Το πιο εύκολο κερδισμένο στοίχημα με φίλο1)Παγωτό στη Χαρά, μην φανταστείτε τίποτα εκατομμύρια. στα ξεκινήματα της προηγούμενης σεζόν ήταν αναφορικά με την κακή πορεία -και- των 2018-19 Bulls. Και ενώ πολλά πρόσωπα, σε επίπεδο προπονητή και στελέχωσης, άλλαξαν μες στη σεζόν για να μπορεί να πει κανείς “με τόσες αλλαγές, πως ήσουν τόσο σίγουρος;”, η μεγάλη σταθερά της ομάδας -και πηγή όλων των προβλημάτων-, η διοίκηση, το front office και ο GM, o John Paxon και ο Gar Forman, ήταν εκεί για να εξασφαλίσουν μία ακόμα κακή σεζόν για το εμβληματικό franchise.
Η σεζόν που τέλειωσε
Δεύτερη σερί σεζόν ανασύνταξης και αναδιοργάνωσης για την ομάδα του Chicago και αν κάτι ήταν που τη σημάδεψε αγωνιστικά, αυτοί ήταν οι πάμπολλοι τραυματισμοί των βασικών της: συνολικά πάνω από 120 παιχνίδια αθροιστικά χρειάστηκε να απουσιάσουν οι βασικοί των Bulls, με το ρηχό του πάγκου τους να τους κάνει εντελώς αποκρουστικούς για τον μέσο NBA θεατή.
Στα θετικά, ωστόσο, έχουν να καταγραφούν η παρουσία του Marrkanen στη Λίγκα και στη sophomore χρονιά του (17,9 πόντοι, εννέα rebounds μέσο όρο, με 36,1% από το τρίποντο), οι εμφανίσεις του rookie Wendell Carter Jr. (μέχρι τον τραυματισμό του, αγωνίστηκε μόλις για 44 παιχνίδια και είχε 10,3 πόντους, εφτά rebounds και 1,3 block ανά αγώνα), η βελτίωση του -κακώς υπερπληρωμένου με συμβόλαιο $78 εκατ. για τέσσερα χρόνια- Zach LaVine, σε συστηματική επιθετική απειλή (23,7 πόντοι μέσο όρο, 30,5% usage, 57,4% TS%), τόσο από μακριά, όσο και από μπούκες, και η έλευση του Otto Porter Jr. έναντι του μη θέλοντα με τίποτα να παίξει άμυνα Jabari Parker και του θέλοντα να πληρωθεί πολλά το καλοκαίρι (κάτι που οι Bulls δεν σκόπευαν να κάνουν) Bobby Portis.
Με την έλευση του Porter οι Bulls έκλεισαν τις τέσσερις θέσεις βασικών τους για τα επόμενα χρόνια, με τους LaVine, Porter Jr., Markkanen, Carter Jr. από το “2” ως το “5”. Δυστυχώς ο Kris Dunn έκανε σημαντικά βήματα πίσω σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν, και η θέση του είναι δεδομένα επισφαλής, πολλώ δε μάλλον με την επικείμενη extension του να περιμένει την φετινή off season.
Το ερώτημα, ωστόσο που είχαμε και από τη μέρα του trade του Porter θέσει ήταν το ακόλουθο: “Που θεωρούν πως μπορεί να τους πάει αυτή η τετράδα, με όποιον pg; Ποιο το ταβάνι της; Είναι ικανή για κάτι παραπάνω από μια μετριο-συμπαθητικά καλούτσικη ομάδα;”
Η δικιά μας απάντηση σε αυτό το ερώτημα παραμένει αρνητική.
Τι την σημάδεψε;
Το τέλος του ‘Hoi-Ball’ (που ελάχιστα είδαμε), η χρονική στιγμή που αυτό έλαβε χώρα, μετά από 24 παιχνίδια στη σεζόν και με το που επέστρεψαν από τραυματισμούς όλοι οι παίχτες, και η αναβάθμιση σε θέση προπονητή του ως τότε βοηθού του πρώτου, του αναχρονιστικού Jim Boylen.
Υπό τον Boylen οι Bulls τέλειωσαν τη σεζόν με 17-41, κάνοντας παράλληλα, αρχές Δεκέμβρη, στη δεύτερη μέρα σε back-to-back παιχνίδια τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας τους, με 56 πόντους από τους Celtics. Και αυτό πυροδότησε την κορυφαία -σε ιλαρότητα- στιγμή της σεζόν τους, με τον Boylen να καλεί σε προπόνηση 3,5 ωρών την επόμενη ημέρα, τους παίχτες να αρνιούνται, την ομάδα να γίνεται μπάχαλο και τελικά να συνθέτουν μία “leadership committee”. Όπως είχαμε γράψει και στο Weekly #17 της σεζόν:
“To νέο αγαπημένο μας ανέκδοτο στη Λίγκα, οι Bulls, έφτιαξαν μία leadership committee, αρχικά από τέσσερα άτομα, αλλά μάλλον συνειδητοποιώντας πως με ζυγό αριθμό μελών απόφαση παίζει να μην βγει ποτέ, έβαλαν και τον Markkanen μέσα, φτιάχνοντας εν τέλει μία επιτροπή με το 33% του roster, δικαιώνοντας απόλυτα τον Νίκο Βαμβακούλα και την επική του ατάκα από τα τιμημένα ’80s ‘να φτιάξουμε μία τριμελή επιτροπή, από πέντε-έξι άτομα, για να πάω να μιλήσω στον πρόεδρο’.
Την ονόμασαν δε “leadership”, γιατί πως αλλιώς θα έλεγαν μία επιτροπή με μέλος τον Bobby τον Portis που πέρσι είχε κατεβάσει τη μούρη συμπαίκτη του (του Mirotic) σε προπόνηση;! Εύγε! Αλήθεια, εύγε!”
Και εννοείται πως από όλα αυτά το front office των Bulls πως έμεινε απόλυτα ικανοποιημένο!
Jim Boylen has agreed to a multi-year contract extension with the Chicago Bulls, league sources tell ESPN.
— Adrian Wojnarowski (@wojespn) May 3, 2019
Τέλος, ακόμα και αν δεν τη “σημάδεψε”, μία στιγμή που πρέπει να θυμηθούμε μες στη σεζόν ήταν αυτή στο trade deadline:
“Οι Oklahoma City Thunder έστειλαν τον Timothe Luwawu-Cabarrot μαζί με μετρητά στους Bulls για ένα protected 2020 second-round draft pick.
Η ανάλυση του συγκεκριμένου trade είναι πως για να υποδεχτούν τον Luwawu-Cabarrot, οι Bulls άφησαν ελεύθερο τον Carmelo Anthony (τον οποίον είχαν πάρει έναντι μετρητών από τους Rockets). Και αυτή ήταν μία πρόταση που δεν περιμένατε να διαβάσετε ποτέ στη ζωή σας.”
Αυτό για να μην ξεχνάτε ποιες είναι οι δύο από τις τρεις τελευταίες ομάδες του Carmelo.
Carmelo Anthony was on the @ATLHawks for like 2 seconds but they made him a jersey anyway 😂 pic.twitter.com/CDMNfixNKo
— SB Nation (@SBNation) August 9, 2018
Τι περιμένουμε να κάνουν το καλοκαίρι;
Όπως γράφαμε και εισαγωγικά, με τις τέσσερις θέσεις βασικών του roster τους κλεισμένες, το front office και τον προπονητή -δυστυχώς για τους ίδιους2)Ωραίο άρθρο σχετικά των παιδιών του NBA Barber Talk μες στη σεζόν.- σε συμβόλαια και δεδομένους, η μόνη θέση που χρίζει αναβάθμισης είναι αυτή του PG. Οι θεοί του lottery δεν τους έκαναν τη χάρη να τους στείλουν από το #4 στο #2 και στον Ja Morant, που θα ικανοποιούσε ιδανικά τις όποιες επιθυμίες τους σχετικά, και μένει να δούμε πως θα κινηθούμε στην trade market.
John Paxson is looking to improve the Bulls' point guard spot. 👀🤔#Bulls pic.twitter.com/bpj0m4v2E2
— Bulls Nation (@BullsNationCP) May 19, 2019
Προς ώρας έχουν δεσμευμένους εφτά παίχτες σε συμβόλαια για τη νέα σεζόν, τους Otto Porter Jr., Zach LaVine, Cristiano Felicio, Kris Dunn, Lauri Markkanen, Wendell Carter Jr. και Denzel Valentine, οι οποίοι καταλαμβάνουν τα $74,14 εκατ. από τα $109 εκατ. του salary cap. Καλύπτοντας και τις υπόλοιπες θέσεις, έχουν δυνητικό cap περίπου $21 εκατ. Και αυτό γιατί απίθανο θεωρείται να επιστρέψει ο Robin Lopez στην ομάδα, παρότι έχουν τα bird rights του, καθώς και ένα cap hold ύψους $21 εκατ. για αυτόν. Σαν εργαλεία στα χέρια τους έχουν και δύο trade exceptions, ύψους $1,2 εκατ. (από το trade του Justin Holliday στους Grizzles) και $2,6 (από εκείνο του Jerian Grant στους Magic), ενώ ακόμα πληρώνουν (και χάνουν από το cap) τα κερατιάτικα του Asik ($3 εκατ.). Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους, ωστόσο, παραμένουν τα $8,16 του Felicio.
Θα τα καταφέρουν;
Nα μας ξανακάνουν να βάλουμε τα γέλια με τις επιλογές της διοίκησής τους και την συμπεριφορά του προπονητή τους, δεδομένα. Να είναι πιο ανταγωνιστικοί από φέτος, αν είναι υγιείς, επίσης ναι. Να είναι πραγματικά ανταγωνιστικοί, θαρρώ πως όχι. Δεν βλέπω πως μπορούν να αναβαθμίσουν τη θέση του άσσου τους, χωρίς να πειράξουν κανέναν από τους τέσσερις άλλους βασικούς τους. Έχουν μεν χώρο στο cap, αλλά τα όσα έλαβαν χώρα μες στη σεζόν, ιδίως από πλευράς Boylen, αποτελούν το χειρότερο δυνατό διαφημιστικό για οποιονδήποτε free agent να υπογράψει σε αυτούς. Ένα μέτριο καλοκαίρι και μία μέτρια σεζόν βρίσκεται κατά πάσα πιθανότητα εκ νέου μπροστά τους.
Nicolas Radicopoulos
Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)
- Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
- Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
- BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
- Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
- Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019
| ↑1 | Παγωτό στη Χαρά, μην φανταστείτε τίποτα εκατομμύρια. |
|---|---|
| ↑2 | Ωραίο άρθρο σχετικά των παιδιών του NBA Barber Talk μες στη σεζόν. |
