2019-20 Previews: The Roast of the New Orleans Pelicans

Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.

Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “yo only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.

Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the New Orleans Pelicans.

Περσινά, ξινά σταφύλια

Αυτή ήταν μια σεζόν που είχε ξεκινήσει με παράλογα υψηλές προσδοκίες επειδή είχαν μόλις κατορθώσει να κερδίσουν τη δεύτερη σειρά αγώνων στα 18 χρόνια ύπαρξης της ομάδας. Αλλά η κανονική σεζόν είναι λίγο πιο περίπλοκη, καθώς δεν θα έπαιζαν μόνο απέναντι σε ομάδες που θα εκδήλωναν όλες τους τις επιθέσεις με pick’n’roll πάνω στους Davis-Holiday, όπως οι λούζερς του Portland.

Βασικά η σεζόν στράβωσε ακόμη πριν ξεκινήσει, όταν ο Davis επέλεξε να υπογράψει στο ορφανοτροφείο του LeBron. Η Klutch sports είναι μια απόλυτα λογική επιλογή, αν είσαι ο Kendrick Perkins ή o Mike Miller, δηλαδή τελειωμένοι βετεράνοι που βρίσκουν δουλειά μόνο αν χρησιμοποιούν τον LeBron για βύσμα και θέλουν να του δίνουν λίγο από το χαρτζιλίκι τους τιμής ένεκεν. Ο Davis όμως επέλεξε συνειδητά να γίνει τσιράκι του «Βασιλιά» και για αυτήν την παραδοχή εθελοδουλείας αξίζει να λάβει ένα τρυφερό ταπ ταπ στο κεφαλάκι σαν ένας καλός sub.

Οι Pelicans, ως σωστή ομάδα του Alvin Gentry, είχαν μια καλή επίθεση κι αδιαφορούσαν πλήρως για την άμυνα. Αφού φάνηκε νωρίς ότι δεν πρόκειται να πάρουν τίτλο γιατί η άμυνα φέρνει πρωταθλήματα κι άλλα τέτοια κλισέ ο «Φρύδιας» είπε να την πουλέψει, εκβιάζοντας διακριτικά την ομάδα να τον στείλει στο L.A. στην πατρική αγκαλιά του dom LeBron. Ο Dell Demps όμως αρνήθηκε να υποκύψει στον εκβιασμό των Lakers, εν μέρει επειδή ήταν περήφανος, άλλα κυρίως γιατί ήταν τόσο ανίδεος General Manager που δεν είδε ότι του δινόταν μια μοναδική ευκαιρία να κλέψει χυδαία τον Ηλίθιο και τον Πανηλίθιο που έτρεχαν πέρυσι τους Lakers. Όλα ναυάγησαν, ο Davis φόρεσε το μπλουζάκι που έλεγε “That’s All Folks” στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν και για να δικαιολογηθεί είπε πως δεν ξέρει τι φοράει γιατί τον ντύνουν άλλοι σε μια δικαιολογία πιο cringe κι από το «μου χάκαραν τον λογαριασμό» ή το «ε, η κοπέλα είναι αφροδισιολόγος και της έστειλα τη φώτο για να κάνει μια γρήγορη διάγνωση, μην πληρώνω επισκέψεις.»

Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά ο David Griffin κέρδισε το Executive of the Year. Πριν ξεκινήσει η σεζόν! Πώς τα κατάφερε αυτό;!;!;

Κέρδισε τη λοταρία ώστε να επιλέξει πρώτος στο draft κι αυτή τη φορά φαίνεται να επέλεξε ένα παίκτη που λογικά θα είναι καλύτερος από τους Anthony Bennett και Andrew Wiggins (τις προηγούμενες πρώτες επιλογές στην οποίες είχε βάλει την ουρά του).

Αποδέχθηκε το ντροπιαστικό για τους Lakers trade που τον περίμενε στο τραπέζι, όταν ανέλαβε την ομάδα.

Αντάλλαξε το νούμερο 4 το draft για να επιλέξει 8ος και 17ος. Συνεπώς αντί να επιλέξει έναν άσο που θα μπορούσε να γίνει star οπως ο Garland ή κάποιον σαν τους Culver ή τον Hunter που είναι παίκτες που θα αναζητεί κάθε ομάδα που θέλει να παίξει σοβαρό μπάσκετ, διάλεξε τον Hayes, έναν άγουρος center, που μάλλον θα καταλήξει να παίζει την ίδια θέση με τον Zion και τον Alexander-Walker που είναι ένας παίκτης που τα κάνει όλα σωστά, πλασμένος για πρώτη αλλαγή από τον πάγκο.

Εντάξει θα μπορούσε να κάψει το προπονητήριο της ομάδας και να δηλητηριάσει όλους τους παίκτες και πάλι απλά επειδή αντικατέστησε τον Dell Demps θα τον εξυμνούσαν οι δημοσιογράφοι και οι φίλαθλοι, αλλά μιλάμε για πιο ανούσιο παραλήρημα κι από αυτούς που χύνουν για τον Ξανθόπουλο με μπίχλα, τον Joker.

Η ώρα της κρίσης

Έχει καταλάβει κανείς ποιος είναι ο στόχος των Πελεκάνων φέτος;

Ο David Griffin θέλει να δείξει στον κόσμο ότι αυτός ήταν ο λόγος που πήραν τίτλο οι  Cavaliers κι όχι ο LeBron. Πρώτα θέλει να κάνει πανίσχυρους τους Pelicans και μέχρι να συμβεί αυτό θα έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία για να φωτοσοπάρει τον εαυτό του να κάνει το κόψιμο στον Iguodala.

Ο Alvin Gentry θέλει να τρέξει. Είναι το απωθημένο του δεν το κάνει απλά σαν τρόπο να χάσει κάνα κιλό ο  Zion.

Ο Zion θέλει να χορέψει.

Οι φίλαθλοι στη Νέα Ορλεάνη θέλουν να δουν τον Zion  να παίζει σαν tight end στους Saints, γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει το μπάσκετ.

Τα γόνατα του Zion λογικά θέλουν να πάρουν σύνταξη στα 20 τους.

O Jrue Holiday νομίζει πως είναι ο Κρις Σφέτας και θέλει την νίντζα κορδέλα του που μόλις απαγόρευσαν.

I wonder if these eventually make a comeback once there are swooshes and/or NBA logos on them. https://t.co/h9sadbC8mQ

— Dan Devine (@YourManDevine) September 9, 2019

Ο Ingram θέλει να έχει 20+ πόντους μέσο όρο για να δείξει πως είναι ο καινούργιος Durant και να πάρει max συμβόλαιο.

O Lonzo περνάει τη φροϊδική του φάση και θέλει να σκοτώσει τον πατέρα του, ενώ παράλληλα πρέπει να δείξει πως είναι ο point guard του μέλλοντος.

Ο Favors θέλει να παίξει επιτέλους center.

O Redick θέλει να συνεχίσει το σερί του και να παίξει στα playoffs.

Ο NAW θέλει να δείξει ότι είναι ο νέος Jrue Holiday.

Ο Jaxson Hayes θέλει να καρφώνει, αλλά άντε τώρα να στέλνεις το #7 του draft στην D-League.

Οι E’Twaun Moore και ο Josh Hart θέλουν να βρεθούν βασικοί κάπου 3/5 της λίγκας.

Worst case scenario

Alvin Gentry: “We have 14 guys who can really play. … You can’t play that many though. … There’s no way around that.”

— Andrew Lopez (@_Andrew_Lopez) October 16, 2019

Από την ομάδα των Suns το 09-10 που σκόραραν 110 πόντους ανά παιχνίδι τρέχοντας με τον ιλιγγιώδη για την εποχή του (ναι, δεν είμαστε 18χρονοι μιλλένιαλ για να μας φαίνεται το 2010 τόσο παλιό όσο η κρητιδική περίοδος άλλα ναι ήταν άλλη εποχή σκεφτείτε ότι οι παίκτες δεν μπορούσαν να τουιτάρουν από τον πάγκο) μέχρι τους περσινούς Pelicans που έβαζαν 115,4 πόντους σε 103,3 κατοχές ανά μέσο όρο ο Alvin Gentry διαχρονικά έχεις τις πιο γρήγορες, ενίοτε βιαστικές επιθέσεις του ΝΒΑ.

Φέτος λοιπόν έχει πάρει ένα υπερπλήρες ρόστερ και πρέπει να πετύχει μερικούς πολύ συγκεκριμένους στόχους. Οφείλει να κερδίσει το ROY για τον Zion και να τον μετατρέψει στο νέο σούπερσταρ που θα φέρνει κόσμο στο γήπεδο. Χρωστάει να στείλει στο All Star Game τον Jrue που είναι ο ηγέτης της ομάδας. Πρέπει να μας θυμίσει τον Lonzo που έστηνε το Showtime στο Chino Hills. Είναι υποχρεωμένος να βοηθήσει τον ο Ingram να σκοράρει τουλάχιστον 20 πόντους για να γίνει κι αυτός σταρ και να πάρει καλό συμβόλαιο. Πρέπει να βρει λεπτά και να αναπτύξει τους άλλους δύο rookie της ομάδας και να τους δημιουργήσει χημεία μαζί με τον Zion. Αλλά και η βετεράνοι της ομάδας δεν ήρθαν για  να κουνάνε πετσέτες και θα θέλουν να βγάλουν κι αυτοί τα νούμερα τους.

Για να τα καταφέρει ο Gentry να τους διατηρήσει όλους χαρούμενους, σύμφωνα με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς θα πρέπει οι Pelicans να εκδηλώνουν γύρω στις 176 επιθέσεις ανά αγώνα κατά μέσο όρο. Ο ευκολότερος τρόπος να το πετύχει αυτό θα ήταν να διαρκούν τα παιχνίδια τους όσο αγώνες κρίκετ. Αλλά επειδή δεν ήταν τόσο εύκολο να προσπαθούν να κυνηγάνε την παράταση διαρκώς γιατί οι παίκτες του θα θέλουν πέντε λεπτάκια ακόμα, τότε πρέπει να τους περιμένουμε να τρέχουν σαν τους παλαβούς και να πιέζουν σε όλο το γήπεδο για να ανεβάσουν το τέμπο. Ίσως όχι η καλύτερη επιλογή όταν το αστέρι της ομάδας είναι το παιδί τους Blake Griffin με την αυτοθυσία ουρουγουανού στόπερ και τις καμπύλες BBW πορνοστάρ.

Και όσο είναι υγιής η Nicki Minaj της Λουιζιάνα θα αυξάνεται ο ενθουσιασμός στην πιο διπολική ομάδα της λίγκας που ο μόνος τρόπος να γλυτώσουν από μια φάση Battle Royale στα αποδυτήρια θα είναι να προσεύχονται να παθαίνουν διάσειση περίπου τέσσερις παίκτες την εβδομάδα  .

Black Mirror 

Και μιλώντας για διπολικούς, κρίσης μανίας, κτηνώδη βία και εγκεφαλικές διασείσεις…

Στο NFL, ενώ ο quarterback προσπαθεί να πετάξει την μπάλα μακριά από τα χέρια του πριν το χτυπήσουν τα κτήνη κι ο wide receiver είναι αυτός που τρέχει σαν την Κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος για να βρεθεί μια στιγμή μόνο και να πιάσει την μπάλα, ο running back είναι ο τύπος που δεν τον ενδιαφέρει προφανώς η σωματική του ακεραιότητα πιάνει την μπάλα που όλοι θέλουν να ξεφορτωθούν αγκαλιά κι ορμάει κατά μέτωπον. Η ίδια λογική περίπου και με τους πυροσβέστες που ενώ όλοι τρέχουν μακριά από τη φωτιά αυτοί πηγαίνουν προς τα εκεί. Οι Running backs επειδή ρισκάρουν την σωματική τους ακεραιότητα είναι και η θέση στο NFL με τον μικρότερη βιωσιμότητα καθώς η μέση καριέρα διαρκεί 2,57 χρόνια. Οι Running backs έχουν αντιληφθεί το πόσο αναλώσιμοι είναι για αυτό τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες το φαινόμενο να μην συμμετέχουν σε αγώνες για να πιέσουν για κάποιο μεγαλύτερο σε διάρκεια συμβόλαιο αντί για τα συνήθη μονοετή που τους προσφέρουν οι ομάδες τους που γνωρίζοντας τη θνησιμότητας τους θέλουν απλά να τους ξεζουμίσουν και να τους πετάξουν.

Και υπενθυμίζουμε πως οι ιδιοκτήτες και όλο το team που έχουν τους Pelicans είναι που γνωστοί στο κόσμο του NFL σαν αυτοί που τρέχουν τους Saints.

Οπότε αυτό το κείμενο στο SBNation δεν μπορεί παρά να μας γεμίσει τρόμο.

Το να χρησιμοποιούν τον Zion σαν running back θα είναι σίγουρα τέρμα αποτελεσματικό. Αλλά να το δηλώνουν στην offseason τόσο εμφατικά θα είναι σαν να βρίσκεται το ζευγάρι στο τραπέζι του γάμου και να λένε ότι η νύφη μπορεί να έχει τόσα πτυχία και ξέρεις και ξένες γλώσσες, άλλα επειδή δεν πρόκειται να βρει δουλειά γραφείου που να αμείβεται σύμφωνα με τα προσόντα της, έχει αποφασίσει να μεταφέρει αυγά kinder γεμάτα με κόκα στο στομάχι της για το καρτέλ της Sinaloa. Σίγουρα μια δουλειά που μπορεί να χρησιμοποιήσει στο έπακρο της δυνατότητες της και να αμειφθεί πλουσιοπάροχα, αλλά μήπως τελικά μειώνει κατακόρυφα το προσδόκιμο ζωή της.

Το ίδιο ισχύει και με τη χρήση του Zion running back

η μόνη λογική αντίδραση είναι να φωνάξουμε