Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part V, Chapter 11

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Hardens

 

Ο Rudy Gobert ήταν τρομακτικός την προηγούμενη αγωνιστική και δεν μπορούσε παρά να είναι στους Hardens. Δεν ήταν μόνο η monster εμφάνιση των 24 πόντων και των 28 rebounds, αλλά η συνολική εικόνα στην οποία είχε 18 πόντους, 15 rebounds και 4 τάπες κάθε βράδυ. Όλα αυτά με 61% ευστοχία, 1.3 κλεψίματα και μόλις 1.3 λάθη σε κάθε αγώνα. Επιδόσεις δηλαδή που τον έφεραν στο Top5 της αγωνιστικής.

Δεν χωρά αμφιβολία πως η φετινή σεζόν (μέχρι στιγμής) δεν είναι αυτή που περιμέναμε από τον Michael Porter Jr. Επίσης δεν χωρά αμφιβολία ότι αυτό που περιμέναμε είναι κάτι σαν αυτό που είδαμε αυτή την αγωνιστική. Δηλαδή 19 πόντους με 10 rebounds και 3 τρίποντα ανά αγώνα, μαζί με ποσοστά 63% για τα εντός πεδιάς κι ελάχιστα λάθη. Το σχεδόν 1 κλέψιμο και η σχεδόν 1 τάπα ήταν bonus σε όλα τα υπόλοιπα εξαιρετικά στατιστικά.

Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω τι έκανε ο Kelly Olynyk στα ματς που αγωνίστηκε. Αυτός ο παίκτης φίλες και φίλοι έκρινε ολόκληρες αναμετρήσεις αυτή την εβδομάδα με κυριότερη το οριακό matchup της Α3, βυθίζοντας τον Guru και μια ολόκληρη λίγκα που τον στήριζε στη θλίψη. Μπορεί οι 14 πόντοι του να μην γεμίζουν το μάτι εκ πρώτης άποψης, αλλά όταν συνδυάζονται με 8 rebounds και 3.5 assists, ενώ ταυτόχρονα συνοδεύονται με 56% ευστοχία, 2 κλεψίματα και 1 τάπα τον μετατρέπουν σε όπλο. Ο Kelly θα κάτσει στον πάγκο με την επιστροφή του Bam, αλλά ο φαντασιακός πόνος θα μείνει.

Roller coaster θυμίζει η φετινή χρονιά του Robert Covington. Αυτή την αγωνιστική ήμασταν στην κορυφή του βουνού και ήταν καταπληκτικός, προσφέροντας ό,τι ακριβώς θα ήθελαν οι ιδιοκτήτες του: stocks με το τσουβάλι (1.7 κλεψίματα και 1.8 τάπες), τρίποντα (3.2), λίγα λάθη (1.3), rebounds (7.3). Μαζί με αυτά είχαμε και δώρο, καθώς δεν μας διέλυσε το fg% της εβδομάδας όπως κάνει συνήθως είχε και εξαιρετικά ποσοστά εντός πεδιάς (52%).

 

Σφηνάκια

 

Τα 7/7 τρίποντα του Lauri Markkanen κόντρα στους Knicks

Τα 15 rebounds του Michael Porter Jr. απέναντι στους Bulls

Οι 42 πόντοι του Russell Westbrook με αντίπαλο τους Bucks

Tα 5 κλεψίματα του Matisse Thybulle κόντρα στο Chicago

Οι 9/9 βολές του James Harden απέναντι στη Βοστώνη

Οι 6 τάπες του Rudy Gobert με αντίπαλο το Houston

Τα 17 fg του Nikola Jokic κόντρα στους Bulls

 

Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο

 

Αυτή την αγωνιστική υπήρξαν πραγματικά καταπληκτικές επιδόσεις και τρομερές εμφανίσεις. Από εντυπωσιακά triple double Harden και McConnell, μέχρι monster double double από Gobert και Valanciunas. Αυτό όμως που πραγματικά προκάλεσε τρόμο (και τεράστια χαρά μαζί) ήταν το ντεμπούτο του Caris LeVert με την Indiana κόντρα στο Phoenix. Και δεν έχει καμία σημασία πόσους πόντους πέτυχε ή πόσο εύστοχος ήταν. Μάλλον όμως θα νομίζετε ότι βρίσκεται εδώ για λόγους ανθρωπισμού, οπότε ας το εξηγήσουμε λίγο παραπάνω.

Δεν είναι μόνο ότι κάποια πράγματα είναι πάνω από αριθμούς. Δεν είναι το γεγονός πως ο LeVert μετά από δύο σοβαρότατους τραυματισμούς, έπρεπε να ξεπεράσει και τον καρκίνο. Είναι όντως τρομακτικό ότι από τον τελευταίο αγώνα του με τους Nets μεσολάβησε ένα trade, μία διάγνωση, ένα ολόκληρο ψυχολογικό κομμάτι, μία επέμβαση, μία αποθεραπεία κι όμως ο Caris αγωνίστηκε μόλις 2 (δύο) μήνες και μία ημέρα μετά, την ίδια στιγμή που παίκτες σαν τον Jaren Jackson Jr βρίσκονται στα πιτς εδώ και 6 μήνες με πρόβλημα στον μηνίσκο. Αν αυτό δεν είναι πραγματικά τρομακτικό επίτευγμα, τότε ποιο είναι;

 

 

The Bennets

 

O Tomas Satoransky είναι ένας παίκτης που παραδοσιακά είναι καλός σε όλες τις κατηγορίες. Ε, δεν ήταν αυτή την αγωνιστική. Μόλις 5 (πέντε) πόντοι με 35% ευστοχία, ελάχιστα τρίποντα/κλεψίματα/τάπες, μαζί με σχετικά πολλά λάθη για τα δικά του δεδομένα και τον όχι μεγάλο χρόνο συμμετοχής του (1.8). Μόνο στις assists ήταν ικανοποιητικός (4.6), αλλά αυτές μόνες τους δεν φτάνουν.

Όχι ιδανική αγωνιστική για τον Tim Hardaway Jr, ο οποίος τα έσπασε στην κυριολεξία. Είχε μεν 13 πόντους και 3.8 rebounds, αν αναλογιστούμε όμως ότι οι Mavs δεν ήταν πλήρεις αυτή την εβδομάδα, μάλλον δεν είναι ικανοποιητικά νούμερα. 36% εντός πεδιάς, με ποσοστό τριπόντων που είναι καλύτερο να μην αναφερθεί, με το χαμηλό 76% στις βολές, με μόλις 1.6 τρίποντα και σχεδόν μηδενική συνεισφορά στις υπόλοιπες κατηγορίες, δεν γίνεται δουλειά.

Απότομη προσγείωση για τον Kendrick Nunn, ο οποίος δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί και πάλι τις πολλές απουσίες του Miami. Τι μπορείς να πεις για έναν παίκτη με νούμερα 9/2/2, παρά το γεγονός ότι ήταν βασικός; Μόλις 31% ευστοχία και ένα τρίποντο ανά παιχνίδι. Η κατάσταση σώθηκε ελαφρώς από τα κλεψίματα (1.4) και τα χαμηλά λάθη, όχι τόσο όμως ώστε να μην βρίσκεται στους Bennets.

Για τον Eric Bledsoe τα δάκρυα έχουν στεγνώσει εδώ και καιρό. Λιγότεροι από επτά πόντοι, 3 rebounds, 5.5 assists από βασικό point guard. Ελάχιστα τρίποντα, άθλια ποσοστά, άσχημα stocks, λίγες κερδισμένες βολές. Από όπου κι αν το πιάσει κάποιος, δεν γίνεται να βρει την άκρη. Μόνο θαυμασμός για τους ιδιοκτήτες του.

 

Σφηνάκια

 

Οι 2/6 βολές του Karl-Anthony Towns απέναντι στο Portland

Τα 1/14 εντός πεδιάς του Jamal Murray με αντίπαλο το Memphis

Τα 9 λάθη του Isaiah Roby κόντρα στους Grizzlies

Τα 1/10 τρίποντα του Justin Holiday απέναντι στους Lakers

Οι μηδέν (0) πόντοι του Steven Adams με αντίπαλο τους Bulls

Τα 1/11 εντός πεδιάς του Goran Dragic κόντρα στο Orlando

Οι 8/16 ελεύθερες βολές του Zion απέναντι στο Chicago

 

One Night Stands

 

Η πιο καλή από τις καλές εμφανίσεις του Kevin Porter αυτή την εβδομάδα ήταν κόντρα στους Jazz. Ναι, οκ, το παιχνίδι δεν χωρά σε ιδιαίτερη κριτική, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πιτσιρικάς δεν έκανε το κομμάτι του. Είκοσι επτά (27) πόντοι με 11/25, τρία rebounds και 8 assists είναι μια τίμια συγκομιδή. Προσπάθησε στην άμυνα (3 stocks), ενώ πέτυχε τόσους πόντους, παρόλο που είχε μόλις 1/9 τρίποντα! Σκεφτείτε να ήταν και εύστοχος.

Με την ανταλλαγή στους Pistons ο Dennis Smith Jr είχε την ευκαιρία να αναγεννήσει την καριέρα του. Μάλλον δεν το έχει καταφέρει ακόμη, ωστόσο κόντρα στο Toronto πέτυχε triple double κι αυτό είναι μια καλή αρχή. Ο Smith είχε 10 πόντους, 12 rebounds και 11 assists, ενώ έκλεψε την μπάλα τρεις φορές, βάζοντας το δικό του λιθαράκι σε μία από τις σπάνιες νίκες της ομάδας του φέτος.

Ο Robert Williams δεν αγωνίζεται πολύ, αλλά όταν το κάνει συνήθως είναι αποδοτικός. Πολύ αποδοτικός. Όπως κόντρα στο Houston, όταν σε μόλις 19 λεπτά είχε 16 πόντους με 7/7 δίποντα, μαζί με 13 rebounds. Για κερασάκι στην τούρτα, πρόσθεσε ένα κλέψιμο και τρεις τάπες. Όσο αγωνίστηκε, η ομάδα του κατάφερε να πετύχει 17 επιπλέον πόντους από τους αντιπάλους. Well done Time Lord!

Η φετινή χρονιά δεν είναι η καλύτερη για τον Jackson Hayes. Μάλλον θυμάστε που πέρυσι οι περισσότεροι/ες τον θεωρούσαν hot prospect, όμως φέτος του τρώει χρόνο μέχρι και ο Willy ο Hernangomez. Τέλος πάντων, απέναντι στους Clippers του έδωσαν παραπάνω χρόνο συμμετοχής και το παιδί έκανε πάρτι. 6/6 δίποντα, 5/5 βολές και 17 πόντοι συνολικά, μαζί με 3 rebounds και λίγο απ’ όλα σε όλες τις κατηγορίες! Στο παρακάτω βιντεάκι μπορείτε να δείτε το τρομερό poster κάρφωμα στα μούτρα του Reggie Jackson. Αξίζει τον χρόνο σας.

 

Να πανικοβληθώ;;;!;;!;;!!!;!;;

 

Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ λίγοι οι παίκτες του ΝΒΑ που έχουν προβληματίσει όσο ο Wendell Carter Jr. Από τη μία βλέπουμε τις δυνατότητες, από την άλλη τους τραυματισμούς. Από τη μία το γεγονός πως δουλεύει πραγματικά, από την άλλη τα νούμερα που είναι μέτρια. Από τη μία τις μεμονωμένες καλές στιγμές, από την άλλη την συνολική απόδοση που θυμίζει τραινάκι στο λούνα παρκ.

Η φετινή σεζόν είναι για ακόμη μια χρονιά μέτρια, με τον Wendell να είναι ένας από τους λίγους παίκτες των Bulls που δεν είναι βελτιωμένος, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Ξανά μικροτραυματισμοί, ξανά ρυθμός που δεν υπάρχει. Ακόμη όμως και σε αγώνες που είναι πραγματικά καλός, τα νούμερα είναι απλά οκ. Η μέτρια εικόνα είχε σαν αποτέλεσμα στον τελευταίο αγώνα να ξεκινήσει από τον πάγκο και μάλλον για τους επόμενους αγώνες αυτή θα είναι η θέση του.

Προφανώς τα όποια ερωτηματικά αφορούν τις dynasty λίγκες, γιατί στις ετήσιες πλέον δεν τον παίρνει κανείς. Είναι όμως ξεκάθαρο πως συντρέχει σοβαρός λόγος πανικού παντού. Οκ, προφανώς επί Boylen οι συνθήκες δεν ήταν οι καλύτερες, όμως η φετινή εικόνα με κανονικό προπονητή είναι αδικαιολόγητη. Πλέον η σκέψη παραχώρησης θα πρέπει να υπάρχει. Μπορεί να βρείτε κάποιον που τον πιστεύει ακόμη τρομερά κι έχει τη διάθεση να προσφέρει ανταλλάγματα που σας καλύπτουν περισσότερο. Γενικά καλό θα είναι πλέον να έχετε στο νου σας ότι ο Wendell ίσως και να μη γίνει αυτό που περιμένατε.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

 

Υπάρχουν αρκετοί παίκτες που δεν έχουν “φανταχτερό” όνομα, όμως είναι εξαιρετικοί. Τέτοιοι παίκτες δυστυχώς δεν είναι εύκολο να πουληθούν, παρά τα νούμερά τους. Έτσι, περιμένουμε ένα καλό διάστημά τους για να προσελκύσουμε υποψήφιους αγοραστές. Υπό αυτό το πρίσμα, αν δεν καταφέρετε να πουλήσετε αυτό τον καιρό τον Norman Powell, τότε μάλλον δεν θα τα καταφέρετε ποτέ. Ο guard των Raptors περνάει πάντα απαρατήρητος, όμως είναι Top25 παίκτης (τουλάχιστον) σταθερά εδώ κι έναν μήνα.

Ο Powell μπορεί να μην είναι ολοκληρωμένος φαντασιακά, όμως κάνει εξαιρετικά μία σειρά από πράγματα. Σκοράρει, δίνει τρίποντα, κλεψίματα, καλά ποσοστά για shooting guard και κάνει λίγα λάθη. Το μόνο που χρειάζεται είναι ρυθμός, τον οποίο φαίνεται ότι τον έχει βρει τελευταία. Οι τραυματισμοί σχεδόν κάθε βασικού παίκτη των Raptors του έχουν δώσει όχι μόνο χρόνο συμμετοχής, αλλά και αυξημένες επιθετικές αρμοδιότητες, τις οποίες έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Έτσι, φτάσαμε στο σημείο την εβδομάδα που μας πέρασε να έχει 28 πόντους μέσο όρο και να πυροβολεί από παντού.

Επειδή μία τέτοια κίνηση ίσως δεν βγάζει πολύ νόημα όσο ο Powell είναι σε αυτή την κατάσταση, ας εξηγηθούμε: αρχικά η πρόταση γίνεται για τις dynasty λίγκες, καθώς σε ετήσιες δεν υπάρχει λόγος παραχώρησης, εκτός φυσικά από μη λογικές προτάσεις. Ο Powell μπορεί να μας γεμίζει το μάτι, όμως είναι ήδη ένας πιτσιρικάς 28 χρονών. Μετά τη λήξη της φετινής σεζόν έχει option ανανέωσης από τη μεριά του για ακόμη έναν χρόνο και 11 εκατομμύρια. Με τα υπάρχοντα δεδομένα και τη σεζόν που κάνει, φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να μην βγει στην αγορά το καλοκαίρι για περισσότερα χρήματα. Και αν βγει, ποιος ξέρει που θα καταλήξει. Φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να τον ξαναβρείτε σε κατάσταση Top25 και θα διαπραγματευτείτε από αυτή τη θέση. Με τους τωρινούς αριθμούς πρακτικά ο παίκτης δεν έχει κάποιο ψεγάδι ή κατηγορία που “χαλάει”. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία και πουλήσετε έναν παίκτη στο απόλυτο πικ του.

Για τις ετήσιες λίγκες τώρα, είναι ξεκάθαρο ότι ο Kelly Olynyk για λίγο ίσως έχει κάποια αξία. Προφανώς με την επιστροφή του Bam Adebayo ο χρόνος συμμετοχής του θα μειωθεί και θα πάρει τη θέση του στα waiver κάθε λίγκας. Για την περίπτωση που έχετε κάποιον στη λίγκα σας που υποψιάζεστε πως δεν το έχει αντιληφθεί, θα είναι καλό να του κάνετε μια κουβέντα, να τον διαφημίσετε όσο δεν πάει και να το παλέψετε. Ειδικά αν αυτός ο κάποιος προσπαθεί να μπει στα Play Offs και θέλει να πιαστεί από οπουδήποτε. Αν πάρετε το οτιδήποτε, είναι κέρδος.

 

Thinking Ahead

 

Πλέον βρισκόμαστε στο κομμάτι της χρονιάς που οι στόχοι σιγά-σιγά ξεκαθαρίζουν και μία σειρά από ομάδες θα αρχίσουν να κάνουν ανερυθρίαστο tanking. Εδώ παρουσιάζονται οι τελευταίες ευκαιρίες της χρονιάς για μία αποκάλυψη των τελευταίων εβδομάδων.

Η πρώτη ομάδα που φέτος το έχει ξεφτιλίσει είναι οι Rockets. Ο κινούμενος θίασος από το Houston τον τελευταίο καιρό έχει πετάξει λευκή πετσέτα. Οι σταρ του μία παίζουν, μία δεν παίζουν (Oladipo, Wall), ο πραγματικός σταρ τους είναι ακόμη τραυματίας και προσεχώς επανέρχεται (Wood) και γενικά η φάση είναι πιο yolo από ποτέ. Κάπου εκεί έρχεται να μπει επιτέλους στις ζωές μας ο Kevin Porter, ένας παιχταράς που όλοι ελπίζουμε να τον αφήσουν τα ψυχολογικά του να παίξει μπάσκετ. Στις 3 πρώτες του εμφανίσεις έχει 17 πόντους και 8 ασίστ, προσφέροντας σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες και φαίνεται πολύ πιο ελπιδοφόρος από τους υπόλοιπους περιφερειακούς. Στη φάση που είναι συμφέρει και το Houston να του δώσει τη μπάλα στα χέρια. Πραγματικά απαγορεύεται να είναι ελεύθερος σε οποιαδήποτε λίγκα. Δεύτερη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίπτωση από τους Rockets είναι ο Kenyon Martin Jr. Αν κάτι σας θυμίζει το όνομα, έχετε δίκιο: αυτός που σας θυμίζει είναι ο πατέρας του. Ο γιος βγήκε ελαφρώς πιο κοντός και σε διαφορετική θέση, όμως μοιάζει ένα ενδιαφέρον prospect στη θέση του small forward. Ενδιαφέρον, τουλάχιστον για το φετινό Houston που δεν έχει και ιδιαίτερες απαιτήσεις. Οι πρώτες τρεις εμφανίσεις του ως βασικός είναι πολλά υποσχόμενες και αν έχετε χώρο, μπορείτε να πάρετε το ρίσκο.

Η Minnesota είναι και φέτος μακράν η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος και πρακτικά τανκάρει ακόμη και όταν δεν ξέρει ότι τανκάρει. Εκεί βρίσκονται και οι ευκαιρίες φυσικά. Με δεδομένο ότι Naz Reid και κυρίως Jarred Vanderbuilt πλέον έχουν γίνει σχεδόν mainstream, καλό θα ήταν να ρίξετε μια ματιά στον Jaylen Nowell. Φαίνεται πως θα έχει ρόλο φέτος τουλάχιστον μέχρι την επιστροφή του Malik Beasley, ενώ αν δεν επιστρέψει ο Russell (που όπως το πάει δεν θα επιστρέψει), μάλλον θα έχει και αργότερα.

Πιθανόν να μην το έχετε πάρει ακόμη χαμπάρι γιατί το Memphis δεν είναι και ό,τι πιο hot, όμως ο Justice Winslow επέστρεψε και σιγά σιγά αρχίζει να βρίσκει ρυθμό. Το παιχνίδι του είναι εξαιρετικά fantasy friendly, ο ίδιος έχει την τάση να ξεπετάγεται από το πουθενά και στις περισσότερες λίγκες είναι ελεύθερος. Αν έχετε χώρο στο ρόστερ σας, πρόκειται για ένα bet με μηδενικό ρίσκο και υψηλή απόδοση.

 

Η γωνιά του Embiid

 

Τι πιο ταιριαστό από τον ίδιο τον Joel Embiid στη γωνιά του φίλες και φίλοι. Ευτυχώς τα νέα είναι καλά και ο φάβορας για το MVP θα λείψει μόνο για 2 εβδομάδες. Μεταξύ μας, να είστε λίγο επιφυλακτικοί/ες για το 2. Πάντως δεν έπαθε μεγάλη ζημιά, αυτό έχει σημασία.

Ο Bam Adebayo ήδη έχει χάσει μερικούς αγώνες με πρόβλημα στο γόνατο. Δεν υπάρχει ενημέρωση ότι έχει επανέλθει πλήρως. Όχι και ο πιο safe παίκτης για αυτή την εβδομάδα.

Τραυματισμός στον τετρακέφαλο για τον Monte Morris. Σίγουρη απουσία για την Δευτέρα και βλέπουμε για τους επόμενους αγώνες.

Πρόβλημα στους προσαγωγούς για τον Eric Gordon και μάλιστα σοβαρό. Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι θα χάσει 4-6 εβδομάδες.

Τραυματισμό δεν έχει ο LaMarcus Aldridge, όμως δεν θα τον ξαναδείτε να αγωνίζεται μέχρι να γίνει ανταλλαγή από τους Spurs. Οπότε εντάσσεται στις γενικές απώλειες.

Ο Serge Ibaka πονάει στην πλάτη κι αποχώρησε πολύ νωρίς από τον χθεσινό αγώνα. Μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα η διάγνωση. Επειδή όμως λίγες ομάδες πλέον ρισκάρουν, προφανώς ο κίνδυνος απουσίας πάντα ελλοχεύει.

 

 

*Όλες οι ομάδες έχουν 3 ή 4 αναμετρήσεις αυτή την εβδομάδα. Εξαίρεση οι Lakers με 5.