Rumble in The Bubble: Playoffs Day 21-22

Posted on Sep 12 2020 - 12:09pm by The Ball Hog
Categorized as
1934
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.

Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).

Bubblegum

Ορίστε πως προετοιμάζεται ο Marcus Smart για ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι.

Και αυτό είναι πως πανηγυρίζει.

Εκτός bubble και χωρίς σχόλια

Αυτό ήταν το 7ο παιχνίδι του σαν επαγγελματίας!

Η φάση που θα βαρεθούμε να βλέπουμε γιατι θα είναι το Havlicek stole the ball της καινούργιας γενιάς οπαδών των Celtics.

Απλά για να πει «σας τα έλεγα μαλάκες».

Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερο farewell…

The Bubble Was A Success… Time To Leave This Motherfucker.

Bubble-τι;

Q: Πολύ απλά, ποια ήταν η διαφορά των Celtics με τους Raptors;

A: Η ιστορία του έβδομου παιχνιδιού ήταν βασικά η ιστορία μιας σειράς επτά παιχνιδιών: η Βοστώνη μπροστά και το Toronto κυνηγάει. Στατιστικά μιλώντας, ο κύριος λόγος που η καλύτερη ομάδα της σειράς δεν μπορούσε να ανοίξει βήμα ήταν το 89,5%-56,5% στις βολές υπέρ των Καναδών.

Από το Toronto έλειψε ένας παίκτης που θα μπορεί να πάρει τη μπάλα για να τη βάλει στο παρκέ και στο καλάθι απέναντι σε άμυνες που ήταν συνεπείς στην περιμετρική άμυνα και έκλειναν το post, αφήνοντας μόνο το contested midrange σουτ. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν κανένας από τους τρεις κυριότερους επιθετικούς πυλώνες του στη διάρκεια της σεζόν. O Kyle Lowry δεν μπορεί στα 34 του να είναι go-to-guy σε σειρά επτά αγώνων (και υπέρβαση έκανε), ο VanVleet παρά το «μεχ…» έβδομο ματς του γενικά ήταν κακός στη σειρά (34% στα σουτ, 30% στα τρίποντα 87% στις βολές από 53%, 56% και 80% αντίστοιχα, στη σειρά με τους Nets) και ο Siakam… Ε δείτε παρακάτω…

Ακριβώς αυτό είχαν οι Celtics: τον Jayson Tatum. Η νίκη στον έβδομο αγώνα αυτής της σειράς ήταν αυτή στον έβδομο τελικό Ανατολής του 2018 που δεν έκανε ποτέ ο rookie τότε Jayson, αφήνοντας ημιτελές ένα εντυπωσιακό ξέσπασμα στην ύστερη postseason. Ενώ στο σύνολο των έξι πρώτων παιχνιδιών, ο Tatum ήταν καλός, αλλά όχι σούπερ, είχαμε παρατηρήσει τον αυξημένο ρόλο του στη δημιουργία – προφανώς, πέρα από την πολύ καλή του άμυνα, έτσι κι αλλιώς. Αυτός ο ρόλος χτίστηκε ήδη από το Bubble, που λειτούργησε ως πρόβα τζενεράλε για τους Celtics ενόψει των playoffs και της πρακτικά αναπόφευκτης σύγκρουσης με τους Raptors. Πριν το bubble, ο Tatum είχε 23,6 ppg και του χρεώνονταν άλλοι 7,7 από δικές του assists. Μέσα στο bubble, αυτοί οι αριθμοί έγιναν 22,4 και 9,7. Στην (κλειστή) σειρά με τους Raptors, έγιναν 24,3 και 13,7! Με λίγα λόγια, ο Tatum προκαλούσε σε πρώτο (σκοράρισμα) και δεύτερο χρόνο (assists και χωρίς να μετράμε καν τις 11 potential assists ανά αγώνα). Ε στο τελευταίο ματς τα έβαλε κιόλας. Την ίδια ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις, οι Pelicans και οι Magic γράφουν “pros” και “cons” στον μαυροπίνακα για τους Lonzo Ball και Markelle Fultz που προηγήθηκαν στο draft του 2017…

Αντίστροφα, είναι σίγουρο ότι δύο παιχνίδια (το δεύτερο και το πέμπτο) οι Celtics το οφείλουν σχεδόν αποκλειστικά στην παρουσία και ιδιαίτερα στην άμυνα του MVP της σειράς Marcus Smart, για τον οποίον έχουμε ήδη γράψει ατελείωτους ύμνους στα Rumble. Μαζί με τον Tatum, ήταν οι δύο παίκτες που έχουν προσφέρει τα περισσότερα defensive win shares στον β’ γύρο των playoffs συνολικά.

Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious

Η φάση με το hype Alex Caruso είναι τελείως ένα rollercoster.

Στην αρχή ο απόφοιτος κερδίζει οπαδούς με το εμπνευσμένο του παιχνίδι στο Summer League, αυτό το θεσμό που μας έχει χαρίσει παικταράδες όπως ο Josh Selby ή ο Glen Rice Jr. Σε μια απογοητευτική περσινή σεζόν κέρδισε φαν επειδή ήταν ο νεαρός παίκτης των Lakers που ενδιαφερόταν περισσότερο για να εκτοξευτεί φέτος αρχικά λόγω της εμφάνισης του (βλέπε Mamba, Bald) για να πιάσει limit up σε εκείνο το παιχνίδι με τους Pelicans που ενώ όλος ο πλανήτης είχε μαζευτεί να δει την μάχη Godzilla εναντίον Mothra (LeBron vs. Zion) αυτός είχε κλέψει την παράσταση με το +20 στα 18 λεπτά που αγωνίστηκε.

Με τις προσδοκίες να έχουν ανέβει σε επίπεδα που δεν θα έπρεπε ποτέ να αναλογούν σε undrafted παίκτη, ο Caruso ήταν ελαφρώς ξενερωτικός και ειδικά σε αυτή την σειρά όλα τα φώτα έχουν πέσει και δικαίως πάνω στον playoff Rondo. Όμως την ίδια στιγμή βλέπουμε τον Caruso να αλλάζει το ίδιο του παιχνίδι προκειμένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις που έχει η ομάδα του από αυτόν. Η άμυνά του και πάνω στην μπάλα και η συμμετοχή τους στις αψεγάδιαστες περιστροφές των Lakers είναι σεμιναριακού επιπέδου και οι 16 πόντοι (δεύτερος σκόρερ της ομάδας του σε νίκη στα playoffs!!) είναι φυσικά κάτι πλέον καλοδεχούμενο. Αλλά η σημαντικότερη πτυχή του παιχνιδιού του είναι η βοήθεια στη δημιουργία της ομάδας που προσφέρει στην ομάδα του Vogel έναν επιπλέον playmaker. O AC φαίνεται σαν ένας ακόμη point guard, τη θέση στην οποία έχουν λειψανδρία οι Lakers, και με πάσες όπως το αριστούργημα που ακολουθεί δίνει ελπίδες ότι μπορεί να αποτελέσει μια λύση με την μπάλα στα χέρια του όταν ο LeBron ξεκουράζεται εντός ή εκτός παρκέ.

Και σαν bonus, χαρίζει σε όλους εμάς τους φίλους του αθλητικού ραδιοφώνου στιγμές όπως η ακόλουθη

Be quiet, you bubbling fool!

Οι Raptors μπροστά τους έχουν ένα καλοκαίρι με διάφορες προκλήσεις (κατά σειρά VanVleet, Ibaka, Gasol), αλλά έχουν έναν υγιή οργανισμό, τους πιθανότατα καλύτερο προπονητή και καλύτερο GM της λίγκας και μια σειρά από assets, ενώ μετά από μια τέτοια μάχη που ολοκλήρωσε μια σεζόν χωρίς τρομακτικές προσδοκίες, μπορούν ακόμα και να χαίρονται για επιμέρους ζητήματα, όπως η ανάληψη ευθυνών και ωρίμανση του OG Anunoby. Όμως, υπάρχει και ένας μεγάλος χαμένος της σειράς και αυτός δεν είναι άλλος από τον Pascal Siakam. Σύμφωνοι, ο Jaylen Brown έχτισε όνομα σε αυτά τα επτά παιχνίδια ως elite disruptor, αλλά ανεξαρτήτως αυτού, ο Spicy P για πρώτη φορά έδειξε πως η πρόοδος του, αυτή που θαυμάσαμε τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια, έχει ταβάνι. Στη σειρά, είχε 14,8 ppg, 38,5% στα σουτ, 12,9% στα τρίποντα, 7,3 rpg, 3,6 apg, 3,5 fouls και 2,2 λάθη. Αν έχει απομείνει ένας άνθρωπος στον κόσμο που να τρώει τα νύχια του να φορέσει σώνει και ντε σε κάποιον την πανηλίθια ταμπέλα “Jordan ή Pippen που χρειάζεται έναν Jordan”, τότε ας κοιμηθεί ήσυχος: ο Siakam είναι βέβαιο πως είναι “Pippen που χρειάζεται Jordan”. Είναι δεδομένο πως είναι all-star επιπέδου, πως του χρόνου θα είναι καλύτερος, πως θα του γίνει τεράστιο μάθημα η τρίμηνη απουσία από οποιαδήποτε ενασχόληση με το μπάσκετ που ξεκάθαρα τον πήγε πολύ πίσω, αλλά και πως θα χρειαστεί μια σοβαρή ενασχόληση για τις αντίπαλες άμυνες δίπλα του για να ανθίσει πάλι.

Kαι πάνω από όλα, αυτό που λέει ο μεγάλος αρχηγός:

Triple Bubble

O Lowry, o VanVleet και ο Siakam είχαν στον έβδομο αγώνα 11 λάθη όλοι μαζί – ένα παραπάνω από ότι όλη η Βοστώνη…

Για πρώτη φορά, οι τελικοί Ανατολής δεν έχουν ούτε το #1 seed ούτε το #2.

Καμία ομάδα δεν έχει πετύχει δύο φορές στα ίδια playoffs αυτό που πέτυχαν στον πρώτο γύρο οι Nuggets – να επανέλθουν από 1-3 σε σειρά. Δεν ξέρουμε αν θα το καταφέρουν, πάντως, με γνώμονα την παράδοση και μόνο, δεν θα μπορούσαν να εύχονται για καλύτερο αντίπαλο από τους Clippers: 0/6 απόπειρες μέχρι τώρα να πάνε σε τελικούς Δύσης.

Ο Kawhi Leonard πλέον οδηγεί τους Clippers σε όλες τις σημαντικές στατιστικές κατηγορίες (πόντους, rebounds, assists, κλεψίματα, τάπες). Δεν παραπονιέται (ή οτιδήποτε σχετικό με ανθρώπινο συναίσθημα), αλλά θα μπορούσε να έχει λίγη περισσότερη βοήθεια στο σκοράρισμα, ας πούμε από τον Lou Williams (2/26 τρίποντα στους τελευταίους επτά αγώνες).

Οι Rockets έγιναν η πρώτη ομάδα από το 1997 κι έπειτα που είχαν 0 (μηδέν) πόντους από αιφνιδιασμό και 0 (μηδέν) πόντους δεύτερης ευκαιρίας για τις 3 πρώτες περιόδους ενός αγώνα. Επίσης έγιναν η πρώτη ομάδα που έχασε σε αγώνα Play Offs, παρόλο που ευστόχησε σε τουλάχιστον 5 περισσότερα τρίποντα και τουλάχιστον 15 περισσότερες ελεύθερες βολές. Αρνητικό ρεκόρ και για τον ηγέτη τους, James Harden, ο οποίος συμπλήρωσε 8 αγώνες με ποσοστό εντός πεδιάς 20% και ποσοστό τριπόντων 20% ή λιγότερο. Προφανώς κανένας άλλος παίκτης δεν έχει περισσότερα τέτοια παιχνίδια.

Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Ερωτόκριτος και Αρετούσα. Rockets και τρίποντα. Κι όμως, στα 18 παιχνίδια φέτος που σούταραν πάνω από 40% στα τρίποντα έχουν 16 νίκες, αλλά συνεχόμενες ήττες στα τελευταία δύο παιχνίδια. Αυτό που κατάφεραν οι Lakers βασικά ήταν να μειώσουν δραστικά την ποσότητα: 51,6 τρίποντα επιχειρούν ανά αγώνα στο Orlando οι Rockets, αλλά μόλις 31,5 στα δύο τελευταία ματς. Και φυσικά δεν τους βοηθά καθόλου που τα παίρνει κυρίως ο Russell Westbrook (τα δύο μοναδικά ματς που έχει σουτάρει πάνω από επτά τρίποντα μέσα στο 2020).

Οι Lakers έχουν 69.7% από το ζωγραφιστό στη σειρά, που είναι το υψηλότερο ποσοστό από κάθε άλλη ομάδα από το 1997 κι έπειτα. Στις τρεις από τις πέντε ομάδες που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας ήταν μέλος ο LeBron James. Μάλιστα, στον 4ο αγώνα κόντρα στους Rockets, έγιναν η πρώτη ομάδα στην ιστορία της post season που είχαν διπλάσιους πόντους στο ζωγραφιστό και διπλάσια ριμπάουντ από τους αντιπάλους τους.

Ο Jayson Tatum έγινε ο 3ος παίκτης στην ιστορία της λίγκας που είχε τους περισσότερους πόντους, τα περισσότερα ριμπάουντ και τις περισσότερες ασίστ και από τις δύο ομάδες σε Game 7 μιας σειράς. Το έχουν κάνει επίσης οι Larry Bird στους ημιτελικούς Ανατολής του 1984 και ο LeBron James στους τελικούς Ανατολής του 2018. Παράλληλα, ο Tatum έγινε ο δεύτερος νεότερος παίκτης με statline τουλάχιστον 25/10/5 σε Game 7, μετά τον Kobe. O Black Mamba το είχε καταφέρει σε ηλικία 21 ετών και 286 ημερών, περίπου ένα χρόνο νωρίτερα από τον Tatum. Ο Tatum ήταν εκπληκτικός γενικότερα στην σειρά με τους Raptors. Ωστόσο, στατιστικά τουλάχιστον, ο καλύτερος παίκτης των Celtics συνολικά στη σειρά στο +/- ήταν ο Marcus Smart με +64 (!).

Οι Raptors είναι είναι οι πρώτοι πρωταθλητές που δεν φτάνουν στους τελικούς της Περιφέρειάς τους μετά τους Spurs του 2014-15. Επίσης  είναι μόλις η 4η φορά από το 1984 που στους τελικούς μιας περιφέρειας ΔΕΝ βρίσκονται τα δύο πρώτα seed. Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ανατολή.

Το bubble σίγουρα δεν είναι η διοργάνωση του Pascal Siakam, ο οποίος δεν έπαιξε συνολικά στο επίπεδο της κανονικής περιόδου. Κόντρα στους Celtics ωστόσο, ήταν πραγματικά κακός. Με το παρακάτω όμως πραγματικά, τον σκοτώνετε…

Bubblewrap

To σκορ ήταν 56-40 και από την γλώσσα του σώματός τους οι Nuggets φαινόντουσαν σαν μια ομάδα που ετοιμαζόταν να παραδώσει τα όπλα. Παρέμεναν δυο λεπτά για να τελειώσει η δεύτερη περίοδος και η λογική έλεγε πως η ομάδα του Mike Malone θα έβγαινε από τα αποδυτήρια φωνάζοντας “1,2,3 Cancun” με το νου τους περισσότερο στις διακοπές παρά στο υπόλοιπο παιχνίδι.

Εκείνη την στιγμή στην μάχη για το rebound ο Marcus Morris σαν ηλίθιος τραμπούκος που είναι αποφάσισε να τσαμπουκαλευτεί στον ημιθανή Paul Millsap. O forward των Nuggets που έχει περάσει όλη την σειρά υπνοβατώντας στράβωσε και οι δυο τους άρχισαν να σπρώχνονται σε μια φάση που βγάζει από το ρεπερτόριο του κάθε δεύτερο παιχνίδι ο Morris.

Don’t poke a sleeping bear που λένε και στο Colorado. Από εκείνο το σημείο ο Millsap που είναι απογοητευτικός στα playoffs, σκόραρε 15 πόντους στα επόμενα 14 λεπτά. Με τους Jokic και Murray να μην μπορούν να σκοράρουν ο  Millsap κράτησε τους Nuggets στο παιχνίδι με την διαφορά να πηγαίνει από τους 16 πόντους στους 7 μέχρι στο σημείο που αποχώρησε. Με τους Nuggets να βρίσκονται κάπως αναπάντεχα μέσα στο παιχνίδι απλά αρκούσε να εγκαταλείψει ο Mike Malone τις ιδεοληψίες του και 12 λεπτά πριν ολοκληρωθεί η σεζόν να παίξει με την καλή του πεντάδα αυτή με τους Murray, Harris, Porter Jr., Grant, Jokic. Κάπως έτσι οι Nuggets έφθασαν να έχουν περισσότερο σκορ στο παρκέ από τους Clippers και θα δούμε έκτο παιχνίδι σε ώρα που θα μας επιτρέψει να είμαστε φρέσκοι στη δουλειά τη Δευτέρα.

1 Comment so far. Feel free to join this conversation.

  1. milti_adis September 12, 2020 at 22:27 -

    Εκτός από το κλέψιμο του Havlicek, να προσθέσω και το κλέψιμο του Larry Bird μετά το λάθος του Isaiah Thomas στα πλέι οφ του 1987.