιαγμένο να γίνει μία σταχτοπούτα του θεσμού. Από την άλλη, οι “Πειρατές” του Hall έχουν ένα έξτρα κίνητρο στο να κερδίσουν στον πρώτο γύρο, καθώς λογικά στον επόμενο θα βρουν απέναντι τους το Kentucky και έχοντας κερδίσει μέσα στην σεζόν με 84-83 μετά από παράταση σίγουρα θα πιστεύουν ότι μπορούν να το επαναλάβουν και να περάσουν στην sweet16.
Το έτερο παιχνίδι που θα κάτσουμε να δούμε από το bracket της Midwest είναι το Auburn με το New Mexico. Οι Tigers κέρδισαν στο τελευταίο παιχνίδι τους Volunteers του Tennessee για τον τελικό του SEC tournament, μετρώντας ένα σερί οκτώ κερδισμένων παιχνιδιών λίγο πριν το τελικό τουρνουά. Δείχνουν να έχουν το momentum με το μέρος τους. Βέβαια απέναντι τους έχουν μια ομάδα που μετρά 19 συνεχόμενες νίκες, ξεχνώντας πότε είναι η τελευταία φορά που έχασαν έναν αγώνα3)Να τους το θυμίσουμε εμείς, λέγοντας πως ήταν στις 03 του Γενάρη, στο πρώτο τους παιχνίδι για το 2019.. Βέβαια οι ομάδες που έπαιξε έκτοτε, ήταν όλες μικρότερου βεληνεκούς.
Το Matchup που Θέλουμε να Βγει
To παιχνίδι που περιμένουμε να δούμε στους επόμενους γύρους -αν δεν γίνει κάποια έκπληξη4)Που θα γίνει…- και που θα μας κάνει να μιλάμε για αυτή, είναι αυτό ανάμεσα στο North Carolina και το Kansas. Δύο ιστορικά κολέγια που μετρούν εννιά κατακτήσεις (έξι το NC και τρία το Kasnas), ενώ οι μεταξύ τους αναμετρήσεις στην March Madness είναι 4-2 υπέρ του Kansas. Αν και με τη δυναμική των φετινών ομάδων, μάλλον πιο πολύ για 4-3 πάει αν αναμετρηθούν στο Sweet-16.
Τέλος, και το ενδεχόμενο παιχνίδι του Hοuston που είναι στο #3 με το Iowa State στο #6 στον δεύτερο γύρο είναι ένα παιχνίδι που εξιτάρει. Οι Τεξανοί πηγαίνουν με 31-3 ρεκόρ χρονιάς, ενώ το Iowa State έχοντας κατακτήσει το τουρνουά της Big12. Οι Cyclones έχουν την 59η άμυνα στο κολεγιακό, δείχνοντας να έχουν θέματα μέσα στη χρονιά και η αναμέτρηση με το Houston είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε αν αυτά τα θέματα έχουν λυθεί, όπως μας έκανε να σκεφτούμε η απόδοση της ομάδα στο τουρνουά της Big12.
Loukas Moschoulas
Latest posts by Loukas Moschoulas (see all)
- 2019-20 Previews: Toronto Raptors - October 21, 2019
- 2019-20 Previews: San Antonio Spurs - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Oklahoma City Thunder - October 18, 2019
- 2019-20 Previews: Minnesota Timberwolves - October 17, 2019
- 2019-20 Previews: Millwaukee Bucks - October 15, 2019
