Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.
Στα decks για σήμερα, ο Johnny Koutsourakis.
The Davises
Στην αρχή πιστέψαμε πως ήταν πυροτέχνημα, φαίνεται όμως ότι ο Devonte’ Graham ήρθε για να μείνει. Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν εξαιρετική με 22 πόντους και σχεδόν 10 ασίστ μέσο όρο. Παράλληλα, έδωσε συνολικά 10 (!) επιθετικά στους ιδιοκτήτες του, 19 τρίποντα και σούταρε αρκετές βολές με 84% ποσοστό. Οκ, είχε το όχι και τόσο κολακευτικό 35% στα εντός πεδιάς, όλοι όμως έχουν ελαττώματα. Ας μην κοιτάμε τον γάιδαρο στα δόντια.
Δύσκολα μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι οι Kings αυτή την εβδομάδα ήταν απολαυστικοί. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή που συνέβη με τον Richaun Holmes. Παρά τις δύο σχετικά γήινες τελευταίες εμφανίσεις του, κατάφερε να συνεισφέρει σχεδόν σε όλους τους τομείς, ενώ έκρινε μόνος του κατηγορίες, όπως τα επιθετικά ριμπάουντ (19) και το fg% (74.4%). Παράλληλα, είχε περισσότερους από 18 πόντους μέσο όρο, σούταρε με το τιμιότατο 75% στις βολές, είχε 1.5 κλέψιμο και σχεδόν μία τάπα ανά αγώνα και ταυτόχρονα μόνο 2 λάθη σε 4 ματς. Ε, το μόνο που δεν έκανε είναι να σκουπίζει και τα παρκέ στο τέλος των αγώνων.
Όσοι/ες δεν πιστεύεται στις νεκραναστάσεις, καλό θα ήταν να δείτε τους τελευταίους αγώνες των Rockets. Ben McLemore, καλώς όρισες και πάλι στον κόσμο των ζωντανών! 22 πόντοι μέσο όρο, 16 τρίποντα, ποσοστό μεγαλύτερο του 50% στα εντός πεδιάς κι 100% στις βολές! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τόση ώρα γράφω για έναν άνθρωπο που για να θυμόμαστε έστω και μια στιγμή της καριέρας του, χρειάστηκε τη λάμψη του παλαίμαχου Shaq.
Μία ακόμη προσθήκη που δύσκολα φανταζόμαστε ότι θα δούμε στους Bennets είναι ο Davis Bertans. Ο Λετονός forward διανύει περίοδο φόρμας και φορτώνει με πόντους τα αντίπαλα καλάθια. 22.5 πόντοι με 5.5 τρίποντα ανά αγώνα δεν είναι αμελητέες ποσότητες. Πόσο μάλλον όταν σουτάρει με 89% στις βολές και 46% στα εντός πεδιάς. Παράλληλα έδωσε 1 τάπα ανά αγώνα και σχεδόν ένα κλέψιμο, ενώ είχε και 6 επιθετικά. Πάντα τέτοια.
Σφηνάκια
- Τα 22 ριμπάουντ του Andre Drummond κόντρα στην Indiana
- Τα 10 τρίποντα του Devonte’ Graham με αντίπαλο τους Warriors
- Οι 6 τάπες του Poetl κόντρα στο Houston
- Τα 9/9 σουτ του Capela κόντρα στο San Antonio
- Οι 24/24 βολές του Harden με αντίπαλο τους Spurs
- Τα 5 μπλοκ και τα 4 κλεψίματα του Drummond απέναντι στο Cleveland
The Bennetts
Ο Larry Nance Jr δεν διανύει τις πιο παραγωγικές μέρες της καριέρας του τις τελευταίες ημέρες. Δεν μπορεί με τίποτα να βάλει την μπάλα στο πλεκτό, χωρίς να διακρίνεται ιδιαίτερα και σε άλλες κατηγορίες. Και πώς να το κάνει αυτό άλλωστε, όταν σουτάρει μόλις με 28% συνολικά και με 22% από το τρίποντο; Με 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 1 τάπα μας ρίχνει λίγη στάχτη στα μάτια, αλλά και πάλι οι φετινές προσδοκίες των ιδιοκτητών του ήταν πολύ μεγαλύτερες, δεδομένης και της ομάδας που αγωνίζεται.
Είναι κοινό και ένοχο μυστικό πως η υπάρχουσα στήλη επηρεάζει τις φαντασιακές και όχι μόνο εξελίξεις. Μόλις βάλουμε κάποιον εδώ, αμέσως την επόμενη εβδομάδα σκίζεται να αποδείξει την άδικη τοποθέτησή του και βγάζει μάτια. Αυτός ο παίχτης την επόμενη εβδομάδα θα είναι…. ο RJ Barrett, γιατί αυτή την εβδομάδα τα έκανε θάλασσα. Σούταρε με το αποκρουστικό 27% εντός πεδιάς και προφανώς σκόραρε ελάχιστους πόντους. Τώρα βέβαια τα 4 ριμπάουντ και τις 3 ασίστ δεν τα λες και all around παρουσία, αλλά ας τον συγχωρήσουμε. Μικρός είναι, θα έρθουν καλύτερες ημέρες.
Μπορεί ο Kevin Love να μην είναι ο Top10 παίκτης που είχαμε συνηθίσει στη Minnesota, παραμένει όμως μια τίμια επιλογή την φετινή χρονιά. Αυτή η εβδομάδα αποτελεί εξαίρεση, καθώς τίποτα δεν δούλεψε σωστά. Λίγα πράγματα στα δύο παιχνίδια που αγωνίστηκε, καθώς πρόλαβε να σημειώσει μόνο 14 πόντους και να μαζέψει 11 ριμπάουντ. Λίγα τρίποντα, χαμηλά ποσοστά κι ελάχιστες εκτελεσμένες βολές. Σαν να μην έφτανε αυτό, έχασε κι έναν αγώνα λόγο γρίπης. Με τις φήμες ανταλλαγής να πλησιάζουν πιο επικίνδυνα από ποτέ, η φαντασιακή του αξία αναμένεται να αλλάξει σύντομα.
Ο Jonathan Isaac αποτελεί μία από τις αποκαλύψεις της χρονιάς κι έναν βασικό υποψήφιο για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη. Η εβδομάδα που μας πέρασε δεν ήταν αντιπροσωπευτικό δείγμα των ικανοτήτων του. Ασυνήθιστη αστοχία από κάθε σημείο (29% εντός πεδιάς, 1/3 βολές, 25% τρίποντα), λίγα ριμπάουντ – περίπου 5 μέσο όρο και αρκετά λάθη για τα δεδομένα του. Το μοναδικό χαρακτηριστικό που παρέμεινε ήταν τα μπλοκ (5). Ελπίζουμε ότι είναι απλώς μια κακή εβδομάδα στην δουλειά.
Σφηνάκια
- Τα 2/18 σουτ του Kyle Lowry με 0/11 τρίποντα κόντρα στο Miami
- Τα 0/9 σουτ του RJ Barrett με αντίπαλο τους Bucks
- Τα 7 λάθη του Donovan Mitchell απέναντι στο Memphis
- Τα 0/7 τρίποντα του Lonzo Ball κόντρα στο Dallas
- Τα 3/17 τρίποντα του James Harden στον αγώνα με το Phoenix
- Οι 3 πόντοι του Nicolas Batum σε 33 λεπτά αγωνιστικής παρουσίας κόντρα στο Brooklyn
One night stands
Το Memphis ηττήθηκε από την Indiana, αλλά ένας παίκτης του έλαμψε λίγο περισσότερο από τους υπολοίπους. Κάποιος που μάλλον κανείς δεν περίμενε. Ναι, ναι, μιλάμε για τον Solomon Hill. Όσο απίθανο κι αν φαίνεται, ο Hill σκόραρε 22 πόντους σε αυτό το παιχνίδι παίζοντας ακόμη και ως σέντερ ανά διαστήματα, με 9/14 σουτ. Παράλληλα μάζεψε 6 ριμπάουντ κι έκανε και 3 κλεψίματα. Καθόλου άσχημα δηλαδή.
Ο Duncan Robinson βρέθηκε στο παρκέ της ScotiaBank Arena στο Toronto για 27 λεπτά κι έκανε ότι κάνει πάντα: σούταρε χωρίς κανένα δισταγμό πίσω από την γραμμή του τριπόντου όποτε του δινόταν η ευκαιρία. Και πολύ καλά έκανε, εκ του αποτελέσματος, καθώς χάρη στα 6 τρίποντά του (και στους 22 πόντους του με 8/11) το Miami πήρε μια πολύτιμη νίκη για τη συνέχεια. Ο Robinson τα πηγαίνει εξαιρετικά φέτος, δείχνει να καθιερώνεται σταδιακά και μάλλον θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες βραδιές.
Παρ’ ότι βρέθηκαν με 20 πόντους πίσω στο τέλος της τρίτης περιόδου, οι Spurs κατάφεραν να κάνουν μια μυθική ανατροπή κόντρα στους Rockets στον αγώνα που οι 3 διαιτητές κατάφεραν να μην δουν ότι η μπάλα μπήκε στο κάρφωμα του Harden. Ακόμη πιο μυθική στον συγκεκριμένο αγώνα ήταν η εμφάνιση του Lonnie Walker που προς το τέλος του αγώνα και την παράταση τα έσταζε από παντού. 28 πόντοι με 10/18 σουτ – μερικά εκ των οποίων clutch -, 4 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα ερχόμενος από τον πάγκο είναι εξαιρετικός απολογισμός.
Μπορεί οι Hawks να έχασαν από τους Nets το βράδυ της Τετάρτης, ωστόσο ο Cam Reddish εκμεταλλεύτηκε τις πολλές απουσίες των Γερακιών κι έκανε το κομμάτι του. Έβαλε 25 ποντάκια με 10/17 σουτ, μεταξύ των οποίων 4 τρίποντα, πήρε 6 ριμπάουντ, έκανε και τρία κλεψίματα. Γενικά έκανε για ένα βράδυ όλα όσα ελπίζουν ότι θα κάνει στο μέλλον συστηματικότερα οι Hawks.
Να πανικοβληθώ;!;!;
Η χρονιά που διανύουμε είναι η τέταρτη που ο Dejounte Murray είναι επαγγελματίας. Την πρώτη χρονιά ήταν ελπιδοφόρος. Την δεύτερη εξαιρετικά θετικός και δημιούργησε προσδοκίες για μία breakout season. Δυστυχώς αυτές διακόπηκαν λίγο πριν την έναρξη της σεζόν και στον τραυματισμό του, που τον ανάγκασε να δει με πολιτικά και τα 82 παιχνίδια της ομάδας του. Έτσι, η breakout season που περιμέναμε πήρε παράταση για φέτος, όπου υγιής πλέον, θα μπορούσε να μαγέψει τα πλήθη και σταδιακά να γίνει αυτός ο επόμενος ηγέτης των Spurs, παίρνοντας τα ηνία από τους Aldridge και DeRozan. Τι ακριβώς έχει κάνει φέτος ο Dejounte; Μάλλον μια τρύπα στο νερό, μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Οι λόγοι είναι αρκετοί, με κυριότερους την ασυμβατότητα του παιχνιδιού του με αυτό του DeRozan, την όχι καλή φόρμα στην οποία βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν και την επιλογή του Popovich να στήνει το παιχνίδι της ομάδας πάνω στον συμπαθή DeMar, αντί για τον ακόμη πιο συμπαθή Dejounte. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να ξεκινάει πλέον τα παιχνίδια των Spurs από τον πάγκο, ενώ το minutes restriction που σταθερά έχει φαίνεται να τον εμποδίζει ακόμη περισσότερο να βρει ρυθμό. Δηλαδή μια καθόλου ευχάριστη κατάσταση. Αυτό σημαίνει πανικό; Στις περισσότερες των περιπτώσεων όχι κι εξηγούμαστε: φέτος μέχρι το τέλος της χρονιάς θα συνεχιστεί το minutes restriction, ενώ αν δεν φύγει με ανταλλαγή ο DeRozan (κάτι για το οποίο υπάρχουν έντονες φήμες), δύσκολα θα δει προκοπή. Αν, λοιπόν, τον έχετε σε ετήσιες λίγκες, τα πράγματα δεν είναι θετικά. Καλό θα είναι να μην έχετε πολλές απαιτήσεις και να σκεφτείτε την ιδέα παραχώρησης. Εκτός αν είστε απόλυτα σίγουροι/ες ότι ο DeMar θα μας κουνήσει μαντίλι για άλλες πολιτείες, περίπτωση στην οποία τα δεδομένα αλλάζουν άρδην. Από την άλλη μεριά, σε dynasty λίγκες, η αξία του είναι πολύ μεγαλύτερη και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Μάλλον θα «γράψει» χαμηλά νούμερα φέτος, μιλάμε όμως για έναν εκκολαπτόμενο super star κι έναν πραγματικά συγκλονιστικό αμυντικό. Άρα, απλώς υπομονή και τα καλύτερα είναι μπροστά του.
Thinking Ahead
Η Washington αποτελεί το μεγαλύτερο φαντασιακό ερωτηματικό της χρονιάς και εκεί μπορεί κανείς να βρει μεγάλες αποδόσεις, αν φυσικά έχει τη δυνατότητα να μαντέψει τους πολλούς αγωνιστικούς συνδυασμούς με forward του Scott Brooks. Σαν να μην έφτανε η φτωχή ποιότητα στα φτερά, τώρα προέκυψε και το πρόβλημα στη θέση «5». Για να καταλάβετε την κατάσταση απελπισίας που επικρατεί στους Wizards, σκεφτείτε ότι στους τελευταίους δύο αγώνες επανέφεραν στο παρκέ το σκήνωμα του Ian Mahinmi για να αγωνιστεί ως σέντερ. Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς περισσότερο χώρο σε οποιαδήποτε θέση σε ομάδα ΝΒΑ αυτή τη στιγμή. Κάποιος πρέπει να την εκμεταλλευτεί. Ποιος όμως; «Καλησπέρα», ακούγεται από την άλλη άκρη του διαδρόμου, «είμαι ο Moritz Wagner και θα καλύψω τα κενά σας στους ψηλούς». Ο 22χρονος Γερμανός έχει ανεβάσει τον χρόνο συμμετοχής του στα τελευταία παιχνίδια, χωρίς – είναι η αλήθεια – να βγάλει μάτια μέχρι στιγμής. Μέχρι στιγμής είναι διστακτικός στην επίθεση και προσπαθεί όσο μπορεί στην άμυνα, που δεν τον λες και σπεσιαλίστα. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί πολύ εύκολα να βρει τον ρυθμό του και να σας βγάλει ασπροπρόσωπους, καθώς το αρκετά περιφερειακό παιχνίδι του συνδυάζει αντικρουόμενες στατιστικές κατηγορίες. Η μεγάλη ευκαιρία του Wagner έφτασε και είναι στο χέρι του να την αξιοποιήσει.
Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία
Ο Victor Oladipo συμμετέχει ήδη σε προπονήσεις 5 εναντίον 5 και παρόλο που στην Indianapolis αρνούνται να μας πουν πότε ακριβώς θα πατήσει ξανά παρκέ, όλοι καταλαβαίνουμε πως ο καιρός κοντοζυγώνει. Φαίνεται πως αν όχι μέσα στον Δεκέμβρη, τότε αυτό θα συμβεί στις αρχές Ιανουαρίου. Κάτι που σημαίνει πως με δεδομένη την παρουσία του Malcolm Brogdon στον άσο, του Dipo στο «2», των Sabonis και Turner στους ψηλούς, μένει μόνο μία θέση βασικού διαθέσιμη, που θα παιχτεί μεταξύ του Jeremy Lamb και του –με τα τωρινά δεδομένα- φαβορί, του TJ Warren. Ο τελευταίος, διανύει μια αρκετά καλή σεζόν μέχρι στιγμής, με σχεδόν 19 πόντους μέσο όρο και σούπερ ποσοστά σε όλες τις κατηγορίες ευστοχίας. Παράλληλα, είναι διπλοθεσίτης, κάνει λίγα λάθη και μας δίνει και κανένα κλέψιμο. Προφανώς τα ριμπάουντ έχουν πέσει σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, καθώς ο Brogdon, ο Turner και ο Sabonis (κυρίως) δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω, αλλά έτσι είναι η ζωή. Το ζήτημα είναι ότι όλα αυτά επιτυγχάνονται με τα 15 περίπου σουτ που παίρνει ανά αγώνα ο Warren, τα οποία είναι απίθανο να παίρνει σε λίγο καιρό από σήμερα, με την επιστροφή του Dipo, ακόμη κι αν καταφέρει να είναι ο βασικός SF των Pacers. Επίσης ο Warren διανύει περίοδο φόρμας κι έχει και φουσκωμένα νούμερα. Άρα, τι περιμένετε; Η αγγελία είναι έτοιμη και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στοχεύσετε τον παίκτη (ή την παίκτρια) που δεν διαβάζει Fantastic Beasts και δεν είναι καλά ενημερωμένος/η, ώστε να πάρετε ένα σεβαστό αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του.
Η γωνιά του Embiid
Μπορεί ο Brandon Clarke να τραυματίστηκε την προ-προηγούμενη εβδομάδα, στις αρχές της προηγούμενης όμως ήρθε η λυπητερή. Και ήταν όντως λυπητερή. Ο rookie των Grizzlies έχει πρόβλημα στο αριστερό ισχίο και οι Αρκούδες αναμένεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές με την περίπτωσή του. Για αρχή θα εξετάζεται ανά εβδομάδα. Δεδομένης βεβαίως της βαθμολογικής θέσης και τη μη διάθεσης για ρίσκο, δεν αναμένεται να επιστρέψει σύντομα. Αντιθέτως, ευχάριστα είναι τα νέα για τον Ja Morant, η πλάτη του οποίου έχει συνέλθει γρηγορότερα από το αναμενόμενο. Μάλιστα θεωρείται ήδη πιθανή η συμμετοχή του στο σημερινό παιχνίδι με το Golden State.
O Justise Winslow είναι γνωστός θαμώνας της στήλης. Ταλαιπωρείται σχεδόν όλη τη χρονιά με πρόβλημα στην πλάτη και χάνει σποραδικά παιχνίδια. Μερικά ακόμη αναμένεται να χάσει και αυτή την εβδομάδα. Ίσως θα πρέπει να είστε αρκετά προσεκτικοί/ες όσοι/ες σκοπεύετε να τον χρησιμοποιήσετε σε εβδομαδιαία formats. Μένοντας στο Miami, αμφίβολη για την εβδομάδα είναι επίσης η συμμετοχή του Goran Dragic.
O Fred Van Vleet αποχώρησε με πρόβλημα στο γόνατο νωρίς στον αγώνα με τους Sixers. Οι Raptors δεν έχουν δώσει σαφείς πληροφορίες για την φύση του τραυματισμού, ούτε και το διάστημα πιθανής απουσίας. Για αρχή γνωρίζουμε ότι δύσκολα θα αγωνιστεί στον αγώνα κόντρα στους Bulls. Fingers crossed και υπομονή.
O Mike Conley αγωνίστηκε ελάχιστα την προηγούμενη εβδομάδα εξαιτίας ενός προβλήματος στον οπίσθιο μηριαίο. Δυστυχώς, η σχεδόν ερωτική του σχέση με κάθε λογής τραυματισμό δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ιδιαίτερα. Σίγουρα θα χάσει τον σημερινό αγώνα και βλέπουμε. Προφανώς είναι μια ρισκαδόρικη επιλογή για εβδομαδιαία formats.
Άσχημα νέα για τον Thomas Bryant. Το δεξί πόδι του «τραβήχτηκε» λίγο παραπάνω απ’ όσο έπρεπε, με αποτέλεσμα να βρίσκεται εκτός αγωνιστικής δράσης. Για να θεραπευτεί χρειάζεται πολλή ξεκούραση, επομένως μην θεωρήσετε δεδομένο το χρονοδιάγραμμα των τριών εβδομάδων που έχει δοθεί επίσημα. Ίσως, λέμε ίσως, τραβήξει μια στάλα παραπάνω.
* Όλες οι ομάδες έχουν τα γνωστά 3 ή 4 παιχνίδια αυτή την εβδομάδα. Δύσκολη φαντασιακή εβδομάδα για όσους έχουν παίκτες από το Dallas, το Portland, το San Antonio και τη Washington, που αγωνίζονται μόλις 2 φορές.
