“Μάρτης”, “Κολέγιο”, “Μadness”: τριάδα που δεν σπάει. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η προσοχή φεύγει για λίγο από το NBA και πηγαίνει στην “παραγωγική διαδικασία” που τροφοδοτεί τις επαγγελματικές λίγκες. Και χωρίς να βάζουμε στην άκρη τα σοβαρότατα προβλήματα της υποκρισίας του ερασιτεχνισμού που ντύνει μια μπίζνα δισεκατομμυρίων, εδώ θα μείνουμε στο αθλητικό σκέλος, περνώντας από κάποια κολέγια και παίκτες που περιμένουμε να μας απασχολήσουν τις προσεχείς μέρες, μέχρι το Final 4 που θα γίνει στην Minneapolis στις 6 και 8 Απριλίου.
Σύμφωνα με το KenPom, το South Region έχει τις οκτώ από τις 11 πιο αργές -σε tempo- ομάδες του τουρνουά και αυτό δείχνει και τι παιχνίδια θα δούμε λογικά ως προς αυτό το κομμάτι. Με τις όποιες εξαιρέσεις, βέβαια. Τώρα σε ό,τι έχει να κάνει με το εισιτήριο για το Final-4, σε αυτή την πλευρά του ταμπλό μοιάζει να είναι πιο αμφίρροπο σε σχέση με τα άλλα, καθώς το Virginia δεν δείχνει να είναι το απόλυτο φαβορί. Tennessee, Purdue και οι υπόλοιποι καραδοκούν.
Οι Παίκτες που Πρέπει να Έχετε στο Νου Σας
Carsen Edwards, G, Purdue (Junior):
Το πιο “δικό μας παιδί” στη λίστα των παικτών που πρέπει να δείτε, σε όλο του τουρνουά για φέτος. Και τι εννοούμε “δικό μας παιδί”; Point guard που σημειώνει 23 πόντους κατά μέσο όρο και δίνει μόλις τρεις assists, σημαίνει ένα πράγμα: “Ball Hog”! Kαι μόνο γι’αυτό, ο Edwards και το Purdue γενικότερα έχουν μια παραπάνω συμπάθεια από την πλευρά μας. Tο παιδί ευθύνεται για σχεδόν 20 προσπάθειες των Boilermakers σε κάθε παιχνίδι, εκ των οποίων οι 9,2 είναι δίποντα και οι 10 τρίποντα. Έχοντας αυτά σαν δεδομένα, το γεγονός ότι σουτάρει με 38,5% εντός πεδιάς, αποτελεί μάλλον κάτι το αξιοπρεπές. Ο Edwards είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη συμμετοχή του Purdue στο τουρνουά, καθώς με τους παραπάνω μέσους όρους βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει τα 14 από τα τελευταία 17 παιχνίδια. Σε καθαρά ατομικό επίπεδο, μιλάμε για έναν από τους καλύτερους παίκτες της Big-10 και έναν από τους πλέον συναρπαστικούς λόγους για να δει κανείς το Purdue.
De’Andre Hunter, F, Virginia (Sophomore):
Kοιτώντας την ομάδα των Cavaliers μπορεί να παρατηρήσει κάποιος πως ο Hunter δεν είναι πρώτος σε καμία κύρια στατιστική κατηγορία. Ωστόσο, αποτελεί το βαρόμετρο της Virginia και ο μόνος παίκτης που μπορεί να πάρει πάνω του οποιαδήποτε αμυντική αποστολή. Το μέγεθός του και η σωματοδομή του τον βοηθούν για να μαρκάρει τόσο τα αντίπαλα guards, όσο και τους forwards, την στιγμή που επιθετικά ο όρος “αποτελεσματικότητα” έχει την φωτογραφία του δίπλα: 53% ευστοχία εντός πεδιάς, 45,7% από το τρίποντο, 78,4% από τις βολές. Παράλληλα οι μέσοι όροι του είναι 15 πόντοι, πέντε rebounds, 2,1 assists, 0,6 κλεψίματα και 0,5 blocks. Αναμφίβολα πρόκειται από τις πιο έτοιμες περιπτώσεις παικτών του φετινού draft και, όπως έχουν τώρα τα δεδομένα, μάλλον θα δει το όνομά του να ανακοινώνεται μεταξύ των πρώτων 10 στο draft του Ιουνίου.
Payton Pritchard, G, Oregon (Junior):
Όσο ο Bol Bol ήταν υγιής, το Oregon ήταν από τις ομάδες που θα μπορούσε να δει κανείς να φτάνει μακρυά. Με τον τραυματισμό του τελευταίου όμως, τα φώτα και οι ευθύνες έπεσαν πάνω στον Payton Pritchard, ο οποίος ανταπεξήλθε θαυμάσια στον ρόλο του ηγέτη της ομάδας. Στα τελευταία οχτώ παιχνίδια ο point guard των Ducks είχε κατά μέσο όρο 15,8 πόντους, 4,9 assists και 3,5 rebounds, όντας ξεκάθαρα ο παίκτης που οδήγησε την ομάδα του Dana Altman στο τουρνουά. Αυτές οι επιδόσεις του έδωσαν και μια θέση στην δεύτερη καλύτερη πεντάδα της Pac-12 για το 2018. Με τον Bol να μην είναι σε θέση να αγωνιστεί, ο Pritchard αποτελεί την πρώτη επιλογή του Oregon στην επίθεση και όσο αντέξουν οι Ducks, τα παραπάνω νούμερα θα εμφανίζονται σε μόνιμη βάση. Δεν φοβάται να πάει στο drive όποιον αντίπαλο και αν έχει απέναντί του, και διαθέτει ένα από τα πιο “γλυκά” releases στο κολεγιακό επίπεδο. Παράλληλα, είναι και ένας καλός αμυντικός. Διαθέτει γρήγορα πόδια, δυνατό upper body, και μπορεί να ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό ακόμα και τους καλύτερους guards του τουρνουά.
Phil Booth, G, Villanova (Senior):
Είναι ένας καθαρόαιμος σκόρερ και έχει αρκετά καλά στοιχεία, κάνοντας πολλές δουλειές στο παρκέ. Ο guard του Villanova έχει πάρει ήδη δύο πρωταθλήματα, έχοντας διαφορετικούς ρόλους μέσα στην ομάδα αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ωστόσο φέτος είναι αυτός που ηγείται τόσο σε σκοράρισμα (με 18,5 πόντους ανά παιχνίδι), όσο και σε δημιουργία (με 3,8 assists μέσο όρο), ενώ σουτάρει και με 36,7% από το τρίποντο σε 7,6 προσπάθειες ανά αγώνα. Δύσκολα, βέβαια, θα δούμε το Villanova να γίνεται contender με αυτόν στη θέση του ηγέτη.
Admiral Schofield, F, Tennessee (Senior):
Ένας εξαιρετικός guard/forward με ύψος λίγο κάτω από τα δύο μέτρα, ο οποίος έχει κάνει τρομερά πράγματα τους τελευταίους μήνες, οδηγώντας μαζί με τον Grant Williams την ομάδα προς την τελική φάση. Σουτάρει με 41,1% από το τρίποντο όλη τη χρονιά (με 4,6 προσπάθειες ανά αγώνα, όχι λίγες δηλαδή) και η δυνατότητα του να παίζει δυνατή και καλή άμυνα, είτε στην περιφέρεια, είτε κοντά στο καλάθι, τον έχει κάνει να ξεχωρίζει. Α, ναι! Και ξεκάθαρα ένα από τα καλύτερα ονοματεπώνυμα που θα παίξουν στο τουρνουά!
Oι Ομάδες που Μπορούν να Φτάσουν στο Τέλος
Πέρσι η Virginia έγραψε αρνητική ιστορία, καθώς έγινε το πρώτο κολέγιο με #1 seed που αποκλείεται στον πρώτο γύρο, όταν κι έχασε από το #16 UMBC. Φέτος, οι Cavaliers επιστρέφουν “για να ξεπλύνουν την ντροπή”, έχοντας το #1 στη South, αλλά και το #2 overall, πίσω μόνο από το Duke. Φυσικά όταν η μπάλα πετιέται στον αέρα και το παιχνίδι ξεκινάει, τα rankings είναι απλά “νούμερα” και άλλα πράγματα παίζουν ρόλο. Φέτος πάντως, η Virginia έχει πραγματικά καλή ομάδα, ομάδα που μπορεί να την οδηγήσει μέχρι και το Final-4, έχοντας και πάλι μια πολύ καλή άμυνα. Και, σε αντίθεση με άλλες φορές, φέτος απειλεί πολύ και από την περιφέρεια, όντας η μόνη ομάδα που είναι top-5 σε άμυνα κι επίθεση σε advanced στατιστικά.
Από την άλλη, το Villanova έχασε μέσα σε μια χρονιά τους Mikal Bridges, Jalen Brunson, Donte DiVincenzo και Omari Spellman. Και η αλήθεια είναι ότι πραγματικά φέτος είναι ένα βήμα πίσω σε σχέση με τις πρόσφατες χρονιές. Ποιος όμως μπορεί να υποτιμήσει την ομάδα με τα δυο πρωταθλήματα τα τελευταία τρία χρόνια;
Οι Ομάδες που Μπορούν να Κάνουν την Έκπληξη
To Oregon είναι σύμφωνα με πολλούς η ομάδα με seed κάτω του 10 που μπορεί να κάνει την φετινή έκπληξη. Μπορεί να έχασαν τον Bol Bol στα μέσα της χρονιάς, ο οποίος έχασε το υπόλοιπο της κολεγιακής σεζόν και το τουρνουά, αλλά με οδηγό την πολύ καλή τους άμυνα και ηγέτη τον Prichard τρέχουν ένα καλό σερί, κερδίζοντας τα οκτώ τελευταία παιχνίδια τους, συμπεριλαμβανομένου και και του τελικού της Pac-12.
Ο Αγώνας που θα Κάτσουμε να Δούμε
Όπως είναι γνωστό τα παιχνίδια που συνήθως αξίζουν στους πρώτους γύρους είναι αυτά ανάμεσα στις ομάδες με seed από 5 έως 12, που συνήθως είναι και πιο κοντά σε δυναμικότητα. Ένα τέτοιο είναι και το Cincinnati απέναντι στο Iowa. Οι Cincinnati Bearcats με την άμυνα τους έχουν καταφέρει να βρίσκονται στο τελικό τουρνουά με ρεκόρ 28-6, έχοντας οκτώ νίκες σε 10 παιχνίδια κατακτώντας και τον τίτλο της AAC απέναντι στο Houston που ήταν το #11 του ranking εκείνη την στιγμή. Ο Jarron Cumberland είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες που δεν έχει πάρει την προσοχή που θα του άξιζε, καθώς τρέχει τη σεζόν με 18,8 πόντους, 3,6 assists και 4,5 rebounds ανά παιχνίδι. Από την άλλη, η Iowa είναι μια σκληροτράχηλη ομάδα όπου είχε ρεκόρ 22-11 σε μία από τις τρεις πιο δύσκολες περιφέρειες του NCAA (Big Ten). Στηρίζεται στην επίθεσή της, καθώς τελείωσε με 78,3 πόντους μέσο όρο, με τέσσερις παίκτες να τελειώνουν την χρονιά με διψήφιο αριθμό πόντων. Ελπίζουμε σε ένα ωραίο παιχνίδι ανάμεσα στους δυο τους.
Το Matchup που Θέλουμε να Βγει
Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν συνδυάσει στο μυαλό τους το κολεγιακό μπάσκετ με πιο αργό τέμπο. Η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με το NBA υπάρχει διαφορά, αν και οι καλές ομάδες πλέον έχουν χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους που θυμίζουν ομάδες της καλύτερης Λίγκας του κόσμου. Το ματσάρισμα που αναμένουμε να δούμε στον δεύτερο γύρο του τουρνουά απέναντι στο Purdue και το Villanova μοιάζει να είναι βγαλμένο από τα πιο τρελά όνειρα του πιο φανατικού φίλου του NBA. Μιλάμε για δύο ομάδες που σουτάρουν ανελέητα έξω από την γραμμή των τριών πόντων, το Villanova με μέσο όρο 30,1 προσπάθειες και το Purdue 26,7 ανά αγώνα. Το άξιο σχολιασμού είναι ότι και οι δύο ομάδες έχουν καλές άμυνες στην περιφέρεια, καθώς οι αντίπαλοι τους σουτάρουν με 33,5% και 34,4% ενώ αντίστοιχα τα δικά τους ποσοστά είναι 35,3% για τους Wildcats και 36,4% για τους Boilermakers.
Latest posts by Kosmas Kapsalis (see all)
- 2019-20 Previews: Phoenix Suns - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Philadelphia 76ers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: New York Knicks - October 18, 2019
- 2019-20 Previews: New Orleans Pelicans - October 18, 2019
- Τα Βραβεία της Χρονιάς όπως εσείς τα Ψηφίσατε - June 24, 2019
