Blazers: Η Ζωή Χωρίς τον Nurkic

Posted on Mar 29 2019 - 3:41pm by Gus Chr

Για μια ακόμα χρονιά οι Blazers εντυπωσιάζουν. Χωρίς πολλές φανφάρες, χωρίς το υλικό με τους πολλούς αστέρες, αλλά με πολλή δουλειά, μας υπενθυμίζουν καθημερινά πως τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την λέξη “ομάδα”. Και μπορεί ο -σοκαριστικός- τραυματισμός του Jusuf Nurkic να τορπιλίζει σε μεγάλο βαθμό τις ελπίδες για πορεία βαθιά μες στην post-season, ωστόσο, ακόμα κι έτσι να αποδειχθεί η ιστορία, το Portland ετοιμάζεται να αφήσει πίσω του ακόμα μια επιτυχημένη regular season και να εισέλθει σε μια -ενδεχομένως- ταραχώδη off season.

Lillard – Nurkic – McCollum

Η 25η Μαρτίου αποτέλεσε για τους Blazers ημέρα χαρμολύπης. Από την πλευρά της χαράς, το γεγονός πως για μια ακόμα σεζόν -την έκτη συνεχόμενη- η ομάδα του Oregon θα δώσει το παρόν στα Playoffs, ξεπερνώντας κατά πολύ τις προβλέψεις που ανέφεραν πως φέτος δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί σε αυτή την Δύση. Στο preview του περασμένου Οκτωβρίου, μπορεί να ανέφερα κάτι για ρεκόρ 42-40, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν στοιχημάτισα εναντίον τους. Και πως μπορείς να πεις με σιγουριά πως οι Blazers θα λείπουν από τον χορό, όταν κάθε χρονιά παρατηρείς πως υπάρχει το “know how” να ξεπερνούν τις αγωνιστικές δυσκολίες που τους παρουσιάζονται;

Και εδώ περνάμε στην πλευρά της λύπης. Την ίδια μέρα που οι Blazers εξασφάλιζαν τη συμμετοχή τους στην post-season, ήρθε ο πολύ άσχημος τραυματισμός του Jusuf Nurkic να χαλάσει την γιορτινή ατμόσφαιρα. Ο Βόσνιος center προσγειώθηκε πάνω στο πόδι του Jared Dudley μετά από διεκδίκηση ενός rebound και είχε σαν αποτέλεσμα την παρακάτω φάση. Αν δεν έχετε δει τον τρόπο του τραυματισμού, σας προειδοποιούμε πως το θέαμα δεν είναι καθόλου όμορφο.

Παρεμπιπτόντως, στο τέλος του βίντεο μπορείτε να δείτε τον διαιτητή να περνάει πάνω από το τραυματισμένο πόδι του Nurkic και να “σκοντάφτει” πάνω του. Προς ώρας, καμία αντίδραση από διαιτητές και Λίγκα. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η σεζόν για τον Nurkic τελείωσε και το πιθανότερο είναι να τον δούμε σε ένα χρόνο. Το θετικό σε όλο αυτό, όπως ανέφερε ο δημοσιογράφος Shams Charania, είναι πως κατά την διάρκεια της επιτυχημένης εγχείρισης του παίκτη δεν διαπιστώθηκε περαιτέρω ζημιά σε μύες και νεύρα. Σε κάθε περίπτωση, οι Blazers χάνουν έναν υπερπολύτιμο παίκτη καθώς πλησιάζουμε στην post-season και ο Terry Stotts θα πρέπει να βρει τις κατάλληλες αλχημείες ώστε να περιορίσει όσο μπορεί την επικείμενη απουσία του Βόσνιου.

Το πλήγμα στην άμυνα 

Μπορεί ο Nurkic να διανύει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, όσον αφορά το σκορ και την αποτελεσματικότητα, ωστόσο η απουσία του αναμένεται να κοστίσει στην αμυντική λειτουργία της ομάδας. Μια λειτουργία που έτσι κι αλλιώς δεν είναι και από τις πιο αποτελεσματικές στην Λίγκα1)17οι σε defensive rating – πηγή:  basketball reference. Ο 24χρονος είναι μακράν του δεύτερου ο καλύτερος αμυντικός των Blazers και η απουσία του σημαίνει πως η ομάδα του Stotts θα στερηθεί τις υπηρεσίες του τρίτου σκόρερ της, του πρώτου rebounder της και του top rim protector της. Kαι εδώ ξεκινούν τα προβλήματα αναφορικά με την αντικατάστασή του. Ο Nurkic δεν αποτελεί μεν και τον πιο γρήγορο ψηλό του NBA, αλλά το υψηλό μπασκετικό IQ του, σε συνδυασμό με το μήκος του, εξισορροπούν αρκετά την όλη κατάσταση.

Αυτό που μπορεί να πει κανείς είναι πως οι Blazers έχουν τη δυνατότητα να γίνουν πιο γρήγοροι χωρίς τον 24χρονο, καθώς οι Kanter, Collins και Leonard είναι σαφώς πιο ευκίνητοι. Αλλά κανείς εκ των τριών δεν φημίζεται για την αμυντική του προσήλωση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι τρεις προαναφερθέντες “γράφουν” συνολικά 1,3 blocks κατά μέσο όρο αθροιστικά, κάτι που σημαίνει πως υπολείπονται κατά 0,1 από τον Nurkic. Το rim protection ως εκ τούτου μάλλον πάει περίπατο για φέτος, εκτός κι αν δούμε θαύματα από εδώ και πέρα. Για να καταλάβουμε την σπουδαιότητα του Nurkic στην άμυνα, αρκεί να παρατηρήσουμε το defensive rating σε συνθήκες five-players-lineups, όπου παρατηρούμε το Portland να βρίσκεται στην όγδοη θέση με 97,6, με την πεντάδα Lillard, McCollum, Turner, Aminu και Nurkic να είναι από τις πλέον αποτελεσματικές. Γενικώς όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει, στις περισσότερες πεντάδες που λείπει ο Βόσνιος, η εικόνα του defensive rating δεν είναι καλή.

Ας σταθούμε, όμως, λίγο περισσότερο στους αντικαταστάτες του Nurkic, τους οποίους θα δούμε το επόμενο διάστημα. Ο Kanter σαφώς μπορεί να καλύψει ένα μέρος της επίθεσης, καθώς έχει αποδείξει πως εφόσον τροφοδοτηθεί, μπορεί να αποτελέσει σημαντική απειλή για τις αντίπαλες άμυνες. Στα μετ’ όπισθεν, παρατηρείται όμως σοβαρό θέμα. Ο Τούρκος center δεν υπήρξε ποτέ εκείνος ο αμυντικός που μπορείς να στηριχθείς πάνω του, ενώ από τότε που μπήκε στη Λίγκα, τον στοχεύουν συνεχώς με pick ‘n rolls, καθώς δεν μπορεί να τα ακολουθήσει. Και ερχόμαστε στον Collins. Ο νεαρός αναμένεται να πάρει πάνω του πολύ μεγαλύτερο βάρος από αυτό που του αναλογεί, ωστόσο τέτοιου είδους καταστάσεις είναι οι κατάλληλες για να τον διαμορφώσουν αγωνιστικά. Και στο αμυντικό κομμάτι είναι σαφώς πολύ καλύτερος του Kanter. Ο Stotts το ξέρει και αναμένεται να χρησιμοποιήσει αμφότερους στο ίδιο σχήμα, προκειμένου να “κρύψει” τις αμυντικές αδυναμίες του Τούρκου. Πάρτε για παράδειγμα την παρακάτω φάση από το παιχνίδι των Blazers με τους Pacers. O Evans καλεί τον Sabonis για του στήσει το pick, με τον Kanter να ζητάει αμέσως από τον Collins να αλλάξουν. Έτσι μένει ο Evans απέναντι στον Collins, αποφασίζοντας να τον πάει μέχρι μέσα, “χτυπώντας” τον στα πόδια χωρίς επιτυχία.

Παράλληλα, ο Collins έχει καλύτερο αμυντικό awareness σε σχέση με τον συμπαίκτη του, ακόμα και σε καταστάσεις που δεν περιλαμβάνουν το pick ‘n roll. Ξέρει πότε να αφήσει τον παίκτη του για να βοηθήσει και συνήθως το κάνει σε σωστό timing. Βασικά ίσως το κάνει πολύ πιο συχνά απ’ όσο θα έπρεπε, αλλά το αποτέλεσμα είναι πως οι αμυντικές του προσπάθειες καταλήγουν περισσότερες φορές σε block ή σε φάουλ, που είναι το ζητούμενο, παρά σε εύκολο lay up του αντιπάλου. Η παρακάτω φάση, είναι από το ίδιο παιχνίδι, όπου ο Collins βγαίνει πάνω στο κόψιμο του McDermott:

Κάπου εδώ κανονικά θα είχαμε και μια μικρή αναφορά για τον Leonard. Ωστόσο, το γεγονός πως ένας παίκτης -και κάθε παίκτης που είναι- 2,16 δεν αποτελεί αμυντικό φόβητρο μας ξεπερνάει. Οπότε, πάμε παρακάτω. Η απουσία του Nurkic ενδεχομένως να έχει κι ακόμα ένα αποτέλεσμα και αυτό αποτελεί καθαρά δική μου σκέψη: Το σενάριο του να αμυνθεί το Portland με κοντό σχήμα. Να αναλάβουν δηλαδή χρέη power forward και center οι Harkless, Aminu και να πλαισιωθούν από τους Turner, Lillard και McCollum. Και μπορεί το rim protection να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο στο σχήμα αυτό, όμως οι διάδρομοι για τους αντιπάλους που θέλουν να επιχειρήσουν drives κλείνουν. Η πεντάδα αυτή δεν έχει δοκιμαστεί καθόλου φέτος και στα εναπομείναντα οχτώ παιχνίδια ίσως δούμε τον Stotts να δοκιμάζει και αυτό το σχήμα.
Αν βγάλουμε, πάντως, τον Turner από την εξίσωση, οι Lillard, McCollum, Aminu και Harkless είναι η τετράδα που έχει την τρίτη μεγαλύτερη συμμετοχή στους φετινούς Blazers, με defensive rating στο 107,8 και offensive rating στο 114,9, κάτι που είναι σαφώς θετικό. Παράλληλα, μιας και φέραμε το θέμα σε four-players-lineups, καλό είναι να αναφέρουμε πως η τετράδα Nurkic, Lillard, McCollum, Aminu, είναι εκείνη που έχει παίξει τα περισσότερα λεπτά από κάθε άλλη στο NBA, έχοντας net rating 10,3. Αυτό, ώστε να τονίσουμε και πάλι την σπουδαιότητα του Βόσνιου και τι προσφέρει σε άμυνα και επίθεση.
Η επίθεση χωρίς τον Nurkic και το βάρος του Lillard

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο δεν ανησυχούν οι Blazers, αυτό είναι η επίθεση. Ο Lillard πραγματοποιεί ακόμα μία καταπληκτική χρονιά, ο McCollum το ίδιο, ενώ το supporting cast είναι εξαιρετικό. Από την πρώτη του χρόνου μέχρι και σήμερα, οι Blazers έχουν να καμαρώνουν πως έχουν -μαζί με τους Warriors- το καλύτερο offensive rating της Λίγκας, το οποίο φτάνει στο 116,7, ενώ όσον αφορά το net rating τους βρίσκουμε στην τρίτη θέση με 7,0 πίσω μόνο από Bucks και Jazz. Προφανώς δεν ξέρουμε κατά πόσο θα επηρεάσουν αυτά τα νούμερα οι τραυματισμοί των Nurkic και McCollum, μιας και είναι δεδομένο πως θα τα επηρεάσουν. Ωστόσο, το γεγονός πως εδώ και πέντε παιχνίδια (από τότε που τραυματίστηκε ο McCollum δηλαδή) οι Blazers μετρούν πέντε σερί νίκες, δείχνει πως προς ώρας δεν έχουν επηρεαστεί. Και μεγάλο ρόλο σε αυτό, έχει παίξει ο Hood, ο οποίος έχει κάνει ένα μικρό step-up στα παιχνίδια που λείπει ο συμπαίκτης του. Ειδικά στην διπλή παράταση με τους Nets, όταν αγωνίστηκε για σχεδόν 43 λεπτά, πετυχαίνοντας 18 πόντους, με 8/16 σουτ.

Εφόσον ο McCollum χρειαστεί να λείψει περισσότερο, οι Blazers μπορούν να “καμουφλάρουν” με κάποιο τρόπο την απουσία του με τον Hood. Ο ίδιος άλλωστε είναι μεταμορφωμένος προς το καλύτερο από τότε που πήγε στην βορειοδυτική ακτή των ΗΠΑ. Όσον αφορά την απουσία του Nurkic από το επιθετικό κομμάτι, είναι εξίσου σημαντική όσο και στην άμυνα. Το δείγμα παιχνιδιών που έχουμε με τον Βόσνιο απόντα είναι ελάχιστο (μόλις ένα) και αυτό δεν προσφέρεται για συμπεράσματα, καθώς μιλάμε για αγώνα κόντρα στους Bulls. Κρατάμε όμως τις επιδόσεις των Kanter και Collins, οι οποίοι σημείωσαν συνολικά 26 πόντους, έχοντας 10/14 σουτ. Και εδώ είναι που θα πρέπει να σταθούμε λίγο παραπάνω στον Τούρκο, ο οποίος αναμένεται να τροφοδοτηθεί αρκετά εν τη απουσία του Nurkic.

Ο Kanter έχει αποδείξει πολλές φορές πως όταν παίρνει προσπάθειες, αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές απειλές για τις αντίπαλες άμυνες. Μιλάμε για έναν παίκτη που έχει ποσοστό καριέρας σχεδόν 54%, μία μηχανή των rebounds και έναν ψηλό που μπορεί και σουτάρει καλά από την γραμμή των βολών. Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως από τις 11-12 προσπάθειες που έπαιρνε ο Nurkic, αρκετές θα πάνε στα χέρια του Kanter και το πιο πιθανό είναι να είναι αποτελεσματικές.

Το πρόβλημα, ωστόσο, στο γεγονός της απουσίας του Nurkic δεν έχει να κάνει μόνο με το εκτελεστικό κομμάτι, αλλά με το γενικότερο flow της επίθεσης. Οι Blazers αποφάσισαν να αλλάξουν ριζικά την επίθεσή τους φέτος, ώστε να περνούν πολλές μπάλες από τα χέρια του Βόσνιου. Από την στιγμή που ο 24χρονος έπαιρνε την μπάλα, δεν βλέπαμε αποκλειστικά κάποια προσπάθεια, αλλά με πολλή μεγάλη υπομονή έψαχνε την καλύτερη δυνατή επιλογή για την ομάδα του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βλέπει τα κοψίματα των συμπαικτών του ή κάποια ελεύθερη πάσα στις γωνίες. Εκεί που θέλουμε να καταλήξουμε είναι στο εξής: Η απουσία του Nurkic, αποτελεί ένα πολύ μεγάλο χτύπημα στο οργανωτικό κομμάτι της επίθεσης, μιας και μιλάμε για τον δεύτερο καλύτερο distributor της βασικής πεντάδας και τρίτο καλύτερο της ομάδας. Το να χάνει μια ομάδα αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού της από τον center της, αναμφίβολα δίνει ένα μεγάλο χτύπημα στις ελπίδες της για πρόοδο στην post-season.

Και ερχόμαστε στο επιπλέον πρόβλημα, αυτό του Lillard. Με την απουσία του Nurkic, o point guard των Blazers αναμένεται να κουβαλήσει πολύ περισσότερο την μπάλα στα Playoffs, κάτι που πέρυσι αποδείχθηκε καταστροφικό, με τους Pelicans να του “προσφέρουν” μία από τις χειρότερες σειρές της καριέρας του. Κι αν πέρυσι, αυτό το κουβάλημα της μπάλας αποδείχθηκε ένα σκληρό μάθημα για τους Blazers, οι φετινές εξελίξεις αναμένεται να το επαναφέρουν ως μονόδρομο. Το θετικό μέσα από αυτή την διαδικασία είναι πως ο Stotts θα θελήσει να συμπεριλάβει, όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες στο rotation, ώστε να βγάλει όσο βάρος μπορεί πάνω από τον Lillard. Για να δώσουμε και μια εικόνα, όσον αφορά το βάρος του Lillard, μετά το All-Star ο παίκτης των Blazers μετράει 81,5 touches ανά παιχνίδι, ενώ έχει τη μπάλα πάνω του για 7,7 λεπτά, επίδοση που μοιράζεται με τον Westbrook.

O Stotts δεν φημίζεται για το απλωμένο rotation του έτσι κι αλλιώς, ωστόσο οι εμπειρίες των τελευταίων ετών2)Τρεις στους πέντε αποκλεισμούς στον πρώτο γύρο. ίσως τον αναγκάσουν να αλλάξει προσέγγιση. Ήδη βλέπουμε περιπτώσει παικτών να παίρνουν πάνω τους καταστάσεις όταν ο Lillard δεν βρίσκεται στο βράδυ του. Πιο πάνω αναφέρθηκε πως ένα παιχνίδι με τους φετινούς Bulls δεν αποτελεί ασφαλές συμπέρασμα για μια ομάδα. Ωστόσο, εκείνο το βράδυ ο Lillard τελείωσε το παιχνίδι με 3/12 προσπάθειες. Ποιος έκανε το step-up; Ο Seth Curry, ο οποίος τελείωσε το ματς με 20 πόντους και 8/11 σουτ. Το αν θα υπάρξουν τέτοιες βραδιές στα Playoffs από ρολίστες, θα πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή για να το δούμε.

Η εκτίμηση της post season και η off season

To πρόβλημα για τους Blazers είναι πως τα αμυντικά κενά που τους αφήνει η απουσία του Nurkic, ίσως είναι μεγαλύτερα από αυτά που μπορούν να διαχειριστούν. Κανείς δεν “δένει” την άμυνα περισσότερο και καλύτερα από τον Βόσνιο και αυτό αναμένεται να κοστίσει για μια ακόμα φορά στην post season, και -τολμώ να πω- με όποιον αντίπαλο τύχουν οι Blazers. Οι Pelicans έδειξαν πέρυσι τον δρόμο στο πως να αντιμετωπίσεις τον Lillard και δεν είμαστε σίγουροι πως θα υπάρξει κάποιος άλλος πέραν του McCollum που θα μπορέσει να στηρίξει την επίθεση. Ειδικά δε, στο σενάριο το Portland να αντιμετωπίζει την Utah – την τέταρτη καλύτερη άμυνα της Λίγκας – τότε δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε “καλή τύχη”. Ωστόσο, τα προβλήματα μάλλον θα ξεκινήσουν εφόσον οι Blazers αποκλειστούν στον πρώτο γύρο.

Αυτό βέβαια βγήκε στην επιφάνεια πολύ πριν τον τραυματισμό του Nurkic, ο οποίος την δεδομένη στιγμή αποτελεί ένα ισχυρό άλλοθι σε ενδεχόμενο αποκλεισμό των Blazers στον πρώτο γύρο. Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, ουδείς μπορεί να εγγυηθεί πως το μέλλον των Stotts-Olshey βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι με τους Blazers. Αμφότεροι έχουν σαφώς παρουσιάσει πολύ καλά δείγματα γραφής στις θέσεις τους, ωστόσο το ζητούμενο είναι το παραπάνω βήμα στα Playoffs. Και με το “παραπάνω βήμα”, δεν εννοούμε απαραίτητα το Πρωτάθλημα. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας αυτή την στιγμή. Αλλά όχι μια ενδεχόμενη παρουσία στους τελικούς της Δύσης.

Παράλληλα, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της φετινής post-season, δεν είναι απίθανο να δούμε τον McCollum να αποχωρεί, σε μια προσπάθεια να μειωθεί κατά πολύ η μισθοδοσία της ομάδας. Με τα ως τώρα δεδομένα, οι Blazers έχουν 10 εγγυημένα συμβόλαια για την επόμενη χρονιά, τα οποία φτάνουν λίγο πάνω από τα $120 εκατ., κάτι που σημαίνει πως οι κινήσεις στην free agency είναι αδύνατες. Επιπλέον, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο του ESPN, Brian Windhorst, ο Lillard έχει εκφράσει μια αρχική επιθυμία να υπογράψει super max συμβόλαιο με την ομάδα, δηλώνοντας έτσι αιώνια πίστη στο Portland. Ωστόσο, τις επιπτώσεις που έφεραν στην λίγκα τα super max συμβόλαια, τις περιέγραψε πριν λίγες μέρες ο Νίκος σε σχετικό άρθρο του.

Και μέσα στην όλη εικόνα προσθέστε αυτό που γράψαμε εδώ στο Ball Hog τον περασμένο Φεβρουάριο, πως οι Blazers μάλλον θα τεθούν προς πώληση. Και ενώ μέσα στο άρθρο παρουσιάζονται τα θετικά σενάρια, υπάρχουν και τα πολύ αρνητικά, όπως αυτό του αδιαμφισβήτητου γεγονότος πως οι Blazers δεν εμφανίζονται ανταγωνιστικοί στην post season. Δεν είναι δύσκολο (και καθόλου unfair μεταξύ μας) για μια ομάδα δυνητικών επιχειρηματιών/ιδιοκτητών να χρησιμοποιήσουν και αυτό το επιχείρημα, ώστε να πάρουν τους Blazers από το Portland και να τους τοποθετήσουν σε μια άλλη αγορά.

Με αρχή τα φετινά Playoffs και τις επιλογές που θα φέρει η off season, ίσως κοιτάμε το πλέον κομβικό σημείο της αγωνιστικής -και όχι μόνο- παρουσίας των Blazers.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 17οι σε defensive rating – πηγή:  basketball reference
2 Τρεις στους πέντε αποκλεισμούς στον πρώτο γύρο.