Πόσο ωραία ομάδα ήταν οι περσινοί Nets; Οι Μαυράκηδες αυτού του κόσμου θα προσπαθήσουν να σας πείσουν ότι ήταν μια ψευδαίσθηση, ένα συγκυριακό αποτέλεσμα που θα κατέπιπτε μετά από λίγο καιρό. Δεν έπαιξαν μπασκετάρα, ωστόσο ήταν σίγουρα ανταγωνιστικοί και έδειξαν να κινούνται σε πολύ σωστά μονοπάτια χτίζοντας μια πολύ οργανωμένη ομάδα που σε αντίθεση με τους άμεσους ανταγωνιστές της για τις κάτω θέσεις των playoffs της Ανατολής είχε ένα ολοκάθαρο σχέδιο για το πως θα προχωρήσει μπροστά. Η περσινή χρονιά στην πραγματικότητα ήταν αδιάφορη αυτή καθ’ αυτή, ήταν όμως το πρώτο βήμα, η ένδειξη ότι η κατεύθυνση είναι η σωστή και η ομάδα προχωράει προς αυτή με πιο γοργά βήματα από όσο θα περίμενε κανείς. Και μετά ήρθε το καλοκαίρι, και μπουμ.
Offseason Moves
Πήραν τον Kyrie Irving. Και τον Kevin Durant. Ο Kawhi Leonard έλειπε, και θα είχαν κλείσει και τα τρία μεγαλύτερα ονόματα μίας από τις πλουσιότερες free agencies των τελευταίων χρόνων. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να δημιουργεί ένα κλίμα ανυπέρβλητου ενθουσιασμού. Θυσιάστηκε ο D’Angelo Russell βέβαια, αλλά ποιος αλήθεια ασχολείται με τον D’Angelo Russell όταν η λεία είναι τόσο πλουσιοπάροχη? Οι Irving και Durant κινήθηκαν συντονισμένα, και είδαν στο Brooklyn αυτά που δεν μπορούσε να τους δώσει η άλλη ομάδα της Νέας Υόρκης που είχε θεωρηθεί το φαβορί για την απόκτηση τους, δηλαδή σοβαρό προπονητή και general manager, ένα υπάρχον υλικό που είχε ήδη κάνει μια βόλτα από τα playoffs και ήταν γεμάτο ανερχόμενους πιτσιρικάδες και γενικότερα μια υγεία στον οργανισμό απαραίτητη για την μακροημέρευση τους σε αυτόν.
Το “πρόβλημα” ήταν πως με τις ανακατατάξεις στο ρόστερ, ο πάγκος τους, που πέρσι ήταν το βασικότερο συστατικό της επιτυχίας τους, όντας ο δεύτερος ποιοτικότερος βάσει στατιστικής συνεισφοράς σε ολόκληρο το ΝΒΑ, εξαϋλώθηκε. Οι DeMarre Carroll, Shabazz Napier, Ed Davis, Rondae Hollis Jefferson έφυγαν όλοι για άλλες πολιτείες. Ταυτόχρονα, για να χωρέσουν οι νεοαποκτηθέντες, έπρεπε μοιραία να αποχωρήσει ο Allen Crabbe με το συμβόλαιο των 17 εκατομμυρίων που κουβαλούσε, και την λύση έδωσαν οι Hawks, που τσίμπησαν δύο πικς πρώτου γύρου για να τον παραλάβουν, και σε αντάλλαγμα έδωσαν τον Tauren Prince. Έτσι, για να ξαναχτιστεί ένας βαθύς πάγκος αποκτήθηκαν οι βετεράνοι Garrett Temple, Wilson Chandler και o David Nwaba με τον πρώτο να είναι ο απόλυτος ρολίστας, τον τρίτο να εξακολουθεί για κάποιον λόγο να με κάνει να πιστεύω ότι είναι ένα κλικ μακριά από το να βρει σταθερό ρόλο σε ποιοτική ομάδα ως έβδομος παίκτης, και τον Chandler να προσπαθεί να θυμηθεί πως παίζεται το άθλημα.
Το κενό στους ψηλούς, με τον Jarrett Allen να αποτελεί τον μοναδικό εναπομείναντα παίκτη ρακέτας στο ρόστερ, ήρθε για να καλύψει το τρίτο μεγάλο απόκτημα του καλοκαιριού, ο De’Andre Jordan, υπογράφοντας ένα τετραετές συμβόλαιο αξίας 40 εκατομμυρίων. Τρίτος ψηλός θα είναι ο Nicolas Claxton, ο δευτεροετής από το Georgia, ο οποίος όσο καλός και να γίνει σίγουρα δεν θα είναι ο πρώτος σέντερ από τις Παρθένες Νήσους που μας έρχεται στο μυαλό. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ξέχασαν να πάρουν κάποιον κανονικό power forward, μιας και αυτή τη στιγμή, στο ρόστερ δεν βρίσκεται απολύτως κανένας τέτοιος, μιας και ελπίζουμε να μην βιαστούν να πιέσουν τον Durant να επιστρέψει φέτος βάζοντας σε κίνδυνο την καριέρα του.
Depth Chart
PG Kyrie Irving, Spencer Dinwiddie
SG Caris LeVert , Dzanan Musa, David Nwaba
SF Joe Harris, Garrett Temple, Wilson Chandler
PF Taurean Prince, Rodions Kuruks (Kevin Durant)
C Jarrett Allen , De’Andre Jordan, Nicolas Claxton
Ο Παίκτης Κλειδί
Ο Τaurean Prince, αυτό το ερωτηματικό. Η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να βρίσκεται στην πλεονεκτικότερη θέση για να αναστήσει την καριέρα του, η οποία έμοιαζε σε κίνδυνο μετά την περσινή χρονιά του στην Atlanta. Ίσως η λέξη “αναστήσει” είναι υπερβολική, δεν είναι ότι τον πήραν τα χρόνια, ούτε ότι η περσινή απόδοση του ήταν τόσο κακή. Ωστόσο μετά την εξαιρετική χρονιά του ως sophomore, οι προσδοκίες είχαν αυξηθεί δραματικά, και δεν πλησίασε καν στο να τις εκπληρώσει. Οι τραυματισμοί του σίγουρα δεν βοήθησαν, ήταν ωστόσο οι ασταθείς αμυντικές του επιδόσεις και η αδυναμία του να δημιουργήσει μόνος του προσπάθειες που οδήγησαν στο να μειωθούν τα λεπτά του αντί να αυξηθούν. Μπορεί να μάθει τώρα να διαβάζει το γήπεδο? Πιστεύω πως όχι, αλλά δεν είναι απαραίτητο. Αρκεί απλά να ανεβάσει ρυθμούς στην άμυνα και να βγάλει λίγο περισσότερο πάθος? Όχι, αλλά σίγουρα θα τον βοηθήσει να διεκδικήσει μόνιμη θέση βασικού. Θα μάθει να τριπλάρει στην τρυφερή ηλικία των 25? Όχι. Απλά δεν θα μάθει. Το τεράστιο προσόν του ωστόσο παραμένει η ευστοχία του από το τρίποντο ως spot up shooter που αγγίζει το 40%. Σε μία ομάδα με Irving ενορχηστρωτή, αυτή είναι μία αρετή πολύτιμη, ικανή να του δώσει την φανέλα βασικού. Έχουμε δει πολλές φορές παίκτες να κάνουν από καλές ως σπουδαίες χρονιές ως πρωτοεμφανιζόμενοι για να εξαφανιστούν μετά στην αφάνεια (hello Jordan Clarkson), ωστόσο ο Prince έχει ακόμα μία ευκαιρία να δείξει ότι στην ομάδα των Nets του χρόνου μπορεί να σταθεί δίπλα στον Durant ως ένα πολύτιμο κομμάτι του παζλ.
Κορυφαία Προσθήκη
Εντάξει, ο Irving είναι, δεν γίνεται να απαντήσουμε οτιδήποτε άλλο με τον Durant στην ουσία να αποτελεί προσθήκη για το 2020. Φέτος είναι η ευκαιρία να αποδείξει ότι όλο το φιάσκο της Βοστόνης δεν ήταν δική του ευθύνη, αλλά του Stevens, των μικρών που δεν τον καταλάβαιναν, του Danny Ainge, των άστρων, οποιουδήποτε εκτός από τον ίδιο, ο οποίος και έχει δεχτεί τα περισσότερα πυρά. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα είναι ο super star ομάδας χωρίς δεύτερο βιολί να τον συνοδεύει, το έκανε στο Cleveland, και τα αποτελέσματα ήταν κωμικοτραγικά. Ο ίδιος πάντως είναι σαφές ότι πιστεύει ότι μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο αυτό, και τώρα έχει την σκηνή δική του για έναν χρόνο ώστε να μας πείσει ότι κάναμε λάθος. Spoiler Alert: Δεν κάναμε.
Το υλικό που τον περιβάλλει είναι σίγουρα ποιοτικότερο από τις μέρες του στο Cleveland, ωστόσο κριτήριο εδώ θα αποτελέσει το ότι με το ίδιο περίπου υλικό ο D’Angelo Russell έφτασε ως την έκτη θέση της Ανατολής. Οτιδήποτε λιγότερο από είσοδο στην τετράδα σημαίνει ότι ο Irving έχει υπερβολικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Πιθανή επιτυχία του δεν σημαίνει απαραίτητα το αντίθετο βέβαια, αλλά σε κάθε περίπτωση η χρονιά αυτή, είτε το παραδέχεται είτε όχι θα λειτουργήσει ως το απόλυτο crash test για το ποιο είναι το ταβάνι του Irving, αυτό που φαντάζεται ο ίδιος, ή αυτό που ορίζει η πραγματικότητα.
Τρία ερωτήματα ψάχνουν απάντηση
α. Ποιος συμπαθεί πλέον τους Nets?
Το φαινόμενο του bandwagoning, το οποίο παρεμπιπτόντως δεν καταδικάζω σε καμία περίπτωση, καθότι μπορεί και να ερμηνευθεί ως απλή αγάπη για το όμορφο μπάσκετ χωρίς οπαδικά κριτήρια, έχει διάφορες εκφάνσεις. Συνήθως κάποια μορφή επιτυχίας προαπαιτείται για να ανέβουν οι φίλοι στο βαγόνι, ωστόσο αρκετές φορές αρκεί η δημιουργία μιας υπερομάδας γεμάτη αγαπημένους παίκτες που ο κόσμος πορώνεται να τους δει μαζί.
Οι Nets έχουν φτιάξει μια super team η οποία ενδέχεται να έχει καταφέρει να χάσει ήδη περισσότερους οπαδούς από όσους κέρδισαν. Ο Irving είναι -για μένα τουλάχιστον – ο πιο χαρισματικός παίκτης στο ΝΒΑ όσον αφορά το κατά πόσο αισθητικά άρτιο είναι το μπάσκετ που παίζει, ειλικρινά, κάθε του κίνηση, κάθε του τρίπλα, μοιάζει με χορογραφία. Μοιάζει ωστόσο ο κόσμος του ΝΒΑ να έχει βαρεθεί τα καμώματα του, τον ναρκισσισμό και την εγωπάθεια του, το πόσο κακός συμπαίκτης έχει αποδειχτεί και ταυτόχρονα αποπνέει πλέον έναν κομπλεξισμό που θα δυσκολευτεί να αποδιώξει από πάνω του. Ο KD είναι ο μοναδικός που έχει σταθεί όλα αυτά τα χρόνια στο ύψος του LeBron, κοιτώντας τον περίπου στα ίσια, ωστόσο η επιλογή του να πάει στους Warriors του έδιωξε θαυμαστές, και πλέον η ιστορία με τα tweets και τον τσακωμό με τους υπόλοιπους Warriors, με τους οποίους ρεπορτάζ θέλανε να μην μιλάει στον τελευταίο του χρόνο, έχει τσαλακώσει πάρα πολύ την εικόνα του. Ο Taurean Prince δεν μπορεί να εμπνεύσει πάθος ούτε σε κουτάβι που παρακαλάει για παιχνίδι. O De’Andre Jordan πήδηξε κάποτε πάνω από τον Brandon Knight και κάρφωσε, ωστόσο παραμένει φουλ αντιτουριστικός, όντας στην κλίμακα μπασκετοσύνης στο άλλο άκρο του Nikola Jokic, ως το ακριβές αντιπαράδειγμα. Ένας Dinwiddie δεν φέρνει την άνοιξη, σύμφωνα με την λαϊκή σοφία.
Πέρα από το μπαρούτι που μυρίζει στα αποδυτήρια από την συνύπαρξη όλων αυτών σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά, το μόνο χειρότερο σενάριο είναι να πάνε όλα καλά, και να βρεθούμε να αποθεώνουμε αυτήν την ομάδα. Δηλώνω από τώρα ότι το μόνο narrative που θα μπορώ να υποστηρίξω είναι αυτό της απόλυτης δικαίωσης του Kevin Durant. Ακόμα και αν οι επιτυχίες έρθουν φέτος.
β. Θα παίξει κάποιος power forward ή θα κατεβάζει ομάδα με τέσσερις παίκτες?
Προφανώς μιλάμε για φέτος, καθώς από του χρόνου θα υπάρχει μία πολύ καλή λύση. Φέτος όμως? Οι ψηλοί είναι πολύ ψηλοί και πολύ άτεχνοι για να κατέβουν στο “4”. Ο Kuruks ήταν απροσδόκητα καταπληκτικός πέρσι, μπορεί να σταθεί στο “4” ειδικά αν βάλει λίγο ακόμα κιλά, φέτος όμως φρόντισε να επιτεθεί βίαια στην κοπέλα του, θέτοντας σε κίνδυνο την καριέρα του στο ΝΒΑ, αλλά και την ελευθερία του. Η υπόθεση του εκκρεμεί ακόμα, φαίνεται ωστόσο να υπάρχει σοβαρή περίπτωση τα νομικά προβλήματα που προκύπτουν να μην τον αφήσουν να αγωνιστεί. Ο Wilson Chandler, που μετά τα κιλάκια που έχει πάρει μπορεί να αγωνιστεί μόνο ως power forward πλέον, δεν είναι διαθέσιμος για τα πρώτα 25 παιχνίδια λόγω τιμωρίας, ωστόσο και όταν θα είναι διαθέσιμος δεν πιστεύουμε ότι θα μπορέσει να συνεισφέρει περισσότερο από ότι στα πρώτα 25 παιχνίδια.
Μοναδική λύση μοιάζει ο Taurean Prince, για τον οποίον τα είπαμε πριν. Οι φωνές που θέλουν τον Carmelo Anthony να καλύψει το κενό πληθαίνουν, και αλήθεια θα θέλαμε πολύ να το δούμε αυτό μόνο και μόνο για το χάος που ενδέχεται να προκύψει, ωστόσο γεγονός παραμένει πως αυτή τη στιγμή η τρύπα μοιάζει ακάλυπτη και ο Atkinson θα πρέπει να βγάλει λαγούς από το καπέλο για να μην κοστίσει.
γ. Πως θα απελευθερώσουμε τον Spencer Dinwiddie από την κόλαση του Brooklyn?
Υπερβολικός? Ίσως. Όσοι παρακολουθούσαν την εκπομπή σίγουρα έχουν πετύχει κάποιο παραλήρημα λατρείας για τον Spencer Dinwiddie. Δεν υπάρχει τίποτα από όσα κάνει εντός και εκτός παρκέ που να μην προκαλεί συναισθήματα θαυμασμού και ζήλειας για το πρόσωπο του. Ε λοιπόν για όσους αγαπάμε θέλουμε τα καλύτερα, κι έτσι κι εγώ για τον Dinwiddie θέλω τα καλύτερα, και φοβάμαι ότι τα καλύτερα δεν θα έρθουν με τον Irving στο πλευρό του. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Russell ήταν το ιδανικό fit δίπλα του, ωστόσο με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο είχαν βρει την μεθοδολογία να λειτουργήσει αυτός ο συνδυασμός, με τους δύο να περνάνε αρκετό χρόνο στο παρκέ μαζί. Ο Russell όμως μπορούσε να παίξει και χωρίς την μπάλα στα χέρια του, σε έναν ρόλο που θύμιζε περισσότερο shooting guard, με τον Dinwiddie να έχει συχνά τον έλεγχο της επίθεσης κατά την ταυτόχρονη παρουσία τους στο παρκέ. Έχω σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο μπορεί να επέλθει ισορροπία με τον Kyrie, ο οποίος σίγουρα θέλει την μπάλα πολύ περισσότερο, ενώ όταν επιστρέψει και ο KD, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα δυσκολότερα. Δεν τίθεται ζήτημα για το κατά πόσο ο Dinwiddie θα είναι χρήσιμος στους Nets, αυτό θεωρείται αυτονόητο, ωστόσο μένει η αίσθηση ότι θα χαραμίζεται ενώ θα μπορούσε να παίξει πολύ βασικότερο ρόλο σε άλλη ομάδα. Άτιμοι Nets, πρώτα μας σερβίρατε τον πιο κουλ κουμανταδόρο στο ΝΒΑ και μετά φέρατε τον Kyrie για να τον επισκιάσει.
Εγώ θα πω απλά ότι η Minnesota, με ένα συνδυασμό που θα περιστρέφεται γύρω από τον Covington, τον Napier και έναν ρολίστα, θα μπορούσε να κάνει την κίνηση για τον αντικαταστάτη του Jeff Teague.
Quo Vadis?
Δύο παράμετροι θα κρίνουν την χρονιά. Το πόσο φαντασία έχει ο Kenny Atkinson, ώστε να καλύψει τις τρύπες του ρόστερ και να ταιριάξει τους Dinwiddie και Irving, και το αν θα καταφέρει ο Caris LeVert να μείνει ζωντανός ως το τέλος. Θα μπουν playoffs, αλλά θεωρώ ότι είναι ανέτοιμοι για το βήμα παραπάνω. Βλέπουμε από του χρόνου. Φυσικά αν γυρίσει ο Durant στα playoffs, η κουβέντα παίρνει άλλη διάσταση και οι ελπίδες τους αυξάνονται, ωστόσο αν ο Durant πραγματικά επιχειρήσει να αγωνιστεί φέτος, ελπίζω να επέμβει ο Jake Peralta και το 9-9 να αποτρέψουν το έγκλημα πριν την τέλεση του.
Dimitris Mantzoukas
Latest posts by Dimitris Mantzoukas (see all)
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 6 - December 2, 2019
- Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part IV Chapter 2 - November 4, 2019
- 2019-20 Previews: Utah Jazz - October 24, 2019
- 2019-20 Previews: Portland Trail Blazers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Orlando Magic - October 19, 2019
