Με τα ΝΒΑ Playoffs και τους Τελικούς του 2019 να έχουν τελειώσει, οι πέντε συντάκτες του Ball Hog που είχαν επωμιστεί και φέτος το ξενύχτι και τη συγγραφή των Walkarounds, κουβεντιάζουν και παρουσιάζουν τις πιο έντονες αναμνήσεις τους από την φετινή post season, τολμώντας, παράλληλα, και μια πρόβλεψη για την επόμενη σεζόν.
1. Με τον Kawhi Leonard να βραβεύεται για δεύτερη φορά ως ο MVP των Τελικών, αλλά με τα Playoffs να έχουν διαρκέσει 82 αγώνες, ήταν αυτός ο καλύτερος παίχτης της φετινής post season συνολικά. Πέραν αυτού, ποιος ήταν ο παίχτη που σας έκανε περισσότερο θετική εντύπωση.
Κοσμάς Καψάλης: Δυστυχώς η πιο πρόσφατη εικόνα που έχουμε από αυτόν είναι να πιάνει τον κομμένο αχίλλειό του και να πηγαίνει στα αποδυτήρια. Αλλά αγωνιστικά ο Kevin Durant είχε 11+1 μαγικούς αγώνες στα φετινά Playoffs. Μέχρι το πέμπτο παιχνίδι με το Houston, o KD είχε 34,2/5,2/4,9/1,2/1 με ποσοστά στα σουτ 51,3/41,6/90,1 κάνοντας μια από τις καλύτερες postseason των τελευταίων ετών, πηγαίνοντας προς το τρίτο προσωπικό Finals MVP σε περίπτωση που κατακτούσε το Πρωτάθλημα με τους Warriors. To +1 είναι το τελευταίο παιχνίδι που τον είδαμε στο οποίο έβαλε 11 πόντους σε 12 λεπτά με 3/3 τρίποντα, δείχνοντας ότι με αυτόν ο τίτλος μάλλον δεν θα χανόταν.
Gus Χρυσοχού: Ξεκάθαρα ο Kyle Lowry. Ο point guard των Raptors κατηγορήθηκε τα προηγούμενα χρόνια -κάποιες φορές δικαίως- πως “εξαφανιζόταν” στις κρίσιμες στιγμές των παιχνιδιών, παίρνοντας μαζί με τον DeMar DeRozan, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Τα φετινά του Playoffs, μπορεί να μην ήταν τα καλύτερα της καριέρας του βάσει αριθμών, αλλά αναμφίβολα είδαμε τον πιο ώριμο Lowry που έχουμε δει ποτέ, ξορκίζοντας έτσι μια για πάντα το δικό του φάντασμα. Στα φετινά Playoffs o Lowry ισοφάρισε το καλύτερο plus/minus του στο +3,9, το win shares του είναι μακράν το καλύτερο που είχε ποτέ, φτάνοντας στο 2,8 και το TS% έφτασε στο 57,6%.
Γιάννης Χάτσιος: Πριν τα Playoffs αναρωτιόμασταν αν το παιχνίδι του Nikola Jokic θα “μεταφραστεί” στους κανόνες του playoff basketball. O Σέρβος σε 14 παιχνίδια “έβγαλε” 40 λεπτά ανά αγώνα (νούμερο αρκετά “πληθωρισμένο” βέβαια, λόγω του αγώνα με τις 16 παρατάσεις) με 25 πόντους, 13 rebounds, 8,5 assists, από ένα κλέψιμο και τάπα, με μόλις 2,5 λάθη, διατηρώντας τα ποσοστά ευστοχίας του γύρω στο 60% TS%. He was just bested by a star that was there before.
Νίκος Ραδικόπουλος: Με τους Warriors να αντιμετωπίζουν τους σοβαρούς τραυματισμούς των Durant, Klay, Looney, Iguodala, αλλά και έναν απλά “γήινο” Curry, αυτός που τράβηξε τους Warriors στα φετινά Playoffs αποτελώντας τον καλύτερό τους παίχτη ήταν για εμένα ο Draymond. Χάνοντας 11 κιλά στο τέλος της regular και ανεβάζοντας κατακόρυφα την απόδοσή του και στις δύο πλευρές του παρκέ ήταν η συνήθης δύναμη των Warriors και εκείνος που τραβούσε και τους υπόλοιπους να κάνουν το έξτρα βήμα. 13,3 πόντους, 10,1 rebounds, 8,5 assists και από 1,5 κόψιμο και κλέψιμο ανά παιχνίδι για 22 βράδια, και παράλληλα την καλύτερη άμυνα χώρου της Λίγκας. Ναι, είχε και 3,8 λάθη ανά παιχνίδι και μόλις 22,8% από το τρίποντο, αλλά χωρίς τα υπόλοιπά του δεν νομίζω πως οι Warriors θα κατάφερναν ποτέ να είναι “οι Warriors“, ιδίως αυτοί που θαυμάσαμε κόντρα σε Rockets και Blazers.
Λουκάς Μοσχούλας: Αν οι Bucks κατάφερναν να μην χάσουν το Momentum στην σειρά με τους Raptors χάνοντας τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια μετά το 2-0, τότε οι εμφανίσεις του Giannis θα μας είχαν μείνει παραπάνω. Ο Έλληνας forward τελείωσε τα φετινά playoffs με 25,5 πόντους, 12,3 rebounds, 4,9 assists, 2 blocks και 1,1 κλεψίματα, με μοναδικό άσχημο στατιστικό το 63,7% από τις βολές το οποίο φαινόταν ακόμα πιο άσχημο αν αναλογιστούμε ότι ήταν πρώτος σε προσπάθειες από την γραμμή της φιλανθρωπίας με 11,3 ανά αγώνα.
2. Αντίστοιχα, οι Raptors είναι Πρωταθλητές για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Ωστόσο ποια είναι η ομάδα που σας έκανε την πιο θετική εντύπωση αυτές τις ακριβώς 60 ημέρες της post season 2019;
Κοσμάς Καψάλης: Μπορεί να αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο, αλλά οι Clippers ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις όχι μόνο της σεζόν αλλά και των Playoffs κι ο λόγος φυσικά ότι πήραν δυο παιχνίδια από τους πλήρεις μέχρι εκείνο το σημείο Warriors. Και τα δυο μάλιστα μέσα στο Oakland, που τώρα πια που ξέρουμε τα τελικά αποτελέσματα, μάλλον δεν αξιώνει μεγάλες δάφνες για το πλεονέκτημα έδρας που έδινε στους τρεις φορές την τελευταία πενταετία Πρωταθλητές Warriors. Oι Clippers, εκεί που όλοι τους είχαν τελειωμένους με sweep ή στην καλύτερη στα πέντε παιχνίδια, πήγαν και πήραν στα ίσια δυο παιχνίδια κάνοντας μάλιστα στο ένα μια ιστορική ανατροπή, γυρνώντας από 31 πόντους πίσω. Κι αν άμεσα δεν επωφελήθηκαν κάπως από αυτό, ίσως γίνει στην offseason με τον οργανισμό να έχει ανέβει κάμποσα επίπεδα με τον τρόπο που πορεύεται.
Γιάννης Χάτσιος: Κοιτώντας πίσω, η πορεία των Sixers σταμάτησε νωρίτερα από ότι είχαν στόχο και ίσως αυτό να το θεωρούν απογοήτευση. Ωστόσο έφτασαν τους Πρωταθλητές ένα βήμα από τον αποκλεισμό, και μάλιστα με τον Joel Embiid να χωλαίνει. Το υλικό υπάρχει, απλά πρέπει να κατεβάσουν ιδέες για τον δυσεπίλυτο γρίφο της καλύτερης αξιοποίησής του, ιδίως τώρα που έχουν σβήσει κάθε έννοια ευελιξίας που είχαν, προσπαθώντας να επιταχύνουν τη διαδικασία. Μπορούν να ξεκινήσουν από τη διαχείριση του αγωνιστικού χρόνου του Embiid, για παράδειγμα, μπας και τον δούμε ως το κτήνος που είναι στα επόμενα Playoffs.
Gus Χρυσοχού: Ξέχωρα από τις συμπάθειες, νομίζω πως οι Blazers είναι η ομάδα που μετά τους Πρωταθλητές συγκέντρωσε τα περισσότερα βλέμματα. Έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Δύσης, αποκλείοντας Thunder και Nuggets, χωρίς τον βασικό τους center, με τον αναπληρωματικό αυτού να παίζει με μισό ώμο εν μέσω Ραμαζανιού, με έναν McCollum να τραυματίζεται πριν τα Playoffs και το σύνολο του μπασκετικού κόσμου να μην τους πιστεύει. Ο αποκλεισμός τους με 4-0 από τους Warriors μάλλον τους αδικεί, καθώς αν είχαν λίγο μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης θα μπορούσαν να έχουν κερδίσει ένα – δύο παιχνίδια και -για λίγο- να είχαμε σειρά. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η “σκούπα” δεν αμαυρώνει σε τίποτα την καταπληκτική τους πορεία, αποδεικνύοντας πως όταν υπάρχει σχέδιο, οι ομάδες φτάνουν μακρυά. Και παρά το γεγονός πως δεν έχουν οικονομική ελευθερία στη φετινή off season, ο βασικός τους κορμός -λογικά- θα παραμείνει εκεί, κάτι που σημαίνει πως έχουν κάθε δικαίωμα να ελπίζουν σε – τουλάχιστον – παρόμοιες μέρες στο μέλλον.
Λουκάς Μοσχούλας: Οι εμφατικές προκρίσεις απέναντι σε Pistons και Celtics μας άφησαν με ανοιχτό το στόμα καθώς μπορεί να ήταν τρομερή η regular season για τους Bucks, αλλά προσωπικά δεν περίμενα να κάνουν τόσο δυνατή αρχή στα Playoffs. Ακόμα και το 2-0 απέναντι στους μετέπειτα πρωταθλητές έδειξε ότι είναι έτοιμοι για το βήμα παραπάνω, απλά ίσως χρειαστεί ένα-δύο χρόνια ακόμα. Σε αναμονή λοιπόν.
Νίκος Ραδικόπουλος: Δεν νομίζω πως έχω να προσθέσω κάτι, πέραν των ομάδων που έχουν ήδη αναφερθεί και αναλυθεί.
3. Και για να περάσουμε στην απέναντι όχθη τώρα, ποιος ήταν για εσάς ο παίχτης με την πιο, ή τις πιο, απογοητευτικές εμφανίσεις των Playoffs 2019;
Κοσμάς Καψάλης: Δεν ήταν ο χειρότερος όλων, αλλά για το status του, ο Chris Paul ήταν κακός. Πολύ κακός. Είχε 17 πόντους ανά παιχνίδι, το δεύτερο χειρότερο νούμερο της καριέρας του, 5,5 assists, το χειρότερο νούμερο της καριέρας του, και σούταρε με 27% στα τρίποντα. Πέρα όμως από τα νούμερα που εδώ λένε την αλήθεια, ήταν η συνολική εικόνα του. Mε εξαίρεση το πέμπτο παιχνίδι με τους Warriors που στάθηκε καλά, αδυνατώ να θυμηθώ κάτι καλό από τα φετινά Playoffs του.
Γιάννης Χάτσιος: Μπορεί τα playoff νούμερα του Ben Simmons να φαίνονται μόνο λίγο πεσμένα σε σχέση με τη regular, αλλά αυτό δεν λέει όλη την αλήθεια. Ο Αυστραλός δεν είχε αντίπαλο που να μπορεί να ματσάρει τον δυναμισμό και τα νιάτα του στους Brooklyn Nets. Όταν απέναντί του βρέθηκαν οι big and mean Raptors συρρικνώθηκε σε έναν non factor, σε σχέση τουλάχιστον με τους υπόλοιπους stars της Philadelphia. Οι αριθμοί του ήταν στο 11,6/7,3/4,9 με έναν γήινο λόγο assists προς turnovers (2:1) αλλά η εικόνα του να κάθεται απαθής στην baseline στις επιθέσεις μισού γηπέδου ήταν αποκαρδιωτική.
Gus Χρυσοχού: Για άλλη μια χρονιά, ο Russell Westbrook φρόντισε να μας “σπάσει” τα νεύρα σε κάθε φάση. Έτοιμος για μανουριάσματα με κάθε αντίπαλο, πολύ trash talk χωρίς λόγο, και γενικώς μια εικόνα ενός alpha dog, χωρίς να μπορέσει να την υποστηρίξει -τελικά- σε καμία περίπτωση. Σύμφωνοι, οι αριθμοί του σε πόντους και assists ήταν εξαιρετικοί (22,8 και 10,6 αντίστοιχα), αλλά το ποσοστό του ήταν το χειρότερο της καριέρας του, όσον αφορά τα Playoffs, ενώ το ίδιο ισχύει αν περιορίσουμε τα σουτ του στα δίποντα (37,7%). Μα πάνω απ’όλα, ο Brodie δεν μπόρεσε -για μια ακόμα χρονιά- να αποδειχθεί και να αναδειχθεί ως εκείνος ο ηγέτης που μπορεί να πάρει από το χεράκι τους Thunder και να τους πάει ψηλά.
Νίκος Ραδικόπουλος: Ναι, η “γραμμή” 28,82 πόντοι, έξι rebounds και 5,7 assists, με 4,2 τρίποντα ανά αγώνα και ποσοστά ευστοχίας 52,4/37,3/94,3 μόνο κακή δεν μπορεί να θεωρηθεί. Πόσο δε αν τον συγκεκριμένο παίχτη τον κυνηγούν δύο και τρεις σε κάθε φάση, όπως έκαναν οι Raptors στο Game-6. Ωστόσο, για έναν παίχτη που θέλει να μπει στη συζήτηση ως ο καλύτερος point guard όλων των εποχών μαζί με τον Magic και top-10 ever, οι εμφανίσεις του Curry για μία ακόμα postseason, και ιδίως με το χαμένο ημι-ελεύθερο σουτ στο τέλος του έκτου Τελικού, όχι μόνο δεν ενθουσίασαν, αλλά, πολλώ δε μάλλον, αποτέλεσαν αντεπιχείρημα για τις σχετικές βλέψεις του αναφορικά με το legacy του.
Λουκάς Μοσχούλας: Μπορεί η περσινή του απουσία να άνοιξε την όρεξη των Celtics για φέτος, όμως ο Kyrie Irving σε κανένα σημείο της σειράς με τους Bucks δεν έδειξε ότι μπορεί να ηγηθεί των Κελτών στην γη της Επαγγελίας και την κατάκτηση ενός δαχτυλιδιού. Δεν σούταρε καθόλου καλά απέναντι σε Bledsoe, Hill και Brogdon -είχε 7/32 τρίποντα στην σειρά- ενώ ούτε στο μοίρασμα του παιχνιδιού ήταν καλός καθώς είχε 6,4 assists μένοντας κάτω από τον μέσο όρο του στην regular season.
4. Αντίστοιχα πάλι, ποιο ομάδα σας απογοήτευσε με την απόδοσή της;
Κοσμάς Καψάλης: Εύκολα οι Oklahoma City Thunder. Για άλλη μια φορά αποκλεισμός στον πρώτο γύρο για τον Russell Westbrook, αυτή τη φορά χωρίς δικαιολογία περί supporting cast. Ναι ο George μάλλον δεν ήταν στο 100%, αλλά το 4-1 είναι βαρύ. Η επίγευση που αφήνει η χρονιά των Thunder είναι το σουτ του Lillard και η δήλωση του PG13 ότι δεν ήταν καλό.
Λουκάς Μοσχούλας: Μια ομάδα που έχει φτάσει ένα παιχνίδι από το να αποκλείσει τους πρωταθλητές πέρσι, και όλη η φετινή χρονιά είναι ένα ανελέητο κυνήγι της επιτυχίας τότε ο αποκλεισμός από τους μισούς Warriors είναι ξεκάθαρα αποτυχία. Όπως έγραψε και ο Κοσμάς νωρίτερα ένας κακός Chris Paul δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος του και κυριότερα να βοηθήσει τον Harden. Η ήττα από τους Warriors στο έκτο παιχνίδι στο Houston με τους πρώην πρωταθλητές να παίζουν χωρίς Durant και Cousins στην έδρα σου κάνει τον αποκλεισμό ακόμα πιο οδυνηρό.
Νίκος Ραδικόπουλος: Οι Spurs. Η ήττα τους στο Game-2 απέναντι στους Nuggets στον πρώτο γύρο των Playoffs όταν 04:28 για το τέλος της τρίτης περιόδου του Game-2 μέσα στο Denver προηγούνταν με 19 πόντους, αλλά το πως κόλλησαν στο στο τέλος του Game-7, είναι κάτι που δύσκολα θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω για Spurs.
Gus Χρυσοχού: Περίμενα περισσότερα από τους Jazz. Η άμυνα που είδαμε να τσακίζει κόκαλα κατά τη διάρκεια της regular season, πήγε περίπατο στη σειρά με τους Rockets και σε καμία περίπτωση η ομάδα του Quin Snyder δεν θύμιζε την καλοκουρδισμένη μηχανή που κατά καιρούς εκθειάσαμε. Και ναι, ενδεχομένως αν η Utah κατάφερνε να κερδίσει στο τρίτο παιχνίδι, ίσως η συζήτηση να ήταν διαφορετική, αλλά όταν δεν κερδίζεις μια ομάδα που ο καλύτερός της παίκτης (Harden) έχει 3/20 σουτ, ενώ έχει ξεκινήσει με 0/15, τότε πρέπει σίγουρα να κοιταχτείς στον καθρέφτη.
Γιάννης Χάτσιος: Οι Boston Celtics, παρά τα προβλήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, με είχαν πείσει ότι έχουν αυτό το “κάτι” ώστε να γυρίσουν τον διακόπτη στα Playoffs και να φτάσουν τουλάχιστον στους τελικούς περιφέρειας. Μετά τον εκτός έδρας θρίαμβο στο Milwaukee, ήμουν πια σίγουρος. To σφυροκόπημα που ακολούθησε δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση, κι ούτε μπορώ να το εξηγήσω σε αυτή την ένταση. Δικαίως προκαλεί κλυδωνισμούς στο franchise, που ναι μεν βρίσκεται και πάλι σε εξαιρετική θέση, αλλά πρέπει να αναθεωρήσει τις στρατηγικές επιλογές του, αλλά και το timing του επόμενου all-in.
5. Αν πρέπει να διαλέξετε, μια φάση, μια στιγμή, που σας έκανε την πιο θετική εντύπωση από την post season 2019 ποια θα ξεχωρίζατε;
Γιάννης Χάτσιος: Είδαμε ιστορικές στιγμές και τεράστια παιχνίδια από σχεδόν όλους τους superstars των φετινών Playoffs. Ο Kawhi να κάνει Τζορντανιές, Durant, Curry, Damian fucking Lillard, Nikola Jokic and the list goes on… Ωστόσο αυτό που θα μου μείνει χαραγμένο στη μνήμη είναι η μεταμόρφωση του Fred VanVleet, και κάθε ενός εκ των (αισιόδοξων) 180 εκατοστών του, που από unplayable, μπήκε στους Τελικούς, μετά τη γέννηση του παιδιού του, και έριχνε αφειδώς μαχαιριές στους Warriors με ένστικτο εκτελεστή που αρμόζει σε βετεράνο με τρία Πρωταθλήματα στην πλάτη του, κι όχι σε έναν undrafted παίκτη που μέχρι πέρσι πάλευε για μια θέση στο NBA.
Κοσμάς Καψάλης: Τα τέσσερα γκελ στο σουτ του Kawhi κόντρα στους Sixers, στο πρώτο buzzer beater που έκρινε ποτέ Game-7 σε NBA Playoffs νομίζω έχει ήδη περάσει στην Ιστορία ως ένα από τα πιο iconic moments της Λίγκας.
Gus Χρυσοχού: Ελάτε τώρα, τι ρωτάτε;
Νίκος Ραδικόπουλος: Νομίζω πιο έντονα χαραγμένες μου έχουν μείνει οι δύο διαδοχικές φάσεις στο Game-6 των Bucks με τους Raptors, όπου στην πρώτη ο Kawhi καρφώνει πάνω στον Giannis, και δύο-τρεις φάσεις μετά πάει να το επαναλάβει με τον Antetokounmpo να τον κόβει εντυπωσιακά. Το match up των δύο τους ήταν νομίζω η καλύτερη one on one μονομαχία που μας πρόσφεραν τα φετινά Playoffs.
Λουκάς Μοσχούλας:
6. Και, αντίστοιχα, η πιο απογοητευτική ποια θα ήταν;
Κοσμάς Καψάλης: Οι τραυματισμοί δυο φανταστικών παικτών που πέρα από το προσωπικό ίσως έβαλαν τέλος και σε μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Είναι σίγουρα το τελευταίο που έγινε χρονιά και λογικό να το θυμόμαστε όλοι πιο έντονα, αλλά η εικόνα των Durant – Thompson να φεύγουν σε back2back παιχνίδια με τόσο σοβαρούς και χρονοβόρους στην αποκατάσταση τραυματισμούς σημάδεψε τόσο τα φετινά playoffs και ίσως την κατάληξή τους αλλά πιθανότατα και τις μελλοντικές σεζόν.
Γιάννης Χάτσιος: Αυτό το ανατριχιαστικό βίντεο που κόβεται ο αχίλλειος του Durant. Αυτό.
Νίκος Ραδικόπουλος: Δεν πρέπει να υπάρχει πιο χαρακτηριστική ομηρική προοικονομία από την συνέντευξη του Kevin Durant στον πρώτο γύρο κόντρα στους Clippers με το “I’m Kevin Durant, you know who I am” και μερικές μέρες βδομάδες μετά να σκίζει τον αχίλλειο και να μην ξαναείναι ποτέ αγωνιστικά ο ίδιος Kevin Durant που ξέραμε.
Λουκάς Μοσχούλας: Τα πρόσωπα των παικτών των Celtics μετά το πέμπτο παιχνίδι απέναντι στους Bucks στο Millwaukee έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο άσχημα έχει πάει μία ακόμα σεζόν. Η οποία δεν είχε δικαιολογίες με τραυματισμούς στην Post season όπως η περσινή. Και θα προσθέσω και μία ακόμα, το πάνω κάτω του Jokic στις τελευταίες δύο παρατάσεις στο παιχνίδι με τους Blazers.
Gus Χρυσοχού: Ο τραυματισμός -“ταφόπλακα” για τους Warriors- του Klay Thompson στον έκτο τελικό με τους Raptors. Ταλαιπωρημένοι από τους τραυματισμούς των υπολοίπων, ήρθε και αυτό το τελειωτικό χτύπημα στον παίκτη που ουσιαστικά κρατούσε μόνος τους το Golden State στη διεκδίκηση της νίκης. Οι 28 πόντοι του σε διάστημα σχεδόν 32 λεπτών, με τα ποσοστά του να φτάνουν το 66,7%, αναδεικνύουν αυτό ακριβώς. “Τι θα γινόταν αν έβγαζε ο Thompson όλο το ματς;“, είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ, αν και φανταζόμαστε την απάντηση
7. Τέλος, με την offseason και την free agency να είναι 10 μέρες μακριά και αρκετούς superstars να αναμένονται να αλλάξουν ομάδα, όσο πρόωρο κι αν ακούγεται με τους Τελικούς του 2019 να μην έχουν λήξει παρά ΧΧ μέρες πίσω, ποια θα ήταν η πρόβλεψή σας για τους επόμενους Τελικούς της Λίγκας έτσι όπως εσείς διαβάζετε σήμερα τα δεδομένα;
Κοσμάς Καψάλης: Ο δρόμος για τους πέμπτους Τελικούς ανάμεσα σε Lakers και 76ers και τους πρώτους μετά το 2001 θαρρώ είναι ορθάνοιχτος.
Γιάννης Χάτσιος: Bucks vs Warriors. Και darkhorse, Portland Blazers.
Νίκος Ραδικόπουλος: Δεν έχω καταλήξει αν μου αρέσει που δεν έχω ιδέα τι να απαντήσω ή αν ήδη μου λείπουν οι Warriors. Mε τα pre-free agency δεδομένα και με τη μισή Λίγκα free agents ό,τι και να πει κανείς ενδέχεται να φαντάζει αστείο, όχι του χρόνο τον Μάη, μα ακόμα και σε 20 μέρες από τώρα. Το Lakers – Sixers που είπε ο Κοσμάς φαντάζει απόλυτα λογικό, ενώ τρομακτικά ενδιαφέρον θα ήταν και το Bucks – Warriors του Γιάννη, ιδίως με όσα θα έχουν προηγηθεί σαν stories για να λάβει αυτό χώρα. Θα πάω με το ενδιάμεσο και θα πω Lakers – Bucks και LeBron – Giannis, την αναμέτρηση, δηλαδή που δεν θα δούμε στο Space Jam 2, και που θα είναι απείρως καλύτερη in real life.
Gus Χρυσοχού: Γενικώς αυτό που λέει ο Νίκος είναι σωστό. Ό,τι και να πούμε τώρα, ίσως αποδειχθεί αστείο μέσα σε λίγες μέρες. Αλλά μιας και είμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο της επόμενης σεζόν, δεν είμαι σίγουρος πως θα ήταν σοφό να ποντάρουμε κόντρα στους Warriors. Τείνω, λοιπόν, να συμφωνήσω με τον Γιάννη, τόσο για το ζευγάρι των τελικών, όσο και για το darkhorse.
Λουκάς Μοσχούλας: Όλοι οι φιλοWarriors του site μας ανέφεραν ουκ ολίγες φορές για την καρδιά του Πρωταθλητή. Ε λοιπόν με αυτή θα πάω και εγώ και θα πω ότι ο Kawhi θα μείνει στον Βορρά και θα αντιμετωπίσει τον LeBron στην Δύση, σε μια αναβίωση των τελικών του 2014, έχοντας αλλάξει Περιφέρεια και οι δύο.
