Κάπου ανάμεσα στα μισά της σεζόν και στο All-Star Weekend, ήρθε η ώρα για τα επίσημα, τα σωστά τα power rankings. Και τι πιο ταιριαστό για να δώσουμε βάρος σε αυτή τη στιγμή μέσα στη σεζόν από το να κάνουμε και ένα μικρό tribute στην καλτ κουλτούρα μας;
Μετά από τα σχετικά rankings – homages στον Tarantino και στο «Ας περιμένουν οι γυναίκες» περασμένων ετών, ήρθε η ώρα (;) για τα αναγκαία (;) midseason power rankings α λα «Ελεύθερη Ώρα». Ετοιμαστείτε να μπείτε σε ένα ταξίδι αναμνήσεων των τελευταίων ετών, σε μια πραγματικότητα που καμία σχέση δεν έχει με αυτή που ζούμε, αλλά μας είναι πολύ χρήσιμη για πούμε μερικές ωραίες και ασυνάρτητες ιστορίες που γίνονται σοβαρές και κουλ ταυτόχρονα, όταν προσθέσεις και μερικά analytics, έτσι για τη μούρη.
Γράφουν οι Μήτσος Μαυράκης και Άρης Τόλιος.
Απαραίτητη υποσημείωση: τα στατιστικά και ρεκόρ είναι μέχρι και το Σάββατο 1η Φλεβάρη.
1. Milwaukee Bucks
Record: 41-7
Πώς τους πετσόκοψες έτσι;
Τι κι αν ο “Villanova’s Finest” Donte DiVincenzo είναι πραγματική αποκάλυψη, με το μεγαλύτερο net rating στη λίγκα1)+17,4 παρακαλώ!!! ανάμεσα σε όσους παίζουν τουλάχιστον 20 mpg – δηλαδή έχουν σημαντικό ρόλο;
Τι κι αν οι Bucks είναι η πρώτη ομάδα στην Ιστορία που έχει σκοράρει 100+ πόντους σε κάθε παιχνίδι της και ταυτόχρονα έχει το καλύτερο ρεκόρ2)Από τις άλλες έξι ομάδες που είχαν επιθετική συγκομιδή άνω των 100 πόντων στα πρώτα 48 παιχνίδια, μόνο οι Lakers του 1971-72 κατέκτησαν το πρωτάθλημα; Α ναι και είναι απόλυτα αδίστακτοι και αήττητοι απέναντι σε ομάδες που έχουν ρεκόρ κάτω από 50%, με σούπερ εύκολο πρόγραμμα μέχρι το Αll Star Weekend;
Tι κι αν είναι πρώτοι σε defensive rating, net rating, pace, true shooting, eFG% και δεύτεροι στο offensive rating; Παρότι δεν ξέρουμε αν πείθουν ως φαβορί για τον τίτλο, πείθουν αρκετά ως φαβορί για να είναι η πιο ξεκούραστη ομάδα από τις δύο των τελικών – αυτή τη στιγμή, είναι τρομακτική.
Όμως, η αλήθεια – και η είδηση της χρονιάς – είναι πως ένα παιδί που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και ο μεγαλύτερος αδελφός του που πριν από οκτώ χρόνια ήταν στον κυρίαρχο πολιτικό και δημοσιογραφικό λόγο «λαθρομετανάστες» έχουν σοβαρές πιθανότητες να κυβερνήσουν τον μπασκετικό πλανήτη.
Φυσικά, την Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να την κυβερνήσουν3)oπότε σας παραπέμπουμε για το δεύτερο εξώφυλλο στους Charlotte Hornets – τί είμαστε, τίποτα κορόιδα να μας «γαμάν’ οι λαθρομετανάστες»; Αν δεν πάρει Ευρωμπάσκετ με την Εθνική αυτός ο Αντετοκούνμπο-πως-τον-λένε, δεν αξίζει.
2. Los Angeles LakersRecord: 37-11
Με τις 10,7 assists και τα 2,1 τρίποντα ανά αγώνα να αποτελούν ρεκόρ καριέρας και το κυριότερο, με διάθεση να παίξει άμυνα στην κανονική περίοδο για πρώτη φορά μετά το σερί 23 νικών των Heat το 2012, ο LeBron παρουσιάζεται αναγεννημένος. Θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε στην ζέστη της Καλιφόρνια ή στην σοφία της ωριμότητας που δείχνει να έχει κάνει θαύματα για τους Howard και McGee, αλλά στην πραγματικότητα ο AD στα χέρια του LeBron είναι ότι το άγιο δισκοπότηρο στα χέρια του Πούτιν ή τέλος πάντων, κάτι αντίστοιχο.
Με τον LeBron να έχει αναλάβει τη δημιουργία στο επιθετικό κομμάτι, το τρίο των προπονητών έχει κατορθώσει να χτίσει μια τρομακτική άμυνα – τουλάχιστον στα ψηλά – που μοιράζει 7,1 κοψίματα και κάνει και 8,5 κλεψίματα ανά αγώνα, με αποτέλεσμα οι Lakers να κατορθώνουν να κερδίζουν όσα παιχνίδια χρειάζονται, μόνο με το ειδικό τους βάρος και το μέγεθός τους αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Το πρόβλημά τους έρχεται όταν οι αντίπαλοι δεν μπαίνουν μες το γήπεδο έκθαμβοι από το μεγαλείο του Βασιλιά και του αγίου δισκοπότηρου (Holly Grail >>>> Unibrow σαν χαϊδευτικό) και αποφασίζουν να τους παίξουν στα ίσα σε αθλητικότητα και δύναμή. Τότε οι Lakers έχουν την φάση να χάνουν με κατεβασμένα χέρια, όπως δείχνει και η μέση διαφορά των 12 πόντων που έχουν στις ήττες τους.
3. Toronto RaptorsRecord: 35-14
Σύνορα στα Τέμπη
Στην αρχή τα αμερικανοκεντρικά Μ.Μ.Ε. είχαν ξεγράψει τους Raptors επειδή έφυγε ο Kawhi, λες και πέρυσι δεν είχαν ρεκόρ 17-5 στα παιχνίδια που δεν αγωνιζόταν. Η σεζόν ξεκίνησε με τους Καναδούς να αγωνίζονται όντως με την αυτοπεποίθηση των πρωταθλητών, άλλα μόλις ήρθαν οι τραυματισμοί των Pascal Siakam, Marc Gasol, Fred VanVleet και Norman Powell, όλοι οι φαρμακόγλωσσοι γιανγκολάγνοι περίμεναν πότε θα ξεφουσκώσουν και θα βάλουν πωλητήριο στους βετεράνους.
Η ομαδάρα του Nick Nurse κατόρθωσε να παραμείνει στην τετράδα της Ανατολής με τους κάθε λογής Terence Davis, Chris Boucher και Patrick McCaw.
Και τώρα, όχι μόνο επιστρέφουν οι τραυματίες για τους Raptors, αλλά πλέον ο Woj έχει όλους τους Αμερικάνους να βάζουν τα χέρια στην τσέπη τους για να τσεκάρουν ότι τα πορτοφόλια τους βρίσκονται ακόμη εκεί, καθώς δηλώνει πως ο Masai Ujiri σχεδιάζει να ενισχύσει την ομάδα στο trade deadline. Οι Raptors ξέρουν ότι είναι οι πρωταθλητές και φέτος σε μια μεταβατική σεζόν αγωνίζονται με την αυτοπεποίθηση που το δείχνει. Καλή τύχη σε όσους τους αντιμετωπίσετε στα playoffs. Θα τη χρειαστείτε.
4. Los Angeles ClippersRecord: 34-15
Το 2012 μπαίνει στο ΝΒΑ για πρώτη φορά ο «εξωγήινος» Kawhi. Η «Ελεύθερη Ώρα» το είχε προβλέψει από το 2011 βέβαια – ατύχησε κάπως στο ηλεκτρονικό τσιγάρο εδώ που τα λέμε, αλλά ποιος σατανικός εγκέφαλος θα μπορούσε να επινοήσει την ύπαρξη του Kawhi Leonard;
Οκτώ χρόνια μετά, δύο δυναστείες σταμάτησαν στο διάβα του. Και στη συνέχεια, επέβαλε την επίσημη ιδεολογία του ΝΒΑ: load management.
Σε άλλα νέα, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, τη στιγμή που αφ’ ενός, όλα θα κριθούν στα playoffs για τα οποία προετοιμάζει το σώμα του όλο το χρόνο και αφ’ ετέρου, φέτος το παιχνίδι του μοιάζει για πρώτη φορά τόσο αψεγάδιαστο. Χρησιμοποιείται πολύ συχνά αυτός ο όρος, αλλά στην περίπτωση του Leonard, βρίσκει απόλυτη εφαρμογή.
Στατιστικά, εκτός αν εκβιάσετε το ψάξιμο, δεν θα βρείτε πουθενά τις «καλές πεντάδες» – αυτές δηλαδή που συνυπάρχουν οι δύο superstars, ο θηριώδης αμυντικός Beverley και ο κτηνώδης επιθετικός Williams και εναλλάσσονται οι Harrell – Zubac. Αυτά τα δύο σχήματα έχουν αθροιστικά παίξει μαζί εξήντα αγωνιστικά λεπτά. Άρα, το συμπέρασμα είναι ότι πίσω από το «δέντρο» μιας ομάδας που αδιαφορεί κάπως να κερδίσει τους Grizzlies ή τους Knicks και ενδιαφέρεται κατά προτεραιότητα για load management, όλοι κάνουμε μια βάσιμη υπόθεση ότι υπάρχει το «δάσος» της επόμενης πρωταθλήτριας.
Δεν είναι ότι διαψευδόμαστε. Είναι ότι όλα είναι μια υπόθεση.
4. Denver NuggetsRecord: 34-15
Θα σας εφιστούσαμε την προσοχή στο ρητορικό ερώτημα στην επικεφαλίδα
Να δούμε πως μπήκαν οι πρώτες δέκα αγωνιστικές μέρες για το 2020 στο Denver:
- νίκη μέσα στην Indiana,
- ήττα από τους Wizards,
- νίκες μέσα στην Atlanta και το Dallas
- ήττα εντός έδρας από τους Cavaliers
- νίκη απέναντι στους Clippers.
Η άμυνα όταν αγωνίζεται ο Millsap παραμένει αξιόπιστη για τρεις περιόδους τουλάχιστον, απλά συνηθίζει να καταρρέει στο φινάλε των κλειστών παιχνιδιών. Περισσότερη ανησυχία όμως υπάρχει για την επίθεση που μπορεί να είναι αισθητικά άψογη, αλλά με τον Jamal Murray να είναι απλώς «αρκετά καλός» και όχι All Star και τον Gary Harris να κάνει τη χειρότερη επιθετικά του σεζόν από τότε που ήταν rookie, στο Denver χρειάζονται απεγνωσμένα ένα μυστικό υπερόπλο για να ανέβουν επίπεδο και να γίνουν πραγματικοί διεκδικητές τίτλου.
Σας παρουσιάζουμε τον Michael Porter Jr.
6. Boston CelticsRecord: 33-15
Ο τύπος στην φώτο πήρε λάφυρο από την δίπλα ενορία και το δείχνει έτσι;
O Kemba είναι ο ηγέτης που δεν ήταν ποτέ ο Kyrie, ο Jaylen Brown παίζει πλέον σαν All Star, ο Tatum έχει αρχίσει να βγάζει το δηλητήριο της “Black Mamba” από τον οργανισμό του (ρεκόρ καριέρας κόντρα στους Pelicans είχε 41 πόντους με μόλις ένα σουτ από το midrange), o Smart σουτάρει καλύτερα από ποτέ (11 εύστοχα τρίποντα κόντρα στους Suns!!!), ο Hayward μοιάζει να έχει επιστρέψει και οι Celtics είναι στο κυνήγι για τη δεύτερη θέση της Ανατολής.
Οι Celtics παραμένουν η πιο ραφιναρισμένη, αλλά εύκολα ευάλωτη ομάδα από κάθε άλλη διεκδικήτρια τίτλου αφήνοντας του ακόμη σε ένα limbo καθώς βρίσκονται ένα βήμα μακρυά από τον τίτλο, άλλα δεν θέλουν να πάρουν επιπλέον ρίσκα που διακόψουν την ανοδική τους πορεία. Ενώ όλα φαίνονται ρόδινα, αν κοιτάξουμε λίγο πιο προσεκτικά το ρεκόρ τους που είναι 2-6 απέναντι σε Bucks, Sixers και Pacers, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε πως έχουν κάνει το ίδια λάθη με τον Erdogan.
Έχουν υπερεκτιμήσει την παρουσία του συμπαθούς Kanter και έχουν αφήσει ανοιχτά τα στενά της ρακέτας που με την απουσία ενός καλού rim protector για center τους αφήνουν ευάλωτους απέναντι σε κάθε άλλο σοβαρό διεκδικητή του τίτλου.
6. Miami HeatRecord: 33-15
Ο Duncan Robinson σουτάρει με 66,6% true shooting4)Upd, 30/1/2020: σούταρε πριν δέκα μέρες τουλάχιστον τόσο… και φαίνεται αυτού του είδους το κωλόπαιδο και κολεγιόπαιδο που στις ταινίες το στοιχειώνει ο σατανάς και σκορπίζει το θάνατο στο όνομα του. Δεν λέμε ότι μοιάζει με τον Macron, αλλά ειλικρινά, αν αύριο τον αντικαθιστούσαν με τον Duncan Robinson, θα το παρατηρούσε κάποιος;
Subquestion: αν αύριο τον αντικαθιστούσαν με τον Duncan Robinson, θα νοιαζόταν κάποιος;
Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως η φετινή σεζόν θα ήταν αυτή που θα καθιστούσε τον Tyler Herro υπερπολύτιμο ως τον μοναδικό αξιόπιστο σουτέρ της ομάδας. Και ο rookie δεν τους έχει διαψεύσει, αφού σκοράρει 13,2 ppg και σουτάρει με 40,3% στα τρίποντα. Να η μαγεία του πράγματος, όμως: εκεί που κάποιος άλλος προπονητής θα έλεγε «τι μας λείπει, έξτρα σουτέρ, πάμε να τους πάρουμε», ο Spoelstra φρόντισε πρώτα το σύστημα του να είναι απεξαρτημένο από τις λίγες επιλογές που έτσι κι αλλιώς διέθετε, ώστε να μπορεί να είναι παραγωγικό και στη συνέχεια, ως συνήθως να επινοήσει το βάθος που δεν υπήρχε και ήρωες που κανείς δεν περίμενε. Κι αν σε γενικές γραμμές παίρνει τα σουτάκια που αναμενόταν από Dragic, Olynyk, Leonard, Johnson και μια all-NBA χρονιά από τον Butler, έχει λαμβάνειν 28 πόντους με 39,5% στα τρίποντα αθροιστικά από τους δύο undrafted βασικούς του: τον Kendrick Nunn και τον Duncan Robinson.
Το ακόμα καλύτερο; Πλέον οι Heat δεν έχουν απλώς ένα εξαιρετικό asset στο πακέτο προσέλκυσης ενός μεγάλου αστέρα στο πρόσωπο του Herro – δεν θα τους πονέσει κιόλας αν το κάνουν.
8. Utah Jazz
Record: 32-17
Στα βουνά αδερφές μου, στα βουνά
Καταρχάς, ως κάτοικοι του λεκανοπεδίου Αττικής, θα θέλαμε να επικροτήσουμε τέτοιες πρωτοβουλίες που θα αδειάσουν τις πόλεις μας από τους παρανοϊκούς εισβολείς για να μείνουμε εμείς οι υγιείς μαζί με μετανάστες να υπηρετούμε τους δυνάστες/τουρίστες.
Οι Μορμόνοι είναι παραδοσιακοί άνθρωποι κι έτσι όπως κάθε χρόνο ξεκίνησαν φριχτά. Ο τραυματισμός του σωσία του Mike Conley έδωσε την μπάλα στα χέρια του Mitchell, ο Ingles πήρε σωστή ντόπα και σε συνδυασμό με ένα προκλητικά εύκολο πρόγραμμα του δημιούργησαν ένα σερί 10-1 στο οποίο σκόραραν 126 παραπάνω πόντους από τους μέτριους αντιπάλους τους. Το σερί είναι σημαντικό, διότι τους έβαλε στην τετράδα και αυτή την στιγμή οι Jazz έχουν την καλύτερη έδρα στη Δύση με 15-3. Έχοντας ρίξει το χαρτί του Exum για τον Clarkson δεν έχουν άλλα περιθώρια ενίσχυσης, οπότε είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν την νεκρανάσταση του Conley.
Και να αποφύγουν τους Rockets στα playoffs, γιατί πλέον δεν είναι αστείο.
Οπότε στα βουνά, αδερφές μου στα βουνά.
9. Indiana PacersRecord: 31-18
Αμαρτία, στο άνθος της ηλικίας τους τους φάγανε τους ιεράρχες.
Κάθε τραυματισμός στο παραδοσιακά «σφιχτό» επί Nate McMillan rotation των Pacers πονάει αφάνταστα. Και φέτος οι Pacers έχουν μπόλικους τέτοιους. Το load management είναι άγνωστη λέξη για τον McMillan, ενώ κάτω από τις οδηγίες του, ακόμα και ο TJ Warren5)Η πιο άσχετη πληροφορία, όχι της ημέρας, του αιώνα: οι Pacers λογικά είναι η μόνη ομάδα στον πλανήτη που έχει τρεις T.J. στο ρόστερ της παίζει άμυνα. Όπως όλοι.
Ελλείψει σοβαρών επιλογών που να μην προδίδουν την ομάδα στην άμυνα, αλλά και να μπορούν να δημιουργήσουν σκορ για τους εαυτούς τους (πλην των Brogdon, Sabonis και του άρτι επανερχόμενου Oladipo), οι Pacers καταφεύγουν σε ένα ρεσιτάλ παραδοσιακού ομαδικού μπάσκετ. Η άμυνα δεν είναι επιθετική, αλλά σχολαστική, θυσιάζοντας επισφαλή κλεψίματα και κοψίματα προς όφελος του αργού σαν τσάμικου ρυθμού (25οι σε pace) και όσο το δυνατόν λιγότερων πόντων αντιπάλων από αιφνιδιασμό και από λάθη (πέμπτοι σε αμφότερες κατηγορίες). Η δημιουργία περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα χέρια του κύριου χειριστή της μπάλας (και στον Sabonis) και έτσι, βλέπουμε τους Pacers τέταρτους σε assists.
Τον Γενάρη, με ακόμα περισσότερους τραυματισμούς να προστίθενται στις ιατρικές αναφορές και ιδιαίτερα των τριών προαναφερθέντων, οι Pacers κατέφυγαν σε άλλου τύπου μπάσκετ, κάπως έξω από τα νερά τους: μείωσαν ακόμα περισσότερο το ρυθμό, αλλά κυριολεκτικά τερμάτισαν τα στατιστικά στο passing6)Χαρακτηριστικά σας παραπέμπουμε εδώ για να κάνετε ελεύθερα σύγκριση προ και μετά πρωτοχρονιάς στις κατηγορίες ast%, a/to και ast ratio. Ουσιαστικά, για να αντιμετωπίσει τους τραυματισμούς συγκεκριμένων παικτών, ο McMillan έδωσε εντολή για περισσότερη πάσα σε ακόμα πιο αργό τέμπο, ώστε να προκαλέσει πλεονάζουσα επίθεση (κάπως λιγότερη από ότι θα ήθελε) και να αναπληρώσει ότι στερείτο σε άμυνα (κάπως περισσότερη από ότι θα ήθελε). Και κάπου εδώ, πρέπει να τον συγχαρούμε που διατηρεί το «αξιόμαχον» του στρατεύματος με τόσους τραυματισμούς και τόσες λίγες επιλογές. Ακόμα κι αν δεν πάρει ποτέ “coach of the year”, σίγουρα έχει κερδίσει τις καρδιές των “purists” μπασκετόφιλων στην Πολιτεία, με την απαρέγκλιτη και συντηρητική προσήλωση στην άμυνα, στην πάσα, στον αργό ρυθμό και στο όνομα T.J.
Αν ο Oladipo επιστρέψει ομαλά και με την ανάλογη διαχείριση και αν ο McMillan δεν «λιώσει τις σόλες» των παικτών του και αν δεν υπάρχουν άλλοι σκληροί τραυματισμοί, τότε οι Pacers είναι ικανοί να εξοντώσουν μια προς μία, κάθε ομάδα – ιεράρχη του ΝΒΑ. Είναι ξεκάθαρα ικανοί.
10. Houston RocketsRecord: 30-18
Δείτε αυτά τα shot chart Goldsberry και θα καταλάβετε την ομοιότητα με τους αεροψεκασμούς
O Russell Westbrook σουτάρει πολύ καλύτερα τελευταία αλλά με το 47,8% eFG% εξακολουθεί να είναι ο χειρότερος σουτέρ που παίρνει τόσο σημαντικό μερίδιο επιθέσεων της ομάδας του7)Μη δίνετε ιδιαίτερη σημασία στις προσπάθειες, μόνο ο συμπαίκτης του ο Harden παίρνει περισσότερες ανά αγώνα με μόνο ανταγωνιστή του σε αυτή την κούρσα αυτόν που πήγε στην Utah στη θέση του Mike Conley.
O James Harden αστόχησε σε 16 τρίποντα στον αγώνα εναντίον των Thunder σπάζοντας τα καλάθια και κάθε προηγούμενο σχετικό ρεκόρ. Αλλά αυτοί είναι οι Rockets, η ομάδα που θα παίρνει 44 τρίποντα ανά αγώνα (κι ας σουτάρει μόνο με 34%) και θα είναι η ομάδα που θα σουτάρει λιγότερα δίποντα κι ας έχει το τρίτο καλύτερο ποσοστό ευστοχίας. Η συνταγή είναι γνωστή και είναι η ίδια που τους έφερε ένα βήμα από τους τελικούς, αλλά τους οδήγησε στο να χάσουν 27 συνεχόμενα τρίποντα όταν έφτασαν εκεί. Με τους Rockets να κοιτάνε να ξεφορτωθούν τον μόνο παίκτη που δεν σουτάρει τρίποντα στο ρόστερ στο trade deadline για επιπλέον ενίσχυση στα forward, είναι πλέον καταφανέστατο πως σκοπεύουν να περπατήσουν τον δρόμο χωρίς επιστροφή.
«Ψεκασμός μέχρι θανάτου» και ότι θέλει ας γίνει.
11. Philadelphia 76ers
Record: 31-19
Οι συναυλίες πρέπει να ήταν φρίκη για εμάς τους μετρίου αναστήματος εκείνη την πολύ παλιά εποχή.
Στα εννιά παιχνίδια που έλειπε ο Embiid ο Ben Simmons πήγε από τους 14,9/8,6/7,5 στους 21,6/9,3 rpg/7,9 δείχνοντας φέτος ότι είναι ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας. Από την άλλη, σε μια μέτρια σεζόν του, ο JoJo έχει 23,4 πόντους και 12,3 rebounds, ενώ δείχνει ο πιο επιβλητικός παίκτης στον κόσμο τα βράδια που είναι 100% συγκεντρωμένος.
Ο Tobias Harris κάνει ακριβώς την ίδια σεζόν που έκανε πρώτα στο Orlando, μετά στο Detroit και έπειτα στους Clippers – σταθερά σχεδόν είκοσι πόντους κάθε βράδυ. Απλά για να έχουν τον Tobias σε ρόλο Carmelo light οι Sixers θα σκάσουν 180 εκατομμύρια την ερχόμενη πενταετία και όλοι θυμόμαστε πως πάνε τα Carmeloειδή διαχρονικά στα playoffs.
Για τα playoffs υπάρχει ο Horford που μπορεί να μην βρίσκει χώρο να αποδώσει στην επίθεση, αλλά αν φθάσουν να παίξουν απέναντι στους Bucks θα είναι τέρμα χρήσιμος. Οι Harris, Horford μαζί με τον Richardson που από πρώτη επιλογή στο Miami έχει πλέον τον άχαρο ρόλο του Avery Bradley/Garry Harris («κάλο παιδί, ας το κρατάμε χαρούμενο γιατί δεν έχουμε άλλον να μαρκάρει στα guard») θα μπορούσαν να ήταν All Star σε σχεδόν οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αλλά έχουν βρεθεί απλά να συμπληρώνουν την πιο τρομακτική κτηνώδη πεντάδα του ΝΒΑ στην Philadelphia.
Κι αυτή η ομάδα παραμένει στο 9-17 εκτός έδρας, καθώς οι γίγαντες μπορεί να τρομοκρατούν στην άμυνα, αλλά τρακάρουν ακόμη μεταξύ τους στο μισό γήπεδο. Η επένδυση όμως έχει γίνει από τον Elton Brand και μην έχοντας καθόλου ευελιξία, στην Philadelphia είναι υποχρεωμένοι να πάνε all-in σε ένα σχήμα που έχει έρθει από μια άλλη εποχή και θα δείξει ότι αυτές οι πεντάδες μόνο με γίγαντες είναι απολιθώματα του παρελθόντος ή ένα σημάδι από το μέλλον του αθλήματος.
Κανένα ημίμετρο. Τίποτα ενδιάμεσο.
12. Dallas MavericksRecord: 30-19
Tα Τρία Ποδάρια του Διαβόλου και ο Δένδιας είναι ο τίτλος για το λιγότερο ελκυστικό gangbang ever.
Στο Dallas, o Luka να έχει αρχίσει να εκνευρίζεται και η μαγευτική επίθεση που σκοράρει 117,1 πόντους ανά 100 κατοχές να καταρρέει στα φινάλε των παιχνιδιών. Τελικά έχουν καταλήξει στο ότι θα χρησιμοποιούν τον Porzingis αποκλειστικά σαν μια πιο άρια έκδοση του Korver, αλλά εντάξει ας μην αγχωνόμαστε τόσο.
Η φετινή σεζόν είναι απλά η αρχή. Κάντε το σταυρό σας.
Φέτος είναι απλά το ξεκίνημα της καθόδου του ξανθού γένους. Κι αν έχει κατορθώσει να χαρίσει στον Dorian Finney-Smith το έβδομο καλύτερο offensive rating ανάμεσα σε όλους τους βασικούς του ΝΒΑ, φανταστείτε τι θα κάνει ο Doncic όταν έχει πραγματικά ταλαντούχους συμπαίκτες.
13. Oklahoma City ThunderRecord: 30-20
S.G.A. S.Ε.A.G.A.P.O.
Να σας συστήσουμε το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ μετά την 1η Δεκέμβρη με 23-9 και η καλύτερη επίθεση στα κλειστά παιχνίδια. Αλλά το κυριότερο ο Chris Paul δεν είναι απλά ο πιο clutch παίκτης του ΝΒΑ – είναι και ο ιδανικός μέντορας για τον Shai Gilgeous Alexander.
Και ο S.G.A. είναι… εκείνος που πρέπει.
Άσχετο – ή όχι και τόσο – υστερόγραφο: αυτή τη στιγμή, η πεντάδα με Paul – Schroder – SGA – Gallinari – Adams έχει net rating +33,8 και είναι πρώτη στη σχετική κατηγορία8)ανάμεσα σε πεντάδες που όντως βλέπουμε, δηλαδή με >100′ συμμετοχής, δεκατέσσερις ολόκληρους πόντους μακρυά από την δεύτερη καλύτερη βασική πεντάδα των Jazz και δεκαπέντε από την βασική πεντάδα των πρωτοπόρων και φαβορί (;) για το πρωτάθλημα Bucks.
Δεν σας εντυπωσιάζει τόσο αυτό; ΟΚ. Τα τελευταία δέκα χρόνια, αυτό το νούμερο υπολείπεται μόνο της original “lineup of death” του 20169)+46,4 έγραφαν μαζί οι Curry – Thompson – Barnes – Iguodala – Green, των πρωταθλητών Chalmers – Allen – Wade – James – Bosh με +37,3 και της πεντάδας Curry – Thompson – Durant – Green – McGee με +36,5. Σα να λέμε μερικές από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών.
Είστε σίγουροι πως ο Chris Paul «είναι για να φύγει»;
Είστε σίγουροι ότι ο SGA ταξινομείται ως point guard ή ως shooting guard ή ως οτιδήποτε;
14. Memphis Grizzlies
Record: 24-25
Ήρθε η συνάντηση των τεσσάρων προέδρων της Σούπερλιγδας και πήγε την αηδία σε άλλα επίπεδα.
Πολύ πριν την συνάντηση των Big-4 του ελληνικού ποδοσφαίρου που τερμάτισε κάθε πιθανό δείκτη σιχαμάρας για τα ελληνικά δεδομένα, είχαμε την συνεργασία Τραμπ, Ρότσιλντ και Μαρινάκη που είχε προφητεύσει η ΕΩ από την οποία έλειπαν μόνο Elon Musk, o Martin Shkreli, ο Jeff Bezos και αυτός που ρίχνει τις φόλες στου Φιλοπάππου. Αλλά και πάλι αυτή η dream team δεν φτουράει μία μπροστά στους hipster avengers που έχουν μαζέψει οι Grizzlies.
Πέρα από το “Rookie of the Year”, ο Ja Morant είναι ο πιο συναρπαστικός παίκτης σε όλο το ΝΒΑ, ακόμα κι αν κάποιος φόλα χίπστερ θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν είναι καν ο καλύτερος rookie στην ομάδα του. Ο Jaren Jackson Jr. μας δείχνει πλέον πως πρέπει να μοιάζει, όχι απλά ένας μονόκερως, άλλα ο αρχετυπικός μοντέρνος ψηλός. Ο Dillon Brooks είναι το απόλυτο Carmeloειδές, ο Brandon Clarke είναι το ίδιο κτήνος που ήταν στο Gonzaga, πλέον όμως απέναντι στα μεγάλα παιδιά, αλλά το μέγα σκάνδαλο παραμένει πως οι Grizzlies κατάφεραν να κλέψουν από το Phoenix τον DeAnthony Melton, γνωστό και ως «καλύτερο αμυντικό στη Δύση» και απόλυτο cheat του +/-.
Με αυτά και με τα άλλα, παίζοντας με τέρμα τα γκάζια κάτω από την καθοδήγηση του Taylor Jenkins, έχουν χτίσει την ονείρωξη του κάθε NBA hipster και το σιγουράκι σε δηλώσεις τύπου «στο ΝΒΑ από μεγάλες είμαι Lakers/Celtics/κτλ από μικρές είμαι Grizzlies».
15. Portland Trail BlazersRecord: 23-27
Το Κάστρο των Ρόδων, στο οποίο λαμβάνουν χώρα όλα αυτά, είναι το Rose Garden και φυσικά, καθώς μιλάμε για τους Blazers, δεν χρειάζεται να διευκρινίζουμε για το ποιοι είναι οι λήσταρχοι-νάνοι που τρέχουν την φάση.
O Dame και ο C.J. παίζουν για μια άλλη ακόμη σεζόν στα πλέον συνηθισμένα υψηλότατα standards τους, με τον Lillard να έχει μπει αποφασιστικά από την τελευταία εβδομάδα στην ετήσια «από Γενάρη μέχρι Μάη» φάση αποκτήνωσης που μας έχει συνηθίσει (48,8 ppg, 7,2 rpg και 10,2 apg στα τελευταία έξι παιχνίδια). Παράλληλα, κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο Carmelo δεν έχει προσφέρει εντός και εκτός γηπέδου αυτά για τα οποία αποκτήθηκε, ενώ σε μια σεναριακή ανατροπή που δεν θα μπορούσε να φανταστεί στην αρχή της σεζόν ο Neil Olshey, η παρουσία του Ariza δείχνει πως με έναν κανονικό two-way forward ίσως να είναι καλύτερη ομάδα. ΣΟΚ! ΔΙΑΔΟΣΤΑι !!!11!1!!1!!!1!
Από την άλλη, με τρεις χαρισματικούς σκόρερς και την μαύρη τρύπα που ακούει στο όνομα Hassan Whiteside, δεν χρειάζεται να απορεί κανείς πως έχουν καταλήξει να είναι η ομάδα στο ΝΒΑ με τις λιγότερες assists. Και ας μην ξεκινήσουμε καν για τις αμυντικές τους επιδόσεις που μετά από δυο συνεχόμενες σεζόν μέσα στο top-10 έχουν πλέον μια από τις πέντε χειρότερες άμυνες όλου του ΝΒΑ.
Η φετινή σεζόν είναι χαμένη για τους Blazers που το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν, θα ήταν να ξεκουράσουν τους αστέρες τους, αλλά με τον Dame να κάνει έναν από τους καλύτερους μήνες στην ιστορία του αθλήματος και την προοπτική του φλεγόμενου Rose Garden, είναι η ομάδα που παρακαλάμε όλοι να τα δώσει όλα, μπας και μας χαρίσει κάποια στιγμή μαγείας μες τον Μάιο.
16. San Antonio SpursRecord: 22-26
12 γέροντες Spurs συνιστούν
Η διαδοχική απόσυρση των Ginobili και Parker πρόσθεσε νέα μέλη στο «κονκλάβιο των αποσυρμένων» – κάτι ανάμεσα σε σκυταλοδρομία εμβληματικών φιγούρων και συλλογική ηγεσία. Όλοι άλλωστε οι πρώην Spurs έχουν δραστήριο – θεσμικό και μη – μέσα στον οργανισμό και την πόλη. Παράλληλα, αυτό το κονκλάβιο έχει και κάπως μεταφυσικές διαστάσεις, αφού συναντιέται σε random στιγμές, ενώ σε πιο πρόσφατους καιρούς. Το πιο λογικό, όταν του χρόνου δεν θα είναι ο “Pop” προπονητής, είναι είτε να αναλάβει η Becky Hammon (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) είτε να μπουν σε συλλογική ηγεσία, με rotation μεταξύ των παικτών.
Πρώτος ο George Gervin, σκυτάλη στον David Robinson, σκυτάλη στον Tim Duncan και τη συνέχεια δημιουργούν οι Bruce Brown, Sean Elliott, Tony Parker, Manu Ginobili. Ο «τελευταίος των Σπιρουνιών» φαίνεται να είναι ο Patty Mills, αφού στην πορεία τους ξέφυγαν οι Kawhi Leonard και Danny Green, αρχικά για Toronto και στη συνέχεια, για L.A.
H συνοχή τους και η προσήλωση τους στις αρχές του οργανισμού, δηλαδή του Popovich, δημιουργούν ένα φοβερό continuity, που στο μπάσκετ το συναντάς μόνο σε εθνικές ομάδες τύπου Σερβία και Λιθουανία της δεκαετίας του ’90 και Ισπανία των ’00s.
«Ο καιρός γαρ εγγύς» προειδοποιούν οι γέροντες. Για ποιο πράγμα, ειλικρινά δεν γνωρίζουμε. Οι Spurs είναι αξιοθαύμαστα σταθεροί σε ορισμένους τομείς για χρόνια (για να μην πούμε για δεκαετίες), όπως τα ποσοστά ευστοχίας, ακόμα και στα τρίποντα 10)βάσει της πρώτης αταλάντευτης σταθεράς του Popovich, δηλαδή της αναζήτησης του «καλού σουτ», όχι του «πολύ», το χαμηλό turnover rate και οι υψηλοί δείκτες συγκέντρωσης σε αμυντικά rebounds και κοψίματα. Δεν τους λείπει η σταθερότητα ή η στρατηγική, αλλά ξεκάθαρα το ταλέντο εδώ και χρόνια. Το τι θα αποφασίσουν οι «γέροντες» μόλις αφήσει το μπασκετικό πλανήτη ο “Pop”, μένει να το δούμε.
17. Brooklyn NetsRecord: 21 -27
Η αποκάλυψη ότι πίσω από τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο κρύβεται κάποια συνωμοσία για την εξόντωση της ελληνικής φυλής των Αμαζόνων ακούγεται σαν κάτι που θα έλεγε ο Kyrie. Εδώ τόλμησε ανερυθρίαστα να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Martin Luther King Jr., οπότε θα μπορούμε να περιμένουμε πλέον τα πάντα από τον Kyrie ο οποίος όταν κρεμάσει τα παπούτσια του θα κάνει μια ένδοξη δεύτερη καριέρα σαν ταρίφας και υποψήφιος βουλευτής με τον Αρτέμη Σώρρα.
Τα ευχάριστα νέα για τους Nets είναι ότι ο Dinwiddie έδειξε ότι είναι ένας υπέροχος ηγέτης, εκτός από υπέροχος ρολίστας, ενώ την ίδια στιγμή έχει επιστρέψει και ο Caris LeVert και έχει συμπληρώσει πάνω από δέκα παιχνίδια χωρίς να τραυματιστεί.
Τα δυσάρεστα νέα είναι ότι τελείωσαν τον Γενάρη με ρεκόρ 5-12.
Τα ευχάριστα νέα είναι ότι, στο μεγαλύτερο εύρος της, η Ανατολή είναι τόσο αίσχος που δεν μπορούν να βρεθούν εκτός playoffs. Παίζουν αρκετά κακή άμυνα, σουτάρουν αρκετά κακά, έχουν κακή κυκλοφορία μπάλας και γενικότερα όλα εκείνα τα στοιχεία που καταδεικνύουν μια κακή ομάδα, αλλά έχουν αρκετό ταλέντο για να μην τα καταφέρνουν να είναι τόσο κακοί.
Η σεζόν φαίνεται να είναι πολύ πιο τοξική από ότι όλοι περίμεναν και με τα δεινά να έρχονται είναι η στιγμή να φωνάξουν τον KD να έρθει σε ρόλο El Cid να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του.
18. Orlando MagicRecord: 21-28
Άμυνα και επιβίωση και ξερό ψωμί
Η τρίτη πιο αργή ομάδα δέχεται τους λιγότερους πόντους (104,7), ενώ ταυτόχρονα σημειώνει τους δεύτερους λιγότερους πόντους (103,2) σε ολόκληρη τη λίγκα. Και όπως πέρυσι, έχει κερδίσει με το ιδρώτα τους την όγδοη θέση στην Ανατολή. Και τα καταφέρνει όλα αυτά, χωρίς να παίζει για το υπόλοιπο της σεζόν ο καλύτερος αμυντικός της Ανατολής και ταυτόχρονα χωρίς να επωφελείται ιδιαίτερα ο περίπου ισάξιος τύπος που τρακάρει μαζί του.
Δηλαδή κοινώς, οι Magic είναι βρέξει – χιονίσει η τιμιότερη κακή ή η καλύτερη “meh” ομάδα της περιφέρειας. Μπορεί να φαίνεται ότι σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει, κι όμως μέσα σε αυτό αχνοφαίνεται ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για τους Magic, που τους επιτρέπει να ονειρεύονται τίποτα περισσότερο από την όγδοη θέση (γυρνάει ο KD) για του χρόνου.
Αυτό το μέλλον προδιαγράφεται στο πρόσωπο του Jonathan Isaac που θυμίζει Andrei Kirilenko με πολύ καλύτερο μαλλί και θα είναι μόνιμο μέλλον των All-Defensive teams για το απώτερο μέλλον εξασφαλίζοντας πως στο Orlando θα διατηρήσουν την ταυτότητα της ομάδας για τα επόμενα χρόνια.
Record: 20-29
Αν πάρει πάλι το πρώτο πικ του χρόνου θα βγούμε με δαυλούς και τσουγκράνες
Δεν θα θέλαμε ποτέ να πετάξουμε υπονοούμενα τα οποία μπορεί να πυροδοτήσουν ένα σκοταδιστικό κυνήγι μαγισσών, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι η παροιμιώδης τύχη του David Griffin (τρία πρώτα pick σε έξι χρόνια!!!) δεν έχει μεταφυσικά στοιχεία;
Η φετινή σεζόν των Pelicans μπορεί να είχε αρκετούς τραυματισμούς, αλλά κι αυτοί λειτούργησαν μάλλον ευεργετικά για την ευρύτερη εικόνα καθώς εξ’αρχής απομάκρυναν τις υπερβολικές προσδοκίες τις οποίες είχαν φορτωθεί στο ξεκίνημα της σεζόν, επιτρέποντας τους να έχουν μια πιο οργανική εξέλιξη. Με τον Zion απόντα ο Ingram ήταν επιτέλους alpha dog και ανταποκρίθηκε παίζοντας σαν αντάξιος All Star. Η απουσία του Favors έδωσε λεπτά συμμετοχής στην ευχάριστη τους έκπληξη τον Jackson Hayes και ο Lonzo κατόρθωσε με αργά βήματα να κατοχυρώσει το ρόλο του μέσα στην ομάδα. Η επιστροφή του Zion και το σερί νικών που έχτισαν πριν από την trade deadline (14-7 από μέσα Δεκέμβρη) είναι σημαντικό όχι τόσο γιατί τους κρατάει μέσα στα playoffs, αλλά γιατί σκοτώνει την μουρμούρα για τον Alvin Gentry και τους αφαιρεί κάθε ανόητη σκέψη για να δώσουν τον Jrue Holiday.
Την ίδια στιγμή, το καμάρι της Νέας Ορλεάνης, οι Saints γνωρίζουν άλλη μια απογοήτευση στα playoffs του NFL τις ημέρες της επιστροφής του Zion και οι Pelicans βρίσκονται στη θέση να μπορούν να κερδίσουν την αγάπη της πόλης και άπλετο χρόνο για να χτιστούν δίχως να είναι υποχρεωμένοι καν να μπουν στα playoffs.
Μπορεί κάποιος τώρα να κάνει τον λεξάριθμο στο όνομα David Griffin να δούμε να βγάζει 666 ή πρέπει να περιμένουμε ως του χρόνου για να ντραφτάρουν τον LaMelo;
21. Chicago BullsRecord: 19-32
Ούτε ο Jim Boylen τέτοια μαγκιά
Είναι αλήθεια πως ο Κωνσταντίνος σε ρόλο Καραΐσκάκη φαντάζει πολύ σκληρός. Σε σημείο που σχεδόν κανείς ξεχνάει πως πρόκειται για τον ίδιο που υποστήριξε πως έκανε αντιδικτατορικό αγώνα επειδή δεν χαμογελούσε στις φωτογραφίες με του συνταγματάρχες. Τέτοιο νταηλίκι και τσαμπουκά έχουμε να δούμε από τον Tom Thibodeau από τα Lidl, δηλαδή…
…Ο Jim Boylen είναι κι αυτός ένας old school νταής, ο οποίος όμως βρίσκεται σε ένα πρωτοφανές δίλημμα στο οποίο πρέπει να διαλέξει πεντάδες με τους κώνους στην άμυνα Koby White, Zach LaVine Lauri Markannen που θα σκοράρουν μεν αλλά δεν θα αμύνονται δε ή αυτές τις πεντάδες με τους Shaquille Harrison και Kris Dunn που θα παίζουν σύμφωνα με τις αρχές του, αλλά δεν θα ματώνουν το καλάθι. Δύσκολη επιλογή που θα γινόταν πιο εύκολη αν είχε έναν αυθεντικό two-way παίκτη στο 5 που θα μπορούσε να προστατεύσει τη ρακέτα και να γίνει δεύτερος δημιουργός στο ανοιχτό γήπεδο.
Έναν νεαρό Al Horford. Κρίμα που τέτοιοι παίκτες δεν βγαίνουν πια.
Είναι προφανές ότι απλά δείχνει το σκορ στους αντίπαλους οπαδούς.
25. Charlotte HornetsRecord: 16-33
Μην παρασυρθείτε και ερμηνεύσετε κυριολεκτικά τα λεγόμενα των εκπροσώπων του βασιλικού πλανητικού κέντρου. Δεν πρόκειται για αδέρφια εξ’ αίματος αυτούς που θα κυβερνήσουν η βασιλεύουσα αν και οι Bucks με τους Antetokoumbros και τους Lopez θέτουν ένα πολύ πειστικό επιχείρημα υπέρ του νεποτισμού σαν ένα ριμέικ του Ψάρι που έσωσαν το Πιτσμπουργκ, άλλα με Διδύμους.
Τα αδέρφια για την πόλη της Charlotte είναι τα εξ αγχιστείας αδέρφια Devonte’ Graham και Terry Rozier που πλέον αγωνίζονται μαζί στο backcourt των Hornets και είναι στη δεκάδα με τους περισσότερους πόντους στο clutch για φέτος. Σε μια πιο σοφή αντιστροφή της σαραντάρας που κάνει για δύο εικοσάρες στην Charlotte αντικατέστησαν τον Kemba με δύο καλούτσικα guard και η τριμελής επιτροπή των Graham – Rozier έχει κάνει μια αξιοπρεπή δουλειά για να επαναφέρουν τους Hornets, στη γη της επαγγελίας, δηλαδή στην 8η θέση των playoffs.
Φυσικά το γενικά όμορφο και ανέμελο μπάσκετ των Hornets από τα τέλη του 2019 έφτασε στο τέλος του: εδώ και ενάμιση μήνα – από τις 14 Δεκέμβρη και μετά για την ακρίβεια – οι «Σφήκες» καταγράφουν 4-17, το χειρότερο ρεκόρ στο ΝΒΑ σε αυτό το διάστημα.
Κρυφή ελπίδα των οπαδών των Hornets; Αφού πήραν μια μικρή γεύση τι έχουν στα χέρια τους και σε τι μπορούν να χτίσουν, από την ημέρα που θα ξεφορτωθούν τα κακά συμβόλαια, να κάνουν επιτέλους ένα συμπαθέστατο tanking.
26. Minnesota TimberwolvesRecord: 15-33
Καταρχάς μην πειράζετε τις αρκούδες, όπως έδειχνε και στο Grizzly man.
O Gersson Rosas έχει πάρει το μήνυμα του Γέροντα του Βουνού (με sms πιθανότατα o Daryl Morey τώρα που δεν θα μπορεί να τουιτάρει) κι έχει ακολουθήσει τυφλά τη λεξαριθμική προσέγγιση του αθλήματος που είχε διδαχθεί τόσα χρόνια στο Houston, στο πλάι του πρίγκιπα των nerds. Οι Timberwolves από 24οι στο pace την εποχή του Thibodeau, έχουν ανέβει πλέον έβδομοι υπό της οδηγίες του Ryan Saunders και το κυριότερο έχουν πάει από τρίτοι από το τέλος σε τρίτοι μέσα σε μια χρονιά στο ποσοστό των επιθέσεων τους που επιχειρούν από τα 7,25 (από 27.8% σε 36.7%). Ο ΚΑΤ φέτος αγγίζει τις δυνατότητές του ως επιθετικό υπερόπλο και συχνά μοιάζει σαν μπάρμπας που κάνει bullying σε παιδάκια, ενώ ο Wiggins φαινόταν να μεταμορφώνεται στην πέμπτη του σεζόν στη λίγκα.
Συνεπώς όλα πάνε κατ’ευχήν σωστά; Ε, εντάξει αυτή η μεταμόρφωση στην οποία ο Wiggins φαινόταν σαν σούπερσταρ ήταν μικρότερη σε διάρκεια κι από το Βόρειο Σέλας, ενώ ο Towns μπορεί να δείχνει πως είναι βελτιωμένος στην άμυνα, αλλα δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι Wolves ήταν η δεύτερη καλύτερη άμυνα της λίγκας στα 15 παιχνίδια που έλειψε, ενώ είναι απλά μέτριοι μαζί του. Το μεγάλο πρόβλημα των Wolves βέβαια παραμένει το κενό στον άσο και όσο ο Rosas να θέλει να κάνει υπομονή μέχρι να βρει τον αντίστοιχο Harden όπως ο μέντοράς του, μάλλον θα είναι υποχρεωμένος να κινηθεί απεγνωσμένα προς τους Warriors μπας και η απόκτηση του Russell κατευνάσει τις ανησυχίες του KAT. Ταιριάζει αυτή η απόκτηση στο σχέδιο του καινούργιου GM; Μάλλον όχι, αλλά η παραμονή του Towns είναι ο μοναδικός τρόπος επιβίωσης στην αφιλόξενη Minnesota.
27. New York KnicksRecord: 14-36
Ρε Τραμπάκουλα, η Ελλάδα έχει συμβόλαιο με το ευρώ, δεν μπορεί να της μιλάς πριν γίνει φρη έητζεντ
Είναι η προσέγγιση του Αμερικάνου προέδρου, γνωστή πλέον και ως “Trumpering” με την οποία ζητάει από την Ελλάδα να φύγει από το ευρώ για να πάει στο δολάριο (λες και αν εμφανιζόταν ως George Washington αντί για την Αρτ Νουβό γέφυρα στα λεφτά θα άλλαζε τίποτα, εκτός από τα trap βιντεοκλίπ) η πιο ανούσια απόπειρα νεοϋορκέζου γόνου να προσελκύσει ένα σαπάκι δίπλα του;
Φυσικά και όχι, όταν έχουμε βιώσει το περσινό καλοκαίρι που οι Knicks άδειασαν το ρόστερ τους για να τα σκάσουν ένα σκασμό λεφτά σε όλα τα τεσσάρια που κυκλοφορούσαν στα αζήτητα. Με τον Mitchell Robinson να μην μπορεί να μείνει στο παρκέ και τον Knox να μην μπορεί να πατήσει σε αυτό, τι μας μένει από τη φετινή σεζόν;
Οι audition του Marcus Morris Sr όταν παίζει απέναντι σε contenders, οι στιγμές που ο Barrett δείχνει ότι βλέπει γήπεδο και η αίσθηση ότι ο Ntilikina κάποια στιγμή θα έχει ως πέμπτος παίκτης σε μια καλή ομάδα. Δλδ. σχεδόν τίποτα που να φανεί χρήσιμο για το μέλλον των Knicks.
Τουλάχιστον, οι απόπειρες τους για tampering μας έχουν χαρίσει ΑΥΤΟ το άρθρο που θα μας συντροφεύει για πάντα και θα δίνει αξία στη φετινή σεζόν των Knicks.
An Incomplete History Of NBA Stars Saying They Love New York But Not Signing With The Knicks
28. Cleveland CavaliersRecord: 13-37
Τελικά είναι συριζαίοι στην ΕΩ
Δεν είναι τόσο το tanking των Cavaliers, που δεδομένου του ρόστερ τους αποδίδουν ικανοποιητικά, όσο η συνύπαρξη με δυο άγουρους 20χρονους guard που έχει βγάλει τον Kevin Love έξω από τα ρούχα του. Το θύμα της οργής του είναι ο δίχως τσίπα John Beilein που όχι μόνο έχει τολμήσει να εμπιστευθεί την επίθεσή του εξ’ολοκλήρου στο δίδυμο Sexton – Garland (γνωστό και ως SexLand), αλλά επιπλέον έχει πράξει κι άλλες χυδαίες πράξεις όπως να ονομάζει τα plays της ομάδας με ονόματα εξωτικών ζώων ή να τους μιλάει με ασέβεια ενώ βλέπουν φιλμ.
Οι Cavs δεν πρόκειται να γίνουν καν μέτρια ομάδα στο απόλυτο μέλλον και το καλύτερο που θα έχουν να κάνουν θα είναι να εμπιστευτούν τους δύο τους guard μπας και καταλάβουν αν κάποιος εκ των δύο μπορεί να γίνει σταρ. Με ετερο βετεράνο του ρόστερ Tristan Thompson να περιμένει να γίνει waive μπας και υπογράψει σε κάποιον διεκδικητή και με τους Blazers να κοιτάνε στωικά την ερχόμενη σεζόν, ο Love παραμένει φυλακισμένος στο Cleveland με τα 120 εναπομείναντα εκατομμύρια να τον κρατάνε δέσμιο εν ήδη χρυσής μπάλας.
Επόμενη κίνηση ίσως γυμνές φωτογραφίες σωσία του προπονητή σε ερωτικές περιπτύξεις με κάποιον σωσία του Koby Altman;
28. Atlanta HawksRecord: 13-37
Βωξίτης, όπως Box Out;! Συγνώμη…
Με τόσες πληγές που μαστίζουν την Αττική (μισθοί πείνας, το γαμημένο το airbnb, έλλειψη πρασίνου, αστυνομική βία) η ΕΩ το βρήκα το θανάσιμο μυστικό του λεκανοπεδίου κι αυτό είναι ο βωξίτης στα Γεράνια Όρη (τι να μας πουν τα Γεράνια Όρη, μπροστά στη Γερανίου). Παρομοίως και οι Hawks, ενώ έχουν πετύχει στο ήμισυ του σχεδιασμού τους και πιο συγκεκριμένα στο να βοηθήσουμε τον Trae Young να βγάλει οργιαστικά νούμερα και να γίνει All-Star μπας και δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι τον ανταλλάξαμε με τον Doncic, εστιάζουν σε λάθος ζητήματα κι εκτροχιάζονται απο το αρχικό σχέδιο.
Αντί λοιπόν να επικεντρωθούν στο πως θα αναπτύξουν την small ball Young-Huerter-Reddish-Hunter-Collins, που δεν έχουν ούτε έναν εξ’αυτών σε ηλικία που να επιτρέπεται να μπει μόνος του σε ασανσερ, υπέκυψαν στην γκρίνια του Trae κι αποφάσισαν να θεραπεύσουν το πρόβλημα του αμυντικού Rebound όπου αναμενόμενα οι Hawks είναι τελευταίοι παίρνοντας το 74.2% των αμυντικών τους rebound. To box out (sorry, not sorry για το λογοπαίγνιο) είναι το πρόβλημα για αυτό ακούγονται διαρκώς ότι θα κινηθούν για να πάρουν κάποιο center με πιο πιθανά ονόματα τους Andre Drummond, Clint Capela Steven Adams αντί να περιμένουν το καλοκαίρι για να ντραφτάρουν τον James Wiseman ή να ψωνίσουν στις εκπτώσεις.
30. Golden State WarriorsRecord: 11-39
Στη φώτο ο Klay Thompson της κεντροαριστεράς.
Από που να ξεκινήσουμε….
Γενικά, το Golden State έχει μια μακρά παράδοση στην φιλελεύθερη countercoulture.
O χασικλής Don Nelson έγινε γνωστός για δύο γενιές «αιρετικού» smallball made in Oakland στις αρχές των ’90s και στα μέσα των ’00s, οι οποίες έσφαξαν θηρία. Η δεύτερη φορά μάλιστα γιορτάστηκε δεόντως από όλη την ομάδα, σε πάρτι στο σπίτι του Nelson, τραγουδώντας (μάλλον) ρεμπέτικα απαγορευμένα, μαζί με τους Jessica Alba, Kate Hudson, Owen Wilson, Snoop και Woody Allen11)που λογικά αποκλείεται να ήταν αυτός ο Woody, αλλά μια και τα λέμε, βλέπετε κι εσείς αυτούς τους δράκους;;;. Από το 2018, απολαμβάνει τη ζωή στο Maui, όπου καλλιεργεί όλων των ειδών τα φυτά και αράζει σε παιχνίδια πόκερ με τους Willie Nelson, Woody Harrelson και Owen Wilson12)Δηλαδή τρεις που ξεκινάνε με “W” οι προσφωνήσεις του, ΤΥΧΑΙΟ;!;!;!;, όπου σημασία έχει να γυρνάει το παιχνίδι και όχι τα λεφτά.
Στη σημερινή εποχή, εκτός του ότι το coaching tree των Warriors έχει δώσει άλλη διάσταση στην έννοια «δέντρο», η μετακόμιση των Warriors – δηλαδή για όνομα! – στο San Francisco έχει ενισχύσει και τη στήριξη στην lgbtq κοινότητα μέσα από εκδηλώσεις (π.χ. η “LGBTQ night“) αλλά και τον πρόσφατα παντρεμένο γκέι Πρόεδρο των Warriors Rick Welts.
Αν, τέλος, συνδυάσουμε πως η περίοδος κυριαρχίας του συνέπεσε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (και ΑΝΕΛ τέλος πάντων), το καλοκαίρι του ’19, ήταν μια στιγμή ηδονής για τους συντάκτες της «Ελεύθερης Ώρας», αφού γκρεμίστηκε η εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ και των Warriors.
Ξεκάθαρα αν είναι μια ομάδα που θέλει τη νεολαία χωρίς θρησκεία, χωρίς φύλο και βεβαίως μες στην πρέζα, αυτοί είναι οι Warriors.
Εδώ που τα λέμε, όταν είδαμε σε φετινό ματς των Warriors στο Chase Center τους Bowman, Lee, Robinson III, Paschall, Spellman να συνυπάρχουν για εκτεταμένα λεπτά, πιθανότατα αναφωνήσαμε «ποιοι σκατά είναι όλοι αυτοί με τις φανέλες των Warriors» και «τι σκατά έχω πάρει».
Επομένως, φίλοι των Warriors, χαλαρώστε και απολαύστε το ανερυθρίαστο, πιο ξεδιάντροπο tanking της Ιστορίας. Θα γυρίσει.
Η φάση.
| ↑1 | +17,4 παρακαλώ!!! |
|---|---|
| ↑2 | Από τις άλλες έξι ομάδες που είχαν επιθετική συγκομιδή άνω των 100 πόντων στα πρώτα 48 παιχνίδια, μόνο οι Lakers του 1971-72 κατέκτησαν το πρωτάθλημα |
| ↑3 | oπότε σας παραπέμπουμε για το δεύτερο εξώφυλλο στους Charlotte Hornets |
| ↑4 | Upd, 30/1/2020: σούταρε πριν δέκα μέρες τουλάχιστον τόσο… |
| ↑5 | Η πιο άσχετη πληροφορία, όχι της ημέρας, του αιώνα: οι Pacers λογικά είναι η μόνη ομάδα στον πλανήτη που έχει τρεις T.J. στο ρόστερ της |
| ↑6 | Χαρακτηριστικά σας παραπέμπουμε εδώ για να κάνετε ελεύθερα σύγκριση προ και μετά πρωτοχρονιάς στις κατηγορίες ast%, a/to και ast ratio |
| ↑7 | Μη δίνετε ιδιαίτερη σημασία στις προσπάθειες, μόνο ο συμπαίκτης του ο Harden παίρνει περισσότερες ανά αγώνα |
| ↑8 | ανάμεσα σε πεντάδες που όντως βλέπουμε, δηλαδή με >100′ συμμετοχής |
| ↑9 | +46,4 έγραφαν μαζί οι Curry – Thompson – Barnes – Iguodala – Green |
| ↑10 | βάσει της πρώτης αταλάντευτης σταθεράς του Popovich, δηλαδή της αναζήτησης του «καλού σουτ», όχι του «πολύ» |
| ↑11 | που λογικά αποκλείεται να ήταν αυτός ο Woody, αλλά μια και τα λέμε, βλέπετε κι εσείς αυτούς τους δράκους;;; |
| ↑12 | Δηλαδή τρεις που ξεκινάνε με “W” οι προσφωνήσεις του, ΤΥΧΑΙΟ;!;!;!; |
