2019-20 Previews: The Roast of the Detroit Pistons

Posted on Sep 30 2019 - 9:00pm by Mitsos Mavrakis

Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.

Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.

Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Detroit Pistons

O Blake κάθε φορά που συνειδητοποιεί ότι πρέπει να περάσει τους επόμενους χειμώνες της ζωής του στο Detroit

Περσινά, ξινά σταφύλια

Έχετε προσέξει που όλοι παραληρούν για τον Zion Williamson;

Λοιπόν, στην καλύτερη των περιπτώσεων το φετινό #1 του draft να φθάσει στο σημείο να κάνει μια σεζόν σαν την περσινή του Blake Griffin. Αλλά επειδή ο Blake έχει εξοριστεί στο Detroit, το μπασκετικό gulag σε μορφή ερειπωμένης πόλης, δεν τον προσέχει πλέον κανείς/καμία (ούτε καν κάποιο φίλαθλο μέλος της ευρύτερης οικογενείας Cardashian/Jenner) .

Το Detroit είναι η πόλη στην οποία ο Dwane Casey, ένας νηφάλιος Jason Kidd, ένας μη θρησκόληπος Mark Jackson, αποτελεί μια λογική πρόσληψη για τον πάγκο. Οι Pistons όμως είναι τόσο βαθιά απελπισμένοι που στην αρχαία Ρώμη θα έβλεπαν του κωπηλάτες στη γαλέρα και θα έλεγαν: “Τουλάχιστον αυτοί έχουν μια δουλίτσα και πάνε και τις ταξιδάρες τους”.

Ο Casey πέτυχε το στόχο του και οι Pistons κατόρθωσαν να τρυπώσουν στα playoffs …. Βρέθηκαν να παίζουν με τους Bucks στον πρώτο γύρο, αλλά ήταν τόσο αποτρόπαιοι δίχως τον Griffin, που (μαζί με τα χάλια των Celtics) εν τέλει ευθύνονται για τον αποκλεισμό του εφησυχασμένου Milwaukee στους τελικούς της ανατολής.

Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά 

Ας τους το αναγνωρίσουμε κατόρθωσαν να εκμεταλλευτούν την απελπισία των Bucks να ανανεώσουν όλους τους free agents, εκτός από αυτόν που έπαιξε όντως καλά στα playoffs και την ανάγκη των Cavaliers να προσθέσουν έναν ακόμη shoot first guard στην ομάδα τους (διότι που να πορευτούν μόνο με τους Sexton, Garland, Knight, Clarkson στο ροστερ), και μετέτρεψαν τον Jon Leuer στον Tony Snell, 5 pick δευτέρου γύρου και 5 εκατομμύρια δολάρια. Ναι, πρέπει να είναι η πρώτη φορά που στο Detroit έκαναν κάτι έξυπνο από τότε που είχαν υπογράψει τον Sheed από την Atlanta. Α, και δεν μιλάω για τους Pistons, αλλά ολόκληρη την πόλη του Detroit που έκτοτε έχει βυθιστεί στην μιζέρια.

Στο #15 ντράφταραν τον πιο νεαρό παίκτη του draft τον Sekou Doumbouya για το ρόλο του Γάλλου Bruno Caboclo. Ο Doumbouya θα περάσει την ερχόμενη τετραετία θαμμένος στον πάγκο, απλά για να προσφέρει αυτή τη βασανιστική σπίθα αισιοδοξίας που θα αποτρέπει τους οπαδούς των Pistons από το να παραδοθούν απολύτως στη θλίψη που τους αναλογεί.

Όπως είχαν κάνει και πριν μια τετραετία προσέθεσαν κι έναν Morris στην ομάδα τους. Τότε ήταν o Marcus, τώρα είναι ο Markieff και αν δεν μπορείτε ακόμα να τους ξεχωρίζετε ,να θυμάστε πως αυτός που δεν είναι καλός αυτή την εποχή είναι αυτός που αγωνίζεται για τους Pistons.

A, Derrick Rose. Όχι γιατί ελπίζουν πως ο Arnie Kander θα του αναστήσει την καριέρα, αλλά το Detroit είναι το πιο ταιριαστό μέρος για να μαραζώσει και να ξεχαστεί τελείως αυτό το μίζερο αρχίδι.

To πιο συνταρακτικό βίντεο της offseason ήταν αυτό που έδειχνε τον Blake Griffin να κάνει καλύτερο roast από τα πιο τρελά μας όνειρα, γιατί σε αντίθεση με εμάς, αυτός έχει ζήσει ενάμιση χρόνο στο Detroit και για αυτό έχει πλέον κατορθώσει να φθάσει στα έγκατα της θλίψης και της απελπισίας που τον απογειώνουν σαν κωμικό.

Η ώρα της κρίσης

‘Όπως είχε δείξει κι η πρόσληψη του Casey ,σαν χαρακτήρες ταινίας των αδερφών Dardenne ή τραγούδι του Λεξ, στο Detroit είναι ταπεινοί βιοπαλαιστές που το όνειρό τους είναι είναι απλά να επιβιώσουν διατηρώντας την στοιχειώδη τους αξιοπρέπεια. Έτσι και οι Pistons δεν έκαναν φαντασμαγορικές μεταγραφές το καλοκαίρι, πήραν απλά το βιαστή με το μυαλό μικρού παιδιού , θα ξεκινάνε τον δεύτερο πιο ήσυχο παίκτη του γαλαξία, θα ευελπιστούν να παίξει ο Reggie Jackson για το επόμενο του συμβόλαιο και θα προσεύχονται να μείνει υγιής ο υπεράνθρωπος Blake, μπας και αποκλειστούν στον πρώτο γύρο των playoffs έχοντας φάει λιγότερους από 95 πόντους στο κεφάλι σε τέσσερα παιχνίδια. Ναι, οι Pistons είναι αυτοί για τους οποίους το άπιαστο μικροαστικό όνειρο είναι να γίνουν οι περσινοί Magic του Steve Clifford που έκαναν και μια νίκη στα playoffs.

Αν έκανε έτσι πέρυσι με τον Ish Smith, απορώ ειλικρινά για το πως θα είναι φέτος

#bad_art_time

Ο Blake Griffin χαραμίζεται στους Pistons περισσότερο από τον Bob Dylan στο We are the World.

#Save_…

Blake_Griffin Ένας τίμιος απλοϊκός άνδρας βασανίζεται σε μια απάνθρωπη οικονομικά και ηθικά χρεοκοπημένη πόλη. Παρά τις καλύτερες προθέσεις του, οι άνθρωποι γύρω του μονίμως τον κακομεταχειρίζονται και τον εξωθούν στα άκρα. Αυτός βρίσκει μοναδική παρηγοριά σε ένα alter ego που υπάρχει μόνο απλά για να κάνει τον κόσμο να γελάει, ενώ ο ίδιος βυθίζεται στην τρέλα.

Σας παρουσιάζουμε τον Blake Griffin, μοναδικά ερμηνευμένο από τον Joaquin Phoenix.

Ναι, είμαι ενθουσιασμένος που θα παίξω με τον Reggie Jackson και τον Rose στον άσο. Ορίστε, γελάω

Αναγνώστης του BallHog: Ο Μαυράκης πλέον ξέφυγε και γράφει μαλακίες

Blake Griffin: Hold my Beer

Worst case scenario

Το Detroit ξεκινάει σχετικά μέτρια όπως αρμόζει, μέχρι την αποφράδα μέρα που ο Casey απαντάει αρνητικά στην ερώτηση του Rose για το αν θα είναι βασικός. Δηλαδή μιλάμε για το πρώτο παιχνίδι της σεζόν όπου θα έχουν το ταιριαστό για Pistons ρεκόρ, 0-0. Oπως έχουμε διαπιστώσει από τα πρακτικά της δίκης του, ο D-Rose δεν καταλαβαίνει τι πάει να πει όχι κι αρνείται να βγει από το παρκέ. O Reggie Jackson δεν έχει συναινέσει όμως σε αυτό καθώς θα περίμενε να ξεκινήσει βασικός, ακόμη κι αν στην ομάδα του βρισκόταν o Magic Johnson της σεζόν 81-82. Αυτό πυροδοτεί έναν καβγά μεταξύ τους για το ποιος από τους δυο αξίζει να μπει πρώτος στο Hall of Fame, που καταλήγει στο διωγμό τους με τον Bruce Brown να γίνεται επιτέλους ο βασικός point guard.

Οι Knicks αποφασίζουν ότι παρά την παρουσία των Randle, Gibson, Knox, Morris, Portis, Hicks, Vonleh και Brazdeikis, ακόμη πονάνε στη θέση 4 και δίνουν πακέτο τους Ntilikina, Knox και Morris για τον Blake, που τραυματίζεται μόλις κατέβει από το αεροπλάνο κι αποφασίζει να ακολουθήσει το όνειρό του και να γίνει μόνιμο μέλος του Saturday Night Live. Ο Luke Kennard αποσύρεται και πιάνει δουλειά σαν αναπληρωτής καθηγητής, αλλά παρουσία των αδερφών Morris, το δίδυμο από τα παριζιάνικα προάστια Doumbouya-Ntilikina κι ο Brown προκαλούν μια αναβίωση των Bad Boys. Οι οπαδοί ενθουσιάζονται και το γήπεδο γεμίζει, όχι γιατί ενδιαφέρει κανέναν το αποτέλεσμα αλλά γιατί η βία και οι τσαμπουκάδες εξιτάρουν το κοινό του Detroit. Οι Pistons τελειώνουν λίγο έξω από τα playoffs που τους δίνει τη δυνατότητα το καλοκαίρι να ντραφτάρουν τον Khabib Nurmagomedov και να ξεκινήσουν να παίζουν πραγματικό Detroit basketball από το Dagestan.

Black Mirror

Οι Jackson και Rose παίζουν για το επόμενο τους συμβόλαιο και μετά τον καινούργιο τραυματισμό του John Wall βλέπουν όλη τη σεζόν σαν μια audition για τη θέση του βασικού point guard στους Wizards για το 2020-21. Ο Blake περνάει στη νέα περίοδο της καριέρας του, όπου είναι απλά ο Ryan Anderson με φακίδες και στέκεται στα 9 μέτρα για να ανοίξει το γήπεδο για τους “χαρισματικούς” guard. Ο Snell παίζει 42 λεπτά ανά παιχνίδι και παίρνει μόνο 5 σουτ ανά αγώνα, άλλα είναι τόσα τα τούβλα που ο Drummond αρπάζοντας κατά μέσο όρο 11 επιθετικά rebound ανά αγώνα κερδίζει το επόμενο max συμβόλαιο. Οι Pistons τελειώνουν λίγο έξω από τα playoffs, που τους δίνει τη δυνατότητα το καλοκαίρι να ντραφτάρουν άλλον ένα παίκτη που δεν θα παίξει ποτέ βασικός στα φτερά. Οι Pistons θα παραμείνουν ομάδα πιστός αντικατοπτρισμός της πόλης του Detroit. Μια πόλη με θλιβερό παρόν και ζοφερό μέλλον. Μια Ομάδα Φάντασμα για μια Πόλη Φάντασμα.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.