Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.
Στα decks για σήμερα, ο Johnny Koutsourakis.
The Hardens
Μέρες νεότητας έζησε ξανά στα τελευταία 3 παιχνίδια του ο Derrick Rose. Το γεγονός ότι το ρόστερ των Pistons με τους τραυματισμούς αρχίζει να θυμίζει ομάδα ευρωλίγκας όσο να΄ναι βοήθησε, αλλά και πάλι, βρέθηκε και ο ίδιος σε καλές βραδιές. 71 πόντοι σε 3 αγώνες, 12 ριμπάουντ και 19 ασίστ είναι ένας εξαιρετικός απολογισμός για 6ο παίκτη. Πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται με πολύ καλά ποσοστά της τάξης του 52/100/40. Μόνο ψεγάδι τα 14 λάθη, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος. Μην είστε πλεονέκτες.
Το όνομά του είναι ένα από αυτά που ακούγονται περισσότερο για ανταλλαγή. Το στυλ παιχνιδιού του θεωρείται ξεπερασμένο. Ο DeMar DeRozan όμως – εκτός από ένας εκ των συμπαθέστερων παικτών – παραμένει παιχταράς και μας έμαθε μπαλίτσα για ακόμη μια φορά αυτή την εβδομάδα. Σχεδόν 30/6/6 έγραψε το παλικάρι με ευστοχία σέντερ (63%) και ψυχραιμία από άλλο πλανήτη στη γραμμή της φιλανθρωπίας (37/41, δηλαδή λίγο πάνω από 90%). Τα 4 κλεψίματα και τα 2 τρίποντα αποτέλεσαν απλώς ένα μικρό bonus για όσους μερακλήδες συνεχίζουν να τον εμπιστεύονται.
Φέτος οι Bulls είναι η δική του ομάδα, όσο κι αν αυτό μπορεί να τρομάζει τους περισσότερους φίλους του ΝΒΑ. Στις καλές του μέρες είναι ήρωας, στις κακές του ο μεγαλύτερος εχθρός της ομάδας του. Στα προηγούμενα παιχνίδια ήταν στην πλευρά των «καλών», τουλάχιστον σε στατιστικό επίπεδο. Δεν γίνεται κι αλλιώς όταν έχεις 30 πόντους μέσο όρο, αλλά και 5 ριμπάουντ και 5 ασίστ και 1 τάπα και σχεδόν 2 κλεψίματα. Και 50% στα εντός πεδιάς. Και 95% στις βολές. Και 12 τρίποντα. Η εβδομάδα του Zach LaVine ήταν καταπληκτική.
Ο Khris Middleton αποτελεί μια σπάνια κατηγορία φαντασιακού παίκτη: αυτού που συνήθως δεν θα σου βγάλει τα μάτια με τα νούμερά του, αλλά που θα είναι τόσο ουσιαστικός σε κάθε μία στατιστική λεπτομέρεια, που εν τέλει καταντά εντυπωσιακός. Τέτοιος ήταν και την προηγούμενη εβδομάδα. Οι 23 πόντοι, τα 7 ριμπάουντ και οι 4 ασίστ δεν φαίνονται κάτι το εκπληκτικό, αλλά: αν σε αυτά προσθέσουμε το ποσοστό εντός πεδιάς (50,8%), βολών (88% και μάλιστα σε 25 προσπάθειες), τριπόντων (43% με 9 εύστοχα) και τα ελάχιστα λάθη του (μόλις 1 ανά παιχνίδι), τότε βλέπουμε το πλήρες πακέτο. Τα σχετικά χαμηλά κλεψίματα (3) αποτελούν το μόνο χαμηλό στατιστικό του, αλλά ακόμη κι έτσι αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Η εβδομάδα στην Νέα Ορλεάνη δεν ήταν πολύ ευχάριστη, καθώς οι Pelicans δεν είχαν στη διάθεσή τους τον Jrue Holiday και την δημιουργία του. So what? Ο Brandon Ingram βρήκε την ευκαιρία να δράσει κι εκτός των τομέων που ήδη γνωρίζουμε πως είναι καλός, μας αποκάλυψε άλλη μία πτυχή του ταλέντου του, μοιράζοντας 7.5 τελικές πάσες ανά αγώνα! Όλα αυτά προστέθηκαν στους 27 πόντους, τα 6 ριμπάουντ, την 1 τάπα και το σχεδόν ένα κλέψιμο ανά παιχνίδι, με εξαιρετικά ποσοστά από τις βολές και το τρίποντο. Ο Ingram συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα φαβορί για την φαντασιακή αποκάλυψη της χρονιάς.
Σφηνάκια
- Τα 24 ριμπάουντ του Nikola Vucevic απέναντι στους Nets
- Οι 10/10 βολές του Bojan Bogdanovic με αντίπαλο την Νέα Ορλεάνη και οι 10/10 βολές του Josh Richardson απέναντι στους 76ers
- Οι 14 ασίστ του Tomas Satoransky κόντρα στους Mavericks
- Οι 7 τάπες του Hassan Whiteside κόντρα στο Toronto
- Τα 11 επιθετικά ριμπάουντ του Clint Capela απέναντι στην Atlanta
- Οι 23 ελεύθερες βολές του James Harden με αντίπαλο τους Hawks
- Τα 8/8 σουτ του Taj Gibson απέναντι στους Pelicans
- Τα 6 κλεψίματα του Robert Covington με αντίπαλο τους Rockets
- Τα 8 τρίποντα του Zach LaVine κόντρα στην Indiana
The Bennetts
Η ζωή είναι άτιμη φίλες και φίλοι. Μας ανεβάζει και μας ξανακατεβάζει σε χρόνο ρεκόρ. Αυτό το γνώρισε από πρώτο χέρι ο Shabazz Napier καθώς μέσα σε μία μόλις εβδομάδα έφτασε από την απόλυτη δόξα (The Hardens) στην πιο ντροπιαστική στιγμή της καριέρας του (The Bennets). Τι να σε κάνουμε όμως παιχταρά μου όταν ‘’γράφεις’’ 6/2/4; Ή όταν σουτάρεις με 22.7% εντός πεδιάς και με 14% στα τρίποντα; Δεν μπορούμε να τα κουκουλώσουμε. Διαθέτουμε και μία στοιχειώδη επαγγελματική αξιοπρέπεια.
O Wesley Matthews συνήθως αποτελεί μια τίμια επιλογή που θα δώσει πόντους, τρίποντα, τίμιες βολές και κανένα ξέμπαρκο ριμπάουντ/ασίστ. Όσοι τον χρησιμοποίησαν αυτή την εβδομάδα αυτά περίμεναν κι έκαναν εξαιρετική επιλογή. Για τον αντίπαλο φυσικά. Γιατί με 5 πόντους μέσο όρο, 2 ριμπάουντ και 1 ασίστ (με 1,5 τρίποντο) δεν κέρδισε ποτέ κανείς, ειδικά όταν ο παίχτης του σουτάρει με 30% ποσοστό ευστοχίας.
Η κατάσταση στο Portland φέτος είναι άνευ προηγουμένου. Κοιτάς τα φτερά της ομάδας και θέλεις να κλαις με αναφιλητά. Ένας από αυτούς των φτερών είναι και ο Kent o Bazemore. Άγνωστο βέβαια για πόσο ακόμη. Τέλος πάντων, αυτή την εβδομάδα ο Kent μας δεν μάγεψε ακριβώς, καθώς μπροστά του ο Michael Carter-Williams φαντάζει σκόρερ ολκής και δεινός σουτέρ συνάμα. Γι’ αυτό τα νούμερα που θα αναφέρω δεν είναι τυπογραφικό λάθος: όντως συνέβησαν. 24% εντός πεδιάς και 8.3% (οχτώ κόμμα τρία τοις εκατό) στα τρίποντα. Νομίζω δεν χρειάζεται να αναφέρω μέσους όρους. Κάτι τέτοια βλέπουν οι Blazers και θα τρώμε στην μάπα τα iso του Carmelo μέχρι να σβήσει ο ήλιος.
Ο Mitchell Robinson επιλέχθηκε πάρα πολύ ψηλά στα ντραφτ αυτής της χρονιάς. Συνήθως από το 30 έως το 45 στα περισσότερα. Μέχρι στιγμής ήμουν αρκετά επιεικής μαζί του και δεν βρέθηκε στα Bennets κυρίως γιατί τον έχω διαλέξει κι εγώ και προτιμώ να μην ρίχνω την αξία των παικτών μου και καταστρέφω μελλοντικά trades γιατί βρίσκεται στους Knicks και δεν μπορείς να ζητήσεις ευθύνες από κανέναν παίκτη των Knicks. Στην αρχή της χρονιάς έπαιζε ελάχιστα. Πλέον όμως έχει 20+ λεπτά τις περισσότερες φορές, αρκετά δηλαδή για να δώσει συγκεκριμένα στατιστικά. Σίγουρα όσοι τον διάλεξαν περιμένουν κάτι περισσότερο από 7 πόντους, 4 ριμπάουντ (μόλις 1 επιθετικό) και 0,5 τάπες ανά αγώνα. Φέτος αποτελεί μία από τις μεγάλες απογοητεύσεις της σεζόν.
Σφηνάκια
- Τα 7 λάθη του Trae Young κόντρα στο Denver
- To 1/10 σουτ του Terry Rozier με αντίπαλο το Phoenix
- Οι 2/7 βολές του Jarrett Allen απέναντι στην Atlanta
- Τα 0/8 σουτ του Kent Bazemore σε 30 λεπτά κόντρα στην Minnesota
- Οι 5 πόντοι του Anthony Davis απέναντι στους Knicks
- Τα 8 λάθη του James Harden κόντρα στην Atlanta
One night Stand
Δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος παίκτη του NBA που να έχει ακούσει όσα ο Markelle Fultz τα τελευταία χρόνια. Και δύσκολα κάποιον που έχει αμφισβητηθεί περισσότερο. Ε, λοιπόν, το βράδυ της δευτέρας ο rookie, δευτεροετής, τριτοετής παίχτης του Orlando πήρε μια μικρή εκδίκηση, κάνοντας το career high της σύντομης καριέρας του. Σημείωσε 25 πόντους παίρνοντας πολλές προσπάθειες, μοίρασε το παιχνίδι, πήρε ριμπάουντ, έκλεψε μπάλες. Είχε και +18 (το καλύτερο της αναμέτρησης) στον δείκτη +/-. Λέτε;
Φανταστείτε να είστε οριακά στους πόντους σε έναν αγώνα φάντασι και την επόμενη μέρα να βλέπεται ότι φάγατε 35 πόντους στο κεφάλι από τον Tristan Thompson. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει μόνο στον κόσμο της φαντασίας, αλλά πλέον τέτοια πράγματα συμβαίνουν και στην ζοφερή πραγματικότητα. Στο Detroit μάλλον συνέβησαν περίεργα πράγματα και ο Καρντάσης έκανε ό,τι ήθελε στα ζωγραφιστά, ευστοχώντας στα 15 από τα 20 σουτ του επιχείρησε, αλλά και σε 5 από τις 6 βολές που εκτέλεσε. Παράλληλα, πήρε και 14 ριμπάουντ, έκανε και 3 τάπες. Δείτε το βίντεο για να το πιστέψετε.
Ο Jaxson Hayes μπήκε στη λίγκα ως ένα αμούστακο αγόρι που θα πέρναγε τον περισσότερο χρόνο του στην G League και όχι μόνο έχει κληθεί να καλύψει τα κενά των τραυματισμών στους Pelicans, αλλά τα έχει πάει κι εξαιρετικά. Έχει εκμεταλλευθεί σχεδόν στο έπακρο όλες τις ευκαιρίες και πλέον το μέλλον του φαντάζει πολύ καλύτερο. Κόντρα στους Knicks έκανε εξαιρετική δουλειά, σκοράροντας 18 πόντους (7/9fg), κατεβάζοντας 10 ριμπάουντ και κάνοντας και 2 τάπες. Το σημαντικότερο ήταν η νίκη της ομάδας του και το +23(!) στον δείκτη +/- στα 29 λεπτά που αγωνίστηκε.
Ο τραυματισμός του Clint Capela έχει αναγκάσει τους Rockets να στραφούν σε εναλλακτικές λύσεις για τη θέση του σέντερ αρκετές περιπτώσεις την φετινή χρονιά. Το Σάββατο, ο Isaiah Hartenstein έκανε μία από τις πιο πειστικές φετινές του εμφανίσεις. 17 πόντοι με 8/9, 15 ριμπάουντ, 5 τάπες, +39 στον δείκτη +/-. Μπορεί εμφανισιακά να μην ‘’πείθει’’, ο πιτσιρικάς όμως εκμεταλλεύεται εξαιρετικά τον χρόνο που του δίνουν.
Bonus
Όλοι/ες λίγο έως πολύ γνωρίζουμε ότι οι Jazz χρειάζονται τον Bojan Bogdanovic κυρίως για το σκοράρισμα και για το spacing που τους δίνει με το εξαιρετικό μακρινό του σουτ. Μάλλον ο τίμιος Bojan δεν έδωσε μεγάλη σημασία σε αυτό το ‘’κυρίως’’ όταν του εξηγούσαν τον ρόλο του στον αγώνα της Νέας Ορλεάνης. Ήταν μεν ‘’καυτός’’, σκοράροντας 35 ολόκληρους πόντους, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά κυριολεξία. Σε 33 αγωνιστικά λεπτά ο Bogdanovic πέραν των 35 πόντων, είχε 0 ριμπάουντ, 0 ασίστ, 0 κλεψίματα, 0 τάπες. Είχε όμως και 3 λάθη. Ακόμη και ο Tony Snell θα ζήλευε τη ‘’συμμετοχή’’ του στα τεκταινόμενα.
Να πανικοβληθώ;!;!;
Τη φετινή χρονιά οι προσδοκίες από τον Joe Harris ήταν μεγάλες. Ο sg των Nets θεωρείται (και είναι) σπεσιαλίστας στα σουτ 3 πόντων, εξαιρετικά οικονομικός σαν παίκτης και με πολύ καλά ποσοστά.
Η χρονιά των Nets ναι μεν ξεκίνησε πολύ αισιόδοξα, λόγω της έλευσης του Kyrie Irving (και από του χρόνου του Durant), όμως η πορεία ήταν ελαφρώς διαφορετική. Ο τραυματισμός του Kyrie ‘’χαμήλωσε’’ ελαφρώς το ταβάνι των φετινών Nets, έδωσε όμως τη δυνατότητα και σε άλλους παίκτες να βγουν μπροστά. Ο δεύτερος τραυματισμός του Caris LeVert ήταν ένα ακόμη πλήγμα για την ομάδα, αύξησε ωστόσο ακόμη περισσότερο τα περιθώρια προβολής των υπολοίπων.
Κάπου εκεί όλοι περίμεναν από τον Spencer Dinwiddie και τον Joe Harris να βγουν μπροστά, να ανεβάσουν τα νούμερά τους και να σηκώσουν στις πλάτες τους την ομάδα. Κι ενώ ο Dinwiddie έκανε το χρέος του και ανέβηκε επίπεδα σαν παίκτης εν τη απουσία των σταρ, ο Harris όχι απλά δεν έκανε το step up, αλλά έριξε και τα νούμερά του συγκριτικά με πέρυσι. Το γεγονός μάλιστα πως φέτος είναι χρονιά συμβολαίου για τον ίδιο, έκανε ακόμη μεγαλύτερη την αναγκαιότητα για καλές εμφανίσεις.
Αυτό δεν σημαίνει ότι φέτος ο Harris είναι κακός. Απλώς δίνει συγκεκριμένα πράγματα και σε καμία περίπτωση δεν είναι όσο καλός περιμέναμε. Πλέον, με την επιστροφή του Irving (για τον οποίο ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος) και την επανεμφάνιση του LeVert, είναι δεδομένο ότι οι ευκαιρίες και ο χρόνος θα μειωθούν. Η άνοδος της απόδοσης είναι μονόδρομος με τα νέα δεδομένα, για να συνεχίσει να έχει σεβαστό χρόνο συμμετοχής.
Άρα, πανικός; Ένας μικρός πανικός θα πρέπει να υπάρχει, καθώς αν δεν τραυματιστούν και πάλι Irving, Levert είναι πιθανόν ο Harris να γίνει παίκτης για το waiver wire σε βαθιές λίγκες (16+). Με τα υπάρχοντα δεδομένα, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να διαδραματίσει σοβαρό φαντασιακό ρόλο στο υπόλοιπο της χρονιάς. Επομένως, καλό θα είναι να έχετε τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά και να σκεφτείτε την παραχώρησή του.
Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία
Όσοι/ες έχετε στα χέρια σας τον Serge Ibaka αυτή τη στιγμή, είναι σίγουρο πως δεν περιμένατε να έχει τέτοια αξία στην αρχή της χρονιάς. Από τη μία όμως ο τραυματισμός του Mark Gasol και από την άλλη ο άλλος τραυματισμός του Pascal Siakam τον έκαναν υπεραπαραίτητο σε αυτό το ρόστερ των Raptors και του έδωσαν πολύ αγωνιστικό χρόνο. Με αυτά και με αυτά, ο Ibaka γράφει μάλλον τα καλύτερα νούμερα της τελευταίας 5ετίας κι έχει εξελιχθεί σε σημαντικό asset στα φαντασιακά ρόστερ.
Ένα σημαντικό ζήτημα είναι ο ρόλος του τις επόμενες σεζόν, μιας και το συμβόλαιό του λήγει το καλοκαίρι. Υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν πως ο ρόλος του στο μέλλον θα είναι αυτός ενός αναπληρωματικού σε όποια ομάδα κι αν αγωνιστεί και άλλοι που πιστεύουν ότι θα μείνει στο Toronto και θα έχει σημαντικό ρόλο και τα επόμενα χρόνια.
Ως κάποιος που τάσσεται υπέρ της πρώτης άποψης, θεωρώ πως η όποια αξία έχει θα είναι κυρίως η φετινή. Πράγματα που σημαίνει πως εφόσον είναι στην μεγαλύτερη τιμή του, μάλλον ήρθε η ώρα να πουλήσετε ακριβά. Αν είστε εκτός διεκδίκησης τίτλων την φετινή χρονιά μπορείτε να πάρετε είτε νεαρούς, είτε παίκτες που εσείς θεωρείτε χρήσιμους για το build της ομάδας σας, ενώ αν είστε διεκδικητές, ίσως μπορείτε να βρείτε κάποιον με λιγότερο ρίσκο για να βοηθήσει την ομάδα σας. Σε κάθε περίπτωση, η συγκυρία είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή και οι κινήσεις πρέπει να γίνουν γρήγορα, καθώς ο Siakam ήδη επέστρεψε και ο Gasol (υποτίθεται ότι) θα αγωνιστεί και πάλι φέτος. Άρα τα νούμερα του Ibaka σταδιακά αναμένεται να πέσουν.
Thinking Ahead
Ο τραυματισμός του Kristaps Porzingis αποτελεί πλήγμα για τους Mavericks και ταυτόχρονα έναν πονοκέφαλο για τους ιδιοκτήτες του, ωστόσο ανοίγει νέες φαντασιακές ευκαιρίες. Κι επειδή ο Λετονός παραμένει μεν day to day, αλλά έχει φτάσει δε τις 7 συνεχόμενες απουσίες, καλό είναι να ρίξουμε μια ματιά και στους αντικαταστάτες του (ή σε κάποιους εξ αυτών).
Ο μεγαλύτερος ωφελημένος της κατάστασης φαίνεται να είναι ο Maxi Kleber. Ο Γερμανός που βρίσκεται στο NBA επειδή είναι από το ίδιο χωρίο με τον Dirk Nowitzki, όχι μόνο έχει ανεβάσει πλέον τον χρόνο συμμετοχής του, αλλά παίρνει και αρκετές περισσότερες προσπάθειες. Παράλληλα, ο τρόπος παιχνιδιού του μοιάζει κάπως με αυτόν του Porzingis (χρήσιμος στο spacing με τα πολλά τρίποντα – άμυνα ψηλά), κι επομένως βοηθάει περίπου στις ίδιες στατιστικές κατηγορίες. Σε πολλές λίγκες είναι ακόμη ελεύθερος και είναι μια αρκετά τίμια επιλογή για όσο διάστημα λείπει ο Porzingis.
Ο Finney-Smith είναι επίσης ωφελημένος και καλύπτει λεπτά στο ‘’4’’ σε ορισμένα σχήματα, αλλά φαντασιακά έχει επηρεαστεί λιγότερο. Επομένως δεν χρήζει περισσότερης εξέτασης, παρά μόνο αν παίζετε σε πολύ βαθιές λίγκες (18+).
Ο άλλος ωφελημένος, έστω και έμμεσα, είναι ο Dwight Powell. Πλέον υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για τον ίδιο τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στον τομέα των ριμπάουντ. Σε συνδυασμό με το πολύ καλό ποσοστό που έχει και τα περιστασιακά μπλοκ που δίνει, τον καθιστούν μια πολύ καλή επιλογή, σε λογικά χαμηλή τιμή.
Η γωνιά του Blake
Στην πρώην «γωνιά του Embiid», ο Joel Embiid δεν θα μπορούσε να λείπει παρότι έχασε τον τίτλο του τραυματία της καρδιάς μας. Εκεί λοιπόν που στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, κόντεψαν να χάσουν οι Sixers Fans κανά νεφρό με την εξάρθρωση στο δάχτυλο του “Jo Jo”, έγινε η εγχείρηση και κάπως πήγαν οι καρδιές στη θέση τους. Όχι επειδή άλλαξε η εκτίμηση του medical staff της ομάδας (επανεξέταση σε 1-2 εβδομάδες), αλλά επειδή φαίνεται πως δεν θα αργήσει πάρα πολύ να επιστρέψει. Ίσως βοηθάει και το γεγονός ότι ο Kyle O’ Quinn δεν έχει παίξει ακόμα μέσα στον Γενάρη και ο Norvel Pelle δεν έχει εξασφαλίσει κάτι παραπάνω από two-way contract. Κοινώς: αν δεν τραυματιστεί μέχρι τέλος του μήνα, Al Horford και ξερό ψωμί. Ο Pelle προσφέρει ωραία highlights και ενέργεια πάντως. Δεν είναι μόνο fantasy η ζωή ρε!
Στην ομάδα με την απόλυτα αντιστρόφως ανάλογη συγκέντρωση ταλέντου και διαχείριση ταλέντου (shoutout to Jim Boylen!), τραυματίστηκε ο ακρογωνιαίος λίθος της άμυνας, ο Wendell Carter Jr.. 4-6 εβδομάδες έξω τον αφήνει το πρησμένο γόνατο του, οπότε μέχρι (και αν) ξαναδείτε σοβαρά φέτος τον WCJ, ευκαιρία να αποτινάξετε την ταμπέλα του χίπστερ και να πάρετε άφοβα τον Daniel Gaff… oh wait!
Μετά από ένα ωραιότατο 14-7-2-1-1 και τη θέση βασικού απέναντι στους Pistons, ο Daniel Gafford παίζει με πρησμένο αριστερό αστράγαλο την ώρα που μιλάμε. Προς το παρόν, παίζει πάντως. Ειδάλλως, ζούμε του κόσμου τα ύστερα: Luke Cornet.
Αν οι Clippers fans και bandwagoners είναι μια φορά εξαντλημένοι στην αναμονή για να δουν τον Paul George να παίζει μαζί με τον Kawhi Leonard, αφού τους έχουν δει σε μόλις 18 παιχνίδια ως τώρα, οι fantasy «ιδιοκτήτες» τους είναι δέκα. Δεν είναι μόνο το load management που στην περίπτωση του Kawhi έχει λάβει μυθικές διαστάσεις, με την άρνηση του να παίξει back-to-back παιχνίδια. O George, μετά τον τραυματισμό του, έχει τενοντίτιδα, που εντάθηκε στην προπόνηση, οπότε οι Clippers θα πάνε συντηρητικά. Πιθανότερο να τον δούμε στο τέλος της εβδομάδας εκτιμούμε.
Όμοια κατάσταση (με την έννοια της ασάφειας) και με τον τραυματισμό στη φτέρνα του Clint Capela. Θα χάσει κι αυτός από ένα ως μερικά παιχνίδια, έχασε και αυτός το προηγούμενο, DTD τον δίνουμε λοιπόν και αυτόν, όπως και τον «Παυλογιώργο». Όπως διαβάσατε παραπάνω, ο Isaiah Hartenstein στο ρόλο του random-βασικού-ψηλού-των-Rockets-όταν-δεν-παίζει-ο-Capela δεν τα πάει κι άσχημα. Κι ας τον ξεφτίλισε άσχημα ο Chris Paul.
Δύο παιχνιδάκια έχει χάσει ήδη ο MVP contestant Anthony Davis από χτύπημα στην πίσω λεκάνη και πάει και για άλλα. Και αυτός DTD είναι και γενικά, θα περιμένουμε όλο και λιγότερα παιχνίδια ή τέλος πάντων, προσεκτικότερη διαχείριση του ειδικά μετά το All Star Game. DTD και αυτός. Απέναντι στους Thunder το χρόνο του μοιράστηκαν οι McGee – Howard, με τον δεύτερο να γράφει double-double, αλλά – ειδικά εν τη απουσία και του James – κανείς δεν θα πάρει τόσα σουτ όσα ο Kyle Kuzma. Ειδικά αν ετοιμάζεται για ανταλλαγή.
Τέλος, την Παρασκευή, ο τένοντας πρόδωσε έναν από τους πιο injury-prone παίκτες της λίγκας, τον Derrick Favors και έκτοτε έχει χάσει τον μισό αγώνα με τους Knicks και τον αγώνα με τους Celtics. Τα νούμερα του Jaxson Hayes σε αυτά τα δύο ματς; 19 πόντοι, 6 rebounds, 2 κοψίματα μέσος όρος. Ο Hayes έχει παίξει 37 ματς, ο Favors 23. Έλα παιδιά, τι δεν καταλαβαίνετε;
* Οι περισσότερες ομάδες έχουν τα γνωστά 3 ή 4 παιχνίδια αυτή την εβδομάδα. Εξαίρεση αποτελούν οι Hornets, οι Grizzlies και οι Wizards.
