Καλώς ήρθατε στα πρώτα ετήσια Hater Awards του BallHog!
Τα βραβεία θα απονέμονται στο τέλος κάθε σεζόν στους χειρότερους του ΝΒΑ. Το χαϊδευτικό των βραβείων είναι “the Ti’s”, από τον πατέρα του Ja Morant που ντύνεται σαν “Player Hater extraordinaire”…
Ja Morant said his dad was his first hater, then his dad came to the draft dressed like he’s going to the Playa Hater’s Ball. You love to see it. pic.twitter.com/EUpv2zCHhu
— Taco Trey Kerby (@treykerby) June 20, 2019
…κι επιπλέον αποκαλούσε το γιο του υπερεκτιμημένο όσο μεγάλωσε. Ένα υπόδειγμα αντίστροφης ψυχολογίας.
Least Valuable Player: Kevin Love
Πρώτα το theme:
Έπειτα, ένα γρήγορο ranking των χειρότερων στιγμών του Kevin Love την τελευταία διετία:
1. Κάνει σαν κακομαθημένος έφηβος χαρίζοντας ένα τρίποντο στους Raptors σε κλειστό παιχνίδι:
2. Δίνει την πιο passive-aggressive πάσα στην ιστορία του αθλήματος, επειδή δεν τον αφήνουν να ποστάρει τον CP3 (που πιθανότατα θα είχε κερδίσει επιθετικό φάουλ, ενώ ταυτόχρονα τον χτυπούσε στα αρχίδια).
3. Μετά από καβγά στα αποδυτήρια, ποστάρει τον Joker λες και είναι incel «πσαγμένος» τυπάς που λέει αλήθειες τύπου “We live in a society…” και στέλνει στο inbox σε κοπέλες ότι θέλει να βρει μια αληθινή γυναίκα που θα του γαμήσει το μυαλό.
4. Πρωτοστατεί στην απόλυση του John Beilein επειδή τον ενοχλούσε που έδινε ονόματα ζώων στα plays της ομάδας (τρελά χαριτωμένο για εμάς τους χαζομούνηδες) και δεν λέει κουβέντα για τον J.B. Bickerstaff που προπονεί με την φαντασία και το μπρίο βαριεστημένου υπάλληλου υποθηκοφυλακείου.
5. Αυτή η διαφήμιση του Banana Republic που είναι ο ορισμός του White Boy Summer
6. Το παιχνίδι εναντίον των Wizards που σε 22 λεπτά δεν πήρε σουτ.
7. Ανέχεται τον Cedi Osman να είναι πρώτο βιόλι στην επίθεση των Cavs δίχως να το πει πρώτα κανά δυο κουβέντες παραπάνω
8. Το trade του Kevin Porter Jr. (δεν φταίει αυτός, αλλά είπαμε να το αναφέρουμε)
9. To -45 που κατόρθωσε εναντίον του Portland
10. Την έπεσε στον Kyrie όταν ο πρώην συμπαίκτης του είπε ουσιαστικά ΑΡΔ στα εγγλέζικα
#Cavs Kevin Love disagrees with former teammate Kyrie Irving’s stance on the media.
“Calling anybody a pawn is a sure sign of disrespect,” Love said. “I’m not a divisive person.” pic.twitter.com/4izgXgnO1A— Tom Withers (@twithersAP) December 11, 2020
Null NBA team
Backcourt: Dwayne Bacon
O Dwayne Bacon έχει ένα minimum συμβόλαιο με τους Orlando Magic. Η ιδέα ήταν πως θα βρισκόταν στο βάθος του πάγκου, προκειμένου να δώσει μερικούς γρήγορους πόντους από τον πάγκο απέναντι σε κάποιο second unit. Το γεγονός ότι βρέθηκε να ξεκινάει για 49 αγώνας σαν βασικό shooting guard αποτελεί ότι χειρότερο έχει συμβεί στους Magic μετά από εκείνες τις βολές που ο Nick Anderson έδειξε στους Rockets γιατί την λένε γραμμή της φιλανθρωπίας.
Ο Bacon λοιπόν για 49 ολόκληρα παιχνίδια (νούμερο που δεν έφτασε ποτέ στην καριέρα του ο Lou Williams για παράδειγμα) αποτέλεσε το βασικό shooting guard των Magic. Εκεί έδειξε πως το μοναδικό πράγμα που μπορεί και θέλει να κάνει στο γήπεδο είναι να σουτάρει. Η παντελής έλλειψη διάθεσής του να πασάρει έχει γίνει ένας μύθος στην Florida που διηγούνται οι προπονητές στα παιδάκια, παρότι σούταρε με αποτελεσματικότητα Tony Allen (28% στα τρίποντα, 40% στα δίποντα).
Και θα ήταν απλά ένας πολύ κακός shooting guard, αν και εκτός παρκέ δεν κατόρθωνε να ανοίξει beef με τον D’Angelo Russell (που γενικά το εγκρίνουμε) και αφού ο τελευταίος έβαλε 30 πόντους, έκανε το Ιnstagram του private για να μην δούμε ότι τον έλεγε ρουφιάνο την προηγούμενη μέρα! Που τον Russell τον αποκαλεί ρουφιάνο ακόμη κι η μάνα του!!!
Το αριστούργημά του όμως το φύλαγε για το τέλος, όταν στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν έκανε μια εμφάνιση – δήλωση αδυναμίας να συνεχίσει να αγωνίζεται σαν βασικός σε αυτό το επίπεδο με 4 πόντους και 0/11 σουτ εναντίον των Sixers. Σε κάθε εμπειρία σημασία έχει η τελευταία γεύση και η τελευταία εμφάνιση του Bacon είχε γεύση Bacon από Tofu.
Backcourt: Victor Oladipo
Την 31η πρώτη Γενάρη του 2019 ο Victor Oladipo επιλέχθηκε να αγωνιστεί στο All-Star. Από εκείνη την στιγμή έχει παίξει 52 παιχνίδια για τρεις διαφορετικές ομάδες κι έχει σουτάρει με 40.4% εντός πεδιάς έχοντας αρνητικούς συντελεστές σε κάθε πιθανό δείκτη μέτρησης όπως το OPBM(-1.1), το DPBM(-1.0), επιδόσεις παρόμοιες με αυτές παικτών όπως ο Quinn Cook, o Chris Chiozza ή ο βαλσαμωμένος Jeff Teague. Α, και παράλληλα έχει προλάβει να αρνηθεί δυο συμβόλαια που θα του εξασφάλιζαν γύρω στα 50 εκατομμύρια μίνιμουμ για την ερχόμενη διετία.
Ξέρω ότι η Vanessa Bryant είπε “Always Bet On Yourself”, αλλά καλύτερα να μην παίρνουμε τις μετρητοίς αυτές τις Eat, Pray, Love κοελικές μπούρδες.
Frontcourt: Cedi Osman
Cedi, θέλουμε να σε στηρίξουμε γιατί είσαι συμπαθής και γεννημένος στη γνωστή γειτονική χώρα. Αλλά ρε φίλε δεν έφυγε ο Kevin Porter Jr. για να παίρνεις εσύ 10 σούτ ανά αγώνα και να σουτάρεις με 37,4%.
Και μίλα στον Enes Kanter, ρε. Ακολουθεί βίντεο με τον Bill Simmons να διαχειρίζεται ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα κάνοντας γκριμάτσες και μουγκανίζοντας. Καλύτερα, γιατί αν ήταν ο Russillo θα έλεγε κάτι τύπου “Έλα, έναν Ερντογάν χρειάζεστε για να στρώσετε”
Frontcourt: Kevin Love
O Kevin Love έχει προσφέρει τα πάντα στους Cavaliers. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους τελικούς του 2016, όταν με τους Warriors στο 2-0 τραυματίστηκε την κατάλληλη στιγμή επιτρέποντας στον Tyrone Lue να περάσει στη θέση του τον παλαίμαχο Richard Jefferson και να οδηγήσει τους Cavs στον πρώτο τίτλο της ιστορίας τους; Για αυτή την συνεισφορά του στην ομάδα υπέγραψε ένα τετραετές συμβόλαιο για 120,402,172$ προκειμένου να γίνει ο ηγέτης των Cavaliers στην εποχή που ακολούθησε τη φυγή του LeBron και του Kyrie.
Το αποτέλεσμα είναι να συμπεριφέρεται σαν ένας κυκλοθυμικός έφηβος και να είναι τόσο τοξικός που να μην επιτρέπει καν στην ομάδα του να εξαγοράσει το συμβόλαιό του για να πάει κι αυτός με την σειρά του εκεί που πάνε όλοι οι μεγάλοι power forward όταν αποσύρονται, στο Brooklyn.
Frontcourt: Aron Baynes
O Αυστραλός center ήταν τόσο κακός που κατόρθωσε να εξασφαλίσει σοβαρό συμβόλαιο στην offseason για τον Khem Birch απλά και μόνο επειδή τον αντικατέστησε κι έκανε τα στοιχειώδη όπως το να παίρνει rebounds, να παίζει λίγη άμυνα και να μην εκτίθεται ανεπανόρθωτα όταν αγγίζει την μπάλα.
Λαμβάνοντας υπ’όψιν ότι πέρασε covid θα σας προτείναμε να δείξετε το παρακάτω βίντεο σε όποιον δεν θέλει να εμβολιαστεί μήπως και πειστεί για την κρισιμότητα της ασθένειας, ωστόσο υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μην σας πιστέψει και να πει ότι αποκλείεται ο Baynes να είναι αληθινός μπασκετμπολίστας, είναι σίγουρα ηθοποιός.
Worst Rookie: Killian Hayes
Τα καλά νέα είναι ότι ακόμη και μετά το πέρας της σεζόν ο Killian Hayes παραμένει 19 ετών και αγωνίστηκε 18 παιχνίδια σαν βασικός στην πιο απαιτητική θέση του ΝΒΑ. Και τουλάχιστον έδειξε αρκετά στον τομέα της δημιουργίας βγάζοντας assist και με τα δύο χέρια για μια από τις πιο δυσλειτουργικές επιθέσεις στο ΝΒΑ.
Τα λιγότερο καλά νέα είναι ότι στους υπόλοιπους τομείς του παιχνιδιού, από ολόκληρο το φάσμα Γάλλων guards θύμισε περισσότερο να είναι ο νέος Ntilikina παρά ο νέος Tony Parker. Ακόμη δεν είναι αρκετά εκρηκτικός ή δημιουργικός για να φτάσει στο καλάθι (39,5% στα δίποντα) και του τρίποντο θέλει ακόμα πολύ δουλειά για να φτιάξει (27,8%). Με τους Pistons να έχουν ένα αρκετά ψηλό pick φέτος ο Hayes κινδυνεύει να χάσει τη θέση του βασικού για τους Pistons από το πικ του δευτέρου γύρου τους αν πέσει μέχρι εκεί κανένας Sharife Cooper ή ο φετινός Ntilikina, Joel Ayayi.
Εύφημος μνεία για τα 68 λεπτά που αγωνίστηκε ο Nick Richards, ένας παίκτης που στα 23 του είναι χειρότερος από τον 17χρονο εαυτό του όταν και αγωνιζόταν στο McDonalds Open. Παίκτης τόσο στάσιμος που έμεινε τρία χρόνια στο Kentucky – όπου στο εξάμηνο σου ξεστήνουν το ράντζο- , τόσο μέτριος που δεν έκλεψε λεπτά από τον Biyombo, τόσο αδιάφορος που είναι απαρατήρητος ακόμη κι έχοντας τον Lamelo Ball για συμπαίκτη.
Least Improved: Jarrett Culver
Θυμάστε σχεδόν δυο χρόνια πριν που όλοι κορόιδευαν τους Suns επειδή έδωσαν το έκτο pick στο draft στους Wolves με αντάλλαγμα τον Dario Saric και το 11ο pick στο οποίο ντράφταραν τον υπερήλικα rookie Cam Johnson; Ε, οι Suns μάλλον έχουν κερδίσει το trade. O Jarrett Culver από βασικό στέλεχος του μελλοντικού κορμού των Wolves και πολυεργαλείο για μια κατά φαντασίαν playoff team έχει γίνει ο τελευταίος παγκίτης της χειρότερης ομάδας του ΝΒΑ. Ένας shooting guard, που δεν κατέχει το shooting κομμάτι της θέσης, ενώ παράλληλα είναι τόσο αργός που δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στο guard κομμάτι του ορισμού, ο Culver έχασε τη θέση του από όποιον φόρεσε τη φανέλα των Wolves, είτε είχαν ντραφταριστεί πρώτοι (Anthony Edwards), είτε κοντά τελευταίοι (Jaylen Nowell) ή και καθόλου (Jordan McLaughlin).
Ανεξαρτήτως προέλευσης, από τον πιο καταξιωμένο μέχρι τον πιο περιφρονεμένο guard ένα πράγμα είναι σίγουρο: θα παίξεις μπροστά από τον Jarrett Culver
Worst Coach: Luke Walton
Ο Luke Walton μπορεί να είχε προσληφθεί στην πιο δυσλειτουργική ομάδα του ΝΒΑ πριν από δυο χρόνια, αλλά τουλάχιστον είχε παραλάβει από τον Dave Joerger μια ομάδα με ξεκάθαρη ταυτότητα που βρισκόταν στο κατώφλι των playoffs.
Αυτός με την σειρά του αποφάσισε να αλλάξει την μορφή της μόνης αξιόλογης ομάδας που είχαν παρουσιάσει στο Sacramento για μια δεκαετία και να βάλει τις δικές του πινελιές. Στην επίθεση πέρασε χαλινάρι στον D’Aaron Fox, πνίγοντας τον στο παιχνίδι μισού γηπέδου, ενώ παρά το χαμηλό τέμπο στα παιχνίδια η άμυνα των Kings κατόρθωνε να παρουσιάζεται διαρκώς δίχως αρχές και συγκέντρωση κι επιτρέποντας ένα αδικαιολόγητο νούμερο από lay up και καρφώματα στους αντιπάλους.
Μετά από μία σεζόν που μάθαινε την ομάδα ο Walton αποφάσισε να τρέξουν λίγο περισσότερο, αλλά πάλι ελάχιστα για τα δεδομένα του IQ του backcourt της κι επιπλέον έκανε τη δουλειά του Buddy Hield ακόμη δυσκολότερη κατεβάζοντας πεισματικά πεντάδες με τρεις παίκτες που δεν απειλούσαν από μακριά, κάτι που είχε κρύψει πέρυσι με την χρησιμοποίηση του Bjelica.
Αλλά το αστέρι του καλύτερου βοηθού προπονητή στην ιστορία έλαμψε στα μετόπισθεν όπου οι Kings με τους 117,4 πόντους παθητικό ανά 100 κατοχές γράφουν ιστορία ως η χειρότερη άμυνα στην ιστορία του ΝΒΑ, πιάνοντας επιδόσεις Washington Generals.
Παράλληλα τα αποδυτήρια των Kings πρέπει να είναι ένα χάος αφού ο μόνος πατέρας που δεν έχει διαμαρτυρηθεί για το γιο του στο twitter είναι αυτός του Λάμπρου Χούτου, ενώ παράλληλα ο ίδιος κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση.
Μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε να μαζεύουμε υπογραφές στο Avaaz για να αλλάξει ο Zach Lowe τα ετήσιά του βραβεία από The Luke Walton All-Stars,που ούτως ή άλλως φέτος εκφυλίστηκαν με την συμμετοχή του Isaiah Hartlestein σε κάτι καλύτερο όπως τα Shaun Livingston Annual Awards;
Δεν πειράζει όμως ο Walton θα συνεχίσει για τρίτη σεζόν στον πάγκο των Kings, μάλλον γιατί οι αντίπαλοι προπονητές αναγνωρίζουν πως η ομάδα με την χειρότερη άμυνα στην ιστορία του αθλήματος τουλάχιστον προσπάθησε…
Luke Walton said opposing coaches were coming up to him after games and telling him the Kings play hard
— The Kings Herald (@thekingsherald) May 18, 2021
Worst Executive: David Griffin
Βαριέμαι να τα ξαναγράφω οποτε ας αναπαράγω αυτό που έλεγα πριν ξεκινήσει η σεζόν
“Ήρθε η offseason και ο David Griffin έπιασε δουλειά ώστε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να ξεριζώσει και το τελευταίο εναπομείναν κομμάτι της εποχής του Dell Demps προσπαθώντας να δημιουργήσει ολιγοπώλιο στο NBA draft μαζί με τον Sam Presti. Εκμεταλλευόμενος την βαθιά απελπισία των Bucks έδωσε τον Jrue Holiday τον οποίον πλέον κανείς δεν έχει πια δικαίωμα να αποκαλέσει υποτιμημένο για τους Bledsoe, Hill και τέσσερα συνολικά πικ πρώτου γύρου από τους Bucks δίχως παραμικρή προστασία. Εν ολίγοις πλέον στη Νέα Ορλεάνη θα κοιτάνε το Wisconsin όπως o Λεοπόλδος ο δεύτερος το Βελγικό Κονγκό.
Έχοντας ξεπουλήσει πλέον όσους βρίσκονταν στην ομάδα πριν το καλοκαίρι του 2019, με μόνη πιθανή μελλοντική κίνηση την πώληση κάποιου φροντιστή στους Hawks με αντάλλαγμα τρία ντραφτ πικ και τα δικαιώματα των Migos o David Griffin πρέπει μπορεί να χτίσει την ομάδα όπως ακριβώς θέλει.
E, εκεί οι κινήσεις του είναι καλές αν σκοπεύει να παίξει fantasy, αλλά βγάζουν λίγο νόημα στο παρκέ. Η πρόσληψη του Stan Van Gundy ήταν μεγαλύτερο πλήγμα για το league pass κι από την απόσυρση του Vince Carter, αλλά ο Stan the Man παραμένει ιδανικός να χτίσει μια ομάδα στο πρότυπα των Magic με τους όποιους έφθασε μέχρι τους τελικούς. Αν ο Dwight ήταν ο Superman Lite, τότε ο Zion είναι ο Godzilla on steroids οπότε αρκεί να του δοθούν οι χώροι για να καταδυναστεύσει τη ρακέτα. Ο Ingram έχει πλέον το max συμβόλαιο που αρμόζει σε ένα σκόρερ του επιπέδου, αλλά με την εξαίρεση του βαλσαμωμένου podcaster J.J. Redick μάλλον είναι ο μόνος που μπορεί να σουτάρει από μακριά με ευστοχίας παμπαιδικού πρωταθλήματος.
Δεν φθάνει μόνο ότι το βασικό σχήμα θα έχει δύο point, αλλά καθόλου shooting με τους Bledsoe και Ball στα guard, ο Griffin φρόντισε να αποκτήσει σαν παρτενέρ του Zion τον μόνο center που ήταν πιο βαρύς και χειρότερος σουτέρ από τον αστέρα της Νέας Ορλεάνης. Η επέκταση του συμβολαίου του Steven Adams για τρία χρόνια όχι μόνο εξασφαλίζει ότι ο Jaxson Hayes δεν θα παίξει βασικός όσο διαρκεί το rookie συμβόλαιό του, αλλά κλειδώνει τον Zion μόνιμα στο τέσσερα βάζοντας υπό το φως των προβολών τα δύο αδύναμα σημεία του: την έλλειψη σουτ και τα θλιβερή περιφερειακή άμυνα. Για χαμηλά σχήματα ούτε λόγος βέβαια καθώς οι Pelicans είναι ακόμη πληγωμένοι από τότε που έδωσαν $44 εκατ. στον Solomon Hill και δεν έχουν πάρει κάποιον που να μαρκάρει στα forward έκτοτε από αντίδραση. Να δείτε που κι εδώ θα καταλήξει βασικός ο Wenyan Gabriel, όπως στους Blazers πέρυσι όταν ξέμειναν από forward.
H επιλογή του Kira Lewis στο draft θα αποτελούσε την ονείρωξη του Alvin Gentry σε σχήματα με Lonzo και Zion που θα σπείρουν τρόμο στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς πως θα ταιριάξουν μαζί στους πιο αργούς ρυθμούς που αρέσκεται ο SVG. Παραδόξως ο παίκτης που θα ταίριαζε συμπληρωματικά με όλους τους νεαρούς guard των Pelicans είναι ο George Hill, αλλά προτίμησαν να τον στείλουν στους Thunder για να κρατήσουν τον Bledsoe. Ο πρώην guard των Bucks θα προσπαθήσει μαζί με τον Adams και τον πολύτιμο Josh Hart να καλύψουν την κτηνώδη άγνοια του Zion στο αμυντικό κομμάτι και αν λάβουμε τις δηλώσεις του Van Gundy που θύμιζαν έναν πιο σοβαρό Jim Boylen, αυτό θα είναι το πρωταρχικό μέλημα των Pelicans. Από την άλλη με τους Kira Lewis και Nickeil-Alexander Walker να αποτελούν τους μόνους αξιόπιστους σουτέρ πλην Redick η επίθεση των Pelicans στο μισό γήπεδο θα θυμίζει περισσότερο τα 80s. Όχι αυτά ωραία 80s με τα φώτα νέον και τις περμανάντ, αλλά αυτά στα οποία ιδρωμένοι τύποι σπρώχνονταν μέσα στην ρακέτα, ενώ ένας σκόρερ πάσχιζε να δημιουργήσει μόνος του.
Αλλά, αν είστε φίλαθλοι των Pelicans δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Ο Griffin θα πάρει σίγουρα κάποιο πολύ σοβαρό πακέτο όταν ζητήσει ο Zion trade σε 7 χρονιά μπας και παίξει playoffs.“
Ας προσθέσουμε το θλιβερό κοουτσάρισμα στα φινάλε των παιχνιδιών, τις σαφέστατα χειρότερες σεζόν στην καριέρα των Bledsoe και Adams (44% στις βολές από το πουθενά) , την έλλειψη ξεκάθαρης πρώτης επιλογής μεταξύ Ingram και Zion και το γεγονός οτι ο Lonzo θα γίνει free agent και μπορεί να τον χάσουν για το τίποτα, ο David Griffin ήταν χειρότερος κι από αυτό που φανταζόμασταν πριν την αρχή της σεζόν.
Έκτος παίκτης της σεζόν1)Παραδοσιακά πηγαίνει σε ένα bench scorer: Denzel Valentine
Η επιλογή των Bulls να κρατήσουν εγγυημένο το συμβόλαιο του Denzel Valentine και να αφήσουν ελεύθερους τους Kris Dunn και Shaquille Harrison αποτελούσε ένα χλευαστικό κωλοδάχτυλο στα μούτρα του κάθε Thibodeau και Vogel αυτού του κόσμου. Γιατί ο Valentine μπορεί να μην παίζει άμυνα, αλλά αποτελεί ένα offense first παίκτη που έλειπε από το roster των Bulls που πλέον έχουν τους Zach LaVine, Nikola Vucevic, Lauri Markannen, Coby White να μαζεύουν την μπουγάδα στα μετώπισθεν για σκόρερ όπως ο Valentine.
Ορίστε μία φάση που ήταν το κεράσακι στο καλύτερο παιχνίδι του Valentine για φέτος.
Performance of the Year: Dillon Brooks
Ο Dillon Brooks είναι αυτό που θα είχαμε, αν ο 35χρονος Carmelo Anthony είχε την αυτοπεποίθηση και συνήθως το ρόλο του 25χρονου Carmelo Anthony.
Ο wing των Memphis Grizzlies, ένας ενδεχομένως πολύ καλός έκτος παίκτης σε μια μέτρια ομάδα για ανεξήγητους λόγους, είναι για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν ο παίκτης με τις περισσότερες προσπάθειες στο ρόστερ των Grizzlies, παρόλο που συνεχίζει να σουτάρει με κάτω του μετρίου ποσοστά, σε μια συνεχή διαρροή τραβηγμένων από τα μαλλιά προσπαθειών.
To ταλέντο για ένα πολύ χρήσιμο πολυεργαλείο που καλύπτει το 2-3 από τον πάγκο εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά ο Brooks έχει πάρει ένα ρόλο ψευδό-alpha dog στους Grizzlies και πολλά βράδια ανταμείβει την εμπιστοσύνη του Taylor Jenkins με επιδόσεις όπως αυτή της 6ης Μαΐου, όπου χρειάστηκε 16 προσπάθειες για να σημειώσει 9 πόντους ενάντια στους θλιβερούς Detroit Pistons, που κατά λάθος σημείωσε, χάρη στις άοκνες προσπάθειες του για την τελευταία τους νίκη στην σεζόν.
Play of the Year
Πώς γίνεται ίσως ο πιο αθλητικά dominant center στον κόσμο να καταλήγει στο πανέρι με τα αζήτητα της buyout season;
O Andre Drummond αποφασίζει να βάλει την μπάλα στο παρκέ και κάνει μια ανεξήγητη ποικιλία.
Indefensible Player of the Year: Buddy Love
Το rotation στους ψηλούς των Suns είναι πραγματικά ανεξήγητο και αυτό θα φανεί στα όποια λεπτά κληθεί ο Frank Kaminsky να αντιμετωπίσει τον Anthony Davis ή τον Andre Drummond ή τον Montrez Harrell ή τον Marc Gasol ή τον Markieff Morris ή ακόμη τον Κώστα τον Αντετοκούνμπο. Αλλά θα το πούμε αυτό, όταν έρθει η στιγμή του.
Το βραβείο όμως για φέτος οφείλουμε να το δώσουμε σε παίκτη του Sacramento, της ομάδας που έσκασε κάθε κοντέρ αμυντικής ματαιότητας. Οι Kings είναι η χειρότερη άμυνα στην ιστορία του ΝΒΑ και εκεί δεν λάμπει κανείς περισσότερο με την απροθυμία του έστω και να υποκριθεί πώς καταβάλλει την στοιχειώδη προσπάθεια από τον Buddy Hield.
O “Buddy Love” είναι εξωφρενικά αδιάφορος στην άμυνα και το χειρότερο είναι ότι συνήθως τον αντικαθιστά ο Tyrese Haliburton, που αυτομάτως κάνει το Sacramento καλύτερο κι εκθέτει τον συμπαίκτη του.
The Kostas Antetokounmpo Award: Keljin Blevins
O ξαδερφός του Dame, που βρίσκεται με two-way contract στους Blazers, κυρίως για να απαλύνει τον πόνο του ξαδέρφου του, που βίωσε μια πολύ σκληρή τελευταία διετία χάνοντας συγγενείς και στενούς φίλους. Αν λάβουμε υπόψιν ότι οι Knicks είχαν υπογράφει τον Chris, αδερφό του J.R. Smith, η παρουσία του είναι σχεδόν αυτονόητη, αν εξαιρέσουμε τις στιγμές που αποφασίζουν να τον βάλουν να αγωνιστεί κιόλας.
No-way player of the year: James Nunnally
Ρε παιδιά, οι Pelicans υπέγραψαν two-way contract τον James Nunnally που είναι 30 χρονών. Ωραίος παίκτης ήταν στην Ευρωλίγκα,αλλά είναι ακόμη μια απόδειξη για το πόσο ασόβαρη ομάδα σε κάθε κομμάτι του player development. Για να πάρουν τον Nunnally, έκαναν waive τον Will Magnay, ο οποίος ήταν μεν άγουρος, αλλά αν ήσουν πραγματικά εύπιστος, έδειχνε ότι είχε κάποια προοπτική. Κι αυτός είναι ο ρόλος ύπαρξης των two-way contracts, να προσφέρουν δηλαδή μια αχνή ελπίδας ανάπτυξης ενός ταλέντου ή έστω να κρατάει στο ρόστερ κάποιον παίκτη για λόγους νεποτισμού. Δηλαδή σοβαρά τώρα, ο Zion δεν έχει κανά μπατζανάκη για να υπογράψουν;
Mitsos Mavrakis
Latest posts by Mitsos Mavrakis (see all)
- The Ball Hog 2021 Hater Awards - May 20, 2021
- Η δυναστεία που κράτησε 19 νύχτες - April 14, 2021
- Bubble Jeopardy - August 21, 2020
- Sapir-Whorf Hypothesis in the NBA - April 18, 2020
- Do’s and Don’ts για τον Κορονοϊό: NBA edition - March 26, 2020
| ↑1 | Παραδοσιακά πηγαίνει σε ένα bench scorer |
|---|
