BallHog’s NBA Playoffs 2019 Walkaround #16: “The Splash Brothers & The Splash Mountain”

Posted on May 16 2019 - 10:29am by The Ball Hog

Τα NBA Playoffs 2019 είναι εδώ και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς.

Eastern Conference

(0) Raptors 100 @ 108 Bucks (1)
Game 1:

Όχι, προφανώς δεν ήταν αυτό που περιμέναμε.

Δεν περιμέναμε ένα τέταρτο 12λεπτο, με το παιχνίδι στο όριο, ο Giannis να σκοράρει όλους και όλους τρεις πόντους και ο Kawhi μόλις δύο.

Δεν περιμέναμε ο Kyle Lowry, των 1/20 τριπόντων στη φετινή regular απέναντι στους Bucks, να έχει 7/9 στον πρώτο αγώνα της σειράς, ατομικό ρεκόρ στα Playoffs μα και στη φετινή σεζόν, μέρος των 30 πόντων του, τους περισσότερους στη φετινή post season (αλλά ακόμα και έτσι να είναι αρνητικός στο plus/minus).

Επίσης, επουδενί δεν περιμέναμε ο Lowry να είναι ο μοναδικός Raptor που θα σκοράρει στην τελευταία περίοδο, με 5/7, την στιγμή που οι υπόλοιποι συμπαίκτες του θα ήταν στο απόλυτο μηδέν σε 15 προσπάθειες.

Και φυσικά, δεν περιμέναμε με τίποτα ο ήρωας της βραδιάς να είναι ο “Splash Mountain” Brook Lopez, των 5,4 πόντων ανά αγώνα κόντρα στους Celtics, που στην αυλαία της σειράς κόντρα στους Raptors ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 29 (personal playoff high), εκ των οποίων οι 13 στην τελευταία περίοδο, με 4/11 τρίποντα.

Υπήρχαν όμως και κάποια πράγματα που περιμέναμε.

Αυτά ήταν το δυναμικό ξεκίνημα του Giannis, που ξεκίνησε το παιχνίδι με δύο καλάθια, ένα κλέψιμο, ένα rebound και ένα κόψιμο, στα πρώτα 85 δευτερόλεπτα. Πριν χαμηλώσει ρυθμούς και μηχανές, από την εξαιρετική άμυνα των Raptors πάνω του.

Περιμέναμε, επίσης, την μακριά σε κορμιά και χέρια άμυνα των Bucks να περιορίσει αρκετά τον Kawhi, όπως και έγινε, με τον superstar του Toronto να μην βρίσκει σε αυτό το παιχνίδι εύκολους διαδρόμους προς το καλάθι, σε πλήρη αντίθεση με το τι συνέβαινε στη σειρά κόντρα στους Sixers.

Επίσης, περιμέναμε να παίξουν σημαντικό ρόλο η κούραση των Raptors. Όσο δυναμικά και αν ξεκίνησαν το παιχνίδι, έχοντας τον έλεγχο μέχρι τα μέσα του τετάρτου 12λέπτου, και όντας μπροστά στο σκορ για τα 37 από τα 48 λεπτά του αγώνα, ήταν εμφανές πως το ότι έπαιζαν μέχρι προχτές, ενώ οι Bucks ξεκουράζονταν μία βδομάδα τώρα, θα έβγαινε στο παρκέ. Όπως και συνέβη. Είναι ενδεικτικό αυτό που αναφέραμε και ανωτέρω, πως πέρα του Lowry κανείς άλλος Raptor δεν σκόραρε στην τελευταία περίοδο, μα ακόμα ενδεικτικότερο πως στο δεύτερο ημίχρονο το σύνολο των πόντων τους ήρθαν από μόλις τρεις παίχτες: τους Kawhi, Lowry και Siakam.

Ουδείς άλλος Raptor συνεισέφερε. Και εδώ είναι ένα στοιχείο που είχαμε τονίσει στο preview της σειράς: το βάθος των δύο ομάδων. Σε μία μέρα που οι Siakam και Kawhi είχαν 46 πόντους σε 46 σουτ (και 3/14 από το τρίποντο) και ο Lowry έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του στην post season, δεν βρέθηκε κανένας άλλος συμπαίκτης να προσφέρει το παραμικρό ώστε η ομάδα να πάρει τη νίκη και να γυρίσει τούμπα τον ρου της σειράς.

Ακριβώς αντίθετα, σε μία μέρα που πέρα του σταθερά καλού (αν και μέτριου για τα δικά του επίπεδα) Giannis, που οι Khris Middleton, Eric Bledsoe και Nikola Mirotic είχαν αθροιστικά 10/33, εκ των οποίων 2/18 από το τρίποντο, οι Bucks είχαν την πολυτέλεια να έχουν έναν εξαιρετικό Lopez στη σύνθεσή τους, και έναν ουσιαστικότατο Malcolm Brogdon, που προσέφερε με τη σειρά του 15 πόντους με 5/9 σουτ, εκ των οποίων 3/6 πίσω από τα 7,25, από τρεις assists και rebounds, μα και το υψηλότερο συν στο plus/minus, με +18 στα 27 λεπτά που ήταν στο παρκέ.

Κάπως έτσι, οι Raptors που πλέον είναι στο 3-15 στα Game 1s στα Playoffs στην ιστορία τους, κατάφεραν να χάσουν για πρώτη φορά αγώνα στη φετινή post season που ήταν μπροστά στην ανάπαυλα (είναι πια στο 8-1), μα και το πρώτο παιχνίδι που χάνουν φέτος ενώ ήταν μπροστά στα ξεκινήματα της τέταρτης περιόδου (45-1 σχετικά πλέον).

Στις χαρακτηριστικότερες στιγμές του αγώνα είναι το τρίλεπτο στις αρχές του πρώτου δωδεκαλέπτου, που οι Bucks προηγούνται με 8-3, αστοχούν σε εφτά συνεχόμενα σουτ και οι Raptors βάζουν τέσσερα τρίποντα τρέχοντας ένα σερί 16-0, για να μπουν μπροστά με 19-8.

Δεύτερο σημείο, στα 8:17 για τη λήξη του τρίτου, όταν οι Bucks με δύο βολές του Giannis έχουν την ευκαιρία να ξαναμπούν μπροστά στο σκορ (ήταν στο 63-62) για πρώτη φορά μετά τα πρώτα λεπτά του αγώνα. Ο Antetokounmpo αστοχεί και στις δύο, οι Raptors τρέχουν ένα σερί 9-0 και η διαφορά ξανανίγει στους 10.

Οι Bucks παλεύουν σε όλο το υπόλοιπο δωδεκάλεπτο να την ξαναμαζέψουν, τα καταφέρνουν, αλλά στην τελευταία φάση της τρίτης περιόδου ο Siakam ευστοχεί σε τρίποντο πάνω σε άμυνα του Giannis να στείλει τη διαφορά στους εφτά, στο 83-76.

Στη συνέχεια, στην τέταρτη περίοδο, έλαβαν ξεδιπλώθηκαν όλα όσα ανωτέρω γράψαμε: η κούραση των Raptors, η αστοχία κάθε άλλου παίχτη της ομάδας του Καναδά πλην του Lowry, η απουσία λύσεων από τον πάγκο, ο μυθικός Splash Mountain των 13 πόντων.

Αν, ωστόσο, πρέπει να σταθούμε σε μία φάση, αυτή είναι στα 2:25 πριν τη λήξη, με τους Raptors μπροστά με 100-99. Ο Middleton πιέζει τον Danny Green (για εμένα του κάνει καθαρό foul) και του κλέβει την μπάλα, με τον Lopez να καρφώνει από πάσα του πρώτου στον αιφνιδιασμό. Επόμενη φάση τρίποντο του Lopez και προβάδισμα τεσσάρων πόντων για τους Bucks για πρώτη φορά μετά το τρίτο λεπτό του αγώνα. Οι Bucks έκλεισαν τον αγώνα με ένα 10-0 συνολικά, κερδίζοντας την τέταρτη περίοδο με το εντυπωσιακό 32-17 και φτάνοντας έτσι στο εντυπωσιακό 9-1 συνολικά στη φετινή post season.

Κλείνοντας, αυτό ήταν ένα παιχνίδι που δύσκολα θα δούμε όμοιό του. Δεν περιμένω αντίστοιχο Lowry για τη συνέχεια, τόσο μικρή αγωνιστική συνεισφορά από βασικούς των Bucks ή τέτοιον Brook Lopez. Επίσης, δεν νομίζω να καταφέρουν να έχουν στη συνέχεια της σειράς οι Raptors περισσότερα εύστοχα τρίποντα από τους Bucks, και δη με σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ευστοχίας.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που αξίζει να παρατηρηθούν για τις επόμενες αναμετρήσεις. Πρώτον, το πως επέλεξαν οι Raptors να ανοίξουν το pace για να μην βρίσκουν οργανωμένη απέναντί τους την καλύτερη άμυνα της Λίγκας. Σαν σχεδιασμός ήταν απόλυτα σωστός. Ωστόσο, η κούραση των παραπάνω -και πρόσφατων- εξαντλητικών αγώνων, σε συνδυασμό με την έλλειψη βάθους της ομάδας τους, δεν ξέρω αν μπορούν να καταστήσουν αυτό το σχέδιο βιώσιμο. Αυτό, το μη βιώσιμο του συγκεκριμένου σχεδίου, αποδείχθηκε άλλωστε και από τον πρώτο αγώνα της σειράς.

Αντίθετα, βιώσιμη δείχνει η άμυνά τους, που κατάφερε να κατεβάσει το 113,4 του offensive rating των φετινών Βucks στα Playoffs στο 106,7 στον συγκεκριμένο αγώνα (αν και θα πρέπει να πούμε για τα κάμποσα εντελώς open σουτ που οι γηπεδούχοι έχασαν). Και ακόμα και αν δεν είδαμε όσο θα θέλαμε τον Kawhi απέναντι στον Giannis, τα κορμιά των Siakam, Ibaka και Gasol που ο Nick Nurse έριξε στο μαρκάρισμά του δείχνουν να έχουν το μάκρος και τη δύναμη συνδυαστικά να τον ρίξουν μισή ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.

Συνεπώς, όσο και αν θέλουν να παίξουν τους Bucks στο παιχνίδι τους, σε δυνατές άμυνες, και τρίποντα, ταυτόχρονα αποδιοργανώνοντας την άμυνά τους με γρήγορο ρυθμό, θα πρέπει να βρουν λύσεις από το βάθος του πάγκου τους για να το επιτύχουν αυτό, καθώς και θα πρέπει να βρουν και τρόπους να είναι αποτελεσματικότεροι απέναντι στα μακριά χέρια των Bucks στην επίθεση, ανοίγοντας τους χώρους λειτουργίας επιθετικά του Kawhi, στο mid-range και στο ζωγραφιστό. Το 38% που είχαν στα δίποντα σε αυτόν τον αγώνα δεν μπορεί να θεωρηθεί ποσοστό ικανό για να αναστατώσει τους Bucks στη συνέχεια.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και με τους ανωτέρω περιγραφεντες περιορισμούς, οι Raptors, ακόμα και χωρίς βάθος και κουρασμένοι, απέδειξαν ότι δικαίως βρίσκονται στον τελικό της περιφέρειας και πως έχουν όλα τα εργαλεία για να προκαλέσουν τα μεγαλύτερα προβλήματα από κάθε άλλον σε αυτή την πλευρά του χάρτη στην καλύτερη ομάδα της σεζόν ως τώρα.

Western Conference

(0) Blazers 94 @ 116 Warriors (1)
Game 1:

Αν υπήρχε έστω και ένας άνθρωπος που “φοβόταν” τους Warriors το πως θα εμφανίζονταν στο πρώτο παιχνίδι των τελικών της Δύσης, και δη εν τη απουσία του Kevin Durant, πλέον μάλλον δεν υπάρχει. Οι Warriors εμφανίστηκαν πιο έτοιμοι από ποτέ κόντρα στους Blazers, με έναν Steph Curry να πραγματοποιεί όργια και να δηλώνει “παρών” την πλέον κρίσιμη στιγμή της post season. Και όχι ότι η παρουσία του KD δεν κάνει τους Πρωταθλητές ακόμα πιο δυνατούς. Αυτό είναι κάτι δεδομένο. Αλλά εκείνη του Curry αποτελεί μάλλον μεγαλύτερο βαρόμετρο.

Ο point guard των Warriors, λοιπόν, τελείωσε το παιχνίδι έχοντας 36 πόντους, έξι rebounds και επτά assists, με τα ποσοστά του να ξεπερνούν για λίγο το 52% (12/23). Παράλληλα, τα εννιά από αυτά τα 15 σουτ στα οποία ευστόχησε ήταν πίσω από τη γραμμή των 7,25, ισοφαρίζοντας την επίδοσή του για τα περισσότερα τρίποντα σε παιχνίδι Playoffs. Έτσι, οι μόνοι παίκτες στην ιστορία των Playoffs που έχουν σημειώσει τουλάχιστον εννιά τρίποντα σε δύο παιχνίδια, είναι αυτός, ο συμπαίκτης του, Klay Thompson, και ο Ray Allen.

Τέλος, αξίζει να να σημειώσουμε πως με αυτούς τους 36 πόντους, ο Curry ισοφάρισε τον James Harden, όσον αφορά τον αριθμό των παιχνιδιών που έχουν πετύχει τουλάχιστον 30 πόντους, πιάνοντάς τον στα 34. Η λίστα αυτή έχει να κάνει με τους ενεργούς παίκτες, με τον LeBron James να είναι πρώτος με 110 ματς και τον Kevin Durant δεύτερο με 62. Ωστόσο, αυτοί οι 36 πόντοι του Curry, ίσως να ήταν από τους πιο “εύκολους” που έχει σημειώσει ποτέ. Οι παίκτες των Blazers ήταν ανήμποροι να “σπάσουν” τα picks που έστηναν οι συμπαίκτες του, με αποτέλεσμα τον ανελέητο βομβαρδισμό από μακρινή απόσταση.

Και ενώ είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως η back court των Blazers είναι από τις χειρότερες στο να αντιμετωπίζει το pick ‘n roll, αν μη τι άλλο σε έναν τελικό περιφέρειας περιμένεις μια παραπάνω αμυντική προσπάθεια από τον Lillard και την παρέα του. Ο Curry, πάντως, δεν ήταν ο μόνος που σούταρε με εξαιρετικά ποσοστά. Όλοι οι Warriors έγραψαν ένα 50% ποσοστό ευστοχίας, ευστοχώντας 17 φορές από τη γραμμή του τριπόντου, απόρροια της εξαιρετικής κυκλοφορίας της μπάλας αλλά και του distribution τους (30 assists έναντι 21 των Blazers). Kι αν θεωρούμε δεδομένο και αναμενόμενο οι Curry και Thompson να σε τιμωρήσουν, αυτό που δεν είχαμε συνηθίσει είναι να τιμωρούν οι παγκίτες των Warriors. Σύμφωνοι, μέσα στα χρόνια ο Shaun Livingston έχει πραγματοποιήσει μερικά εξαιρετικά παιχνίδια, όπως και ο υπερπολύτιμος Andre Iguodala, αλλά όταν πραγματοποιούν καλό παιχνίδι οι Jerebko αυτού του κόσμου σε τελικούς της Δύσης, σε συνδυασμό με τα όργια των Splash Brothers, τότε είναι αντιληπτό πως δεν έχει τύχη.

Ο πάγκος των Warriors σημείωσε 36 πόντους σε αυτό το παιχνίδι, έχοντας 11/22 σουτ και 4/5 τρίποντα, με τους Jerebko και Quinn Cook να συνδυάζονται για 17 από αυτούς, ενώ μάζεψαν και επτά rebounds. Ο παίκτης, πάντως, που για ακόμα ένα παιχνίδι ήταν εκείνος που έθεσε σε κίνηση τον όλον μηχανισμό των Warriors ήταν ο Draymond Green, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά πως αν δεν “ακούει φωνές” στο κεφάλι του, αποτελεί μάλλον τον πιο locked-in παίκτη της Λίγκας. Έπαιξε εξαιρετική άμυνα, επιδόθηκε σε θανατηφόρα box-outs, συμμετείχε ενεργά στο μοίρασμα της μπάλας (πέντε assists) και ήταν εκείνος που στις λίγες στιγμές που χρειάστηκε, άλλαξε τον ρυθμό για την ομάδα του. Το τελικό statline 12/10/5/2/3 αναδεικνύει το πόσο πολύτιμος είναι, φτάνει να είναι συγκεντρωμένος.

Εξαιρετικός για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν και ο Iggy, ο οποίος μπορεί να μη συμμετείχε τόσο στο σκορ, αλλά η συνεισφορά του στη δημιουργία ήταν εξίσου πολύτιμη (πέντε assists), ενώ η άμυνα που έπαιξε ήταν επίσης καθοριστική. Στα αξιοσημείωτα αυτού του παιχνιδιού είναι πως κανείς παίκτης των Warriors δεν ήταν στο “μείον” στο τελικό plus/minus.

Όσον αφορά το Portland, μάλλον είναι ασφαλές να πούμε πως προσπαθούν να συνέλθουν ακόμα από τη σειρά με τους Nuggets. Άξιο αναφοράς είναι αυτό που ανέφεραν κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της μετάδοσης οι σχολιαστές του ESPN, πως η ομάδα πέταξε απευθείας από το Denver στο Oakland, μην πραγματοποιώντας προπόνηση ή shootaround. Δεν γνωρίζουμε αν είναι σύνηθες αυτό, όταν οι σειρές είναι τόσο κοντά χρονικά μεταξύ τους, αλλά είναι σαφές πως η κούραση ήταν (και είναι) μεγάλη για το Portland. Σε αυτό το ματς εμφανίστηκαν θολωμένοι σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού και κυρίως στον τομέα των λαθών, όπου τελείωσαν το παιχνίδι με 21, την στιγμή που στο έβδομο ματς στο Denver είχαν μόλις πέντε! Το γεγονός πως τα 21 αυτά λάθη τους οδήγησαν σε 31 πόντους για τους Πρωταθλητές (έναντι μόλις 12 δικών τους πόντων από 14 λάθη των Warriors) αποδεικνύει και το καταδικαστικό της όλης κατάστασης.

Τα ποσοστά τους ήταν άσχημα, καθώς σούταραν με το διόλου κολακευτικό 36,1%, ευστοχώντας μόλις σε επτά από τα 25 τρίποντα που επιχείρησαν, με αρκετά από αυτά τα σουτ να είναι κάτω από καλές προϋποθέσεις. Είναι σαφές πως με τέτοιου είδους νούμερα απέναντι στους Dubs, καμία ομάδα δεν έχει τύχη.

Lillard και McCollum σημείωσαν 36 πόντους συνολικά με 11/31 σουτ (35,4%), την στιγμή που οι Blazers πήραν πολλές βοήθειες από τους Moe Harkless (17/4/1/1/3), Enes Kanter (13/16/3/1) και Rodney Hood (17/3/1/1). Κάποια στιγμή μάλιστα, ο Harkless ήταν πρώτος σκόρερ της Rip City με αυτούς τους 17 πόντους. Αν μη τι άλλο, έχοντας τον Harkless για πρώτο σκόρερ, δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Και αυτό δεν είναι υποτιμητικό για τον παίκτη τον οποίο έχουμε γράψει καλά λόγια σχεδόν σε όλη την πορεία της post-season, αλλά για τους δύο ηγέτες της ομάδας. Αναμφίβολα ο McCollum έχει κάθε δικαίωμα να είναι “σκασμένος” από την σειρά κόντρα στους Nuggets, αλλά ήρθε η ώρα του Lillard να κάνει το step up και να πραγματοποιήσει μια σειρά καλών παιχνιδιών.

Οι Warriors τον έκλεισαν με εξαιρετικό τρόπο, είχε συνεχώς έναν παίκτη μπροστά του, είτε πήγαινε για το drive και το split, είτε επιχειρούσε μακρινό σουτ, με αποτέλεσμα όλο το παιχνίδι των Blazers να αποδιοργανωθεί. Τα επτά (!) του λάθη σε αυτό το ματς, καταδεικνύουν απόλυτα την εξαιρετική άμυνα των Dubs πάνω του. Πλέον οι Blazers έχουν δύο μέρες μπροστά τους για να αναδιοργανωθούν, να διορθώσουν τα λάθη τους, την αμυντική τους λειτουργία και να αντιδράσουν. Διαφορετικά τόσο το δεύτερο παιχνίδι, όσο και συνολικότερα η σειρά, αναμένεται να είναι τυπικής διαδικασίας.

Γενικό σχόλιο διημέρου:

Φυσικά μέσα στο διήμερο είχαμε και lottery.

Και το τέλος του χυδαίου tanking, με τις δύο πρώτες θέσεις να πηγαίνουν σε ομάδες με μόλις 6% πιθανότητες.

Και παρότι τα μαθηματικά είναι γενικά απλά σε αυτό το επίπεδο, πάντα θα υπάρχει κάποιος που δεν καταλαβαίνει πως το 14% υπέρ σου σημαίνει 86% εναντίον σου…

3 Comments so far. Feel free to join this conversation.

  1. Mamuwalde May 16, 2019 at 13:56 -

    Η κουλτούρα του παιχνιδιού των Bucks φέτος, και κυρίως στα playoff, είναι ξεκάθαρα παράγωγο της διαχρονικής κουλτούρας των Spurs: “Keep pounding the rock”. Έχω χάσει το μέτρημα πόσες φορές έχουνε πει αυτήν την έκφραση σε δηλώσεις τους τα ελάφια, χτες ο Lopez το ξαναείπε τρεις τέσσερις φορές στη συνέντευξη τύπου, ως οδηγία σε time out. Καθόλου περίεργο ελέω coach Bud.

    Υπό μια (πολύ χαλαρή) έννοια οι φετινοί Bucks είναι οι Spurs χωρίς το “κόλλημα” του Pop με το τρίποντο. Φοβεριστικό mentality αυτοί οι αρκετά άπειροι Bucks.

    Και αρκετά οδυνηρή ήττα για τους Raptors, όταν βλέπουν Kawhi να αφήνει τα πνευμόνια του στο παρκέ και το Lowry να κάνει ματς καριέρας. Θα χρειαστούν να βγάλουν λαγούς από τον πάγκο που δε βλέπω να τους έχουν. Ο Nurse είχε δηλώσει μετά το G7, ότι με τους Bucks θα πρέπει να προσαρμοστούν άμεσα στο διαφορετικό στυλ των αντιπάλων. Ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσει και να προσπαθήσει να ρίξει το ρυθμό. Με το γκάζι πατημένο όπως χτες δε νομίζω να αντέξουν για πολλά ματς ακόμα.
    Κάποια στιγμή γύρω στο 10ο λεπτό της 3η περιόδου ο Γιάννης σούταρε βολές και δε φαινόταν καν ιδρωμένος. Την ίδια στιγμή ο Leonard (που έπαιξε όλη την 3η και κάποια στιγμή είχε και τους 17 πόντους της ομάδας του) κρατούσε τα γόνατά του και ξεφυσούσε σα τριαξονικό που κουμπώνει δευτέρα. Δεν έκανε έκπληξη που στην 4η ήταν σκασμένος, τα περισσότερα σουτ του δείχναν να τους λείπουν λίγη δύναμη.

    Σούπερ ματς και ρυθμός ασύλληπτος.

    Καλή δύναμη στα ξενύχτια παίδες
    🙂

  2. Mamuwalde May 16, 2019 at 13:56 -

    Η κουλτούρα του παιχνιδιού των Bucks φέτος, και κυρίως στα playoff, είναι ξεκάθαρα παράγωγο της διαχρονικής κουλτούρας των Spurs: “Keep pounding the rock”. Έχω χάσει το μέτρημα πόσες φορές έχουνε πει αυτήν την έκφραση σε δηλώσεις τους τα ελάφια, χτες ο Lopez το ξαναείπε τρεις τέσσερις φορές στη συνέντευξη τύπου, ως οδηγία σε time out. Καθόλου περίεργο ελέω coach Bud.

    Υπό μια (πολύ χαλαρή) έννοια οι φετινοί Bucks είναι οι Spurs χωρίς το “κόλλημα” του Pop με το τρίποντο. Φοβεριστικό mentality αυτοί οι αρκετά άπειροι Bucks.

    Και αρκετά οδυνηρή ήττα για τους Raptors, όταν βλέπουν Kawhi να αφήνει τα πνευμόνια του στο παρκέ και το Lowry να κάνει ματς καριέρας. Θα χρειαστούν να βγάλουν λαγούς από τον πάγκο που δε βλέπω να τους έχουν. Ο Nurse είχε δηλώσει μετά το G7, ότι με τους Bucks θα πρέπει να προσαρμοστούν άμεσα στο διαφορετικό στυλ των αντιπάλων. Ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσει και να προσπαθήσει να ρίξει το ρυθμό. Με το γκάζι πατημένο όπως χτες δε νομίζω να αντέξουν για πολλά ματς ακόμα.
    Κάποια στιγμή γύρω στο 10ο λεπτό της 3η περιόδου ο Γιάννης σούταρε βολές και δε φαινόταν καν ιδρωμένος. Την ίδια στιγμή ο Leonard (που έπαιξε όλη την 3η και κάποια στιγμή είχε και τους 17 πόντους της ομάδας του) κρατούσε τα γόνατά του και ξεφυσούσε σα τριαξονικό που κουμπώνει δευτέρα. Δεν έκανε έκπληξη που στην 4η ήταν σκασμένος, τα περισσότερα σουτ του δείχναν να τους λείπουν λίγη δύναμη.

    Σούπερ ματς και ρυθμός ασύλληπτος.

    Καλή δύναμη στα ξενύχτια παίδες
    🙂

    • Mr.White May 16, 2019 at 23:32 -

      Πρέπει να ομολογήσω ότι ο κοουτς Μπ. έχει μοντάρει την ομάδα των Μπακς μια χαρά, ναι στα πρότυπα των Σπερς χωρίς βεντετισμούς και έχοντας καταφέρει να γνωρίζει ο καθένας τον ρόλο του και όλοι να παίζουν για την ομάδα. Τους βγήκαν και όλες οι μεταγραφές που έκαναν. Στην αρχή της σεζόν ομολογώ ότι δεν μου άρεσε ο τρόπος παιχνιδιού τους. Θεωρούσα ότι είχαν επικεντρωθεί πολύ στο τρίποντο, ο Άντε έβγαζε αμέσως την μπάλα έξω χωρίς να ποστάρει, μου έλειπαν τα fade away σουτακια του που έδειχνε την προηγούμενη σεζόν. Η συνέχεια όμως δικαίωσε τον Μπουντεχολζερ απόλυτα. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι οι Μπακς δεν πρέπει να χάσουν κανένα παιχνίδι από αυτούς τους Ραπτορς η έστω ένα μόνο. Εάν η Φιλαδέλφεια δεν ήταν τόσο επιπόλαιη ομάδα οι Ραπτορς δεν θα είχαν κάν περάσει. Φυσικά και θέλω να δω τους Μπακς στον τελικό παρόλο που δεν συμπαθώ ιδιαιτέρως τον κοουτς Μπ. για καθαρά υποκειμενικούς λόγους, δηλαδή μετά τα περσινά δεν θα αντέξω να δω τον Λέοναρντ σε τελικούς να παίζει σαν ρομπότ και να μην φοράει την φανέλα των Σπερς.