Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.
Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).
Bubblegum
Scott Foster approves this tweet
Michael Malone postgame: "They only shot 42% in (the second) quarter. But they went to the foul line 24 times. 24 times in a quarter, which is an extremely high number…"
"I'm looking forward to watching the film to see where all these fouls were called."
— Harrison Wind (@HarrisonWind) September 19, 2020
✘ Μίζερη αντίδραση, ωστόσο:
✔ Point για τον Devonte Graham
✔ Point για τον Marc Gasol
Priceless
"Steak dinner" – Lakers bench screaming at Michael Porter Jr. when it looked like he might be trying to guard Anthony Davis. The bench erupted when Porter immediately switched off as Jokic ran back from the foul line.
— Dan Woike (@DanWoikeSports) September 19, 2020
Bubble-τι;
Q: Πως μπορεί η Βοστόνη να σώσει την σειρά;
A: Το δεύτερο παιχνίδι, χωρίς να είναι επανάληψη του πρώτου, ήταν επανάληψη του πρώτου. Φτάσαμε στο ίδιο αποτέλεσμα, με μία παρόμοια εναλλαγή συναισθημάτων, με την κεντρική ιδέα του παιχνιδιού να μένει η ίδια, αλλά τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα ήταν αυτή την φορά διαφορετικά. Κάτι το οποίο μοιάζει αυτονόητο σε μία σειρά που δύο προπονητικές ιδιοφυΐες παραδίδουν μπασκετικά masterclass, και που παιχνίδι με το παιχνίδι παρουσιάζουν νέα πράγματα και εξελίσσονται μέσα από την ίδια σειρά.
Ήταν η ζώνη αυτή τη φορά που έπνιξε τους Celtics που στο πρώτο ημίχρονο μπήκαν με τόσο αέρα που θύμισαν την ολοκληρωτική τους επιβολή στο πέμπτο παιχνίδι με τους Raptors, μόνο που αυτοί οι Heat είναι ομάδα πιο σκληρή από τους πρωταθλητές. Η ζώνη που παγίδεψε τους Celtics ήταν σίγουρα κάτι που είχε δουλευθεί πάρα πολύ πριν το παιχνίδι, και είχαμε δει διάφορες περιπτώσεις και μέσα στην κανονική διάρκεια που δουλεύθηκε. Οι δύο πιο αδύναμοι κρίκοι, οι Dragic, Robinson/Herro κρύβονταν στις γωνίες και άφηναν τους Butler και Crowder να εκμεταλλεύονται το μέγεθος, τα άκρα τους και την αμυντική τους αντίληψη για να κόβουν τους διαδρόμους, οι οποίοι προφανώς οδηγούσαν στο τέρας που ακούει στο όνομα Bam Adebayo κάτω από το καλάθι.
Οι Celtics παγιδεύτηκαν σε αυτό, και δεν βρήκαν τον τρόπο να την σπάσουν με ορθολογικό τρόπο. Λέγαμε την προηγούμενη φορά ότι μια λύση θα ήταν ο Robert Williams να κρύβεται στα πλαινά της ρακέτας περιμένοντας τις λόμπες όποτε ο Bam έσπευδε σε βοήθεια. O Brad Stevens είχε αντίθετη άποψη και τον απέκλεισε από το rotation, επαναφέροντας τον Enes Kanter, ο οποίος πάλεψε τίμια ειδικά στα rebounds, αλλά είναι ο Enes Kanter. Στην άμυνα είχε λειτουργικότητα κώνου, και επιπλέον είχε και επίδραση κώνου, ενώ στην επίθεση δεν έχει την ταχύτητα για να πάρει απόσταση από τον Bam και να τον κάνει να το πληρώσει.
Ο Gordon Hayward όμως κάποια στιγμή θα επιστρέψει, πιθανότατα σήμερα το βράδυ. Θεωρητικά είναι ακριβώς ο παίκτης που χρειάζεται για να λυθεί ένας γόρδιος δεσμός ζώνης, καθώς είναι εξαιρετικός πασέρ, πανέξυπνος παίκτης και έχει και το σουτ για να απειλήσει από το τρίποντο και να τους κάνει να αναθεωρήσουν αυτή την διάταξη. Ο βαθμός ετοιμότητας του θα είναι αμφισβητήσιμος, ωστόσο θεωρούμε ότι αν μπορεί να περπατήσει θα παίξει εδώ που έχουμε φτάσει.. Η suicide smallball πεντάδα Walker – Smart -Brown – Tatum – Hayward μπορεί να αποδειχθεί κλειδί απέναντι στις άμυνες που στέλνει ο Spoelstra.
Μπορεί όμως να αντιμετωπίσει τον Bam Adebayo στην άμυνα; Ο Bam κάνει ό,τι θέλει τους αντίπαλους ψηλούς, χτυπώντας με διαφορετικό τρόπο τον καθένα, ανάλογα με τις αδυναμίες τους, αλλά πάντα με την ίδια αποτελεσματικότητα. Αν βγάλουμε από την εξίσωση τον Enes Kanter, ο οποίος πρέπει να βγει από την κουβέντα τελείως ως το τέλος της σειράς, οι λύσεις δεν είναι τόσο περιορισμένες. Υπάρχει ο Daniel Theis, υπάρχει ο Timelord, υπάρχει ο Grant Williams για μικρά μεγέθη και ο Jaylen Brown για τα extra small, στην suicide πεντάδα που είδαμε πιο πάνω. Καμία επιλογή δεν υπάρχει χωρίς αντίστοιχες θυσίες, ωστόσο επιμένουμε ότι οι δύο Williams, και ειδικά ο Grant, θα μπορούσαν να δοκιμαστούν λίγο παραπάνω, προσφέροντας upside σε τακτικές που δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί στο maximum ο αξιόπιστος πάντα Theis.
O Kemba ήταν καλός,ξεπερνώντας την κάκιστη εμφάνιση του πρώτου παιχνιδιού, το οποίο από την μία είναι ενθαρρυντικό, από την άλλη, το πρόβλημα είναι ότι οι Celtics έχασαν ένα παιχνίδι όπου κανένας παίκτης τους δεν υστέρησε, οπότε τι θα γίνει όταν έχουμε κάποιον άλλον Kemba;
Αντιστρέφοντας την ερώτηση, τι χρειάζεται για να μην έχουμε έναν άλλο Kemba; Ένας Marcus Smart να κάνει άνω κάτω τα αποδυτήρια, βάζοντας φωνές, πετώντας καμιά καρέκλα, κάνοντας λίγο φασαρία να ξυπνήσουν οι μικροί και άπειροι. Ο Marcus Smart έκανε αυτό ακριβώς λοιπόν, και μένει να δούμε αν τέτοιου είδους επεισόδια θα βοηθήσουν ή θα καταστρέψουν μία ομάδα όπως οι Celtics. Spoiler Alert , θα βοηθήσουν προφανώς.
Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious
Για τον Anthony Davis τα έχουμε ξαναπεί: ένας elite αμυντικός ψηλός, που ίσως ποτέ δεν έχουμε ξαναδεί να μπορεί να βάζει τη μπάλα στο παρκέ και ταυτόχρονα να επιτίθεται τόσο καλά. Ταυτόχρονα, μιλάμε για μια ομάδα που αγωνιστικά τον εξυπηρετεί περισσότερο ίσως κι από τον LeBron στην GOAT campaign του: εξαιρετικοί facilitators (LeBron, Rondo – χτες άθροισαν 21 assists), ψηλοί πρόθυμοι να παίξουν center αντί για αυτόν και να κάνουν τη λάντζα (Howard, McGee – o πρώτος ήταν εξαιρετικός στον Jokic, ο δεύτερος χανόταν στις αλλαγές), κτλ.
Η statline του με 37/10/4 και 12/21 σουτ δεν είναι ακριβώς αποκαλυπτική του πόσο σπουδαία σειρά αναμένεται να κάνει ο “Brow” και αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το πόσο ξεκούραστη δουλειά θα έχει να παίζει το αγαπημένο του παιχνίδι αμυντικά και επιθετικά στην περίμετρο, την ώρα που οι άλλοι ψηλοί των Lakers θα εξουδετερώνουν ή τέλος πάντων, θα βγάζουν τη γλώσσα στον Jokic. O δεύτερος έχει να κάνει με ένα play που εκτέλεσαν μερικές φορές οι Lakers χτες και φάνηκε ανίκητο: μια λόμπα που ξεκινάει από τα χέρια του Rondo και την εκτελεί ο AD πολύ γρήγορα, πολύ ψηλά, πολύ πέρα από τα αμυντικά αντανακλαστικά του Jokic δηλαδή. Δείτε παρακάτω, στα 0’20”:
Be quiet, you bubbling fool!
Μην στέκεστε στη στατιστική. Ο Nikola Jokic χτες προσπάθησε σε πολύ αντίξοες συνθήκες να βγάλει το ψωμί του και θα είναι ακόμα δυσκολότερο στη συνέχεια, απέναντι στο πρώτο αντίξοο matchup για αυτόν στην postseason. Την ίδια ώρα, οι LeBrondo (όχι, δεν σκεφτήκαμε εμείς τόσο κακό λογοπαίγνιο) θα εκμεταλλευτούν τα κακά αντανακλαστικά του Jokic, τόσο στην κάθετο, όσο και στην οριζόντιο – σκεφτείτε πόσες λόμπες μπορούν να βγάλουν στην πλάτη του ή/και πάνω από το κεφάλι του οι Lakers.
Από την άλλη, μετά από τον εξοβελισμό του από το rotation στο smallball clash με τους Rockets, ο Dwight όρμησε στο παρκέ on a mission. Και ξέρετε πόσο θέλει ο Dwight να είναι man on a mission, μετά από καμιά δεκαετία λήθης πλέον. Έκανε τη ζωή του Σέρβου δύσκολη με το physical παιχνίδι του και την συνέπεια του. Ναι, ο Jokic είχε πολύ γρήγορα προβλήματα με fouls και έπαιξε 25′. Ωστόσο, οι δύο assists σε μια αποδεδειγμένα οργιώδη δημιουργικά περίοδο για αυτόν είναι χαρακτηριστική – οι Lakers έβαλαν βουνά μπροστά του και το court vision του περιορίστηκε. Δεν θα είναι εύκολη σειρά για τον “Joker” αυτή.
Triple Bubble
Οι Heat με την δεύτερη νίκη τους απέναντι στους Celtics ισοφάρισαν το 3ο καλύτερο ξεκίνημα ομάδας στα Play Offs ιστορικά, με 10 νίκες και μόλις 1 ήττα. Μέχρι τώρα το είχαν οι ίδιοι (2005) και οι Bulls του 1996. Ακόμη καλύτεροι, βέβαια, ήταν οι Lakers του 2001 και οι Warriors του 2017, που ξεκίνησαν την post season με ρεκόρ 11-0. Παράλληλα, η διαφορά των 17 πόντων που ανέτρεψε το Miami μέσα στον αγώνα ήταν η μεγαλύτερη που έχει κληθεί να καλύψει η ομάδα της Florida για να κερδίσει ένα παιχνίδι. Τέλος, είναι η δεύτερη φορά φέτος που οι Heat σκοράρουν τουλάχιστον 20 περισσότερους πόντους σε μία περίοδο (3η, 37-17). Η πρώτη ήταν στο 3-0 κόντρα στους Bucks (4η περίοδος, 40-13).
Ο Goran Dragic εκτός από φανταστικός στο μάτι, είναι και τρομερά ουσιαστικός στην φετινή post season. Δεν αναφερόμαστε στο γεγονός πως με 22.2 πόντους μέσο όρο είναι μέχρι στιγμής ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του. Αναφερόμαστε στο γεγονός πως ο Σλοβένος είναι ο παίκτης με τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση στον δείκτη +/- από όλους τους παίκτες που συνεχίζουν στα Play Offs με +104. Ο συμπαίκτης του Bam Adebayo βρίσκεται στην 4η θέση με +95, ενώ οι δύο σταρ των Lakers, Anthony Davis και LeBron James στην 1η και την 3η θέση με +108 και +101 αντίστοιχα.
Η τρομακτική τάπα του Bam Adebayo πάνω στον Jayson Tatum στο Game 1 ήταν η πρώτη από το 1997 που συνέβη χρονικά στο τελευταίο λεπτό αγώνα κι έγινε πάνω σε σουτ για ισοφάριση ή προσπέρασμα! Οπότε με βάση την κρισιμότητα, ίσως ήταν η καλύτερη των τελευταίων ετών. Κι ένα ακόμη πιο fun στατιστικό. Στην τρίτη περίοδο της 2ης αναμέτρησης με τους Celtics, τα καρφώματα του Bam ήταν περισσότερα από τα εύστοχα εντός πεδιάς σουτ των Celtics (5 Vs 4).
Μιας που ψάχνουμε τα σημεία που κρίνουν τους Τελικούς Ανατολής μέχρι στιγμής, να πούμε ότι το Miami και ο Eric Spoelstra δοκίμασαν άμυνα ζώνης για 48 κατοχές των Celtics σε αυτά τα δύο πρώτα παιχνίδια. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθούν 41 πόντους ή 0.85 πόντους ανά κατοχή. Αυτοί είναι αρκετά λιγότεροι από τους 0.98 που συνήθως πετυχαίνουν οι Celtics σε σετ παιχνίδι (αναλογία 47 πόντοι σε 48 κατοχές). Αν αναλογιστούμε ότι οι Heat κέρδισαν με 3 πόντους στην παράταση το 1ο παιχνίδι και με 5 πόντους το δεύτερο, αυτοί οι 6 πόντοι της ζώνης ίσως κάνουν τη διαφορά στη σειρά. Η αποτελεσματικότητά της ενδεχομένως είναι ο λόγος που το Miami την έχει χρησιμοποιήσει στο 26% των Τελικών μέχρι στιγμής.
Πλέον είμαστε στο 2-0 στη σειρά Miami – Boston, να αναφέρουμε τα παρακάτω για τους λάτρεις της παράδοσης. Οι Heat έχουν ρεκόρ 16-0 όταν προηγούνται με 2-0 σε μία σειρά. Οι Celtics από την άλλη, έχουν 2-15 όταν έχουν βρεθεί πίσω με 0-2. Δεν ακούγεται και τόσο καλό.
Η φετινή είναι η 7η φορά κατά την οποία Lakers και Nuggets βρίσκονται αντιμέτωποι στα Play Offs, μετά από εκείνες του 1979, 1985, 1987, 2008, 2009 και 2012. Το κοινό όλων αυτών των αναμετρήσεων είναι ότι οι Lakers πέρασαν στην επόμενη φάση. Επίσης, είναι η 2η φορά στην ιστορία που δύο αντίπαλοι στα Play Offs διαθέτουν 2 παίκτες με τουλάχιστον 25 πόντους μέσο όρο (Davis 27.6, LeBron 26.6 – Murray 27.1, Jokic 25.4). Το πρώτο ζευγάρι ήταν το Suns – Warriors το 1989 με Kevin Johnson, Tom Chambers για τους πρώτους και Chris Mullin, Mitch Richmond για τους δεύτερους.
Επίσης οι Lakers έχουν το μεγαλύτερο ενεργό σερί επικρατήσεων σε Τελικούς Περιφέρειας. Έχουν κερδίσει τις τελευταίες 7 φορές που βρέθηκαν σε αυτούς (2000, 2001, 2002, 2004, 2008, 2009, 2010). Στην δεύτερη θέση ακολουθούν οι Warriors και οι Heat με 5 σερί επικρατήσεις.
Ο LeBron James είναι κι επίσημα ο παίκτης με τις περισσότερες επιλογές στις καλύτερες 5δες του ΝΒΑ με 16, αφήνοντας πίσω του τους Kareem Abdul-Jabbar, Tim Duncan και Kobe Bryant με 15.
Οι Lakers εκτέλεσαν 32 βολές στο πρώτο ημίχρονο του 1ου Τελικού με τους Nuggets. Είναι μόλις η 4η φορά τα τελευταία 20 χρόνια που εκτελούνται 30 βολές στο πρώτο ημίχρονο, με την 3η να ανήκει και πάλι στους Lakers και να συνέβη φέτος. Ακόμη, οι 126 πόντοι που πέτυχαν στον πρώτο Τελικό ήταν οι περισσότεροι σε πρώτο παιχνίδι σειράς από το 2010 και το παιχνίδι κόντρα στους Suns. Επιπλέον, είχαν συνολικά 33 ασίστ στον αγώνα (τις περισσότερες σε αυτή την post season. Τέλος, επικράτησαν 30-14 στους πόντους αιφνιδιασμού. Φέτος έχον πετύχει 88 περισσότερους πόντους από τους αντιπάλους τους στους 11 αγώνες που έχουν δώσει μέχρι στιγμής.
Η σεζόν που κάνει ο Jamal Murray είναι μυθική και λίγοι έχουν αντιληφθεί τις διαστάσεις της. Σε κάθε αγώνα προσθέτει και νέα ρεκόρ. Στα φετινά Play Offs ο Murray έχει μέχρι στιγμής 13 unassisted clutch καλάθια. Δηλαδή καλάθια στα τελευταία 5 λεπτά του αγώνα, με τη διαφορά να είναι 5 ή λιγότεροι πόντοι. Όταν η μπάλα καίει που λένε και στα χωριά. Από το 1997 κι έπειτα μόνο οι Jordan (Χ2), LeBron (Χ3), Wade (Χ2) και Kawhi έχουν σκοράρει περισσότερα σε μία μόνο χρονιά. Και μόλις ξεκίνησαν οι τελικοί περιφέρειας.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κατέκτησε το 2ο συνεχόμενο MVP της καριέρας του και μάλιστα back-to-back. Κάτι αντίστοιχο έχουν πετύχει μόνο οι Bill Russell, Wilt Chamberlain, Larry Bird (για την ακρίβεια όλοι αυτοί είχαν 3 MVP στη σειρά), Kareem Abdul-Jabbar (X2), Moses Malone, Magic Johnson, Michael Jordan, Tim Duncan, Steve Nash, Stephen Curry, LeBron James (X2). Φέτος όμως κατέκτησε και το Defensive Player Of the Year, κάτι που έχουν κάνει μόνο οι Michael Jordan και Hakeem Olajuwon. Ενδεικτικά να πούμε ότι ο Γιάννης αγωνίστηκε μόλις 30,4 λεπτά κατά μέσο όρο φέτος (τα λιγότερα που έχει αγωνιστεί ποτέ ένα MVP) και είχε +682 στο +/- (το υψηλότερο στο ΝΒΑ).
Bubblewrap
Οι Lakers κατάφεραν αυτό που τρόμαζε τους Clippers μέχρι θανάτου: να κρατήσουν μέχρι τέλους τη διαφορά που είχαν στο β’ ημίχρονο. Πέρα από την πλάκα, ωστόσο, το πρώτο ματς έδειξε όλα εκείνα τα στοιχεία που ήμασταν βέβαιοι πως θα πονέσουν τους Nuggets – βασικά, ο ρυθμός του παιχνιδιού και οι πόντοι στο ζωγραφιστό. Σε ότι αφορά το πρώτο, οι Lakers, ως ομάδα με αρκετά χαμηλό ταβάνι στο μισό γήπεδο, είναι δεδομένο πως θα προσπαθήσουν να τρέξουν: στο πρώτο ημίχρονο, όταν άνοιξαν βήμα και τη διαφορά, οι Lakers είχαν pace 105 και offensive rating 134 (ανατρέξτε στα στατιστικά της κανονικής περιόδου και των playoffs για να δείτε τι σημαίνει αυτό). Σε ότι αφορά το δεύτερο, οι Lakers είχαν 27/42 κοντά στο καλάθι. Ελλείψει άλλων επιλογών (π.χ. ο Plumlee δύσκολα θα δώσει πράγματα που δεν μπορεί να προσφέρει και ο Jokic, εκτός από ειδικές συνθήκες, ωστόσο, είναι ενδεχομένως μονόδρομος λόγω της φάσης που βρίσκεται ο Millsap), αυτό σημαίνει πως οι Nuggets θα πρέπει να ζητήσουν σπουδαία ματς από τους Jerami Grant και Paul Millsap.
Με όλα τα παραπάνω, θέλουμε να πούμε: εκτός αν ξαναμπούμε στο παράλληλο σύμπαν που ο Jamal Murray γίνεται Captain Marvel και βάζει πενηντάρες σερί, οι Nuggets για πρώτη φορά θα κληθούν να παίξουν σοβαρή άμυνα. Η επίθεση των Clippers και η άμυνα τους πάνω στον Jokic ήταν τόσο τραγικές που δεν μπορέσαμε να το πιστώσουμε τόσο σοβαρά στην προσήλωση των Nuggets, όταν επιστρέφουν στην άμυνα και στις αλλαγές. Τώρα θα πρέπει να δείξουν τα δόντια τους.
Ο Gordon Hayward τελικά, εκτός απροόπτου, θα παίξει σήμερα το βράδυ, οπότε ετοιμαζόμαστε για μάχη.
Στο παιχνίδι “μαντέψτε πόσα τρίποντα θα βάλει ο Duncan Robinson” όπου μέχρι στιγμής έχουμε 2/2, σήμερα θα επιλέξουμε τον μεστό αριθμό των 4 τριπόντων, ποντάροντας στο ότι ο Brad Stevens θα επιλέξει να στείλει περισσότερες βοήθειες πάνω στον Bam .
