Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.
Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).
Bubblegum
“Get the fuck outta here… Oops!”
Γαμώτο, ο Paul Pierce ώρες – ώρες κάνει ακόμα και τον Marcus Morris να μην φαίνεται ο πιο μ@@@@@…
Utah Jazz – άψυχα αντικείμενα 1-0
Utah Jazz – άψυχα αντικείμενα 2-0
Στα όρια του tampering ή της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Doc Rivers said he had a man-crush on Luka Doncic two years ago when he entered the league and it only grew during their series.
— Jovan Buha (@jovanbuha) August 30, 2020
Bubble-τι;
Q: Κάπου ακούγεται ότι ο Siakam φέτος δεν τα πάει καλά απέναντι σε πραγματικά καλές ομάδες, αληθεύει;
A: Ο Pascal Siakam δεν είναι ακριβώς ο άνθρωπος που θα περιμέναμε εδώ, αλλά ήρθε η ώρα για μερικές αλήθειες, μάλλον. Ανάμεσα σε μια σπουδαία breakout σεζόν πέρυσι και μια σπουδαιότερη all-star φέτος, από 20 λεπτά – 6 σουτ πρόπερσι σε 32 – 18 φέτος, λίγοι στέκονται στις αδυναμίες του. Δικαίως βέβαια, αφού ο ενθουσιασμός για την τρομακτικότερη εξέλιξη των τελευταίων ετών υπερτερεί, ωστόσο σιγά – σιγά, με τον Siakam να αποτελεί την #1 επιθετική επιλογή σε μια πραγματική contender ομάδα, αρχίζει και η κρίση.
Πρώτον, ο Siakam φέτος δεν έχει καμία σχέση με τον Siakam του Bubble. Οι 23,6 ppg/7,5 rpg/3,6 apg/35,5 mpg στα παιχνίδια φέτος πριν τη διακοπή, μετατράπηκαν 16,9/5,7/2,3/32,5 μέσα στο Bubble. Παρότι με μια αναγωγή στα per36′, η διαφορά είναι μικρότερη, ακόμα και στο μάτι, ο Siakam δεν είναι το ίδιο ζωηρός, ενώ φαίνεται στο τέλος των αγώνων να εξαντλείται η ενέργεια και συγκέντρωση του (ίσως, μια πιο «σπαστή» διαχείριση λεπτών;). Αν λάβουμε υπόψη δε ότι δεν πολυακούμπησε μπάλα μέσα στην καραντίνα, ίσως να επιβεβαιώνεται η κατάρα των ανθρώπων που αργούν να ασχοληθούν με το μπάσκετ, όπου είναι πολύ εύκολο να μαθαίνεις νέα πράγματα (γιατί δεν χρειάζεται να ξε-μάθεις άλλα), αλλά θέλει προσπάθεια να σου μείνουν αν δεν τα εξασκείς συστηματικά. Ναι, σίγουρα δεν βοηθάει το παιχνίδι σου όταν οι υπόλοιποι τριγύρω Raptors σουτάρουν 6/27 τρίποντα, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να πανικοβάλλεσαι στην υπόνοια της βοήθειας που θα έρθει πάνω σου όταν ποστάρεις.
Δεύτερον, είναι πολύ πιθανόν να ζούμε τα πρώιμα στάδια ενός κάποιου σκαλώματος με την Βοστώνη. Τα δύο τελευταία χρόνια, όπου έχει προκύψει ως top-3 επιθετική επιλογή στην ομάδα του, ο Siakam βλέπει τα στατιστικά του να βουτάνε κάθε φορά απέναντι στους Celtics, ενώ φέτος είχε -21 στα δύο ματς της regular στο plus/minus και -24 χτες. Την ίδια ώρα, φαίνεται πως η αντιμετώπιση του με πολλά ψηλά και γρήγορα σώματα που μαρκάρουν 2-3 θέσεις (κάτι που οι Celtics έχουν σε αφθονία, όπως και οι Nuggets και Clippers, σε άλλες περιπτώσεις που πατούσε αρνητικά το παρκέ ο Spicy P) είναι τόσο προφανής, που αρκούν μόνο ο Ojeleye και ο Theis για να τον τραμπουκίσουν.
To τρίτο, αν μπορεί να διαχειριστεί το βάρος σε edgy παιχνίδια, μένει να ιδωθεί. Πάντως, στο μόνο (και πρώτο για να είμαστε δίκαιοι) οριακό ματς της καριέρας του ως τώρα, στον περσινό έβδομο ημιτελικό με τη Philadelphia, ο Siakam είχε εξαφανιστεί στην τέταρτη περίοδο. Ναι, όντως το ατελείωτο iso του Kawhi τους είχε σβήσει όλους από το matrix, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι ο Pascal φαινόταν χαμένος. Κάτι μας λέει ότι από αυτή τη σειρά θα μάθουμε πολλά. Ίδωμεν.
Τέλος πάντων, αν θέλουμε να μείνουμε στο χτεσινό παιχνίδι, η συγκομιδή έγραψε για τον Καμερουνέζο 13 πόντους, 5/16 σουτ, κάτι ψιλά στα άλλα. Και ο VanVleet βέβαια ήταν κακός, ίσως χειρότερος επιθετικά με 11 πόντους, 3/16 σουτ, 2/11 τρίποντα, αλλά το πρόβλημα με τον “Spicy P” είναι πως έχει αρχίσει και δημιουργείται ένα μοτίβο.
Και όχι τίποτα άλλο, έμεινε ορφανό και το “Pandemic P” γαμώτο…
ΥΓ: on a sidenote, τι γίνεται με τον Marc Gasol;;;;
https://twitter.com/PSkills_/status/1300254995707813888?s=20
Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious
I’m here from downtown. I’m here from Mitch and Murray.
Αυτή η ατάκα από το Glengarry Glen Ross αποκτά ιδιαίτερη – κυριολεκτική – σημασία στη σειρά της Utah με τον Denver. Αποκτά ακόμα πιο κυριολεκτική αξία όταν μαθαίνεις την νοηματοδότηση της στην καθομιλουμένη: Mitch and Murray ονομάζουμε κάποιον που σαδιστικά ελέγχει τα πάντα στη ζωή σου.
Το takeover που έχουν κάνει οι Mitch(ell) και Murray στη σειρά είναι ιστορικό. Αν δεν ήταν σειρά πρώτου γύρου και μάλιστα, ανάμεσα σε μη τουριστικά franchises, θα είχαν ήδη σταματήσει τα τυπογραφεία.
Από τη μία, οι πενηντάρες. Πρώτη φορά δύο από τους τέσσερις παίκτες που έχουν τουλάχιστον 50 πόντους σε τουλάχιστον δύο παιχνίδια μιας σειράς, το κάνουν στην ίδια σειρά και την παρακολουθούμε τώρα.
Από την άλλη, το shooting efficiency και των δύο. Από άλλο πλανήτη.
Ο Mitchell σουτάρει με 54,8% και 55,4% στα τρίποντα, ενώ έκλεισε τη regular season με 44,9% και 36,6% αντίστοιχα. O Murray σουτάρει με 58,5% και 57,4% στα τρίποντα, ενώ έκλεισε τη regular season με 45,6% και 34,6% αντίστοιχα.
Ο Mitchell σε έξι παιχνίδια έχει TS 72,7% και eFG 66,3%, ενώ αντίστοιχα είχε φέτος 55,8% και 51,3% (ρεκόρ καριέρας και τα δύο). Ο Murray σουτάρει με το εξωφρενικό TS 72,8% και eFG 70,4% (φέτος είχε 55,9% και 51,9% αντίστοιχα).
Και οι δύο είναι en route για να γίνουν πρώτοι σκόρερ στην Ιστορία σε μια σειρά πρώτου γύρου playoffs.
Shouts to the people who pointed this out: Murray isn't even the highest scorer in this series. Donovan Mitchell is at 232 points through six games, so he's already No. 2 on this leaderboard with a game to go. Both could break the record in Game 7! Against each other! https://t.co/pYhDeCzH7y
— Kellan Olson (@KellanOlson) August 31, 2020
Όμως τα παραπάνω δεν έχουν την μεγαλύτερη σημασία. Θα σταθούμε σε δύο σημεία.
Το πρώτο είναι η αφηγηματική δύναμη. O Murray επιστρέφει με το ζόρι το Denver από τον τάφο με τρεις συνεχόμενες παραστάσεις 50, 42 και 50 πόντων. Αν οι Nuggets επιστρέψουν από το 1-3 σε μια σειρά που είναι ως τώρα χειρότεροι, θα είναι μόλις οι δωδέκατοι στην Ιστορία που το πετυχαίνουν (με πιο πρόσφατα και ιστορικά comeback αυτά του 2016). Στο τελευταίο του μάλιστα, ο Mitchell έβαλε 42!
Και οι δύο είναι σε μια υπέροχη πανέμορφη coming-of-age φάση. Τόσο αγωνιστικά, όσο κυρίως εξωαγωνιστικά. Τη στάση τους απέναντι στα πράγματα που σχηματίζουν τη ζωή τους την δίνουν και οι δύο. Δείτε πως με εντελώς εσωτερικούς όρους συνδέει ο Murray την αξία του αγώνα εκτός γηπέδου και εντός γηπέδου, που για πολλές δεκαετίες είναι ταυτοτικός όρος ύπαρξης για τους μαύρους στην Αμερικανική Ήπειρο – και παράλληλα ξαναδιαβάστε το καθηλωτικό κείμενο του Mitchell στο Players’ Tribune στην αρχή του Bubble.
“We found something we’re fighting for as the NBA, as a collective unit…and I use these shoes as a symbol to keep fighting all around the world.”
– Jamal Murray after Denver's Game 6 win. pic.twitter.com/rkwPn9QuHX
— NBA on TNT (@NBAonTNT) August 31, 2020
Το δεύτερο είναι η ομορφιά των πραγμάτων. Θα αφήσουμε αντί ημών να μιλήσει ο coach Nick σε ένα βιντεάκι που έγινε πριν το χτεσινό saga.
Ίσως, μετά από αυτή τη σειρά, μπορεί το Mitch and Murray να αποκτήσει νέο νόημα, σαν ένα ωραίο buddy movie, με πρώτη σκηνή αυτό το όντως χαριτωμένο ενσταντανέ:
Be quiet, you bubbling fool!
O Marcus Morris είναι ένας πραγματικά πολύ καλός παίκτης. Φυσικά και έχει το ταλέντο για να είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παίκτες των Clippers. Για να γίνει όμως ο ίδιος πρωταθλητής στο ΝΒΑ θα πρέπει να αποβάλλει αυτό που αναφέρει ο JPEGMAFIA στο Beta Male Strategies. Ο Morris δεν βρίσκεται πια στους Knicks που λόγω ένδειας ταλέντου ήταν το alpha dog. Επίσης δεν αγωνίζεται πλέον για μία ομάδα που έχει περιθώρια να παρεκκλίνει έστω και μια στιγμή από το στόχο της, που δεν είναι άλλος από τον τίτλο.
Is Marcus Morris the first player to be ejected from a game during the preseason, regular season and postseason in the same season? pic.twitter.com/ni29n6AAvz
— Taco Trey Kerby (@treykerby) August 30, 2020
Το βασικό κουσούρι, αυτό του alpha dog, έχει αρχίσει να το δουλεύει καθώς στην παρουσία του στους Clippers έχει μειώσει τις βιαστικές προσπάθειες που έπαιρνε στην αρχή της επίθεσης. Τα σουτ έχει μπει πιο ομαλά στο ρυθμό της επίθεσης κι έχει μειώσει και τα λάθη που προέκυπταν από τις στιγμές που προσπαθούσε να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να φτάσει στην ρακέτα με περίσσιο τσαμπουκά αλλά καθόλου τέχνη. Τώρα απομένει να συνειδητοποιήσει πως οι τσαμπουκάδες είναι καλοί όταν η ομάδα σου είναι χειρότερη ή χάνει κι εσύ ένας παγκίτης. Το είχαμε γράψει και σε προηγούμενο bubble ότι υπάρχει ένα συνεχές (ψευτο-)τσαμπουκάδων που διατρέχουν την κοροϊδία στον Lillard από τους Beverley-George, το trash-talk του Harrell στον Doncic και τη χτεσινή καρατιά στον Σλοβένο (με την οποία, παρεμπιπτόντως, την καταβρήκαν οι Beverley-Williams), το οποίο το βρίσκουμε πολύ cringe και λίγο απελπισμένο για μια ομάδα που έχει συγκροτηθεί εξαρχής απολύτως επαγγελματικά να χτίσει “bad boys” ή “grit’n’grind” ταυτότητα.
Η φάπα στον Doncic είχε ως αποτέλεσμα να συσπειρώσει τους Mavericks σε ένα σημείο που μπορεί να ξεκινούσαν να σκέφτονται τις διακοπές και θα ήταν η αιτία να χάσει το πρώτο παιχνίδι του επόμενου γύρου. Χειρότερα ακόμη ο Morris έχει προκαλέσει τόση συζήτηση γύρω από το όνομά του που θα τον φέρει εύκολα στη θέση του κόκκινου πανιού όταν κληθεί να μαρκάρει τον LeBron στους τελικούς της Δύσης. Και τότε οι διαιτητές δεν θα περιμένουν να ξεκινήσει τις φάπες για να τον πετάξουν έξω.
Triple Bubble
Ακούστε. Μην πανικοβάλλεστε. Η χτεσινή ήττα των Raptors, στατιστικά μιλώντας, ήταν απολύτως αναμενόμενη. Καταρχάς, οι Raptors έχουν κερδίσει 11 ματς στο Bubble ως τώρα και έχουν χάσει μόνο τα δύο με τους Celtics, ενώ, για σχεδόν πέντε χρόνια, από το τέλος της κανονικής περιόδου 2014-15, οι Celtics δεν μπορούσαν να κερδίσουν τους Raptors εκτός Βοστώνης. Επιπλέον, στα “game ones” που έχουν παίξει όσο είναι ο Lowry στην ομάδα έχουν ρεκόρ 4-11. Αρχής γενομένης από το ματς των φετινών Χριστουγέννων, το έχουν κάνει τρεις συνεχόμενες φορές (δύο στο Orlando) με μέση διαφορά 19 πόντων. Παράλληλα, πέντε σειρές β’ γύρου μέχρι τώρα στην Ιστορία τους τις έχουν φτάσει στα τέσσερα ή στα επτά παιχνίδια – άρα, το χτεσινό ήταν η αρχή είτε μιας συντριβής ή αρκετών ηττών και νικών ακόμα. Κοινώς: ή θα κοπούν με 4 ή θα περάσουν με 9.
Ίσως ήμασταν λίγο άδικοι με τον Siakam. O VanVleet στις τέσσερις φορές που έχει αντιμετωπίσει φέτος τον Kemba Walker συγκεκριμένα του έχει βάλει μόνο 15 πόντους με 20,8% στα σουτ!!!
Ο Luka Doncic είναι μόλις ο πέμπτος παίκτης στην Ιστορία των playoffs που έχει τουλάχιστον 30 πόντους, 8 rebounds και 8 assists μέσο όρο σε μια σειρά. Οι άλλοι τέσσερις; LeBron James, Russell Westbrook, Michael Jordan και Oscar Robertson. Παράλληλα, ο Kawhi Leonard έγινε μόλις ο δεύτερος παίκτης στην Ιστορία των playoffs που είχε τουλάχιστον 30 πόντους, 10 rebounds, πέντε assists και πέντε κλεψίματα σε αγώνα. Ο άλλος; Michael Jordan στις 13/5/1989.
Οι Clippers έφτασαν στον β’ γύρο των playoffs μόλις για έκτη φορά στην Ιστορία τους (1975, 2006, 2012, 2014, 2015) και για πρώτη φορά από το 2006 χωρίς να χρειαστούν έβδομο παιχνίδι… Παραλίγο.
H παιχτούρα της καρδιάς μας, ο δίπορτος 14 ποδών “Harden-stopper”, ο Luquentz Dort είχε 0/9 τρίποντα (και η Oklahoma City 7/46). Το Houston απροκάλυπτα του έδωσε τα πάντα (πρώτα και κύρια πέντε μέτρα απόσταση) και αυτός δεν απογοήτευσε (το Houston).
Ο Jamal Murray’s έγραψε 50 πόντους με μόλις 17/24 σουτ (και 9/12 τρίποντα). Τελευταίος που είχε πετύχει κάτι αντίστοιχο, ο Bob Cousy to 1953!!!
Μέρα δικαίωσης η χτεσινή για πολλά από αυτά που είχαμε ξαναγράψει. Εδώ ο Gary Harris: το offensive rating της Utah ήταν 115,1 για χτες. Όμως, σε 20′ που αγωνίστηκε ο Gary Harris ήταν… 88!!!
Watch Harris constantly moving his feet to stay light. He knows Porter can’t contain him, so he knows he has to help and the swipe interrupts him, gives Jokic time to make a play. Harris can instantly recover to the shooter if he needs to. pic.twitter.com/I44h5B9szR
— Hardwood Paroxysm (@HPbasketball) August 31, 2020
Bubblewrap
Όπως δείχνουν τα νούμερα που αλίευσε το The Athletic και θα χρησιμοποιήσουμε στην συνέχεια, στην σειρά με τους Rockets οι Thunder έχουν τις χειρότερες πρώτες και τρίτες περιόδους από τις ομάδες που έχουν μείνει στο bubble. Για την ακρίβεια έχουν βρεθεί να χάνουν στα εννέα από τα δέκα πρώτα και τρία δωδεκάλεπτα στα οποία έχουν παίξει μέχρι τώρα στην σειρά.
Την ίδια στιγμή αν δούμε τα usage rates των παικτών του Billy Donovan το νούμερο που θα ξενίσει είναι αυτό του Luguentz Dort που έχει κατά μέσο όρο 24,2% usage rates στην πρώτη περίοδο, 8,3% στη δεύτερη, 21,1% στην τρίτη και 8,7% στην τέταρτη. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι απλό: όταν ο Dort τελειώνει περισσότερες επιθέσεις από τους SGA και Gallinari η επίθεση της Oklahoma είναι καταδικασμένη να υποφέρει και οι Rockets όσο καλή άμυνα και να παίζει στον Harden θα προηγούνται.
Το πέμπτο παιχνίδι στο οποίο ο Dort είχε 0/9 τρίποντα και συνολικά πήρε 16 προσπάθειες, παρά μία και θα ήταν αυτός που είχε πάρει τα περισσότερα σουτ στον αγώνα (ναι περισσότερα κι από τον Harden) ήταν η απόδειξη πως όσο καλός αμυντικός και να είναι αυτή την στιγμή θα ήταν προτιμότερο στην Oklahoma να παίζουν με τέσσερις στην επίθεση παρά να συνεχίσουν να τον αφήνουν να σουτάρει 12,2 τρίποντα ανά 36 λεπτά παίζοντας τελείως το παιχνίδι των Rockets…
…. και δημιουργώντας μεγαλύτερα παράδοξα κι από το tenet
Kenny: His feet are pointing (to the left) and that means his shot will go left…
Dort’s Shot: misses to the right 🤦♀️ pic.twitter.com/eGo9a5WCsJ— BBALLBREAKDOWN (@bballbreakdown) August 31, 2020
Και στο παρελθόν είχαμε παρόμοιες άμυνες όπως αυτή των Warriors στον Tony Allen ή ακόμη πιο οικείο θα είναι το παράδειγμα της αντιμετώπισης που είχε στα playoffs o Andre Roberson. Κι όμως όταν κοιτάμε τα playoff logs του Roberson όχι μόνο δεν είχε σουτάρει ποτέ 3/16 ή 0/9 τρίποντα, αλλά τις μόνες φορές που είχε επιχειρήσει πάνω από 5 τρίποντα είχε βάλει πάνω από τα μισά!!
Οι Thunder πλέον πρέπει να το καταλάβουν πως απέναντι σε αυτή την άμυνα των Rockets ή θα πρέπει να ανεχθούν την προοπτική του να οργιάσει ο Harden ή να βγάλουν αυτά τα plays στα οποία ο Dort θα παίζει σαν center στην επίθεση δίχως τον Adams και θα προσπαθεί μόνο να δίνει σκριν και να ρολάρει προς την ρακέτα για λόμπες. Όπως έκανε τις παλιές καλές μέρες ο Andre Roberson.
