Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part V Chapter 2

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

 

 

The Hardens

Η εβδομάδα που μας πέρασε σε φαντασιακό επίπεδο μάλλον ήταν για τον Tobias Harris η εβδομάδα της ζωής του. Δεν είναι απλά το εντυπωσιακό statline της τάξης του 23/10/4 σε πόντους/rebounds/assists. Είναι οι μικρές λεπτομέρειες που τον έκαναν να αγγίξει την τελειότητα. Είναι τα ποσοστά 57/56/100 για εντός πεδιάς/τρίποντα/βολές, τα τρία τρίποντα ανά αγώνα και μαζί τους από δύο κλεψίματα και άλλες τόσες τάπες. Για όλα τα παραπάνω, τα σχεδόν τρία λάθη ανά παιχνίδι είναι αστείο τίμημα.

Από την αρχή της χρονιάς περιμέναμε monster σεζόν από τους δύο J των Celtics, όμως μέχρι τώρα μόνο ο Jaylen Brown έχει φτάσει σε αυτά τα επίπεδα. Εβδομάδα συνέχεια της πρώτης με σχεδόν 30 πόντους μέσο όρο και το Α-Δ-Ι-Α-Ν-Ο-Η-Τ-Ο για μη σέντερ ή LeBron 67% στα εντός πεδιάς! Τέσσερα rebounds, τρεις assists, δύο κλεψίματα και 3,5 τρίποντα ανά παιχνίδι είναι απλά η γαρνιτούρα. Συνοδεύονται μεν με αρκετά λάθη και 62% στις βολές, είναι όμως απαραίτητες θυσίες.

Ναι, ξέρουμε, ο άλλος έχει το όνομα (και μάλλον και τη χάρη). Ο μικρός Curry όμως έδειξε αυτή την εβδομάδα ότι κάτι κάνει πολύ καλά, έχοντας τρεις εξαιρετικές εμφανίσεις. Σχεδόν 20 πόντοι με 59% ευστοχία δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Αν σε αυτά προσθέσουμε περισσότερες από τέσσερις assists, σχεδόν τέσσερα τρίποντα, ένα κλέψιμο με σούπερ ποσοστά σε βολές και τρίποντα, γίνεται αντιληπτό γιατί βρίσκεται εδώ.

Έχουμε πει πολλές φορές ότι fantasy και NBA είναι δύο κόσμοι που κινούνται παράλληλα μεν, αλλά μπορεί να μην τέμνονται και ποτέ σε ορισμένες περιπτώσεις. Μία τέτοια είναι ο Thomas Bryant, ο οποίος έχει εντελώς διαφορετική αξία φαντασιακά, απ’ ότι στην πραγματικότητα. Στον φανταστικό μας κόσμο ήταν κυρίαρχος με 20 πόντους και 7,5 rebounds, προσφέροντας 80% στα εντός πεδιάς. Ντάξει, 79.5% για να είμαστε ακριβείς και χωρίς να υπερβάλλουμε. Έδωσε και 1,5 τρίποντο, άλλες τόσες assists και 1+ τάπα. Καθόλου άσχημα δηλαδή.

 

Σφηνάκια

Οι 15/15 ελεύθερες βολές Trey Young απέναντι στο Detroit

Οι 18 assists του Nikola Jokic κόντρα στο Houston, που ήταν και career high

Τα 17 rebounds και τα 6 blocks του Drummond απέναντι στη Νέα Υόρκη

Τα 6 blocks του Rudy Gobert στους Spurs

Τα 7 τρίποντα του CJ McCollum κόντρα στους Clippers

Οι 12 assists και το 1 λάθος του Tyus Jones απέναντι στους Hornets

Οι 18 κερδισμένες βολές του Giannis απέναντι στο Chicago

Ο άχαστος (7/7) Thomas Bryant κόντρα στους Wolves

Τα 6 κλεψίματα του Paul George απέναντι στη Utah

 

The Bennets

Όταν κάποιος ντραφτάρει τον JJ Redick έχει στο μυαλό του κυρίως ένα πράγμα: τα τρίποντα. Περιφερειακά δε, θα σκεφτεί και τους πόντους, όλα τα ποσοστά, ενδεχομένως και τα λάθη. Με λίγα λόγια, σχεδόν τίποτα απ’ όσα προσέφερε αυτή την εβδομάδα. Μόλις δέκα πόντοι σε τρία παιχνίδια, μόλις ένα τρίποντο, ντροπιαστικό 23% εντός πεδιάς και ακόμη χαμηλότερο ποσοστό στα τρίποντα.

Στο εβδομαδιαίο Βατερλώ των κορυφαίων σουτέρ συμμετείχε και ο Duncan Robinson. Η καλή άμυνα των Bucks αποτελεί μία καλή δικαιολογία, όμως όπως και να το δει κανείς ένας μέσος όρος 6 πόντων/3,5 rebounds/1,5 τριπόντου με 25% ευστοχία δεν αντιστοιχεί σε καμία περίπτωση σε κορυφαίο σουτέρ. Έχουμε όμως εμπιστοσύνη ότι θα ανακάμψει σύντομα.

Πολλοί/ες πίστεψαν ότι φέτος, με τον Isaac όλη τη χρονιά εκτός, θα ήταν επιτέλους η χρονιά του Aaron Gordon. Οι περισσότεροι εξ αυτών βέβαια πιστεύουν εδώ και 3 χρόνια το ίδιο ακριβώς πράγμα. Δεν ξέρουμε αν αυτό θα έρθει φέτος, πάντως σίγουρα δεν ήρθε την προηγούμενη εβδομάδα. Όπως και να το δει κανείς, 11 πόντοι, 5 rebounds, 0.3 τρίποντα και 36% ευστοχία δεν είναι νούμερα που θα κάνουν κάποιον περιζήτητο φαντασιακά. Η μία τάπα, οι σχεδόν τρεις assists και το 80% στις βολές είναι ένα μικρό σημάδι αισιοδοξίας, αλλά ωχριά μπροστά σε αυτά που περιμέναμε.

Ένας ακόμη παίκτης που περιμέναμε με αγωνία φέτος απογοητεύει στο ξεκίνημα της σεζόν, συνεχίζοντας από εκεί που το άφησε στο Bubble είναι ο Pascal Siakam. Μόνο δύο παιχνίδια για αυτή την εβδομάδα, μετά την εσωτερική τιμωρία του, κι ευτυχώς που ήταν μόνο τόσα. 15 πόντοι με πέντε rebounds, με ένα τρίποντο και ένα κλέψιμο θα ήταν μια εκπληκτική επίδοση για παίκτη που ντραφτάραμε στον 8^ο γύρο. Όλα αυτά όμως μαζί με ένα 36% ποσοστό ευστοχίας δεν είναι καλή επίδοση για κάποιον που οι περισσότεροι/ες επέλεξαν στον 2^ο ή τον 2^ο γύρο τους.

 

Σφηνάκια

Τα 9 λάθη του Julius Randle κόντρα στο Cleveland

Η μία (1) ολόκληρη assist του βασικού point guard των Pelicans, Lonzo Ball, σε 23 λεπτά κόντρα στο Phoenix

Τα 0/10 εντός πεδιάς του Jarrett Culver και οι 0 πόντοι σε 26 λεπτά απέναντι στους Clippers

Τα 10 λάθη του Nicola Jokic με αντίπαλο το Sacramento

Η 1/6 βολές του JaVale McGee κόντρα στους Pacers

Τα 0/8 τρίποντα RJ Barret με αντίπαλο τους Raptors

Το 1/13 εντός πεδιάς του Dejounte Murray απέναντι στην Utah

Τα 5 λάθη σε έξι (6) αγωνιστικά λεπτά του νέου ειδώλου μας, Anzejs Pasecniks, κόντρα στη Minnesota

 

One night stands

Αναγεννημένος εμφανίζεται στο Detroit ο Josh Jackson κι έχει κάνει αρκετές καλές εμφανίσεις. Καμία καλύτερη όμως από το βράδυ της προηγούμενης Δευτέρας, όταν φόρτωσε το καλάθι των Hawks με 27 πόντους. Είχε 11/19 σουτ, έβαλε τρία τρίποντα και γενικά με μία all around παρουσία συνεισέφερε σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Λέτε να βρήκαμε και πάλι το ταλέντο που είχαμε χάσει;

 

Αν υπάρχει ένας παίκτης στον οποίο έχει στοιχίσει περισσότερο από κάθε άλλο ο ερχομός του Gordon Hayward στους Hornets, αυτός δεν είναι άλλο από τον Miles Bridges. Ωστόσο, κόντρα στο Dallas βρήκε λίγο χώρο να κάνει το κομμάτι του, αν κι ερχόμενος από τον πάγκο. Στα 30 λεπτά που αγωνίστηκε πρόλαβε να πετύχει 20 πόντους με 6/9 σουτ και 4 τρίποντα. Επιπλέον, πρόλαβε να κατεβάσει και 16 αμυντικά rebounds, επίδοση που μοιάζει αξιοθαύμαστη για παίκτη που δεν αγωνίζεται ως ψηλός. Μένει να δούμε αν με τις εμφανίσεις του θα αναγκάσει τον προπονητή του να τον ξαναβάλει στην βασική 5δα.

 

Στο Bubble ο Gary Trent ήταν από τους πρωταγωνιστές. Τη νέα χρονιά το έχει χάσει λίγο, όμως από το πουθενά έκανε μια καταπληκτική εμφάνιση. Στο Staples Center κόντρα στους Lakers έβαλε όλα τα σουτ και κυρίως όλα τα τρίποντα. Είχε 7/11 πίσω από τη γραμμή των 7.25, με αποτέλεσμα να σταματήσει στους 28 πόντους. Έτσι, είχε +15 στο +/-, βοηθώντας την ομάδα του να φύγει με τη νίκη από το LA.

 

Ο κύριος Isaiah Roby μας ήρθε σχεδόν από το πουθενά, όπως αναμένεται να έρθουν κι άλλοι πιτσιρικάδες φέτος στην Oklahoma. Το Νο45 του περυσινού draft εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Al Horford και είχε μία αξιοπρόσεκτη παρουσία κόντρα στο Orlando. Δεν είναι μόνο οι 19 πόντοι, τα εφτά rebounds και οι δύο τάπες με άψογα ποσοστά. Είναι ότι όλα αυτά τα πέτυχε με αντίπαλο τον Nikola Vucevic.

 

Να πανικοβληθώ;;;

Στην off season που μας πέρασε η Charlotte πέρασε μεγάλες στιγμές. Ο Άρης Τόλιος και οι υπόλοιποι 3 φαν των Hornets ανά τον κόσμο ενθουσιάστηκαν υπέρμετρα από το γεγονός πως για πρώτη φορά η ομάδα τους κατάφερε να προσεγγίσει free agent της προκοπής. Ο ερχομός του Gordon Hayward εκτός από ντελίριο ενθουσιασμού, προκάλεσε ανακατατάξεις στην ομάδα και τάραξε το κοιμισμένο status quo της περιφερειακής της γραμμής. Πλέον ο Devonte Graham και ο Terry Rozier δεν θα είχαν την μπάλα για πάντα στα χέρια τους, αλλά θα πρέπει να την μοιράζονταν με τον χαρισματικό forward. Σαν να μην έφταναν όμως αυτά, Wolves και Warriors δεν επέλεξαν τον LaMelo Ball στο draft του καλοκαιριού, με αποτέλεσμα η Charlotte να μην μπορεί να τον προσπεράσει στο Νο3.

Όπως καταλάβατε από την παραπάνω διακριτική εισαγωγή, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα για τον “άτυπα” πιο βελτιωμένο παίκτη της περυσινής χρονιάς. Σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι σκέψεις στην θεωρία, οι πρώτοι έξι αγώνες της χρονιάς που ξεκίνησε επιβεβαίωσαν το πρόβλημα. Η απόδοση του Graham σε αυτούς είναι σχεδόν αποκαρδιωτική και η στατιστική του αγνώριστη. Δεν μιλάμε απλά την παραγωγικότητά του που έχει υποδιπλασιαστεί (9 πόντοι από 18.2), ούτε τα ποσοστά που εμφανώς έχουν πέσει (25% από 38% τα εντός πεδιάς, 28% από 37% τα τρίποντα και 75% από 82% οι βολές). Το πιο σοκαριστικό είναι το effective field goal percentage που είναι πλέον στο 33% από 49% που ήταν πέρυσι και δεν δίνει πολλές ελπίδες. Και όλα τα παραπάνω ενώ ο χρόνος συμμετοχής του έχει μειωθεί μόνο κατά τρία λεπτά. Το μοναδικό πράγμα που έχει μείνει σταθερό είναι οι assists του και το μόνο στο οποίο έχει βελτιωθεί φανερά είναι τα λάθη, τα οποία κάνει πλέον με το σταγονόμετρο.

Προφανώς με μόλις 6 αγώνες στην χρονιά δεν είναι καλή ιδέα το κουμπί του πανικού και το ξεπούλημα. Εκτός αν βρείτε κάποιον τρελαμένο μαζί του που διατίθεται να δώσει κάτι παραπάνω. Για όσους βρίσκονται σε salary λίγκες τα πράγματα έτσι κι αλλιώς δεν είναι καταστροφικά, καθώς το συμβόλαιό του είναι ακόμη στα όρια της αστειότητας. Για τους υπόλοιπους, μάλλον είναι καλή ιδέα να περιμένουν. Δεδομένα η κατάσταση δεν είναι καλή και πλέον υπάρχει πληθώρα χειριστών στη Charlotte. Δεν αποκλείεται σύντομα μάλιστα να γίνουν δοκιμές με τον Ball σε ρόλο βασικού και τον Graham να έρχεται από τον πάγκο. Όμως δεν γίνεται ο Graham να συνεχίσει να σουτάρει με 25% όλη τη χρονιά. Νομοτελειακά κάποια στιγμή θα ανέβει. Ως τότε, όλοι οι ιδιοκτήτες του μπορούν να περιμένουν καρτερικά και οι ενδιαφερόμενοι να τον αποκτήσουν πάμφθηνα, καθώς βρίσκεται σε εξαιρετικά low price φάση.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

Η αλήθεια είναι πως περίεργα μυστήρια εμφανίζονται στη φύση κατά καιρούς. Νερά σε θάλασσες που αλλάζουν φορά, μαγνητικά πεδία, δέντρα που δεν φυτρώνουν ίσια, ο Kyle Anderson σε roster ομάδας fantasy στις αρχές της σεζόν 2020-21. Το τελευταίο είναι και το λιγότερο εξηγήσιμο απ’ όλα. Πολλές φορές όμως μερικά πράγματα βγαίνουν σε καλό κι έτσι οι ιδιοκτήτες του Kyle Anderson έχουν μια μοναδική ευκαιρία να μοσχοπουλήσουν έναν παίκτη που φάνταζε απίθανο ότι θα μπορούσε να είναι χρήσιμος σε ένα roster.

Το Memphis ωστόσο φέτος μαστίζεται από προβλήματα και τραυματισμούς. O Jaren Jackson δεν έχει επιστρέψει ακόμη από τον τραυματισμό του, ο Justice Winslow δεν ξέρουμε αν ποτέ θα επιστρέψει, ο Brandon Clarke έχει ξεκινήσει αναιμικά φέτος, ο Crowder έχει δοθεί από πέρυσι και το κενό στα φτερά εμφανίστηκε μεγαλύτερο από ποτέ. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τον τραυματισμό του Ja Morant και το usage που άφησε ελεύθερο, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη ευκαιρία έχει παρουσιαστεί στο Memphis. Παραδόξως, ο παίκτης που την εκμεταλλεύτηκε είναι ο Kyle Anderson.

Μπορεί να μην είναι καλός σουτέρ, όμως με τόσα σουτ που παίρνει καταφέρνει να σημειώνει πάνω από 16 πόντους, με 1.7 τρίποντα. Παίρνει και 8+ rebounds, ενώ ανέκαθεν πρόσεχε στην άμυνα κι έδινε το κατιτίς του σε stocks. Με κάποιο μαγικό τρόπο φέτος έφτιαξε και τις βολές του και δίνει και assists. Οπότε για λίγο καιρό ακόμη θα αποτελεί μία τίμια λύση για την ομάδα της λίγκας σας που θα ψάχνει επιπλέον στατιστικά. Ό,τι πάρετε, κέρδος θα είναι.

 

Ask the Hog

 

Πόσο σοβαρά να λαμβάνουμε υπόψιν το score που έχει κάθε παίκτης στο fantrax;

 

Οι περισσότερες πλατφόρμες έχουν ένα σύστημα αξιολόγησης για τους παίκτες, δίνοντας ένα δικό τους σκορ στα στατιστικά τους και μία συνολική κατάταξη (ranking). Στο fantrax, αυτό βρίσκεται στην καρτέλα “Players” χωρίς να χρειάζεται ξεχωριστή αναζήτηση, ενώ εμφανίζεται και κάθε φορά δίπλα σε κάθε παίκτη, όταν προσπαθούμε να κάνουμε πρόταση ανταλλαγής.

Η απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι “όχι ιδιαίτερα σοβαρά” κι ας δούμε το γιατί.

Αρχικά να πούμε ότι οι σειρές κατάταξης (rankings) είναι χρήσιμες μεν, δεν αποτελούν ευαγγέλιο δε. Μας βοηθούν στις εκτιμήσεις μας, αλλά δεν γίνεται να πορευόμαστε στο παιχνίδι αποκλειστικά και μόνο με αυτές.

Ως προς το σύστημα αξιολόγησης του fantrax, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία προβληματισμού. Το πρώτο εξ αυτών είναι ότι default αξιολογεί τα νούμερα των παικτών αθροιστικά, ως απόλυτους αριθμούς, και όχι ως μέσους όρους. Αυτό δημιουργεί το εξής πρόβλημα: ένας παίκτης που έχει χάσει αγώνες, δεν γίνεται να είναι πολύ ψηλά σε αυτές τις κατατάξεις. Για να το δούμε και σε ένα παράδειγμα, παρόλο που ο James Harden διατηρεί εξαιρετικούς μέσους όρους και στα περισσότερα ranking μέσων όρων βρίσκεται στην πρώτη θέση, σχεδόν ανεξαρτήτως του format της λίγκας, στα score του fantrax είναι κάτω από το 50 γιατί έχει αγωνιστεί μόλις σε 3 αγώνες. Οπότε κάποιος που παίρνει πολύ σοβαρά αυτές τις αξιολογήσεις, μπορεί να βρει πως ο Harrison Barnes ή ο Dillon Brooks έχουν καλύτερο ranking από τον Harden.

Δεύτερον, χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τον κώδικα της αξιολόγησης, είναι αρκετά εμφανές ότι τα ποσοστά ευστοχίας έχουν πολύ χαμηλό συντελεστή βαρύτητας στην τελική αξιολόγηση. Ή τουλάχιστον πολύ χαμηλότερο από τους απόλυτους αριθμούς. Έτσι εξηγείται η παρουσία παικτών με μετριότατα ποσοστά σε πολύ υψηλές θέσεις (πχ Giannis Antetokounmpo).

Τέλος, κάτι που ισχύει για dynasty και salary λίγκες, το score μετράει απλά αριθμούς. Σε μία dynasty λίγκα ένας 20χρονος κι ένας 34χρονος παίκτης μπορεί να έχουν ακριβώς τα ίδια ποσοστά, αλλά εντελώς διαφορετική αξία. Ομοίως σε μία salary, δεν μετρούν μόνο οι αριθμοί που δίνει κάποιος, αλλά και πόσο αμείβεται για να τους δώσει. Το συγκεκριμένο όμως είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει πρακτικά σε κάθε πλατφόρμα αξιολόγησης.

Κλείνοντας, είναι προφανές πως για να είναι ένας παίκτης πολύ ψηλά σε μία λίστα, κάτι θα κάνει καλά. Δεν μπορεί να είναι κακός. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πόσο καλός είναι. Είναι καλό να συμβουλευόμαστε τα rankings, είναι όμως ακόμη καλύτερο να τα χρησιμοποιούμε υποβοηθητικά και όχι ως απόλυτο κριτήριο για μία απόφαση.

 

Η γωνιά του Blake Griffin

 

Ο Ja Morant πήδηξε για να μία διεκδικούμενη μπαλιά και προσγειώθηκε στο πόδι αντιπάλου. Βλέποντας τη φάση στο replay πονέσαμε περισσότερο κι από τον ίδιο. Η διάγνωση είναι διάστρεμμα δευτέρου βαθμού και απουσία 3-5 εβδομάδες. Υπολογίστε πάντως ότι στο Memphis συνήθως είναι υπερπροστατευτικοί.

O Kevin Love έχει θέμα ξανά, αυτή τη φορά με την γάμπα του. Η κατάστασή του θα επανεκτιμηθεί σε 3-4 εβδομάδες. Το ιστορικό του Love ωστόσο δεν είναι καλό, οπότε ας έχουμε στο νου μας ότι το διάστημα απουσίας του ενδέχεται να είναι μεγαλύτερο.

Ο Lauri Markkanen δεν θα αγωνιστεί στο roadtrip των 4 αγώνων που κάνουν οι Bulls, καθώς βρίσκεται υπό περιορισμό για επαφή με ύποπτα κρούσματα. Τα οποία ύποπτα κρούσματα μάλλον είναι οι Tomas Satoransky και Chandler Hutchison που βγήκαν θετικοί στον κορωνοϊό.

Ο TJ Warren υπέστη κάταγμα κόπωσης. Αυτό σημαίνει επέμβαση και άγνωστο διάστημα απουσίας προς το παρόν. Το γεγονός πάντως πως δεν έχει βγει ακόμη χρονοδιάγραμμα επιστροφής δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό.

Ο Michael Porter Jr έχει χάσει ήδη μερικούς αγώνες, καθώς βρίσκεται σε καραντίνα λόγω επαφής με επιβεβαιωμένα κρούσματα. Δεν αποκλείεται να χάσει αγώνες και αυτή την εβδομάδα.

Ο LaMarcus Aldridge αντιμετωπίζει ενοχλήσεις στο γόνατό του, το οποίο έχει πρηστεί. Εξαιτίας του προβλήματος, έχει χάσει τους τελευταίους τρεις αγώνες της ομάδας του. Δυστυχώς δεν υπάρχει σαφής ενημέρωση από πλευράς Spurs, οι οποίοι συνήθως είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σε τέτοιες περιπτώσεις. Επομένως, η χρησιμοποίησή του είναι αρκετά επίφοβη.

Η σεζόν του Marquese Chriss μάλλον θα έχει πρόωρο τέλος, καθώς εγχειρίστηκε στον αστράγαλο και η κατάστασή του θα επανεκτιμηθεί σε τρεις μήνες. Δύσκολο να αποκτήσει ενεργό ρόλο ξανά φέτος.

 

*Όλες οι ομάδες αυτή την εβδομάδα αγωνίζονται 3 ή 4 φορές