Η περσινή τους σεζόν ήταν τόσο καλή με το ξεπέταγμα του Donovan Mitchell, που φέτος οι φιλοδοξίες όλων στο στρατόπεδο των Utah Jazz ήταν αρκετά υψηλές και έφταναν βαθιά στα Playoffs. Οι Houston Rockets, όμως, αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ομάδα του Quin Snyder, τερματίζοντας έτσι λίγο πιο πρόωρα απ’όσο θα επιθυμούσαν, ακόμα μια θετική σεζόν.
Η σεζόν που τέλειωσε
Ενώ μιλάμε για μία από τις πιο επιτυχημένες σεζόν των Jazz τα τελευταία χρόνια, η αίσθηση των περισσότερων (ημών συμπεριλαμβανομένων) είναι πως η ομάδα του Salt Lake City μπορούσε περισσότερα. Κι αν όχι να αποκλείσει τους Rockets και να προχωρήσει εκείνη στον επόμενο γύρο των Playoffs, τουλάχιστον να μας δώσει (και στον εαυτό της) μια καλύτερη σειρά από το τελικό 4-1 που είδαμε. Ακόμα κι έτσι όμως, αναμφίβολα οι Jazz διήνυσαν μια θετικότατη χρονιά, με τον Quin Snyder να τους οδηγεί σε ένα ρεκόρ 50-32, το δεύτερο καλύτερο της καριέρας του, μετά το προπέρσινο 51-31. Στα φετινά “γαλόνια” του 52χρονου προπονητή, ανήκει πάνω απ’όλα η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Το 105,71)Πηγή: basketball-reference.com που σημείωσε η Utah στον τομέα του defensive rating, ήταν το δεύτερο καλύτερο στην Λίγκα -και θα ήταν το πρώτο αν δεν τους είχε πάρει περίπου ένα δίμηνο στην αρχή της σεζόν να προσαρμοστούν στους νέους κανόνες του player movement-, την στιγμή που στο άλλο άκρο η επίθεση ήταν αξιοπρεπής (110,9 – 15η).
Πέρα από αυτό το σημαντικό κατόρθωμα όμως, το οποίο τείνει να γίνει ένα από τα πιο σταθερά πράγματα σε τούτη τη ζωή μαζί με τους φόρους, οι Jazz έχουν να καυχιούνται πως τερμάτισαν στο top-10 πέντε διαφορετικών στατιστικών κατηγοριών: Ποσοστό ευστοχίας, ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα, rebounds, assists και blocks. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν για πόσο καλοδουλεμένη ομάδα συζητάμε, γι’αυτό και η “γλυκόπικρη” γεύση για την παρουσία της στη φετινή post season. Ωστόσο, θα ήταν πρέπον και σχεδόν επιβεβλημένο να σταθούμε λίγο περισσότερο στον τομέα των rebounds και των blocks, όπου δέσποζε η παρουσία ενός εκ των “κτηνών” της Λίγκας, του Rudy Gobert. Ο Γάλλος center, όχι μόνο σκέπασε τα καλάθια με τα τεράστια άκρα του, αλλά αναδείχθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά (και τέταρτη στα τελευταία πέντε χρόνια), πρώτος στο κομμάτι του Win Shares με 14,4. Επιπλέον, μιλάμε για τον έκτο καλύτερο παίκτη, όσον αφορά το plus/minus, ανάμεσα σε αυτούς που αγωνίστηκαν μίνιμουμ 50 παιχνίδια και 24 λεπτά κατά μέσο όρο μέσα στη χρονιά.
Κατά τα άλλα, ο Snyder παρουσίασε και φέτος ένα πολυπρόσωπο σύνολο, το οποίο έμοιαζε με “Λερναία Ύδρα”. Άπλωσε σε μεγάλο βαθμό το rotation, κάτι που φαίνεται και από τον μέσο όρο συμμετοχής του Mitchell, που ήταν στα 33,7 λεπτά. Ένας Mitchell, που ενώ δεν ξεκίνησε και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κατάφερε τελικά να πραγματοποιήσει μία σχεδόν ίδια σεζόν με πέρυσι. Για τον Gobert τα είπαμε πιο πάνω, ο Joe Ingles αποτέλεσε τον “ελβετικό σουγιά” του Snyder, ενώ ο Jae Crowder θα πρέπει να αναθεματίζει ακόμα για εκείνη την κακή του παρένθεση στο Cleveland, μιας και φαίνεται πως έχει βρει ένα αγωνιστικό περιβάλλον που του ταιριάζει απόλυτα, σε συνδυασμό με έναν προπονητή που ξέρει πως να τον χρησιμοποιεί.
Κι ενώ, οι περισσότερες πτυχές του παιχνιδιού των Jazz ήταν χάρμα ιδέσθαι, το αδύνατό τους σημείο ήταν αυτό που επιτάσσει το σύγχρονο παιχνίδι: Το περιφερειακό σουτ. Γι’αυτό, τον περασμένο Νοέμβριο το front office αποφάσισε να προχωρήσει στην απόκτηση του Kyle Korver από τους Cavaliers, παραχωρώντας τους Alec Burks και δύο μελλοντικά picks δεύτερου γύρου. Η επιλογή αυτή είχε να κάνει τόσο με το γεγονός πως δεν ήθελε η ομάδα να αλλάξει και πολλά στην ήδη έτοιμη ομάδα, αλλά και ο παίκτης που θα αποκτούσαν να γνώριζε τον οργανισμό και την κουλτούρα του, όπως ακριβώς δηλαδή ο Korver, που είχε αγωνιστεί ξανά στους Jazz, κατά την περίοδο 2007 – 2010. Αξίζει να σημειώσουμε, τέλος, πως στις 12 Ιανουαρίου απέναντι στους Chicago Bulls, ο Korver άφησε τον Jason Terry στην πέμπτη θέση στη λίστα των παικτών με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στην ιστορία του NBA.
Τι την σημάδεψε;
Το versatility που βρήκε -ή, μάλλον πιο σωστά, έφτιαξε- ο Snyder. Οι προσαρμογές που είδαμε σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς απέναντι στις υπόλοιπες 29 ομάδες του NBA, ισοδυναμούν με έργο τέχνης, το οποίο το κάνει πιο εντυπωσιακό αν αναλογιστούμε πως μέσα σε αυτά τα σχήματα περιλαμβάνονταν τα ονόματα “Royce O’Neal” και “Raul Neto”. Προφανώς αυτό δεν είναι ίχνος υποτίμησης προς το πρόσωπο των παικτών, αλλά μία αποθέωση στο προπονητικό έργο του Snyder. Κι αν υπάρχει “μια ομάδα του προπονητή” στο NBA, η Utah είναι αυτή ή, τέλος πάντων, ανάμεσα στις πρώτες στη σχετική λίστα. Ο Snyder δεν διαθέτει το status του Gregg Popovich ή την ικανότητα του Brad Stevens να σχεδιάζει κάποιο play μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, αλλά γνωρίζει στον μέγιστο βαθμό πότε να προχωρήσει σε κάποιες κινήσεις και τι στρατηγική να ακολουθήσει ανά πάσα στιγμή. Αν αυτό δεν σημαδεύει τη χρονιά μιας ομάδας που το ρεκόρ της έφτασε στο 50-32, τότε δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να την σημαδέψει.
Τι περιμένουμε να κάνουν το καλοκαίρι;
Είναι σαφές πως οι Jazz θα ψάξουν στην αγορά για point guard. Όπως έχουν τα δεδομένα, μοιάζει απίθανο να συνεχίσει σε αυτούς ο Ricky Rubio, τον οποίο ενημέρωσαν οι Jazz πως δεν αποτελεί προτεραιότητά τους. Παράλληλα, αρκετά μεγάλο μέρος των αμερικάνικων Μέσων να κάνει λόγο για προσπάθεια του Gordon Hayward να πείσει τους Boston Celtics να κυνηγήσουν τον Ισπανό στην off season, μιας και ο Kyrie Irving μοιάζει “φευγάτος”. Εφόσον αποχωρήσει ο Rubio θα αφήσει την Utah με τον Neto αλλά και με έναν από τους πλέον άτυχους παίκτες στο σύγχρονο NBA, τον Dante Exum. Αν ο Αυστραλός είχε μείνει υγιής όλα αυτά τα χρόνια2)Έχει αγωνιστεί 204 από τα 410 παιχνίδια. η συζήτηση ίσως ήταν διαφορετική, αλλά πλέον -και δυστυχώς- μιλάμε για έναν “γυάλινο” παίκτη, κάτι που σημαίνει πως οι Jazz θα ξεκινήσουν την ενίσχυσή του από εκεί. Τα ονόματα; Αρκετά. Ήδη από τα μέσα της σεζόν έχει ακουστεί πως η Utah θα κινηθεί για τον Mike Conley των Memphis Grizzlies, ενώ δεν είναι κρυφό πως γλυκοκοιτάζουν τις περιπτώσεις των D’Angelo Russell και Kemba Walker.
Και ενώ τα οικονομικά τους σε αυτήν την off season ίσως τους φέρουν σε σοβαρή θέση να διεκδικήσουν έναν εκ των δύο, αυτό φαντάζει αρκετά δύσκολο, μόνο και μόνο από πλευράς τοποθεσίας. Το Salt Lake City δεν είναι και ο πιο δημοφιλής προορισμός για τους παίκτες του NBA, καθώς αποτελεί μία από τις μικρότερες αγορές του. Τόσο ο Russell, όσο και ο Walker αναμένεται να θέλουν να αγωνιστούν σε μεγάλες αγορές. Κι ενώ ο D-Lo γεύθηκε για τα καλά τι σημαίνει να έχεις τα φώτα μιας μεγαλούπολης πάνω σου και μάλιστα δις, μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να επιθυμεί τη μετακίνησή του σε μια αγορά πολύ μικρότερη των Los Angeles και Νέας Υόρκης. Από την άλλη, ο Walker αγωνίζεται όλα του τα χρόνια στην Charlotte και αναμφίβολα θα θέλει να πάρει μια δόση μεγάλης αγοράς. Αλλά ας αφήσουμε, προς το παρόν αυτό στην άκρη και ας πιάσουμε τα οικονομικά της ομάδας.
Οι Jazz, εφόσον το επιθυμούν, έχουν ένα αρκετά ευέλικτο cap space για την τρέχουσα off season. Με δεδομένο πως ο Rubio θα αποχωρήσει, τα συμβόλαια των O’Neal, Niang, Neto και Favors να μην είναι εγγυημένα, αυτό του Korver να είναι εγγυημένο στα μισά και λογικά να μην ανανεώνεται ούτε η παραμονή του Thabo Sefolosha, δίνει το δικαίωμα στη Utah να πάει σε αυτήν την off season με cap space των $31 εκατομμυρίων. Ωστόσο, αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στην περίπτωση του Favors, του οποίου τα $16,9 εκατομμύρια αποτελούν team option και αναμφίβολα θα παίξουν σημαντικό ρόλο ως προς τις κινήσεις των Jazz. Αυτό που κάνει το ζύγι να γέρνει ακόμα περισσότερο προς την πλευρά των Jazz, είναι πως έχουν μέχρι τις 6 Ιουλίου για να δουν αν θα επιλέξουν να ενεργοποιήσουν το συμβόλαιο του Favors για την επόμενη σεζόν, κάτι που δίνει αρκετά μεγάλο χρονικό περιθώριο στο front office να δει πως θα κινηθεί η αγορά μέχρι τότε. Παράλληλα τους δίνει ένα σαφές πλεονέκτημα απέναντι σε ομάδες που θέλουν να ξεφορτωθούν cap.
Παράδειγμα: Αν οι Heat θέλουν να ξεφορτωθούν το συμβόλαιο του Dragic, μπορούν εύκολα να πάνε στους Jazz και να ζητήσουν τον Favors, πριν τις 6 Ιουλίου, ώστε μετά να κάνουν decline το option του και να απελευθερώσουν κοντά $17 εκατ. από το cap τους. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά πως αν οι Jazz αποφασίσουν να μην ενεργοποιήσουν το συμβόλαιο του Favors, ότι ο ίδιος θα αποχωρήσει από την ομάδα. Αν δεν ενεργοποιήσουν την option για του χρόνου ως τις 06 Ιουλίου, η ομάδα μπορεί να επαναδιαπραγματευτεί μαζί του ένα νέο συμβόλαιο, βάσει του πως θα έχει κινηθεί η αγορά των ψηλών μέχρι τότε. Αν λοιπόν μέσα στους προαναφερθέντες, αποχωρήσει και ο Favors, τότε αυτά τα $31 εκατ. (και κάτι ψιλά) γίνονται ως και $48 εκατ. cap space. Φτάνει, φυσικά, να πειστεί κάποιος από το πάνω ράφι να μετακομίσει εκεί για να έχουν πραγματικό νόημα όλα αυτά.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο επιπλέον χώρος στο cap θα τους χρειαστεί και για τον Rudy Gobert, ο οποίος όντας πέρσι Defensive Player of the Year και φέτος μέλος της τρίτης All NBA team, πλέον μπορεί να ζητήσει το super max από τους Jazz, δημιουργώντας έναν σημαντικό οικονομικό πονοκέφαλο στο front office της Utah.
Because Rudy Gobert won defensive player of the year last year and was named to an All-NBA team this year, he joins Giannis Antetokounmpo, Damian Lillard and Kemba Walker as qualifying for the supermax. Gobert can sign a supermax extension next summer.
— Tim Bontemps (@TimBontemps) May 23, 2019
Μέσα σε όλα τα παραπάνω, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως διαθέτουν και το #23 του φετινού draft, αλλά και το #53. Kαι ενώ το #53 φαντάζει αδιάφορο στα χαρτιά και μόνο, σας παρουσιάζουμε μια μικρή λίστα παικτών που έχουν επιλεχθεί κατά το παρελθόν στο #23: Tayshaun Prince, Wilson Chandler, Omri Casspi, Nikola Mirotic, Rondae Hollis-Jefferson, OG Anunoby, την στιγμή που οι Jazz έχουν επιλέξει παλαιότερα στο ίδιο pick τους Rodney Hood και Κώστας Κουφός. Αν μη τι άλλο, έχουν υπάρξει μερικές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις.
Θα τα καταφέρουν;
Ανεξαρτήτως πως θα τα πάνε στην off season, δεν έχουν τίποτα να φοβούνται όσο έχουν τον Snyder στο τιμόνι τους και τους Mitchell και Gobert στο roster τους.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
