Fantastic Beasts and Where to Find Them: Part VI, Chapter 5

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Hardens

 

Στην αρχή της χρονιάς ο Jayson Tatum επιλεγόταν στον πρώτο γύρο σχεδόν σε κάθε draft που έπαιζε εκεί έξω. Αυτή την εβδομάδα θυμήθηκε να αποδείξει ότι όντως ήταν πικ 1^ου γύρου, όντας ο δεύτερος καλύτερος παίκτης του παιχνιδιού. 31.8/9/4.3 στις βασικές κατηγορίες, 48% και 89% σε εντός πεδιάς και βολές, 2.3 stocks, 4.3 τρίποντα, μόλις 2 λάθη. Τα λόγια περιττά. Δείγματα της νεκρανάστασης του Kristaps Porzingis υπήρχαν στα προηγούμενα ματς, αλλά 4 σερί σούπερ αγώνες είναι κάτι που δεν το περιμέναμε. 24.5 πόντοι με σχεδόν 10 rebounds, ενώ το μενού είχε τρίποντα (2.5), κλεψίματα (1.3), τάπες (1.5), λάθη (1.3), ενώ την ίδια στιγμή σούταρε με 50.7% και 94% από τις βολές. Τοπ3 επιδόσεις δηλαδή. Αθόρυβα αλλά εξαιρετικά, ο Bobby Portis ήταν τρομερός αυτή την εβδομάδα κι ας μην τον έπιανε το μάτι σου. Δεν ήταν μόνο οι 19 πόντοι και τα 11 rebounds. Σούταρε καλά (55% fg%, 85% βολές, 3.3 τρίποντα), έκανε λίγα λάθη (1.0), έδινε το κατιτίς του σε όλες τις κατηγορίες και γενικά δεν ήταν αρνητικός πουθενά. Ο Jalen Brunson έχει αρχίσει να εξελίσσεται σε παίκτη-κλειδί για τους Mavericks. Εκμεταλλευόμενος την απουσία του Doncic έδωσε εξαιρετικά νούμερα της τάξης των 18 πόντων, 5 rebounds και 8 assists σε κάθε παιχνίδι. Είχε το εξαιρετικό για point guard 48% εντός πεδιάς και 89% στις βολές. Είχε λογικά λάθη (2.3), ενώ έδωσε και 1+ κλεψίματα κάθε βράδυ.

 

Σφηνάκια

 

Τα 9 τρίποντα του Steph με το Brooklyn και τα άλλα τόσα με το Cleveland

Οι 5 τάπες του Anthony Davis απέναντι στο Detroit

Οι 14 assists του Chris Paul με αντίπαλο το Dallas

Οι 23 εκτελεσμένες βολές του Giannis απέναντι στο Orlando

Τα 8 επιθετικά ριμπάουντ του Plumlee κόντρα στη Washington

Τα 10/12 εντός πεδιάς του Aaron Gordon απέναντι στο Chicago

Τα 5 κλεψίματα του Alec Burks με αντίπαλο το Houston

 

Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο

Πολλές τρομακτικές εμφανίσεις και αυτή την εβδομάδα. Ο Giannis έκανε αρκετές από αυτές. Η εμφάνιση όμως απέναντι στους Lakers και το επίπεδο κυριαρχίας που είχε θύμισε τον τελευταίο αγώνα των περυσινών Τελικών. Ο Greek Freak σταμάτησε στους 47 πόντους με 18/23 (!) σουτ και 8/11 βολές. Όσο θεαματικός φαντάζει ο αριθμός των 18 εύστοχων σουτ, θα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος αν δεν του έκαναν φάουλ κυριολεκτικά από παντού οι αντίπαλοι. Οι περισσότεροι δε εξ αυτών, απέναντι στον ΑD. Εκτός των παραπάνω, 9 rebounds, 3 assists και 2 stocks ολοκλήρωσαν αυτή την τρομερή εμφάνιση.

 

 

The Bennets

 

Ο τραυματισμός του Luka Doncic άνοιξε χώρο και χρόνο στο ρόστερ του Dallas. Ένας από τους ωφελούμενους ήταν ο Reggie Bullock. Και τι έκανε τα 29 λεπτά που αγωνίστηκε κάθε βράδυ; Τα άφησε να περάσουν ανεκμετάλλευτα δίνοντας 3.3 πόντους και 4 rebounds (ναι τα υπόλοιπα είναι ακόμη περισσότερο ανάξια σχολιασμού), σουτάροντας με μόλις 28% εντός πεδιάς. Μοναδική ευκαιρία και για τον Andre Drummond να εκμεταλλευτεί την απουσία του Joel Embiid και να ενισχύσει τη θέση του. Αντ’ αυτού την πέταξε στα σκουπίδια και πήρε τη θέση τους στους Bennets, αφού θύμισε Mitchell Robinson στους πρώτους δύο του αγώνες στο ΝΒΑ κι έκανε 12 φάουλ το λεπτό. Έτσι κατάφερε να έχει 5.3 πόντους και 5.3 rebounds ανά παιχνίδι. Καταλαβαίνετε φυσικά ότι με τέτοια νούμερα σε αυτές τις κατηγορίες, δεν μας ενδιαφέρουν καν οι υπόλοιπες. Αυξημένος χρόνος και για τον Furkan Korkmaz, μεγαλύτερος ο κουβάς κυρίες και κύριοι. Ο Τούρκος παιχταράς τα έσπασε αυτή την εβδομάδα κι εκτελώντας με 19%, εκτέλεσε τις πιθανότητες της ομάδας σας για κάτι καλό. Έβαλε ένα (1) τρίποντο σε τρία βράδια και είχε την τεράστια συγκομιδή των 11 πόντων. Ε, όπως γνωρίζετε δεν φημίζεται για την παραγωγή του στις υπόλοιπες κατηγορίες. Τι να πω κι εγώ όταν μιλούν οι αριθμοί; Μετά τα κατορθώματα του Korkmaz, φαντάζεστε ότι δεν μπορεί να υπήρξε χειρότερος την προηγούμενη εβδομάδα, σωστά; Κούνια που σας κούναγε αγαπητοί και αγαπητές. Ίσως κάποιοι στην αρχή της εβδομάδας ψάχνατε απεγνωσμένα τρίποντα και σκεφτήκατε να απευθυνθείτε σε έναν σπεσιαλίστα, τον Wayne Ellington. Ίσως να θεωρήσατε ότι εκτός από τρίποντα θα σας βοηθήσει και στα ποσοστά της κατηγορίας. Αν δεν το κάνατε, σας συγχαίρω. Αν το κάνατε, στείλτε μήνυμα στο site να κανονίσουμε για καφέ και να κλάψουμε αγκαλιά. Κι αυτό γιατί αυτός ο πουθενάς, που κάλλιο να μην ξαναβρεί συμβόλαιο ούτε στα τοπικά του ΕΣΚΑΝΑ, είχε αυτή την εβδομάδα (ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ σε 4 αγώνες) 10 πόντους, 8 ριμπάουντ και 1 κλέψιμο. Ναι, δεν τρολλάρω. Και το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμη. Όντως έβαλε τρίποντα, 3 για την ακρίβεια. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά ήρθαν σε 21 προσπάθειες και δεν σούταρε ούτε ένα δίποντο. Δηλαδή είχε ποσοστό ευστοχίας 14.3%. Θα πω μόνο ότι τον ψάχνουμε και θα δώσω και το hashtag, αν θέλετε κι εσείς να συνδράμετε στον αγώνα (#Ellington_gamimene_se_psaxnoume).

 

Σφηνάκια

 

Τα 0/11 εντός πεδιάς του Evan Mobley κόντρα στη Βοστώνη

Τα 6 λάθη του Christian Wood κόντρα στους Knicks

Τα 0/9 εντός πεδιάς του Jay Crowder απέναντι στη Minnesota

Οι 2/7 βολές του Scottie Barnes με αντίπαλο το Golden State

Τα 7 λάθη του Darius Garland κόντρα στους Warriors

Tα 1/10 τρίποντα του Dejounte Murray με αντίπαλο τη Minnesota

Τα 7 λάθη του KAT απέναντι στο Phoenix

 

One Night Stands

 

Οι πολλές απουσίες των Cavaliers φέρνουν στο προσκήνιο διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Το βράδυ της Πέμπτης ήταν η σειρά του Dean Wade να κάνει το κομμάτι του και το έκανε με το παραπάνω. Απειλή εντός ρακέτας, αλλά και από μακριά, 17 πόντοι με 7/13 και 3 τρίποντα. Εκτός από αυτά, 9 rebounds (με 5 επιθετικά), 5 assists και μόλις ένα λάθος, στην καλύτερη εμφάνιση της μέχρι τώρα καριέρας του.

 

Άλλος ένας παίκτης που εκμεταλλεύτηκε απουσία ήταν ο Guy Vincent. Αυτή τη φορά η ομάδα ήταν το Miami και τα λεπτά έγιναν διαθέσιμα χάρη στην απουσία του Tyler Herro. Ο νεαρός guard είχε 18 πόντους με 6/12 σουτ, 3 τρίποντα και 3 assists, όντας εξαιρετικός στον ρόλο του 6^ου παίκτη στη νίκη της ομάδας του.

 

O Cam Johnson είχε κάνει την ουσιαστική εμφάνισή του στο Bubble και πέρυσι καθιερώθηκε ως ένας rotational παίκτης για το Phoenix. Ενίοτε, μας δίνει και μερικά σφηνάκια. Κάτι τέτοιο συνέβη και την Κυριακή, απέναντι στο Denver, όπου με 22 πόντους σε 23 λεπτά έκανε career high. Είχε 9/15 σουτ, 4 τρίποντα, 2 assists και +19 στον δείκτη +/-.

 

Αρκετοί παίκτες με σούπερ One Night Stand, όμως η επιλογή μας είναι ο Frank Jackson ξεκάθαρα λόγω μυστακίου. Αν δε, είχε ακόμη τον μυθικό συνδυασμό cornrows και μουστακάρας, θα βρισκόταν στους Hardens κάθε εβδομάδα. Anyway, ο Frank έσπασε λίγη πλάκα απέναντι στους – χωρίς Steph – Warriors και τους έβαλε 27 ποντάκια. 8/15 σουτ, 6/6 βολές, έκανε και τρία κλεψίματα. Μπορεί να λογίζεται ως ένα combo guard και να αγωνίστηκε στο 1 και στο 2, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον παιχταρά να δώσει 0 (μηδέν) assists στα 33 λεπτά της συμμετοχής του.

 

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

 

Τα πράγματα στην Βοστώνη πάνε καλά για πρώτη φορά από την αρχή της σεζόν. Αιτία; Τι άλλο φυσικά από τον τραυματισμό και τη μη συμμετοχή του Jaylen Brown   το ξέσκισμα του Jayson Tatum τις καταπληκτικές εμφανίσεις που κάνει τον τελευταίο καιρό ο τύπος που κοροϊδεύαμε όλο το καλοκαίρι για τα χρήματα που δεν πήρε. Ναι φίλες και φίλοι, μιλάμε για τον Dennis τον Schroder, το καμάρι των skaters, τον φρατζούλη της καρδιάς μας.

Όταν ξεκίνησε η σεζόν και μάθαμε ότι θα πήγαινε στους Celtics, όλοι κρατάγαμε μικρό καλάθι. Αρχικά γιατί είναι ένας μέτριος φαντασιακός παίκτης κι επιπλέον γιατί πηγαίνει σε μία ομάδα με δύο τρομερά ball dominant παίκτες – μαζί με τον Smart που παίρνει όποια μπάλα περισσεύει. Οπότε αναμέναμε να έχει περισσότερο εκτελεστικό, παρά δημιουργικό χαρακτήρα. Και όντως κάπως έτσι γίνεται μέχρι στιγμής, ενώ ο τραυματισμός του Brown έκανε τα πράγματα ακόμη καλύτερα για τον ίδιο.

Μέχρι στιγμής μετράει από τις καλύτερες επιδόσεις της καριέρας του σε πόντους (17.9), assists (5.2), ποσοστό ευστοχίας (46.1%) και τρίποντα (1.5), ενώ γράφει career high σε ποσοστό βολών (89.8%), rebounds (3.9), κλεψίματα (1.1) και ποσοστό διπόντων (52.1%). Τις τελευταίες 2 εβδομάδες μάλιστα γράφει statline 23.6/4/4 με 55% ευστοχία και usage που δύσκολα θα ξαναβρεί.

Μην ξεχνάτε πως ο Brown υπάρχει η πιθανότητα να επιστρέψει ακόμη και σήμερα στην ενεργό δράση. Με αυτά τα νούμερα σίγουρα μπορείτε να χορτάσετε κάποιον πεινασμένο και να πάρετε πίσω αντάλλαγμα που δύσκολα θα παίρνατε υπό άλλες προϋποθέσεις.

 

Να πανικοβληθώ;;;!!;!;!;!;;

 

Η χρονιά δεν έχει αρχίσει ιδιαίτερα καλά για τους Knicks συνολικά, αλλά ούτε και για έναν από τα βασικά μέλη του κορμού τους, του RJ Barrett. Ο νεαρός Καναδός μέχρι στιγμής όχι απλά δεν συνεχίζει από εκεί που το άφησε πέρυσι, αλλά δείχνει να κάνει ένα βήμα πίσω στην πρόοδό του. Ας το δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά.

Πέρυσι ο Barrett ήταν ένας από τους πιο βελτιωμένους παίκτες, βελτιώνοντας κάθε τομέα του παιχνιδιού του. Και το έκανε σε μία πλήρως ανταγωνιστική ομάδα. Επομένως, φέτος όλοι περίμεναν να συνεχίσει από αυτό το σημείο και να γίνει ένας ακόμη ελκυστικότερος παίκτης. Μια ματιά όμως στα στατιστικά του μας δείχνει το αντίθετο. Με εξαίρεση τα rebounds και τις τάπες που υπάρχει μια ελάχιστη άνοδος, όλα τα υπόλοιπα στατιστικά παρουσιάζουν πτώση. Οι κατηγορίες που επηρεάζονται περισσότερο είναι το ποσοστό εντός πεδιάς (38.8% από 44.1%), το ποσοστό τριπόντων (30.5% από 40.1%) και οι πόντοι (14.9 από 17.6). Που οφείλεται αυτό;

Αρχικά, τις περισσότερες φορές η προσωπική απόδοση των παικτών είναι αλληλένδετη με την απόδοση της ομάδας και στην ουσία την καθορίζει. Οι Knicks δεν περνούν καλό φεγγάρι και είναι γνωστό. Λίγο το ντεφορμάρισμα του Randle, λίγο οι νέοι παίκτες που πρέπει να προσαρμοστούν (Kemba, Fournier), λίγο οι απουσίες βασικών παικτών (Noel) έχουν επηρεάσει τη συνολική εικόνα. Κι αυτό δεν βοηθά τον Barrett.

Ακόμη, στο Αμέρικα λένε πως “you can’t teach an old dog new tricks”. Και τα “tricks” του coach Thibs μέχρι στιγμής ήταν να “σκάει” τους παίκτες του από την πολύ χρήση, καθώς δεν καταδεχόταν να αφήσει τους καλούς του παίκτες στο γήπεδο λιγότερο από 35 λεπτά. Φέτος όμως παρατηρούμε ότι τόσο ο Randle, όσο και ο Barrett αγωνίζονται σχεδόν 2 λεπτά λιγότερο σε κάθε αγώνα, απόρροια μάλλον του περυσινού ξεχαρβαλώματος από τους Hawks. Σε κάθε περίπτωση όμως, η μείωση του αγωνιστικού χρόνου είναι λογικό να επιφέρει και μείωση στατιστικών.

Τέλος, ίσως έχετε παρατηρήσει ότι η αναλογία τριπόντων/συνολικών σουτ του Barrett είναι αυξημένη. Με λίγα λόγια, φέτος σουτάρει περισσότερα τρίποντα και λιγότερα δίποντα σε σχέση με πέρυσι. Ως επακόλουθο, τα συνολικά ποσοστά του θα είναι χαμηλότερα, ειδικά από τη στιγμή που δεν είναι σε θέση να διατηρήσει το περυσινό 40% έξω από τη γραμμή. Άρα και η πτώση των ποσοστών είναι απολύτως αναμενόμενη.

Το ζήτημα είναι αν όλα τα παραπάνω μπορούν να γυρίσουν τούμπα και να γίνει και πάλι ο περυσινός παίκτης. Κι αυτό δεν είναι σίγουρο, τουλάχιστον για αυτή τη χρονιά. Αυτό όμως που είναι λογικό είναι όλα τα παραπάνω να στρώσουν με τον καιρό, η ομάδα και ο παίκτης να βρουν καλύτερο ρυθμό και να γίνει αρκετά αποδοτικότερος. Είναι καλός παίκτης συνολικά, μπορεί να εξελιχθεί ακόμη αρκετά, επομένως δεν συντρέχει λόγος πανικού. Ειδικά σε dynasty λίγκες.

 

 

 

Thinking ahead

Η Indiana είναι μία από τις ομάδες που περιμέναμε περισσότερα στην αρχή αυτής της σεζόν. Βρίσκεται στην 13^η θέση της Ανατολής και με ρεκόρ μόλις 7-11. Όπως είναι λογικό, για να υπάρχουν αρνητικά αποτελέσματα, υπάρχουν και παίκτες που δεν αποδίδουν όπως αναμέναμε. Παίκτες όπως οι Domantas Sabonis ή ο TJ McConnell για παράδειγμα. Αυτά, σε συνδυασμό με τις απουσίες, δεν βοήθησαν καθόλου. Σήμερα θα ασχοληθούμε με έναν από αυτούς τους παίκτες που δεν ξεκίνησαν καλά, θεωρούμε δεδομένο ότι θα ανέβει και άρα παρουσιάζεται μια καλή περίπτωση buy low. Ο παίκτης αυτός είναι ο Caris LeVert.

Ο LeVert φέτος αγωνίστηκε από τον 6^ο αγώνα της σεζόν και μετά, λόγω προβλήματος στην πλάτη. Αρχικά είχε χρονικό περιορισμό στην συμμετοχή του, ενώ ακόμη και τώρα οι περιορισμοί υπάρχουν στα back to back. Μέχρι στιγμής τα νούμερά του δεν θυμίζουν τον περυσινό εαυτό του στην ομάδα, ούτε αυτόν στο Brooklyn. Σουτάρει με μόλις 38.8% (τη στιγμή που το αμέσως επόμενο χαμηλότερο ποσοστό στην καριέρα του είναι το 42.5%) εντός πεδιάς, 22.9% από το τρίποντο και 73% από τις βολές, με αποτέλεσμα η συνολική παραγωγικότητά του να περιορίζεται στους 14.4 πόντους. Περιττό να πούμε ότι λιγότερους πόντους είχε μόνο στις 3 πρώτες σεζόν του, πριν δηλαδή κάνει τη breakout season του.

Και στις υπόλοιπες κατηγορίες όμως τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Career low σε total rebounds, περισσότερες assists μόνο από την πρώτη χρονιά του, career low στα κλεψίματα, χειρότερη επίδοση τριετίας στις τάπες. Στην ουσία η μόνη κατηγορία που παρουσιάζει βελτίωση είναι τα λάθη, προφανώς γιατί κρατάει λιγότερη ώρα τη μπάλα στα χέρια του.

Πως εξηγείται όμως η αισιοδοξία; Εξηγείται για δύο λόγους: την ομάδα του και τον ίδιο. Ως προς τον ίδιο, αγωνίζεται μόλις για 25.6 λεπτά ανά αγώνα. Αυτή η επίδοση αποτελεί την δεύτερη μικρότερη στην καριέρα του, μετά τη rookie χρονιά. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πως απλά και μόνο η αύξηση του χρόνου συμμετοχής (που δεδομένα θα συμβεί) κατά τουλάχιστον 5 λεπτά, είναι αρκετή για να αυξηθούν όλοι οι αριθμοί του. Άλλωστε, στους αγώνες που παίζει 30+ λεπτά παίρνει σχεδόν πάντα τις περισσότερες επιθέσεις, δείγμα ότι βρίσκεται ψηλά στην επιθετική ιεραρχία της ομάδας. Δεύτερον, τα ποσοστά του είναι σε ιστορικά χαμηλά. Θεωρητικά μπορεί να μείνουν εκεί, ωστόσο το ενδεχόμενο να μην ξέχασε εντελώς το μπάσκετ είναι μάλλον πιο πιθανό από το να έγινε χάλια παίκτης ξαφνικά στα 26 του.

Ο δεύτερος λόγος είναι ο ομάδα του. Είπαμε στην αρχή για το κακό ρεκόρ της Indiana. Αυτό που δεν είπαμε είναι ότι δεν είναι τόσο κακό όσο φαίνεται. Κι αυτό συμβαίνει αφενός μεν γιατί οι Pacers έχουν δώσει αρκετά περισσότερα ματς εκτός έδρας (11, εναντίον 7 εντός), όπου έχουν και πολύ χειρότερο ρεκόρ, αφετέρου δε γιατί είχαν μακράν το δυσκολότερο πρόγραμμα στο ΝΒΑ μέχρι στιγμής, αντιμετωπίζοντας πολύ καλές ομάδες σχεδόν σε κάθε αγώνα. Αυτό σημαίνει ότι από εδώ και πέρα ο δρόμος είναι πιο βατός για καλά σερί, με πιο αδύναμες ομάδες και περισσότερα παιχνίδια εντός.

Ο δεύτερος λόγος που αφορά στην ομάδα είναι ότι με την έλευση του Rick Carlisle έχει αλλάξει λίγο η επίθεση. Πιο συγκεκριμένα, η δημιουργία γίνεται πολύ περισσότερο από την περιφέρεια και λιγότερο από τον Sabonis. Αυτός είναι και ο λόγος που οι assists του Brogdon είναι σε career high, ενώ του Λιθουανού πεσμένες συγκριτικά με την περυσινή σεζόν. Άρα υπάρχει χώρος για assists από την περιφέρεια. Μιας που αναφέρθηκε ο Brogdon, όλοι γνωρίζουν πόσο injury prone παίκτης είναι. Και μαντέψτε ποιος ωφελείται περισσότερο από τις συχνές απουσίες του Brogdon. Αρκεί φυσικά να είναι υγιής ο LeVert, που είναι επίσης επιρρεπής σε τραυματισμούς. Αυτό το τελευταίο αποτελεί τον μόνο πραγματικά σοβαρό λόγο ανησυχίας.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι ο LeVert βρίσκεται στο φαντασιακό του πάτωμα. Πιθανότατα εκεί βρίσκεται και η τιμή του. Σε περίπτωση που τον βρείτε διαθέσιμο και δεν χαλάει το build σας, η απόκτησή του σε χαμηλή τιμή είναι ένα ενδεχόμενο που αξίζει να εξετάσετε.

 

Η γωνιά του Embiid

 

Τα νέα για τον Michael Porter Jr δεν είναι καθόλου καλά. Όπως ανακοίνωσαν οι Nuggets, θα υποβληθεί σε επέμβαση στη μέση και πιθανότατα θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν.

O Robert Williams έχασε ήδη 3 αγώνες με πρόβλημα στο γόνατο. Μάλλον θα παίξει κανονικά αυτή την εβδομάδα, η λέξη κλειδί όμως είναι το “μάλλον”.

Γύρισμα στον αστράγαλο για τον Joe Harris, ο οποίος θα μείνει εκτός μέχρι νεωτέρας. Δεν φαίνεται να είναι κάτι μακροχρόνιο, όμως θα χάσει σίγουρα το πρώτο μισό της εβδομάδας. Για τους Νets, θέμα στον οπίσθιο μηριαίο έχει και ο Bruce Brown. Δεν έχουμε ιδιαίτερη ενημέρωση προς ώρας, όμως γνωρίζουμε ότι θα χάσει σίγουρα τον αγώνα της Δευτέρας.

Ο Nicola Vucevic βγήκε από την καραντίνα, όμως ακόμη δεν είναι έτοιμος να παίξει. Λογικό αυτό θα συμβεί κάποια στιγμή εντός της εβδομάδας.

Τελικά η ρήξη μηνίσκου του Collin Sexton χρειάστηκε επέμβαση. Αυτό σημαίνει πως αυτόματα ο τραυματισμός του είναι season ending. Πραγματικά κρίμα.

Ο Nikola Jokic μετράει δύο συνεχόμενες απουσίες. Το πρόβλημα στον καρπό όμως δεν είναι σοβαρό και υπάρχει πιθανότητα να επανέλθει ακόμη και στον επόμενο αγώνα.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει πλέον και για το πρόβλημα του Luka Doncic στον αστράγαλο. Η επιστροφή είναι θέμα χρόνου.

Στα Coronaνέα της εβδομάδας, νέο μέλος στις απουσίες είναι ο Nicolas Batum.

Πρόβλημα στη βουβωνική χώρα για τον De’Anthony Melton, για το οποίο ωστόσο οι Grizzlies δεν έχουν δώσει πολλές πληροφορίες. Για την ώρα κρατήστε ότι η συμμετοχή του αυτή την εβδομάδα δεν είναι καθόλου σίγουρη.

Όχι ιδιαίτερα μεγάλο το πρόβλημα στον αστράγαλο για τον Cole Anthony. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό να αγωνιστεί ακόμη και στον αγώνα της Δευτέρας. Ρισκαδόρικη επιλογή σε εβδομαδιαία φορμάτ, αλλά με καλές πιθανότητες ανταμοιβής.

Όσον αφορά στον Joel Embiid, τα πράγματα θα είναι δύσκολα και αυτή την εβδομάδα. Πέραν του ότι είναι ακόμη στο πρωτόκολλο για τον Covid-19, θέλει και μερικές μέρες να προπονηθεί κλπ. Οπότε δεν είναι τόσο πιθανό να αγωνιστεί.

Το χτύπημα που δέχτηκε στη μύτη αποδείχτηκε αρκετά δυνατό για τον Mitchell Robinson. Εκτός του χθεσινού αγώνα, όλα δείχνουν πως θα χάσει και μερικούς αγώνες από αυτή την εβδομάδα.

Ο OG Anunoby χτύπησε στο γοφό κι έχει χάσει ήδη δύο αγώνες. Δεδομένου ότι οι Raptors αγωνίζονται την Τετάρτη για πρώτη φορά, υπάρχουν καλές πιθανότητες να μην χάσει άλλους.

*Τα γνωστά 3 ή 4 παιχνίδια για τις περισσότερες ομάδες και αυτή την εβδομάδα. Εξαίρεση αποτελούν οι Mavericks και οι Nuggets που αγωνίζονται 2 φορές