Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part V, Chapter 6

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Hardens

 

O Trey Young φέτος δεν είχε αρχίσει τη σεζόν τόσο καλά, όσο ίσως περίμεναν πολλοί. Αυτή την εβδομάδα ωστόσο ήταν όντως ένας Top10 παίκτης. 35+ πόντοι μαζί με 8 assists και σχεδόν 4 τρίποντα ανά αγώνα, 46% ευστοχία, πάρα πολλές και κυρίως εύστοχες (95%) βολές, σε συνδυασμό με σχετικά λίγα λάθη (< 3 ανά αγώνα). Εξαιρετικός.

Μπορεί στον αγώνα κόντρα στους Nuggets να είχε προβλήματα, όμως στατιστικά ο Rudy Gobert είχε μια εξαιρετική εβδομάδα. 19 πόντοι και σχεδόν 15 rebounds κατά μέσο όρο (με 24 επιθετικά όλη την εβδομάδα) είναι κορυφαία επίδοση. Πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται με 60% ευστοχία και 2.5 τάπες ανά παιχνίδι. Μόνο μελανό σημείο το 69% στις βολές (20/29), το οποίο ωστόσο είναι αναμενόμενο και μη καταδικαστικό.

Πολύ καλή εβδομάδα για τον Buddy Hield, ο οποίος προσέφερε όλα όσα ανέμεναν οι ιδιοκτήτες του και ακόμη περισσότερα. 23 πόντοι κάθε βράδυ με 6 τρίποντα και 52% ευστοχία, 4 rebounds, 3 assists και 2+ κλεψίματα. Ήταν εύστοχος ακόμη και στις λίγες βολές που σούταρε, με μοναδικό μείον τα σχετικά αυξημένα λάθη (2.3 ανά αγώνα).

Όλοι γνωρίζαμε ότι ο Enes Kanter θα είχε αυξημένο ρόλο πλέον στους Blazers. Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι πως θα ανταποκριθεί. Στην πρώτη ολόκληρη εβδομάδα είχε ένα ωραίο double-double μέσο όρο της τάξης των 16 πόντων και των 16 rebounds. Εκτός των συνολικών, κατέβαζε 5+ επιθετικά κάθε βράδυ, ενώ σούταρε με 60%. Οι 2 assists, το 1 κλέψιμο και η μισή τάπα ανά παιχνίδι είναι απλά μια ωραία γαρνιτούρα. Όχι κι άσχημα, λοιπόν, για αντικαταστάτη.

 

Σφηνάκια

 

Τα 22 rebounds του Enes Kanter κόντρα στην Oklahoma και του Andre Drummond απέναντι στη Minnesota

Οι 16 assists του Luka Doncic κόντρα στο Denver

Τα 8 τρίποντα του Damien Lillard με αντίπαλο τους Bulls και του Joe Harris κόντρα στην Washington

Οι 16 κερδισμένες ελεύθερες βολές του Myles Turner κόντρα στο Toronto

Τα επιθετικά rebounds του Birch απέναντι στο Sacramento και του Steven Adams με αντίπαλο το Milwaukee

Οι 13/13 βολές του Kevin Durant κόντρα στους Wizards

Τα 10/11 εντός πεδιάς του Sabonis με αντίπαλο τη Charlotte

 

Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο

 

Η είδηση πως ο LeBron James προκαλεί τρόμο δεν είναι νέα. Λίγο έως πολύ αυτό ισχύει εδώ και τουλάχιστον 17 χρόνια. Το γεγονός όμως πως ο LeBron καταφέρνει να προκαλεί τρόμο ακόμη και στα 36 του, που οι περισσότεροι συνομήλικοι πίνουν χαμομήλι, είναι εντυπωσιακό. Πριν 7 ημέρες ο LeBron σκόραρε 46 πόντους απέναντι στους “πρώην”, με 19/26 σουτ και 7 τρίποντα. Είχε επίσης 8 rebounds, 6 assists, 2 κλεψίματα και δύο τάπες. Είχε και 21 πόντους στην τελευταία περίοδο. Λογικό, αφού κάποιος αντίπαλος τόλμησε να γελάσει στο τελευταίο άστοχο σου του, στο τέλος της 3^ης περιόδου.

Μπορεί η statline 47/12/5 να φαντάζει εντυπωσιακή, όμως φαντάζει φτωχή για να περιγράψει αυτό που έκανε ο Nikola Jokic απέναντι στην εξαιρετική άμυνα των Jazz και στους άμοιρους Rudy Gobert και Derrick Favors. Ακόμη όμως κι αυτό φαντάζει ασήμαντο μπροστά στην πρώτη χθεσινή περίοδο του Σέρβου, που αποτελεί μάλλον την μεγαλύτερη παράσταση της χρονιάς μέχρι στιγμής: 22 πόντοι με 6/8 δίποντα, 3/3 τρίποντα, 1/2 βολές, 3 rebounds, 2 assists, 1 κλέψιμο, 1 τάπα και 1 λάθος σε 11 λεπτά και 19 δευτερόλεπτα. Αυτά απέναντι στον υποψήφιο αμυντικό της χρονιάς των τελευταίων αρκετών χρόνων.

 

The Bennets

 

Ο PJ Tucker μοιάζει πλέον σαν ψάρι έξω από το νερό στο Houston. Και η αλήθεια είναι πως μάλλον δεν έχει ιδιαίτερο κίνητρο πλέον σε μία ομάδα που δεν διεκδικεί. Ακόμη κι έτσι όμως, πρέπει να παρουσιάζει καλύτερη εικόνα. Τρία καλάθια σε 90 λεπτά (2,3 πόντοι) είναι επίδοση παίκτη εφηβικής ομάδας, ενώ δυστυχώς αντίστοιχες ήταν και οι υπόλοιπες επιδόσεις του. 27% ευστοχία με μηδέν τρίποντα, λίγα rebounds, ελάχιστες assists. Πραγματικό δράμα.

O Donovan Mitchell φέτος δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά. Αυτή την εβδομάδα έχασε 2 αγώνες, όμως ήταν πραγματικά αποκαρδιωτικός στους άλλους δύο που αγωνίστηκε. 22 πόντοι, 9 rebounds κι 6 assists θα ήταν μια καλή στατιστική ενός αγώνα, είναι όμως μια απαράδεκτη για δύο. Ειδικά αν προσθέσουμε το 22% εντός πεδιάς και τα 7 λάθη. Ελπίζουμε σε βελτίωση σύντομα.

Ο Chris Boucher ξεκίνησε εντυπωσιακά, όμως τον τελευταίο καιρό κάνει νερά. Μόλις 8 πόντοι, 5 rebounds, 1 τρίποντο και 1 τάπα για την εβδομάδα που μας πέρασε, με το αποκαρδιωτικό για σέντερ ποσοστό του 32% εντός πεδιάς. Είναι σίγουρα μια εβδομάδα που όλοι θέλουν να ξεχαστεί πολύ σύντομα.

Ο Seth Curry είναι φέτος εξαιρετικός στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Ξεκάθαρα όμως αυτή δεν ήταν η εβδομάδα του. Η πολύ μεγάλη αστοχία του (31% στα εντός πεδιάς συνολικά και 21% στο τρίποντο) του επέτρεψε να σκοράρει μόνο 30 πόντους με 4 τρίποντα σε σύνολο τεσσάρων αγώνων. Ο μόνος τομέας στον οποίο διακρίθηκε ήταν αυτών των κλεψιμάτων με 4, που όμως σε καμία περίπτωση δεν ήταν αρκετά.

 

Σφηνάκια

 

Τα 1/12 σουτ του Kemba Walker κόντρα στους Lakers

Τα 7 λάθη του De’Aaron Fox απέναντι στο Miami

Τα 0/8 τρίποντα του Bradley Beal κόντρα στην Atlanta

Οι 4/10 ελεύθερες βολές του Aaron Gordon με αντίπαλο τη Charlotte

Τα 1/11 σουτ του Kelly Oubre απέναντι στο Phoenix και του Immanuel Quickley κόντρα στη Utah

Τα 8 λάθη του Mason Plumlee με αντίπαλο το Cleveland

Οι 5/12 βολές του Dwight Howard κόντρα στην Indiana

 

One hight Stands

 

Την Παρασκευή η Oklahoma αντιμετώπισε το Brooklyn και ο αγώνας ήταν παράσταση για έναν ρόλο. Σε αυτό τον αγώνα όμως έκανε την πρώτη πολύ σοβαρή εμφάνιση της καριέρας του στο ΝΒΑ αυτό το αγόρι που έχει κλέψει καρδιές, ο Theo Maledon. Ο πιτσιρικάς από τη Rouen σε 33 λεπτά αγώνα είχε 24 πόντους με 8/9 σουτ συνολικά, εκ των οποίων 6/6 τρίποντα! Είχε επίσης από τρία rebounds και άλλες τόσες assists, ενώ έκανε μόνο ένα λάθος.

Την Πέμπτη το βράδυ το Phoenix υποδεχόταν στην Arizona τους Warriors. Η είδηση βέβαια δεν είναι ότι κέρδισε εύκολα, αλλά ότι παραλίγο να έχουμε το πιο mindfuck triple double της φετινής χρονιάς. Κι αυτό γιατί ο “θύτης” είναι ο Frank ο Kaminsky. Ο Frank μας, λοιπόν, σε μόλις 25 λεπτά είχε 12 πόντους, 13 rebounds και 8 assists, με +12 στο +/-. Θα έχει να λέει στα παιδιά του ότι κάποια μέρα βρέθηκε στο γήπεδο με τους Steph Curry, Draymond Green και Chris Paul, αγωνίστηκε λιγότερο απ’ όλους κι όμως έδωσε τις περισσότερες τελικές πάσες στο παιχνίδι.

Μετά τον τραυματισμό του Thomas Bryant οι Wizards ήταν απεγνωσμένοι. Έριχναν μέσα στο γήπεδο οποιονδήποτε random τύπο πάνω από 2.08, ανάγκασαν τον Robin Lopez να παίξει πάνω από 25 λεπτά σε αγώνες, ζήτησαν από τον Alex Len να επιστρέψει για χάρη τους στην ενεργό δράση. Κι εκεί που τίποτα δεν είχε αποτέλεσμα, ξαφνικά ο Moritz Wagner αποφάσισε να εμφανιστεί. Κόντρα στους Nets (τυχαίο;) πάτησε παρκέ μόνο για 21 λεπτά, αλλά πρόλαβε να αφήσει 17 πόντους με 7/8 σουτ, να πάρει 5 rebounds, να δώσει 2 assists και να κάνει και δύο κλεψίματα. Να δούμε αν και πότε θα ξαναεμφανιστεί.

Την Τετάρτη οι Warriors υποδέχθηκαν τους Wolves και ίσως να πήραμε μια γεύση από το μέλλον. Κι αυτό γιατί το Νο1 (Anthony Edwards) και το Νο2 (James Wiseman) του φετινού draft βρέθηκαν αντιμέτωποι στα παρκέ. Το αποτέλεσμα; 25 πόντοι για τον Anthony Edwards me 9/19, 4 rebounds, 3 assists και 3 κλεψίματα, ενώ από την άλλη μεριά ο Wiseman είχε επίσης 25 πόντους με 9/14, 6 rebounds και 2 τάπες. Στο μέλλον θα έχουν την ευκαιρία να παίξουν και την παράταση τις ισοπαλίας.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

 

Πριν δύο σεζόν ο Thaddeus Young αποφάσισε να εγκαταλείψει την Indiana και τον βασικό του ρόλο για τους Bulls. Εκεί τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελε και σύντομα βρέθηκε με ρόλο αναπληρωματικού σε μία rebuild ομάδα. Τον τελευταίο καιρό και εξαιτίας του τραυματισμού του Wendel Carter έχει βρει και πάλι αρκετό χρόνο και κυρίως ρόλο στην ομάδα του Chicago.

Φέτος οι Bulls θέλησαν να εξετάσουν λίγο περισσότερο τις δημιουργικές ικανότητες του Wendel Carter, με αποτέλεσμα να παίρνει τη μπάλα συχνά στην επίθεση και να έχει το ελεύθερο να δημιουργήσει. Με το τραυματισμό του υπάρχει ένα κενό σε αυτόν τον τομέα κι ευτυχώς οι Bulls διαθέτουν στο ρόστερ τους έναν εξαιρετικό βετεράνο. Με όλα αυτά, ο Young αγωνίζεται περισσότερο, σουτάρει με 56% και μοιράζει 4.1 assists (και τα δύο career high) και προέρχεται από δύο καταπληκτικές εμφανίσεις που έγραψε 16/9/9 και 8/11/11 σε πόντους/rebounds/assists.

Επειδή ο τραυματισμός του Wendel Carter δεν θα κρατήσει για πάντα και οι ισορροπίες μπορούν να αλλάξουν ξανά, τώρα είναι μια μεγάλη ευκαιρία να πάρετε κάτι ως αντάλλαγμα για έναν ψηλό που μπορεί να προσφέρει σε αρκετούς τομείς και να κάνει τη διαφορά σε μία δύσκολη φαντασιακή χρονιά, όπως η φετινή.

 

Να πανικοβληθώ;;;!!;!;;;!;

 

O Marvin Bagley ήταν ένας από τους παίκτες που πολλοί φέτος πόνταραν την έκρηξή του. Για ακόμη μία χρονιά όμως, κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί. Πέρυσι ήταν οι τραυματισμοί. Φέτος τι; Παρατηρώντας το παιχνίδι του, σου δίνει την αίσθηση πως εξελίσσεται ελαφρώς μεν, κανένας όμως δεν είναι σίγουρος αν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Κι εξηγούμε.

Η μεγαλύτερη μάλλον φετινή διαφορά είναι η μεγαλύτερη ένταξη του μακρινού σουτ στο παιχνίδι του. Κι εκεί που οι περισσότεροι πίστευαν ότι είναι ένας εντελώς αναποτελεσματικός σουτέρ, φέτος δεν τα πηγαίνει άσχημα, σουτάροντας με 37% σε σχεδόν 3 προσπάθειες. Οι Kings δεν έχουν αποφασίσει ακόμη για την θέση του και περνάει αρκετό χρόνο στο “4”. Το πρόβλημα όμως είναι πως με βάση τα χαρακτηριστικά του, ο Bagley ίσως είναι περισσότερο “5”, που δεν βρίσκει τον χώρο που θα ήθελε με τον Richaun Holmes στο ρόστερ. Υπάρχει δηλαδή περίπτωση το θέμα να είναι οι Kings και όχι ο ίδιος.

Έτσι, τα φετινά νούμερά του και με εξαίρεση τα τρίποντα είναι στάσιμα ή μειωμένα, σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές που αντιμετώπιζε προβλήματα τραυματισμών. Την ίδια στιγμή, δεν έχει καταφέρει ούτε να αγωνίζεται περισσότερο, τώρα που είναι υγιής.

Συνολικά η κατάσταση δεν δείχνει καλή. Ο Bagley πάντα θα έχει τη ρετσινιά ότι επιλέχθηκε αντί του Doncic. Καλό θα είναι όμως οι ιδιοκτήτες του κάποια στιγμή να οριοθετήσουν χρονικά ως πότε θα τον περιμένουν για να εξελιχθεί. Κάτι που ίσως δεν συμβεί κιόλας ποτέ. Επομένως, καλό θα είναι να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας το “κοιμηθείτε, δεν θα στείλει” και να είμαστε περισσότερο ανοιχτοί σε προσφορές για τον ίδιο. Η φετινή και η επόμενη σεζόν είναι μάλλον αυτές που θα καθορίσουν το status του ως παίκτη. Καλό θα είναι, λοιπόν, να αποφασίσετε αν θα ποντάρετε ή όχι σε αυτόν.

 

Thinking Ahead

 

Στο mega trade που έφερε τον James Harden στους Nets, εκτός από το Houston και το Brooklyn συμμετείχαν και άλλες δύο ομάδες: το Cleveland και η Indiana, με την οποία θα ασχοληθούμε σήμερα. Οι Pacers παραχώρησαν τον Victor Oladipo στους Rockets και πήραν από τους Nets τον Caris LeVert. Όπως ίσως θυμάστε, κατά τις εξετάσεις της ανταλλαγής του, διαπιστώθηκε ότι ο νεαρός shooting guard είχε έναν μικρό όγκο στο συκώτι που έπρεπε να αφαιρεθεί. Η εγχείρηση πραγματοποιήθηκε και ευτυχώς πήγε καλά. Άγνωστο, ωστόσο, παραμένει το διάστημα της απουσίας του.

Κι έτσι ερχόμαστε στο τεράστιο κενό που δημιουργήθηκε στη θέση “2” και στο πρόσωπο που θα το καλύψει. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ο Oladipo έπαιρνε περίπου 17 προσπάθειες σε κάθε παιχνίδι, άρα υπάρχει αρκετός χώρος για τον αναπληρωτή του. Ένας υποψήφιος, ο οποίος συνήθως ξεκινάει βασικός είναι ο Justin Holiday. Ένα σκυλί του πολέμου που αφιερώνεται ωστόσο κυρίως στην άμυνα. Στην επίθεση δεν είναι τόσο καλός. Και όπως όλοι/ες ξέρουμε, το fantasy είναι ένα παιχνίδι που ευνοεί την επίθεση.

Κι έτσι μπαίνει και πάλι στη ζωή μας ο Jeremy Lamb. Πλέον έχει ξεπεράσει τον εαυτό του και παρόλο που δείχνει ελαφρώς σκουριασμένος, δείχνει μερικά πολύ ελπιδοφόρα στοιχεία. Όπως για παράδειγμα η διάθεση που έχει να επιτεθεί στο καλάθι με διεισδύσεις, χαρακτηριστικό που έχει λείψει μετά τη φυγή του Oladipo. Ο Lamb πρακτικά μπορεί να προσφέρει στους περισσότερους τομείς του παιχνιδιού, έχοντας ξεκινήσει θεαματικά ακόμη και στα defensive stats του παιχνιδιού. Με τον καιρό θα προσαρμόζεται ακόμη περισσότερο (μην ξεχνάμε ότι είχε να αγωνιστεί περίπου έναν χρόνο) και μπορεί να αποτελέσει έναν φαντασιακό x-factor για εσάς.

Για τις πολύ πιο βαθιές λίγκες, αξίζει να αναφερθεί ότι αυτό το διάστημα έχουν ανεβάσει πολύ τα νούμερά τους τόσο ο Doug McDermott, όσο και ο TJ McConnell. Και οι δύο δείχνουν να εκμεταλλεύονται τον επιπλέον χρόνο που έχουν και να προσφέρουν, ο καθένας στον τομέα του, σεβαστά στατιστικά. Καλό θα είναι αν τους έχετε υπόψιν, καθώς μπορούν να αποτελέσουν αξιόλογες επιλογές για μερικούς αγώνες.

 

Δεύτερο θέμα του Thinking Ahead είναι ο Immanuel Quickley. Ο πιτσιρικάς από το Maryland πλέον έχει ξεπεράσει το στάδιο των ξέμπαρκων λίγων εμφανίσεων και αρχίζει να κάνει αίσθηση. Πλέον το να βάλει 20 πόντους δεν προκαλεί και τόσο αίσθηση κι έχει αρχίσει να ισχυροποιεί τη θέση του στο rotation των Knicks. Για να λέμε την αλήθεια, στους τελευταίους αγώνες μάλλον έχει εκτοπίσει αρκετά τους Alec Burks και Austin Rivers και φαίνεται περισσότερο σαν να είναι ο 6^ος παίκτης της ομάδας, παρά σαν απλό μέρος του rotation.

Βέβαια ο Quickley θυμίζει μια πιο νέα εκδοχή του Jordan Clarkson όταν αγωνίζεται: η μπάλα δεν φεύγει από το δεξί του χέρι ούτε για να πάει στο αριστερό. Δεν πίστευα ότι θα το πω ποτέ, αλλά μπροστά του ο Collin Sexton φαντάζει ομαδικός. Επόμενο είναι η στατιστική του αποτύπωση να είναι πόντοι, βολές, τρίποντα με πολύ χαμηλά νούμερα στις υπόλοιπες κατηγορίες και συνήθως άσχημα ποσοστά. Φαντασιακά, αυτό κατά κανόνα σημαίνει μικρό ταβάνι.

Όμως η ηλικία του δίνει από μόνη της ελπίδες βελτίωσης και εξέλιξης. Αν συνυπολογίσουμε ότι βρίσκεται σε μία ομάδα με προπονητή τον Tom Thibodeau, που αν τον πιστέψει θα του δίνει εύκολα 30λεπτα, και πως το κοινό των Knicks παραδοσιακά ζει για τέτοιες ιστορίες ηρώων που σκάνε από το πουθενά, μάλλον αξίζει μια πιο προσεκτική ματιά. Άλλωστε ο 6^ος παίκτης των Knicks φέτος θα είναι ένας παίκτης που δίνει instant score, όποιος κι αν είναι. Γιατί λοιπόν να μην είναι ο Quickley;

 

Η γωνιά του Embiid

 

Τραυματισμός στην γάμπα για τον Marcus Smart, ο οποίος σύμφωνα με τον Woj θα τον κρατήσει εκτός αγωνιστικής δράσης για 1-2 εβδομάδες

Αρκετά σοβαρό φαίνεται πως είναι τελικά το πρόβλημα του Wendel Carter Jr στον τετρακέφαλο. Καλό θα είναι να τον ξεχάσετε για τις επόμενες 4 εβδομάδες, όταν και θα επανεκτιμηθεί η κατάστασή του.

Σε μία εβδομάδα θα επανεξεταστεί το πρόβλημα στο γόνατο του De’Andre Hunter

Ένα άτομο με το οποίο μένει μαζί ο Tyler Herro βρέθηκε θετικό στον Covid 19. Αν το πρωτόκολλο του ΝΒΑ εφαρμοστεί σωστά, ο Herro θα απουσιάσει τουλάχιστον για μία εβδομάδα.

Ο George Hill έχει χάσει ήδη αγώνες με πρόβλημα στον αντίχειρα και θα χάσει σίγουρα τον αγώνα της Δευτέρας. Υπάρχει ενδεχόμενο απουσίας και σε άλλους αγώνες της εβδομάδας.

Ο OG Anunoby έχει χάσει δύο αγώνες με πρόβλημα στην γάμπα. Σύμφωνα με τον προπονητή του, αναμένεται να απουσιάσει για μία ακόμη αγωνιστική εβδομάδα.

 

 

*Όλες οι ομάδες αγωνίζονται τρεις ή τέσσερις φορές αυτή την εβδομάδα