Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part V Chapter 4

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

 

 

The Hardens

 

Ο σημαιοφόρος των Hardens αυτή την εβδομάδα είναι με ευκολία ο Nikola Vucevic. Ο Μαυροβούνιος φαίνεται προς στιγμήν να είναι ωφελημένος από την απουσία έμπειρου pg και του Fournier και λίγο-πολύ κάνει τα πάντα. Είκοσι πέντε πόντοι ανά παιχνίδι, 10 rebounds (με σχεδόν 4 επιθετικά), 5+ assists, 2+ κλεψίματα, σχεδόν 3 τρίποντα, 52% ευστοχία. Αν έκανε και καμία τάπα θα άγγιζε την τελειότητα, αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι.

Καταπληκτική εβδομάδα για έναν συμπαθέστατο παίκτη που φέτος κάνει το δικό του ξεπέταγμα. Ο εξαιρετικός Chris Boucher είχε αυτή την εβδομάδα μέσο όρο 22 πόντων, 9 rebounds, 2 assists, 2 blocks και 3 τρίποντα. Σούταρε με 64% εντός πεδιάς και με 84% από τη γραμμή των βολών. Ξαναλέμε για να το πιστέψουμε ότι όλα τα παραπάνω είναι Μέσος Όρος κι όχι ένα παιχνίδι.

Μπορεί να μην είναι το πιο hot όνομα και να μην γεμίζει αρχικά το μάτι, αν όμως ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στον Richaun Holmes, εκείνος δεν θα σας απογοητεύσει. Εξαιρετικά σταθερή εβδομάδα 4 αγώνων, στους οποίους μέτρησε 16.5 πόντους με 67% ευστοχία και 85% στις βολές, 7.5 rebounds, 2+ τάπες με μόλις 1 λάθος ανά αγώνα. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να δώσει και out of position στατιστικά, όπως το 2.75 (!) στην αναλογία assists/turnovers.

Πριν λίγες εβδομάδες ο Duncan Robinson έκανε την παρέλασή του στους Bennets. Φαίνεται όμως πως είναι τακτικός αναγνώστης των Fantastic Beasts κι έτσι πήρε το μήνυμα. 23 πόντοι μέσο όρο, με 5 τρίποντα ανά αγώνα, 55% ευστοχία εντός πεδιάς κι 90% στις βολές. Είχε και κάτι ψιλά περιφερειακά, αλλά ξέρουμε ότι κανείς δεν τον πήρε γι’ αυτά. Ακόμη καλύτερα όμως.

 

Σφηνάκια

 

Οι 12/12 ελεύθερες βολές του Bam Adebayo κόντρα στους Raptors

Οι 6 τάπες του Richaun Holmes απέναντι στην Indiana και του Myles Turner κόντρα στο Golden State

Τα 7 κλεψίματα του Nicola Jokic με αντίπαλο τους Nets

Τα 9 τρίποντα του Danny Green κόντρα στο Miami

Τα 8 επιθετικά rebounds του Mitchell Robinson απέναντι στο Brooklyn και του Valanciunas με αντίπαλο τη Minnedota

Οι 19 κερδισμένες βολές του Andre Drummond κόντρα στους Knicks

 

Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο

 

Ο Joel Embiid έβαλε 45 πόντους και μάζεψε 16 ριμπάουντ αυτή την εβδομάδα. Ο Damian Lillard είχε 40 πόντους, 13 assists με μηδέν λάθη κόντρα στο Sacramento και ο Andre Drummond έβαλε στους Knicks 33 και πήρε 23 rebounds. Η εμφάνιση της εβδομάδας όμως έγινε χθες το βράδυ από τον Luka Doncic με το τρομακτικό triple double του. Επιδόσεις της τάξης του 25/15/15 έχουν γίνει λιγότερες από 20 φορές στην ιστορία του ΝΒΑ, ενώ ο Luka με τους 36 πόντους, τα 16 rebounds και τις 15 assists ήταν ο 7^ος μόλις παίκτης που κάνει κάτι τέτοιο. Όλα αυτά τη βραδιά που ξεπέρασε τον Michael Jordan στη λίστα των παικτών με τα περισσότερα triple doubles. Καθόλου άσχημα δηλαδή.

 

The Bennets

 

Λίγο το καλό Bubble που έκανε, λίγο το ρόστερ επιπέδου Eurocap της Oklahoma, έφταναν για να έχει ο Darius Bazley αρκετό σουξέ το καλοκαίρι. Μέχρι στιγμής μάλλον δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες. Με οχτώ πόντους, πέντε ριμπάουντ, ένα κλέψιμο και 26% ευστοχία, σίγουρα οι 3 αγώνες που πέρασαν δεν είναι η εβδομάδα που και ο ίδιος θα θέλει να θυμάται.

Η κατάσταση στο Memphis μέχρι και την επιστροφή στην δράση του Ja Morant, είχε έναν ξεκάθαρο κερδισμένο: τον Dillon Brooks. Χωρίς τεράστια εμπιστοσύνη κάποιο λόγο στον Tyus Jones, ο Brooks είχε τεράστιο usage και θα μπορούσε να κάνει τρομερά πράγματα. Αντί αυτών, έμεινε στους 13 πόντους, τα 4 rebounds και τις 2.5 assists. Είχε ένα μόλις τρίποντο ανά παιχνίδι, ενώ σούταρε με 33%. Όχι η χειρότερη statline της εβδομάδας, όμως με τις μπάλες που πέρασαν από τα χέρια του είναι οριακά απογοητευτική.

Ένα από τα ερωτηματικά του καλοκαιριού ήταν και ο John Collins. Πολύς κόσμος είχε απορία πως θα μπορούσε να συνυπάρξει με τον Clint Capela και κυρίως κατά πόσο ο δεύτερος θα επηρέαζε τα στατιστικά του. Όπως φαίνεται, τελικά τα επηρεάζει σε σεβαστό βαθμό. Το παραπάνω γεγονός, σε συνδυασμό με την κακή απόδοση των Hawks σε αυτό το roadtrip είχε ως αποτέλεσμα μέσους όρους της τάξης των 11 πόντων, 6- rebounds, 1 τρίποντο, λιγότερο από ένα κλέψιμο ή τάπα, μόλις 46% ευστοχία. Ελπίζουμε απλά σε καλύτερες ημέρες.

Το κενό στη θέση του SG είναι σεβαστό για τους Knicks, ειδικά μετά τον τραυματισμό του Alec Burks. Ένας από τους παίκτες που φάνηκε να ευνοείται αρχικά ήταν ο Austin Rivers. Όμως δεν συνέχισε ανάλογα, με αποτέλεσμα να έχει μόλις 6 πόντους, 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ και ένα τρίποντο μέσο όρο αυτή την εβδομάδα, ενώ αγωνίστηκε για 25+ λεπτά σε κάθε αγώνα. Ε, αν σουτάρεις με 29% τσολιά μου, δύσκολο να κάνεις περισσότερα.

 

Σφηνάκια

 

Το 1/13 εντός πεδιάς του Robert Covington κόντρα στην Atlanta

Τα 8 λάθη του Damian Lillard με αντίπαλο το Toronto

Τα 1/11 σουτ του Trae Young απέναντι στην Utah

Η 1/10 ελεύθερες βολές του Γιάννη Αντετοκούνμπο κόντρα στο Dallas

Το 1/10 εντός πεδιάς του Delon Wright με αντίπαλο το Milwaukee

Τα 0/6 τρίποντα του Cedi Osman απέναντι στη Utah

Τα 0/2 σουτ σε 25 λεπτά του Danny Green κόντρα στους Hawks

 

One Night Stands

 

Αρκετό καιρό τώρα πολύς κόσμος πίστευε ότι το υπερόπλο που λέγεται Nickeil Alexander-Walker θα κάνει θραύση όταν το δοθεί χρόνος. Ε, λοιπόν, την Τετάρτη το βράδυ του δόθηκε, λόγω των τραυματισμών των Lonzo Ball και Eric Bledsoe. Και τι έκανε; Παπάδες παιδιά μου έκανε. Career high με 37 πόντους, 15/23 σουτ, 5/8 τρίποντα και 8 rebounds σε 33 λεπτά, με μόλις 1 λάθος. Βέβαια υποτίθεται ήταν pg κι έδωσε μόλις μία assist, αλλά από τον ενθουσιασμό του την μπουμπούναγε μόλις την έπιανε στα χέρια του. Πώς να τον κατηγορήσεις όμως μετά;

 

Ο Gabe Vincent δεν αγωνίζεται αρκετά. Και πως θα μπορούσε άλλωστε, με το υλικό που υπάρχει στο Miami. Αυτά που έκανε στους Sixers στους δύο συνεχόμενους αγώνες στη Philadelphia ξεπερνούν ελαφρώς την έννοια του One Night Stand και πάνε προς σχέση. Θα δούμε βέβαια και στην πορεία πως θα εξελιχθεί. Anyway, στον πρώτο αγώνα ο Vincent είχε 24 πόντους (career high) με 9/20 σουτ, με 3 assists και 2 κλεψίματα, ενώ δύο ημέρες αργότερα είχε μόλις 21 πόντους με 6/17, αλλά με 8 assists αυτή τη φορά. Εύγε νεαρέ!

 

Ένα πολύ ωραίο παικτάκι, που θα μπορούσε να εξελιχθεί πολύ όμορφα εφόσον βρει χρόνο είναι ο Jae’Sean Tate. Ο 25ρης rookie των Rockets αυτές τις ημέρες έκανε την πρώτη αρκετά αξιοπρόσεκτη στατιστικά εμφάνισή του κόντρα στους Spurs την Πέμπτη. Είχε 13 πόντους με 6/12 σουτ, μάζεψε 5 rebounds, μοίρασε 10 assists με μόλις 2 λάθη, έκοψε 2 μπάλες και είχε +17 στο +/-, όντας ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου. Μήπως εδώ έχουμε κάτι που έρχεται;

 

Ένας από τους πιο μισητούς παίκτες στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ ξαναχτύπησε την Τετάρτη με το δικό του One Night Stand. Ναι, Grayson Allen, για σένα λέμε. Μπορεί να έβαλες 20 πόντους με 6/10, να είχες 2 rebounds, 2 assists, 2 κλεψίματα, 2 τάπες (όλα από δύο ρε σατανά;), αλλά εμείς δεν ξεχνάμε τις γιούχες που έτρωγες τότε σε όποιο γήπεδο εμφανιζόσουν.

 

Να πανικοβληθώ;;;!;!!;!;

 

Αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Robert Covington και τους Blazers είναι ένα πραγματικό μυστήριο. Είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος πως γίνεται ένας παίκτης με ακριβώς τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται μία ομάδα να πηγαίνει σε αυτήν και να μην αποδίδει καθόλου. Ακόμη περισσότερο, όταν πρόκειται για τον Robert Covington, έναν πολύ ομαδικό παίκτη που δεν ζητάει τη μπάλα στα χέρια του και θα πίστευε κανείς ότι μπορεί να “κολλήσει” οπουδήποτε.

Αν ρίξουμε μια ματιά στα φετινά νούμερα του Covington, παρατηρούμε μια σειρά από πράγματα. Πρώτον, λιγότερους πόντους από φέτος (6.5) είχε μόνο στη rookie χρονιά του. Δεύτερον, έχει με τεράστια διαφορά το χαμηλότερο ποσοστό εντός πεδιάς της καριέρας του (29.8%), με το δεύτερο χαμηλότερο να είναι 38.5%. Τρίτον, ευστοχεί σε μόλις 1.6 τρίποντα ανά αγώνα – έχοντας τα λιγότερα μετά τη rookie χρονιά του (0.6). Τέταρτον, λιγότερες από τις 0.5 φετινές τάπες είχε μόνο στις rookie και sophomore χρονιές του. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τα κλεψίματά του, τα οποία ωστόσο είναι σχετικά ικανοποιητικά (1.4). Γιατί συμβαίνουν όλα τα παραπάνω;

Αρχικά, είναι αλήθεια ότι συνολικά οι Blazers δεν έχουν βρει ακόμη τον ρυθμό τους, τόσο ατομικά, όσο και σαν ομάδα. Με εξαίρεση τον CJ McCollum που φέτος βρισκόταν στον δικό του αστερισμό, οι Lillard και Nurkic είχαν ξεκινήσει αρκετά νωχελικά, ενώ οι Carmelo Anthony και Gary Trent ήταν πολύ λιγότερο αποτελεσματικοί, σε σχέση με την εικόνα τους στο Bubble. Το βασικό σχήμα με τους Covington, Derrick Jones Jr και Nurkic στο “3”, “4” και “5” θεωρητικά είναι πολύ καλό αμυντικά, δεν βοηθάει όμως ιδιαίτερα το spacing στην επίθεση, λόγω της αδυναμίας των Jones και Nurkic στο μακρινό σουτ. Αποτέλεσμα οι άμυνες να είναι περισσότερο προσαρμοσμένες στους σουτέρ.

Επίσης, εξαιτίας αυτού του spacing οι σουτέρ αναγκάζονται να παίρνουν ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό των μακρινών σουτ, τα οποία έχουν και το χαμηλότερο ποσοστό ευστοχίας και μοιραία μειώνουν ακόμη περισσότερο το συνολικό τους. Στην περίπτωσή μας, τα τρίποντα του Covington αποτελούσαν συνήθως το 60-65% των συνολικών του σουτ. Φέτος αυτό το ποσοστό έχει ήδη ανέβει στο 72%. Αν σε αυτό υπολογίζουμε ότι είναι και εξαιρετικά άστοχος, τότε γίνεται αντιληπτό γιατί η εικόνα των αριθμών του είναι τόσο κακή.

Άρα, πανικός; Σε αυτό το στάδιο όχι. Ο Covington έχει αποδείξει πολλές φορές πως είναι ένας εξαιρετικός παίκτης και μπορεί να προσφέρει σε δύσκολες κατηγορίες. Ποτέ δεν τον είχαμε στα rosters για τους πόντους και την ευστοχία του, αλλά κυρίως για την άμυνα και τα τρίποντά του. Αν βελτιωθεί λίγο σε αυτά, η κατάσταση θα είναι τουλάχιστον αντιμετωπίσιμη. Μία ενδεχόμενη μετατόπιση του Carmelo ή του Trent στην αρχική 5δα μάλλον θα είναι εξαιρετικά ευεργετική για τον Covington φαντασιακά. Κάτι τέτοιο δεν είναι απίθανο, ειδικά με τους τραυματισμούς που υπάρχουν στην ομάδα. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο αυτή τη στιγμή να βρεθεί κοντά στην πρώτη 50δα των παικτών, όπως ήταν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά με λίγη τύχη και φέτος θα καταφέρει να είναι μια συνεπής επιλογή.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

 

Έχετε ακούσει αυτή τη φράση που λέει πως “έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε πεντοχίλιαρο;”. Ε, αλλάξτε το πεντοχίλιαρο με κατοσταδόλλαρο κι έχετε αυτό που συμβαίνει με την περίπτωση του Enes Kanter και των ιδιοκτητών του. Ένας παίκτης που δεν κατάφερε να αγωνιστεί σε μία ομάδα που δεν είχε σέντερ (Celtics), πήγε σε μία υπερπλήρη ομάδα που λογικά θα έπαιζε μετά βίας 17-18 λεπτά (Blazers) και τελικά εξαιτίας του τραυματισμού του βασικού σέντερ βρίσκεται να παίζει βασικός.

Ο συμπαθέστατος για τις πολιτικές τοποθετήσεις του Τούρκος σέντερ είναι γενικότερα ένα per minute monster. Τα τελευταία πέντε χρόνια πάντα έχει μία θέση στα ρόστερ σχεδόν όλων των λιγκών, παρά το γεγονός πως σχεδόν ποτέ δεν έπαιζε περισσότερα από 25 λεπτά και από πέρυσι λιγότερα από 20. Το γεγονός όμως πως έχει εξαιρετικό fg%, τιμιότατες βολές, πολλά ριμπάουντ (με μεγάλο αριθμό επιθετικών), τάπες παρόλο που δεν έχει σχέση με την άμυνα και ελάχιστα λάθη τον καθιστούσε πάντα μία καλή επιλογή. Πλέον, όλα τα παραπάνω εξακολουθούν να ισχύουν σε υπερθετικό βαθμό, καθώς υπολογίζεται πως θα αγωνίζεται τουλάχιστον για 25 λεπτά μέχρι το τέλος της φαντασιακής regular season. Ακόμη και ως αναπληρωματικός είχε μέσο όρο σχεδόν double-double, ενώ στην πρώτη του εμφάνιση ως βασικός έγραψε 12/15 με δύο κλεψίματα και πέντε τάπες.

Επειδή από του χρόνου ο ρόλος του αναμένεται να επιστρέψει στον κανονικό, είναι η ευκαιρία σας να δαγκώσετε γερά στις dynasty λίγκες και να πάρετε έναν ακόμη σταθερότερο στις yearly. Φανταστείτε πως μιλάμε για μία περίπτωση όμοια με του Whiteside πέρυσι. Οι win now ομάδες πάντα ενδιαφέρονται για παίκτες με τέτοια νούμερα.

 

Ask the Hog

 

Με συμφέρει περισσότερο να “μοιράσω” την αξία του ρόστερ μου και στις 13 θέσεις ή να αφήσω 1-2 για να επιλέγω ελεύθερους κάθε εβδομάδα;

 

Η μέθοδος του streaming είναι η συνεχής εναλλαγή παικτών από την FA κάθε λίγκας και (με αυτό τον τρόπο) η προσθήκη επιπλέον “στατιστικών” στην ομάδα μας, μέσω αύξησης του αριθμού των αγώνων. Αυτή η μέθοδος μπορεί πρακτικά να εφαρμοστεί σε ημερήσιες λίγκες. Όσο λιγότερες είναι οι ομάδες, τόσο πιο αποδοτικό μπορεί να γίνει. Αυτό συμβαίνει γιατί σε μία λίγκα 12 ατόμων (με πχ 15 παίκτες ανά ομάδα), επιλέγονται στα rosters 180 παίκτες. Όλοι οι υπόλοιποι (δηλαδή περίπου 270 παίκτες) μπαίνουν στην δεξαμενή των ελεύθερων και μπορεί να “επιλεγούν” από εκεί. Αν όμως μία λίγκα έχει 20 ομάδες (επί 15 παίκτες), αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται ήδη 300 στα roster, οπότε μένουν μόνο 150 παίκτες ελεύθεροι. Στην δεύτερη περίπτωση είναι σαφώς πιο δύσκολο να βρεθεί παίκτης που να δίνει ικανά στατιστικά, απ’ ότι στην πρώτη. Επομένως, όσο μικρότερος ο αριθμός των ομάδων και των rosters, τόσο πιο πλούσια η FA, άρα τόσο πιο αποδοτικό μπορεί να γίνει το streaming. Οι περισσότερες λίγκες έχουν ψηφίσει περιορισμό στις αλλαγές που μπορεί να κάνει στο ρόστερ της η κάθε ομάδα, είτε με ετήσιο, είτε με εβδομαδιαίο όριο.

Σε dynasty λίγκες το streaming περιορίζεται από μόνο του, λόγω της φύσης της λίγκας. Ακόμη περισσότερο αν έχουν εβδομαδιαίο format. Παρόλο που πάντα είναι καλό να υπάρχει μια θέση για κάποια ευκαιρία που μπορεί να προκύψει από τους ελεύθερους, σε περιπτώσεις dynasty λιγκών είναι μάλλον σημαντικότερο να έχουμε ένα γεμάτο ρόστερ.

Σε yearly λίγκες όμως (οι οποίες σχεδόν πάντα είναι και ημερήσιες), το streaming είναι βασικό μέρος του παιχνιδιού. Σε αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να “μαζέψουμε” το ταλέντο σε λιγότερες θέσεις (κάνοντας για παράδειγμα trades όπου δίνουμε 2 παίκτες για έναν καλύτερο) και να έχουμε τουλάχιστον μία κενή θέση για τους ελεύθερους.

Ιδιαίτερα σε χρονιές όπως η φετινή, κατά την οποία ήδη υπάρχουν πολλοί τραυματισμοί, αλλά και επιπλέον απουσίες λόγω Covid, το streaming αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα. Ανά πάσα στιγμή προκύπτουν απουσίες και πρέπει να είμαστε σε θέση να τις εκμεταλλευτούμε.

*Όλες οι ομάδες έχουν τους κλασσικούς 3 ή 4 αγώνες. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως! Έτσι όπως είναι τα πράγματα με τον κωρονοϊό και τις αναβολές, οι εβδομαδιαίοι αγώνες της κάθε ομάδας είναι μεταβαλλόμενοι. Υπολογίστε επιπλέον πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνουν οι εξ αναβολής αγώνες. Σε αυτή την περίπτωση ομάδες όπως η Washington, η Βοστώνη, το Dallas, το Cleveland, η Νέα Ορλεάνη που είχαν εξ αναβολής θα βρεθούν αυτόματα με περισσότερους αγώνες.

 

Η γωνιά του Blake Griffin

 

Εξαιρετικά άτυχος στάθηκε για ακόμη μια φορά ο Yusuf Nurkic. Στην προσπάθεια να σταματήσει κατά σειρά τους Brogdon και Turner έπαθε κάταγμα στον καρπό του και θα υποβληθεί σε εγχείρηση. Μίνιμουμ χρόνος αποθεραπείας οι 8 εβδομάδες, αν όλα πάνε τέλεια. Με δεδομένη την μικρή φετινή φαντασιακή χρονιά, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ελπίδα να ξανααγωνιστεί στο παιχνίδι μόνο στα Play Offs. Κι αυτή είναι μικρή.

Αντίστοιχου επιπέδου τύχη είχε και ο Caris LeVert, ο οποίος δεν πρόλαβε να αγωνιστεί με τη νέα του ομάδα. Στις εξετάσεις του βρέθηκε ένα λίπωμα στο νεφρό του. Προς στιγμήν δεν έχουν δοθεί περισσότερες πληροφορίες, όμως ο παίκτης τέθηκε εκτός επ’ αόριστον.

Ένα διάστρεμμα αποκόμισε από την αναμέτρηση με τους Hawks ο CJ McCollum επειδή τον μάτιασαν για το φετινό ξεκίνημά του. Μάλλον δεν θα τον έπιασε στο στόμα του σαββατογεννημένος κι έτσι απέφυγε τα χειρότερα. Πιθανότατα δεν θα απουσιάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα όμως δύσκολα θα καταφέρει να αγωνιστεί κανονικά αυτή την εβδομάδα. Για αρχή, θα είναι σίγουρα απών τη Δευτέρα.

Ο John Wall έχει χάσει ήδη δύο αγώνες με πρόβλημα στο γόνατο. Θα χάσει σίγουρα και αυτόν της Δευτέρας, ενώ δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει στο μέλλον. Σίγουρα όμως οι Rockets θα είναι προσεκτικοί. Επομένως μην αποκλείσετε μεγαλύτερο διάστημα απουσίας.

Ο Lonzo Ball έχει πρόβλημα στο γόνατο και δεν αγωνίστηκε στα προηγούμενα δύο παιχνίδια. Αναμένεται όμως να επιστρέψει κάποια στιγμή εντός της εβδομάδας.

Συνεχίζονται οι απουσίες τόσο για τον Joe Ingles, όσο και για τον Evan Fournier. Και οι δύο είναι πιθανό να συνεχίσουν να είναι στα pits και αυτή την εβδομάδα.

Θετικός στον COVID 19 βρέθηκε ο Karl Anthony Towns και θα απουσιάσει από τις υποχρεώσεις των Timberwolves τουλάχιστον για την ερχόμενη εβδομάδα.

Στο πρωτόκολλο ασφαλείας του COVID 19συμπεριλαμβάνεται πλέον και ο Jonas Valanciunas. Σίγουρα δεν θα αγωνιστεί αυτή την εβδομάδα και… βλέπουμε.

Το ίδιο θέμα έχουν Jimmy Butler και Ricky Rubio, οι οποίοι θα απουσιάσουν σίγουρα από την αναμέτρηση της Δευτέρας.

 

 

*Όλες οι ομάδες έχουν τους κλασσικούς 3 ή 4 αγώνες. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως! Έτσι όπως είναι τα πράγματα με τον κορωνοϊό και τις αναβολές, οι εβδομαδιαίοι αγώνες της κάθε ομάδας είναι μεταβαλλόμενοι. Υπολογίστε επιπλέον πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνουν οι εξ αναβολής αγώνες. Σε αυτή την περίπτωση ομάδες όπως η Washington, η Βοστώνη, το Dallas, το Cleveland, η Νέα Ορλεάνη που είχαν εξ αναβολής θα βρεθούν αυτόματα με περισσότερους αγώνες.