Rumble In The Bubble: Playoffs Day 6

Posted on Aug 23 2020 - 6:43pm by The Ball Hog

Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.

Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).

Bubblegum

Ο Kyle Kuzma ναι, θα το έκανε μπροστά ακόμα και στον Ιησού Χριστό αυτό.

Ο Marvin Williams και ο James Ennis στις (μόνες) στιγμές τους που θα θυμόμαστε στο Bubble.

Control.

O Hassan Whiteside είναι ο χειρότερος αμυντικός στη λίγκα που έχει βγει πρώτος μπλοκέρ.

Bubble-τι;

Q: Είναι ο Lu Dort το αντίδοτο στον Harden, αρκετό να οδηγήσει την Oklahoma στην ανατροπή της σειράς;

A: ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ! Ενδεχομένως να πρόκειται για μια υπερενθουσιώδη δήλωση, σε μεγάλο βαθμό υποκινούμενη από την χτεσινή μεγαλειώδη απόδοση του, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μία επαρκώς τεκμηριωμένη θέση. Δεν ήταν μόνο το χτεσινό παιχνίδι όπου ο Dort κατάφερε να σταματήσει τον Harden, υπάρχει και το Game 2 της σειράς, αλλά και το ματσάρισμα στην κανονική διάρκεια, το παιχνίδι δηλαδή στο οποίο έκανε ντεμπούτο ο Dort στην βασική πεντάδα των Thunder. Το λένε τα στατιστικά τα οποία πολλές ψεύδονται, αλλά το λέει και το μάτι, το οποίο δεν  ψεύδεται ποτέ.

Ο Dort έχει την ασύλληπτη ικανότητα να καταφέρνει να βρίσκεται συνέχεια ακριβώς μπροστά από τον James Harden, χωρίς να τσιμπάει σε καμία προσποίηση, χωρίς να μπερδεύεται από καμία αλλαγή κατεύθυνσης, χωρίς να παρασύρεται από τον όγκο του Harden χάρη στον δικό του καταπληκτικό κορμό και το χαμηλό κέντρο βάρος του, βάζοντας τα χέρια ακριβώς εκεί που πρέπει ώστε να εμποδίζει τα υπερυψωμένα σουτ του αντιπάλου του, παραδίδοντας μαθήματα lock down defence. Σίγουρα βοηθάει ότι έχει το πιθανότατα καλύτερο κορμί στο ΝΒΑ για να τεθεί αντιμέτωπος με τις τραμπούκικες διεισδύσεις του James Harden, αλλά ό,τι και να λέμε, το βασικό είναι τα ένστικτα του, τα οποία του επιτρέπουν να χρησιμοποιεί τα γρήγορα πόδια του για να κλείνει συνέχεια τον καλύτερο επιθετικό παίκτη του κόσμου.

Αν βρει λίγο το χέρι του στην επίθεση, όπου μέχρι στιγμής σημαδεύει με φανατισμό το στεφάνι, και εκμεταλλευτεί τα συνεχόμενα εντελώς ελεύθερα σουτ που του δίνει η άμυνα του Houston, θα είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής της σειράς. Προς το παρόν η σημαντικότερη συνεισφορά του στο επιθετικό κομμάτι ήταν ένα μη- σουτ, όταν δηλαδή προσποιήθηκε ότι θα σηκωθεί αναγκάζοντας τον Harden να πηδήξει για να τον κόψει και να προσγειωθεί πάνω του, σημειώνοντας το έκτο φάουλ του και δίνοντας αυτόματα την νίκη στους Thunder.

O Harden βέβαια προφανώς θα το πάρει προσωπικά, και προφανώς θα επιδιώξει στο τέταρτο παιχνίδι να πάρει το αίμα του πίσω. Χτες ήταν αρκετά καλός, μόνο όμως όταν δεν τον μάρκαρε ο Dort, και το ξέρει. Θα επιδιώξει με τις πολύ γρήγορες επιθέσεις να στήνεται απέναντι σε άλλους αμυντικούς, ωστόσο για κάποιον λόγο θεωρούμε ότι θα θέλει και να δείξει ότι δεν κρύβεται από τον Dort. Όλοι οι μεγάλοι παίκτες έχουν εγωισμό, και ο Harden είναι σίγουρα μεγάλος παίκτης. Οπότε το πλάνο είναι απλό για την OKC, θα χτυπήσει στον εγωισμό του Harden και θα τον οδηγήσει να πέφτει πάνω στον Dort για να αποδείξει ότι κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει, ο Dort θα τον σταματήσει γιατί μπορεί, η Oklahoma περνάει στην επόμενη φάση.

Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious

Μιλήσαμε ήδη για τον πραγματικό Mr Bubblicious, ή τέλος πάντων τον παίκτη που καθόρισε το χτεσινό παιχνίδι, οπότε θα δώσουμε τον τίτλο αυτό στον αμέσως επόμενο παίκτη κλειδί, και αυτόν ο οποίος μάλλον χρειάζεται πιο πολύ την ψυχολογική ενίσχυση που προσφέρει η ανακήρυξη σε καλύτερο παίκτης της μέρας από το Ballhog. Ο Dennis Schroder έδειχνε αρκετά σκουριασμένος στα πρώτα δύο παιχνίδια. Η θέληση του να συνεισφέρει ήταν έκδηλη, ωστόσο τα σουτ δεν μπαίνανε, οι επιλογές του πολλές φορές έμοιαζαν εκβιαστικές, το άγχος διάχυτο, η λογική απούσα. Μετά τα 8/24 σουτ στα πρώτα δύο παιχνίδια, χωρίς ωστόσο να είναι πραγματικά κακός, κάποια στιγμή έπρεπε να ξεψαρώσει.

Ε, χτες ήταν ο παίκτης που όποτε μπούκωνε η επίθεση των Thunder, ερχόταν για να δώσει την λύση με προσωπική ενέργεια. Παρέμεινε άστοχος από την περιφέρεια με μόλις 2/10 τρίποντα, αλλά είχε την εναλλακτική των κάθετων εφορμήσεων στην ρακέτα των Rockets, η οποία παραμένει σχετικά απροστάτευτη. Η έκρηξη στο πρώτο βήμα του Γερμανού αλλά και η ταχύτητα που γενικότερα, αδιαμφισβήτητα διαθέτει, του δίνουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα απέναντι στην σκληρή άμυνα των Rockets, καθώς κανείς δεν μπορεί να τον ακολουθήσει σε ταχύτητα στις διεισδύσεις του, και ούτως ή άλλως μετά την smallball προσέγγιση του D’Antoni, δεν παραμονεύει κανείς εκεί για να τον σταματήσει ψηλά.  Πρέπει να το συστηματοποιήσει ακόμα περισσότερο για τα επόμενα παιχνίδια.

Χτεσινή συγκομιδή οι 29 πόντοι, 5 rebounds, 5 assists 2 κλεψίματα, αλλά το πιο βασικό, λύσεις σε κομβικά σημεία όπου η επίθεση των Thunder κολλούσε χάρη στην καταπληκτική άμυνα των Rockets. Kαι εις ανώτερα.

Be quiet, you bubbling fool!

Πρέπει να παραδεχθούμε πως δεν είναι εύκολο να παίζεις καλά απέναντι σε ένα καλό Milwaukee. Πόσο μάλλον σε μια βραδιά που όλη η ομάδα σου δεν βρίσκεται σε καλή μέρα. Ακόμη περισσότερο, όταν είσαι point guard εν έτει 2020 και παίζεις στο Orlando με συμπαίκτες που σουτάρουν έτσι. Αλλά καλέ μου Markelle Fultz, χθες πόνεσαν τα μάτια μας. Δεν είναι η αστοχία, ούτε οι μόλις 5 πόντοι. Είναι λογικό όταν η ομάδα σου είναι πίσω με 30 στο ημίχρονο, τα νούμερά σου να μην είναι καλά – στο δίνουμε. Σε μία περίοδο όμως που οι Magic έχουν μεγαλύτερη έλλειψη σε χειριστές απ’ ότι η Σαχάρα σε νερό, το play making ήταν κάκιστο. Πολλά λάθη και κακή καθοδήγηση των επιθέσεων δημιουργικά, αστοχία και κυρίως έλλειψη αυτοπεποίθησης εκτελεστικά, την ίδια στιγμή που αμυντικά δεν δημιούργησε καμία απολύτως πίεση στους αντίπαλους χειριστές. Παράλληλα, συνεχίζει να φαίνεται βαρύς και σε (τουλάχιστον) μέτρια φυσική κατάσταση, κάτι που δεν δικαιολογείται έναν και πλέον χρόνο μετά τον τραυματισμό του. Εμφανίσεις σαν την χθεσινή δικαιολογούν τα πολλά λεπτά που παίρνει ακόμη ο DJ Augustin και δεν μπορούν να του δώσουν θέση βασικού χειριστή όχι μόνο στο Orlando, αλλά ούτε στη Philadelphia αυτής της εποχής που παίζει με point guard τον Tobias Harris.

Triple Bubble

Ο Nick Nurse πήρε τον τίτλο του Προπονητή της Χρονιάς για φέτος. Πέραν όλων των εκπληκτικών που κατάφερε με την φετινή απόδοση των Raptors κι αξίζουν ξεχωριστού κειμένου, μερικά γρήγορα στατιστικά. Το ρεκόρ 53 – 19 (73.6%) ήταν το καλύτερο της ιστορίας των Raptors και το δεύτερο καλύτερο φέτος στο ΝΒΑ. Το Toronto ήταν η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος σε πόντους από αιφνιδιασμό (18.8/αγώνα), είχαν την δεύτερη υψηλότερη επίδοση στα κλεψίματα (8.8) και το δεύτερο καλύτερο defensive rating (104.7), ήταν η ομάδα με τον τρίτο υψηλότερο αριθμό εύστοχων τριπόντων με 13.8 ανά αγώνα, ενώ είχαν το τέταρτο καλύτερο net rating με +6.1.

Με την χθεσινή του επίδοση κόντρα στους Magic (36 πόντοι, 17 ριμπάουντ, 7 ασίστ), ο Γιάννης έγινε μόλις ο 4ος παίκτης στην ιστορία της post season με μέσο όρο 30/15/5  στους πρώτους τρεις αγώνες της ομάδας του. Οι άλλοι τρεις είναι ο Wilt Chamberlain (1967), Kareem Abdul-Jabbar (1977) και Kevin Garnett (2003). Επιπλέον, είχε 12/14 σουτ εντός πεδιάς, δηλαδή 85.7%. Ο τελευταίος παίκτης που είχε 35+ πόντους με ποσοστό υψηλότερο από 85% ήταν ο Dirk Nowitzki (36 πόντοι με 85.7% ευστοχία) τον Απρίλιο του 2010. Ο Γιάννης ωστόσο είναι ο μοναδικός με αυτή την επίδοση και τουλάχιστον 10 ριμπάουντ.

Στην χθεσινή νίκη του Miami επί της Indiana τέσσερις παίκτες των νικητών είχαν τουλάχιστον 20 πόντους και ισοφάρισαν το ρεκόρ συλλόγου. Πρόκειται για τους Butler (27), Dragic (24), Adebayo (22) και Herro (20). Τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν ο 5ος τελικός του 2012 ανάμεσα στο Miami και την Oklahoma, όταν ο LeBron είχε 26, ο Bosh 24, ο Mike Miller 23 και ο Wade 20.

O Malcolm Brogdon είχε 34 πόντους, 7 ριμπάουντ και 14 ασίστ στην ήττα της Indiana από το Miami. Τόσο οι πόντοι, όσο και οι ασίστ αποτελούν ρεκόρ καριέρας για τα Play Offs. Μάλιστα, έγινε ο πρώτος Pacer που πετυχαίνει τουλάχιστον 30 πόντους και 10 ασίστ στην post season.

Ο χθεσινός ήταν ο 67ος αγώνας στην καριέρα του LeBron James, στον οποίο είναι ο πρώτος σκόρερ, ο πρώτος ριμπάουντερ και ο πρώτος πασέρ της ομάδας του. Οι επόμενοι σε αυτή τη λίστα είναι οι Larry Bird και Tim Duncan. Έχουν 21 τέτοιους αγώνες έκαστος. Ακόμη, χάρη στα 4 τρίποντα που πέτυχε έφτασε τα 375 και πέρασε τον Klay Thompson στην 3η θέση της σχετικής λίστας για τα Play Offs. Παράλληλα, μαζί με τον Anthony Davis  έγιναν οι πρώτοι Lakers που πετυχαίνουν τουλάχιστον 25 πόντους και 10 ριμπάουντ από το 2002 και τον 7ο τελικό της Δυτικής Περιφέρειας. Τότε, οι Shaq και Kobe είχαν καταφέρει κάτι αντίστοιχο με αντίπαλο το Sacramento.

Bubblewrap

Τρένο πάει το Miami, το οποίο έγκριτος συντάκτης του site έχει χαρακτηρίσει ως φαβορί για την Ανατολή. Προφανώς εκμεταλλεύεται την απουσία του Sabonis που είναι αισθητή, ωστόσο το Miami δείχνει σε όλη την σειρά πως είναι ανώτερη ομάδα. Ερωτηματικά έχει προκαλέσει η επιμονή του Spoelstra, κορυφαίου προπονητή στο ΝΒΑ, στο σχήμα που κλείνει τα παιχνίδια, το οποίο αποτελείται από τους Dragic, Herro, Butler, Iguodala και Adebayo, και πιο συγκεκριμένα η επιμονή στον Herro έναντι του Robinson, o οποίος μοιάζει να απλώνει το παιχνίδι των Heat πιο ωραία, και με σαφώς λιγότερο ρίσκο λαθών σε σχέση με τον πολλές φορές επιπόλαιο Herro. Μέχρι στιγμής δεν αποτελεί πρόβλημα, ωστόσο σε πιο δύσκολα παιχνίδια κόντρα στους Bucks θα έχει ενδιαφέρον αν θα επιμείνει σε αυτό το σχήμα.

Τι άλλο πρέπει να κάνει ο Malcolm Brogdon για να μην αντιμετωπίζεται ως ρολίστας πολυτελείας;

Eίναι ο Jeff Green o center του μέλλοντος; Πιθανότατα όχι, αλλά δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε ακόμα με βεβαιότητα όσο συνεχίζει να παίζει όπως παίζει σε αυτή την σειρά με την OKC.

Για το Magic – Bucks δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι πέραν της αδιανόητα efficient παράστασης του Γιάννη που είδαμε παραπάνω. Οι απουσίες των Magic είναι τεράστιες για να μπορέσουν να διεκδικήσουν οτιδήποτε απέναντι σε οτιδήποτε, οπότε απλά μιλάμε για δύο ακόμα αγώνες προετοιμασίας των Bucks. Σιγά σιγά κάποιοι κομβικοί παίκτες αρχίζουν να βρίσκουν ρυθμό, αλλά ο Kris Middleton είναι ακόμα σχετικά απών. Χωρίς αυτόν δεν έχει μέλλον το Milwaukee στα playoffs, οπότε αναμένουμε το φορμάρισμα του. Τουλάχιστον ανεβάζει επίπεδα απόδοσης ο Bledsoe, του οποίου η παρουσία έχει επίσης τεράστια βαρύτητα και είναι απαραίτητη, ωστόσο το να ανεβάσει στάνταρ από το απόλυτο τίποτα, δεν ήταν πολύ δύσκολο. Δύο ακόμα παιχνίδια λοιπόν για να βρουν ρυθμό οι Bucks πριν πέσουν πάνω σε ένα διψασμένο για αίμα Miami.

Σε τελευταία νέα επί του πιεστηρίου, ο Brett Brown ακύρωσε την προγραμματισμένη προπόνηση των Sixers πριν το αποψινό παιχνίδι με τους Celtics. Κάποιοι λένε ότι αυτό είναι ένδειξη απελπισίας, σημάδι του πόσο άσχημα είναι τα πράγματα στην Philadelphia, λευκή πετσέτα ενδεχομένως. Κάποιοι θα πούνε ότι ίσως είναι μια στρατηγική κίνηση που μπορεί να παρουσιάσει τους Sixers πιο δεμένους, πιο ξεκούραστους, έτοιμους να κλέψουν την νίκη. Μάλλον η τελευταία προπόνηση του brown με τους Sixers έχει ηδη λάβει χώρα, 2 μέρες πριν.

Κλείνοντας, ναι, η εξαιρετική επίθεση κερδίζει την εξαιρετική άμυνα, αλλά όποιος περίμενε ότι οι Blazers θα θριαμβεύσουν στη σειρά απλώς σκοράροντας σαν τρελοί και οι Lakers θα συνεχίσουν να ρίχνουν (τόσα) τούβλα μέχρι να αποκλειστούν, είναι απλώς γελασμένος. Είναι γελασμένος τουλάχιστον όσο συνεχίζουν να κερδίζουν χρόνο μέχρι να βάλουν τα σουτ, έχοντας εξασφαλισμένη τέτοια άμυνα οι «Λιμνάνθρωποι».

Και τέτοια άμυνα.