BallHog’s NBA Playoffs 2019 Walkaround #21: “Curse Broken for the New Kings of the East”

Posted on May 27 2019 - 7:03am by The Ball Hog

Τα NBA Playoffs 2019 είναι εδώ και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς.

Eastern Conference

(2) Bucks 94 @ 100 Raptors (4)
Game 6:

Οι φετινοί τελικοί του NBA, όπως ήταν αναμενόμενο, θα έχουν μία νέα εμφάνιση από την πλευρά της Ανατολής. Αλλά πλέον μιλάμε για εντελώς καινούρια συμμετοχή. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους οι Toronto Raptors, η ομάδα που τα τελευταία χρόνια είχε χαρακτηριστεί ως “looser” περισσότερες από κάθε άλλη στο NBA, θα είναι εκεί. Η αποχώρηση του δυνάστη τους, LeBron, σε συνδυασμό με την έλευση του διαστημικού Kawhi, αποτέλεσαν τον συνδυασμό που τους έχρισε για πρώτη φορά στην ιστορία τους πρωταθλητές Ανατολής.

Για να τα καταφέρουν, όμως, η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκαν, και μάλιστα αρκετά. Οι Bucks μπήκαν στο Scotiabank Arena τα ξημερώματα της Κυριακής; με μεγάλη διάθεση και αποφασισμένοι να στείλουν τη σειρά σε έβδομο παιχνίδι. Αλλά δυστυχώς για αυτούς, βρήκαν μπροστά τους για μία ακόμα φορά έναν Kawhi Leonard που δεν μπορούσε να δεχτεί την ήττα. Το 100-94 υπέρ των γηπεδούχων κρίνεται δίκαιο παρόλα αυτά.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε τα όσα έλαβαν χώρα στο τελευταίο παιχνίδι του Giannis Antetokunmpo στα φετινά Playoffs.

Το παιχνίδι είχε αρκετά σερί για τις δύο ομάδες, όμως στο πρώτο ημίχρονο το attitude που έβγαζαν οι Bucks μάς θύμισε την ομάδα της σειράς με τους Celtics, που απλά μπαίνει στο γήπεδο και ξέρει τόσο ότι μπορεί όσο και ότι θα κερδίσει. Ο Budenholzer όχι μόνο ξεκίνησε και πάλι με τον Malcom Brogdon, αφήνοντας στον πάγκο τον Nikola Mirotic, αλλά ο τελευταίος, απογοητευτικός γαρ ως τώρα, δεν αγωνίστηκε ούτε ένα δευτερόλεπτο. Και η συγκεκριμένη αλλαγή στην βασική τους πεντάδα έδωσε εκ νέου τρομερή ενέργεια στην άμυνα των φιλοξενουμένων, όπου κατάφεραν να κρατήσουν το Toronto στους 18 πόντους, σουτάροντας με 31,6% και με μόλις ένα εύστοχο τρίποντο στην πρώτη περίοδο. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι ξεκίνησαν ζεστοί και μετά το 6-3 υπέρ των Raptors, άρχισαν να πυροβολούν από την γραμμή των τριών πόντων, τελειώνοντας την περίοδο με 6/9 και την διαφορά στους 13 (31-18), κλείνοντας το πρώτο τέταρτο του παιχνιδιού με ένα σερί 10-0. Για τους Raptors, σε ένα ακόμα παιχνίδι, ο Danny Green δεν μπορούσε να ευστοχήσει σε σουτ, που κάποτε τα έχει για πρωινό, και αυτό φαινόταν ότι θα στοιχίσει στην ομάδα του.

Στα πρώτα λεπτά της δεύτερης περιόδου οι Bucks διατηρούσαν το προβάδισμα σε διψήφια νούμερα (φτάνοντας την στην μεγαλύτερη τιμή της το +15), όμως οι Raptors, από το 38-23 στο 07:00, έτρεξαν ένα σερί 3-11 με μπροστάρη τον εξαιρετικό και πάλι VanVleet, που για ένα ακόμα παιχνίδι δηλώνει “παρών” (και λογικά η γέννηση του γιου του μερικές μέρες πριν δείχνει να τον έχει αναγεννήσει) και ρίχνουν την διαφορά κάτω από το ψυχολογικό όριο των 10 πόντων.

Με τον Leonard να δυσκολεύεται επιθετικά στο πρώτο ημίχρονο πάνω στην εξαιρετική άμυνα του MIddleton, έχοντας μόλις οκτώ πόντους με 3/7 και τέσσερα λάθη, ο αθόρυβος Siakam με 11 και οι δύο “κοντοί”, VanVleet και Lowry, με εννιά έκαστος, ήταν εκείνοι που κρατούσαν την ομάδα τους επιθετικά.

Επίσης, η άμυνα πάνω στον Giannis ήταν και πάλι πολύ καλή, με αρκετές φορές να τον ντουμπλάρουν όταν πάει να ποστάρει, με συνέπεια να πρέπει με ντρίπλα να βγει ως το τρίποντο. Έτσι λόγω του ότι δεν μπόρεσε να βρει εύκολα τον ελεύθερο παίκτη, οι Bucks κόλλησαν στην επίθεση.

Από τους Bucks ο Ilyasova με εννιά πόντους και έξι rebounds (τα τρία επιθετικά) από τον πάγκο ήταν αυτός που κρατούσε την ομάδα του μπροστά στο σκορ ακόμα και την στιγμή που έδειχναν να μην μπαίνουν τόσο εύκολα τα σουτ (3/9 τρίποντα στην δεύτερη περίοδο). Κάπως έτσι το πρώτο ημίχρονο έκλεισε με σκορ 50-43, με τους Raptors, αν και πίσω στο σκορ, να αισιοδοξούν, καθώς ο καλύτερος του παίκτης (λέγε με “Kawhi Leonard”) δεν δεν έχει μπει ακόμα στο ματς.

Τρία σημαντικά στοιχεία μέχρι εκείνο το σημείο. Ξεκινώντας με το +/- του Kawhi, που είχε παίξει 21 λεπτά και έχοντας +1, ενώ στα υπόλοιπα τρία που είχε κάτσει στον πάγκο, η ομάδα του ήσταν στο -8. Σημαντικό και το μηδέν στην στήλη των επιθετικών rebounds για τους γηπεδούχους ως εκείνο το σημείο, αλλά και η κυριαρχία γενικά των Bucks στα rebounds με 25-13. Τέλος, το ανησυχητικό για τους Raptors ήταν ότι είχαν φορτωθεί και οι δύο ψηλοί της ομάδας (Gasol και Ibaka) με τρία φάουλ έκαστος.

Στην τρίτη περίοδο αυτό που ήλπιζαν οι Raptors -και αυτό που απευχόντουσαν οι αντίπαλοι τους- έγινε: ο Kawhi Leonard “ξύπνησε” και ήταν αυτός που πρωταγωνίστησε σε ένα ακόμα σερί για την ομάδα του, δίνοντας το momentum στην ομάδα του Καναδά. Βλέποντας, όμως, τα πρώτα 10 σχεδόν λεπτά της περιόδου ακόμα η ανατροπή δεν ήταν ξεκάθαρη. Οι Bucks φαινόταν πως αν διαχειρίζονται σωστά τη διαφορά που είχαν παίζοντας πολύ ορθολογικά, αναζητώντας τα ελεύθερα σουτ και με Giannis και Middleton να σέρνουν το χορό επιθετικά, θα μπορούσαν να γυρίσουν τη σειρά στο Milwaukee. Έλα όμως που ο κύριος Kawhi δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Με την διαφορά ξανά στους 15 (76-61) και 02:20 για τη λήξη της περιόδου, και ενώ ο Middleton είχε βγει εκτός για να πάρει τις ανάσες του, ο πρώην forward των Spurs “πήρε το όπλο του”, και έτρεξε μόνος του ένα 10-0 σερί. Και όταν λέμε “μόνος του” το εννοούμε, καθώς είχε οκτώ πόντους και μία assist στον Ibaka και ξαναέβαλε την ομάδα του για τα καλά στο παιχνίδι. Σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε ότι οι αλλαγές στα screens πάνω στον Leonard, όπου ο Lopez για έναν ακόμα αγώνα να τον παίξει άμυνα και ήταν πραγματικά ό,τι χειρότερο σκέφτηκε ο Budenholzer (και) στο χθεσινό παιχνίδι.

Και το πραγματικά τρομερό στατιστικό που σίγουρα στοίχισε στους Bucks, όχι μόνο στην τρίτη περίοδο αλλά γενικά είναι στο παρακάτω tweet:

Και για να το εξηγήσουμε, για μια ομάδα που στα 12 από τα 14 προηγούμενα παιχνίδια των Playoffs σκόραρε 40+ πόντους μέσα από το ζωγραφιστό, είναι κακό στατιστικό. Έτσι οι Bucks τελείωσαν το παιχνίδι με μόλις 28 πόντους μέσα από τη ρακέτα και αυτό αποδεικνύει πόσο πολύ βοήθησαν οι Gasol και Ibaka στο αμυντικό κομμάτι των Raptors, στο χτίσιμο του “τοίχους” στο post που λέγαμε και στο προηγούμενο Walkaround.

Και εκεί είναι τα δύο σημεία που πρέπει να σταθούμε ως τα κρίσιμα για τη σειρά. Πρώτον, τα σουτ από μακριά των Bucks, με την εξαίρεση του πρώτου δωδεκαλέπτου δεν μπήκαν. Μετά τα 6/9 στο πρώτο, τέλειωσαν τον αγώνα με -το συμπαθητικό μεν, αλλά όχι ικανό, από την στιγμή που οι Raptors τους είχαν αποκλείσει το post- 6/18. Παράλληλα, στο δεύτερο έχασαν και τη μάχη των rebounds (42-38 υπέρ τους συνολικά), άρα και τα δύο στοιχεία του αγώνα που τους είχαν εξασφαλίσει το προβάδισμα στο πρώτο ημίχρονο.

Δεύτερον, δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί ο Giannis, first team all defense, δεν ανέλαβε σε κανένα σημείο της σειράς το μαρκάρισμα του Kawhi, της ουσιαστικής απειλής των αντιπάλων τους και του παίκτη που εν τέλει τους απέκλεισε.

Και κάπως έτσι, παρά το χαμηλών κατοχών παιχνίδι, οι Raptors άρχισαν να ροκανίζουν τη διαφορά, με τεράστιο σερί. Έτρεξαν μάλιστα ένα σερί 26-3 (που έγινε 29-5) για ένα συνολικό 40-20 στα τελευταία 15 λεπτά του αγώνα .

Οι Bucks πάλευαν να κρατηθούν μέσα στο παιχνίδι κυρίως με τον Lopez από το post, όχι, δηλαδή με το πλέον χαρακτηριστικό τους παιχνίδι. Για να καταλάβετε τι εννοούμε, ο δεύτερος All Star της ομάδας, ο Kris Middleton, πήρε ένα μόλις σουτ όλο κι όλο στα τελευταία 11 λεπτά του αγώνα, και αυτό ήταν ένα τρίποντο απελπισίας στη λήξη του χρόνου. Ακόμα κι έτσι, όμως, και παρότι ο Giannis είχε να αντιμετωπίσει σκληρά double-teams σε κάθε φάση, οι Bucks κατάφεραν να τρέξουν ένα σερί 7-0 και να μειώσουν εκ νέου στον πόντο. Από το τέταρτο, ωστόσο, πέρα όλων των υπολοίπων, κρατάμε και δύο τρομερές φάσεις. Το κάρφωμα του Kawhi πάνω στον Giannis, με τον Giannis να τον κόβει στην επόμενη απόπειρά του να τον βάλει σε poster αμέσως μετά:

Έτσι ο MVP των φετινών playoffs Kawhi Leonard έπαιξε όπως έπρεπε κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο τελειώνοντας με 27 πόντους, 17 rebounds, επτά assists, δύο blocks και δύο κλεψίματα, όμως σε αυτό το παιχνίδι είχε συμπαράσταση από τους Siakam με 18 πόντους, Lowry 17 πόντους και οκτώ assists αλλά και ο Fred VanVleet με 14 πόντους από τον πάγκο. Και αν προσθέσουμε και την άμυνα των δύο ψηλών της ομάδας θα δούμε ότι παρά την επιβλητική εμφάνιση του Kawhi, η νίκη των Raptors είχε ομαδικό πνεύμα.

Και μάλλον ήταν και θέμα αριθμών η επικράτηση των Καναδών.

Και κάπως έτσι, οι ομάδες που προηγήθηκαν με τουλάχιστον 13 πόντους στους τελικούς των δύο περιφερειών, έχασαν με 3-6 τα παιχνίδια.

Ένα γενικό σχόλιο για τις δύο ομάδες να αναφέρουμε την δικαίωση του Masai Ujiri για την επιλογή του το καλοκαίρι να κάνει το trade του Kawhi Leonard, ξέροντας ότι κατά μία μεγάλη πιθανότητα φτιάχνει μια ομάδα που θα έχει μόνο μία σεζόν να φτάσει ψηλά. Το ρίσκο υπήρχε όμως ο GM των Raptors το πήρε και δείχνει να δικαιώνεται. Σε συνδυασμό με έναν νέο προπονητή που η προηγούμενη προϋπηρεσία σε θέση πρώτου προπονητή ήταν σε ομάδα της G-League, ενώ πριν 10 χρόνια προπονούσε επαγγελματικά στην Αγγλία. Μπάσκετ.

Ξεκινώντας να ετοιμάσουμε το preview των Τελικών του NBA, μερικές μέρες πριν ξεκινήσαμε με άλλο δίδυμο.

Κλείνοντας με τους Bucks αλλά και με τον Giannis, να πούμε πως όσο πλάκα κι αν έχει για κάποιους όλο αυτό το attitude που λανσάρει ακραία από πέρσι, του “Mamba Mentality”, του “δεν θέλω να είμαι φίλος με τους υπόλοιπους παίχτες της Λίγκας, θέλω να τους κερδίζω”, για εμάς πλέον έχει αρχίσει να φτάνει σε ανησυχητικά για την ψυχική του υγεία και ισορροπία επίπεδα.

Η εικόνα του να φεύγει από το podium εν μέσω ερώτησης δημοσιογράφου είναι άσχημη για τον ίδιο.

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/1132498168409669632

Και ακόμα και αν ισχύουν οι φήμες πως ήταν εκνευρισμένος με τη δημοσιογράφο του ESPN, Malika Andrews, για το άρθρο της αμέσως μετά τον αποκλεισμό των Bucks, αναφορικά με την ανανέωση του συμβολαίου του Giannis το καλοκαίρι του 2019, εμείς δεν αναφερόμαστε εδώ σε κάτι από άποψη ευγένειας ή αγένειας και τον ρόλο του κάθε αθλητή σε αυτό το -υψηλότατο- επίπεδο. Και δεν δείχνει πάθος, δείχνει αδυναμία εσωτερικής διαχείρισης του 50% του παιχνιδιού, της ήττας. Δεν γίνεται την πρώτη φορά που βρίσκεται σε ανταγωνιστική ομάδα να τρελαίνεται και να γράφει στον πίνακα εμμονικά πόσες νίκες απομένουν για τον Τίτλο ή να βγάζει τέτοιο επίπεδο ανταγωνισμού.

Και ναι, προφανώς και γνωρίζουμε πως για να γίνεις “πρωταθλητής” (σε κάθε άθλημα, σε κάθε επίπεδο) τόσο το σώμα σου όσο και η αφοσίωσή σου πρέπει να φτάνει σε υπεράνθρωπο(/απάνθρωπο) επίπεδο. Και ήμασταν οι πρώτοι που είχαμε γράψει για τις υπερβάσεις που χρειάστηκε ο Giannis να κάνει για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο και τον χειροκροτούσαμε για αυτή τη διαδρομή του σαν παραμύθι. Αλλά πλέον το επίπεδο “αφοσίωσης” κατ’άλλους, εμμονικής τελειομανίας για εμάς, μάς φαντάζει ανησυχητικό. Είναι χίλιες φορές προτιμότερος ο κάθε LeBron με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι από κάθε ψυχωτικό Kobe και την “Mamba Mentality”. Ακόμα και η επιθυμία για τελειότητα στο υψηλότερο επίπεδο έχει ένα όριο μέχρι του οποίου είναι παραγωγική και αποτελεί κινητήρια δύναμη. Μετά είναι αποκλειστικά ψύχωση, εμμονή, πρόβλημα. Και οι Bucks, πέρα από την περαιτέρω εξέλιξή του αγωνιστικά (στο σουτ του και την πάσα του), θα πρέπει να μεριμνήσουν άμεσα και για την ψυχική ισορροπία του superstar τους. Και δη κατά προτεραιότητα.

1 Comment so far. Feel free to join this conversation.

  1. Mamuwalde May 26, 2020 at 21:17 -

    Βαστάτε γερά με τα ξενύχτια παιδιά, 4-5 μείνανε :Ρ

    Θα γίνω κακός αλλά οφείλω να πω ότι έχετε κάνει φάουλ με το τελευταίο σας κομμάτι για το Γιάννη. Δεν έχω τίποτα τσολιάδες κρυμμένους στην ντουλάπα μου, διαβάστε άνετα το υπόλοιπο, αλήθεια 🙂

    Το να τον χαρακτηρήσετε (οριακά) ψυχολογικά ανισόρροπο είναι too much. Δε διαφωνώ ότι ήταν αψυχολόγητη και κακή ενέργεια (και δεν το λέω με όρους ευγένειας και καθωσπρεπισμού μόνο). Μιλάμε όμως για χαρακτήρα αθλητή που δεν έχει δώσει δικαιώματα απέναντι στον Τύπο, τους φανς ή την ομάδα του αλλά ούτε στο ίδιο το άθλημα. Ήταν μόλις η πρώτη φορά που φέρεται άσχημα και ξεκάθαρα εν βρασμώ. 6 χρόνια στη λίγκα και με την πορεία που έχει είναι αρκετό δείγμα για να ξέρουμε ότι δε βρίσκεται πουθενά στο πεδίο mamba mentality (κι εδώ συμφωνώ ότι το παρακάνει γιατί άλλωστε μόνο ο Kobe ήταν τόσο βλαμμένος για να δημιουργήσει και τον όρο, χώρια που ο Kobe μόον παράδειγμα προς μίμηση δεν είναι).
    Απορώ γιατί στην πρώτη στραβή δεν τον δικαιολογείτε αλλά θεωρείτε ότι πρέπει να του βάλει η ομάδα χέρι. Θεωρώ ότι δε χρειάζεται τίποτα παραπάνω από μια απλή συζήτηση με έναν οποιονδήποτε παλαίμαχο ή στέλεχος της ομάδας για να λυθεί το όποιο θέμα έχει δημιουργηθεί. Τίποτα παραπάνω. Οι ψύχραιμες δηλώσεις της επόμενης μέρας άλλωστε για μένα αποδεικνύουν ότι έκανε τη λαλακία στην τούρλα της στιγμής και δεν είναι κάτι πραγματικά προβληματικό. Καμία συνέχεια δεν έχει δωθεί ούτε από την ομάδα, ούτε από κάποιον άλλο (διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά δεν έχω βρει κάτι σχετικό). Μια έκρηξη της στιγμής δικαιολογείται πιστεύω εύκολα, αρκεί να μείνει εκεί.

    Τα “γράφουμε τις νίκες στο ταμπλό” είναι πάγια τακτική όοοολων των ομάδων που θεωρούν εαυτούς διεκδικητές, απλώς άλλοι το διαφημίζουν περισσότερο άλλοι λιγότερο (κι ας μην ξεχνάμε ότι την κουλτούρα αυτή σχεδόν την επιβάλλουν από τα κολλέγια ήδη όπου κολλάνε το όνομα της ομάδας στο bracket). Δε βλέπω πως είναι ψυχωτικό αυτό κι όχι απλώς υπερφίαλο για τους συγκεκριμένους Bucks. Γιατί ας μη γελιόμαστε δεν παίρνει τόσες πρωτοβουλίες από μόνος του ο Γιάννης, σιγοντάρει και η πολύ διψασμένη για επιτυχίες ομάδα του. Είναι δικαιολογημένα φιλόδοξος μαζί με την ομάδα του, δεν πάει τυχαία για MVP, είναι τεράστια επιτυχία των Bucks να τους θεωρούν διεκδικητές. Δε δέχεστε ότι το παράκαναν εκεί στο Μιλγουόκι με τις φετινές τους φιλοδοξίες αλλά το θεωρείτε προβληματικό για το Γιάννη και για το μέλλον; δε νομίζω ότι ισχύει.
    Άλλωστε μιλάμε και για ένα franchise που δε γνωρίζει από πρωταθλητισμό και τη διαχείριση τέτοιων πολύ πιεστικών καταστάσεων (και δε χρειάζεται να πάμε στα βάθη των 70s για να επειχειρηματολογήσουμε για το αντίθετο). Για μένα χρειαζόταν να κρατήσουν πιο χαμηλά τους τόνους συνολικά ως ομάδα ειδικά μετά την πρόκριση επί των Celtics, καθώς η έλλειψη εμπειρίας φάνηκε.

    Αλλά δε θα έγραφα ότι είστε φάουλ αν δεν κάνατε και τη συσχέτιση με το ποτήρι κρασί του LeBron! Όλα τα καλά κι ωραία που έχει κάνει τελευταία ο Lebron δεν τον καθιστούν ντε και σώνει ωράιο τύπο, πολύ περισσότερο με την big brother λογική που χρησιμοποιεί.
    Χώρια που δεν είναι τίμιο να συγκρίνουμε τον τωρινό James με τον τωρινό Γιάννη (ή οποιονδήποτε εδώ που τα λέμε). Να σας θυμίσω τι έκανε στα 24-25 του ο LeBron σε πολύ παρόμοια κατάσταση: στο 2-4 από τους Ορλάντο του Howard, δε χαιρέτησε κανέναν αντίπαλο στο παρκέ και δεν πήγε καν στη συνέντευξη τύπου! Δεν πήγε καν!!! Μιλάμε την εποχή όπου είχε αυτοανακυρηχθεί Βασιλιάς, καλύτερος παίκτης στον κόσμο και δε συμμαζεύεται. Δεν είναι ισορροπημένο αυτό επουδενί. Μιλάμε για τον άνθρωπο που έβηχε κοροϊδεύοντας τον Dirk (ποιον τον Dirk). Είναι αυτός που δεν έχει αφήσει προπονητή χωρίς να τον κοπανήσει με το σώμα σα μυγάκι στον τοίχο όταν είχε νεύρα πάνω στο παρκέ; Δε θα κάτσω να αραδιάσω πόσες ασέβειες έχει κάνει (και όχι μόνο στα νιάτα του). Για μένα αυτό που είναι κάποιος τώρα δεν ακυρώνει τα προηγούμενα, όλα προσμετρούνται, ειδικά όταν μιλάμε για τέτοιου τύπου προσωπικότητες/διασημότητες/πρότυπα.

    Θα προτιμήσω σε κάθε περίπτωση ένα λανθασμένο, χαζό ξέσπασμα της στιγμής για να πάρω όλο το υπόλοιπο πακέτο ενός τύπου σαν το Γιάννη, παρά το ανελέητο μανιπουλάρισμα του “οργανισμού Lebron” που προσπαθεί από το high school να πείσει τον κόσμο όλο ότι είναι ο καλύτερος στα πάντα.

    Κλείνοντας τολμώ να συμπεράνω ότι σας έχουν γίνει τσουρέκια από τα βλαχοπατριωτικά σχόλια φαν και κυρίως αθλητικογραφιάδων για το πόσο τέλειος είναι ο Γιάνναρος και πως θα θα καρφώσει όλο το ΝΒΑ το παιδί απ’τα Σεπόλια, ώστε πήγατε κι εσείς περισσότερο κόντρα στα σχόλιά σας. Συμφωνώ σε αυτό με τα τσουρέκια 100% αλλά θεωρώ ότι εδώ αδικήσατε το Γιάννη και την προσπάθεια της ομάδας, αν αυτός είναι ο επίλογός σας για τους φετινούς Bucks.

    Συγνώμη για το σεντόνι αλλά δεν μπορούσα να επιχειρηματολογήσω σε δυο γραμμές. Άμα περάσετε από το νησί μου ευχαριστως να κεράσω μπύρες να τα λύσουμε όλα 🙂

    Peace .
    Όχι Metta World. Σκέτο.
    😀