Οι λίστες των «κορυφαίων» μας αρέσουν πολύ.
Όχι επειδή θεωρούμε πως είναι απλό ή καν θεμιτό να απομονώσεις μονάδες και ατομικά επιτεύγματα από ένα συλλογικό άθλημα, με στόχο τη νίκη της ομάδας, αλλά επειδή μας δίνεται μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε ξανά για το ίδιο το μπάσκετ.
Τη φύση του. Την ιστορία του. Τον πολιτισμό του. Τη λογική του. Τις αλλαγές μέσα στο χρόνο. Το μέλλον του.
Υπό αυτή την έννοια, η ανακήρυξη των 15 κορυφαίων προπονητών στην Ιστορία του ΝΒΑ ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή για να σκεφτούμε ποιοι για ποιους έχουμε ενστάσεις (κλασικά) και ποιοι θα μπορούσαν να είναι.
Το πρώτο το αφήνουμε στην κρίση σας, αν δηλαδή ο Doc Rivers αξίζει να είναι στη λίστα (πλάκα κάνουμε – ή όχι;). Το δεύτερο, από την άλλη, ήταν μια δύσκολη υπόθεση, όμως κανένα έργο δεν είναι αρκετά μεγάλο για τον Μήτσο τον Μαυράκη και τον Άρη τον Τόλιο που ανέλαβαν να φέρουν το τιτάνιο αυτό έργο σε πέρας.
Παρακάτω θα βρείτε 20 προπονητές που με κριτήρια, κατά τη γνώμη μας, καθολικά (ατομικά και συλλογικά επιτεύγματα, αλλά και το κοινωνικό – πολιτισμικό τους αποτύπωμα) αξίζουν να είναι στη συζήτηση. Και για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας, σας θέτουμε το ερώτημα: αν αντί για 15, ήταν top-20 οι προπονητές, ποιοι από τους ακόλουθους θα άξιζαν να βρίσκονται σε αυτή τη λίστα;
Σημειώνουμε δε πως η λίστα είναι με αλφαβητική σειρά και με στατιστικά μέχρι 13/02/2022, το Coach of the Year υιοθετηθηκε τη σεζόν 1962-63 και το Coach of the Month τη σεζόν 1982-83.
Rick Adelman
Ομάδες: Portland Trail Blazers, Golden State Warriors, Sacramento Kings, Houston Rockets, Minnesota Timberwolves
Ρεκόρ regular season: 1.042-749 (.582)
Ρεκόρ postseason: 79-78 (.503)
Coach of the Year: 0
Coach of the Month: 7
Πρωταθλήματα: 0
Τίτλοι περιφέρειας: 2
Θα τον θυμόμαστε:
- O Adelman ή αλλιώς ο ανθρωπος που αν δεν ήταν ο
Tim DonaghyPhil Jackson θα ήταν αναγνωρισμένος ως ένας από τους καλύτερους προπονητές στην Ιστορία. Υπέροχοι Blazers σε δύο τελικούς και θύμα της χυδαιότερης σφαγής στην ιστορία του αθλήματος με τους Kings! - Magnum opus του οι 22 σερί νίκες των Houston Rockets με τον Rafer Alston σαν point guard και τον Chuck Hayes σαν center!
Hubie Brown
Ομάδες: Milwaukee Bucks, Atlanta Hawks, New York Knicks, Memphis Grizzlies
Ρεκόρ regular season: 424-495 (.461)
Ρεκόρ postseason: 14-24 (.368)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 3
Πρωταθλήματα: 0 (+1 στο ABA)
Τίτλοι περιφέρειας: 0
Θα τον θυμόμαστε:
- Κρατήστε μόνο το εξής: ο Hubie Brown έχει κατακτήσει το Coach of the Year με τους Grizzlies το 2003-04 με σταρ τον 24χρονο Pau Gasol και πιο πριν τη σεζόν 1977-78 με τους Hawks, όταν ο Gasol ήταν αγέννητος. 26 χρόνια απόσταση!
- Έξτρα συμπάθεια για τη θητεία του στη NY. Οι Knicks έχουν υπάρξει περισσότερο κακοί και μέτριοι παρά καλοί στην μακρά Ιστορία τους, με εξαίρεση τη δεκαετία του ’70 και τη δεκαετία του ’90. Ενάντια σε ότι φαντάζεστε, η πιο μίζερη δεκαετία δεν είναι π.χ. των “zeros”, αλλά του ’80. Και στο διάστημα ανάμεσα στην απόσυρση του top-15 Red Holzman το 1982 και στην πρόσληψη του top-15 Pat Riley το 1991, o Brown είχε τη μεγαλύτερη θητεία, από το ’82 ως το ’86. Παρότι κατάφερε να παει την ομαδα δύο φορές στα playoffs, αξίζει να καταναλώσουμε λίγο παραπάνω χρόνο, για να δούμε πως έναν άνθρωπο που δεν το άξιζε κυριολεκτικά τον τρέλαναν στη ΝΥ. Πρώτο, το ’82 ξεκίνησε έρευνα το FBI, διότι τρεις παίκτες των Knicks ήταν ύποπτοι για point-shaving, λόγω χρεών σε έμπορο ναρκωτικών. Δεύτερο, στην ομάδα έπαιζαν τόσα ναρκωτικά που δεν γινόταν καθημερινή προπόνηση, γιατί οι παίκτες δεν ξύπναγαν να πάνε σε αυτήν, οποτε why bother. Τρίτο, οι ατελείωτες ίντριγκες ανάμεσα στους προπονητές και στους executives σε όλη τη δεκαετία (οι οποίοι άλλαζαν πολύ συχνά και όταν άλλαζαν, υπονόμευαν τον προπονητή για να φέρουν κάποιον δικό τους) ή ανάμεσα στους παίκτες και το προπονητικό staff (π.χ. όταν ο Darrell Walker τσακώθηκε με τον Brown σε μια προπόνηση και κάθισε οκλαδόν στο ζωγραφιστό, ενώ όλοι οι άλλοι έριχναν σουτάκια ή όταν ένας απο τους προπονητές έκανε εξωσυζυγική σχέση με μια «φίλη» του Trent Tucker). Και τέταρτο, οι ατελείωτοι τραυματισμοί: δύο χρόνια σχεδόν έξω ο Bernard King, άλλα τόσα ο Bill Cartwright, 32 ματς έξω ο Pat Ewing στην πολυαναμενόμενη rookie χρονιά του και συνολικά το all-time ρεκόρ απουσιών που «πέτυχαν» οι Knicks του ’85, ξεπέρασαν μόνο… οι Knicks του ’86. Το τραύμα του Brown από τους Knicks μάλλον έκανε 16 χρόνια να επουλωθεί, αφού ο Brown προπόνησε ομάδα ξανά όταν ο τιτάνας Jerry West τον έπεισε να βγει από τη σύνταξη και στα 69 του (!), να αναλάβει τους Grizzlies.
- Ο πιο απολαυστικός προπονητής που έγινε εκφωνητής, αιώνες μπροστά απο την συνηθισμένη μιζέρια και γκρίνια.
Mike Budenholzer
Ομάδες: Atlanta Hawks, Milwaukee Bucks
Ρεκόρ regular season: 410-284 (.591)
Ρεκόρ postseason: 48-39 (.552)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 6
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 1
Θα τον θυμόμαστε:
- Για δύο υπέροχα μπασκετικά δημιουργήματα, που έπαιζαν «το σωστό μπάσκετ» και σάρωναν στη regular season
- Για το περσινό πρωτάθλημα που έσωσε το legacy του (κρίμα θα ήταν…)
I feel like I've mentioned this here before but it was a major group chat revelation today that if you google image search Mike Budenholzer, his face in nearly every photo looks like he is cartoonishly considering/overwhelmed by someone fine he spotted from a distance at the club pic.twitter.com/I5H7CDYxUJ
— Hanif Abdurraqib (@NifMuhammad) November 14, 2019
Rick Carlisle
Ομάδες: Detroit Pistons, Indiana Pacers (x2), Dallas Mavericks
Ρεκόρ regular season: 855-727 (.540)
Ρεκόρ postseason: 63-70 (.474)
Coach of the Year: 1
Coach of the Month: 4
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 1
Θα τον θυμόμαστε:
- O ανθρωπος που σταμάτησε τους Big Three με τον Brian “The Custodian” Cardinal!
- Εν μέσω δράματος, ινστριγκας και δολοπλοκίας κατέβασε στο χαλαρό την ομάδα με το καλυτερο offensive rating στην ιστορία πριν παραιτηθεί για να ξεφύγει απο όλο το δράμα.
Billy Cunningham
Ομάδες: Philadelphia Sixers
Ρεκόρ regular season: 454-196 (.698)
Ρεκόρ postseason: 66-39 (.629)
Coach of the Year: –
Coach of the Month: 1
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 3
Θα τον θυμόμαστε:
- Ποιος έχει μεγαλύτερο ρεκόρ στη regular season; Θα απαντήσετε κλασικά ο Phil Jackson ή κάτι τέτοιο και θα έχετε δίκιο – είναι ο “Zen Master”. Ποιος έχει το δεύτερο μεγαλύτερο ρεκόρ όμως; Ότι κι αν απαντήσετε, πιθανότατα και 15 ευκαιρίες να έχετε, όσοι και στο top-15 που ανακοινώθηκε θα πέσετε έξω. Διότι η απάντηση είναι ο “Kangaroo Kid”.
- Ο άνθρωπος έσπασε κατάρα για τον Julius Erving στο ΝΒΑ το ’83. Δεν είναι και λίγο…
Mike D’Antoni
Ομάδες: Denver Nuggets, Phoenix Suns, New York Knicks, Los Angeles Lakers, Houston Rockets
Ρεκόρ regular season: 672-527 (.560)
Ρεκόρ postseason: 54-56 (.491)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 10
Πρωταθλήματα: 0
Τίτλοι περιφέρειας: 0
Θα τον θυμόμαστε:
- Oι “Seven Seconds Or Less” παραμένουν το template πάνω στο οποίο δομήθηκε το συγχρονό μπάσκετ. Ο ανθρωπος που το ονειρεύτηκε και ήταν ο προφήτης του σήμερα είναι προφανώς ο D’Antoni.
- Τοσο μπροστά που άλλαξε τον τρόπο σκέψης μέχρι και του Popovich που έχτισε πάνω του τους Spurs του 2014.
Bill Fitch
Ομάδες: Cleveland Cavaliers, Boston Celtics, Houston Rockets, New Jersey Nets, Los Angeles Clippers
Ρεκόρ regular season: 944-1.106 (.460)
Ρεκόρ postseason: 55-54 (.505)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 1
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 2
Θα τον θυμόμαστε:
- Δεύτερος σε αγώνες με 2.000+ και τρίτος σε ήττες. Μη γελάτε, αυτά δείχνουν mileage αγαπητοί
- Πρώην εκπαιδευτής πεζοναυτών, ούρλιαζε στους πάντες μέχρι να μπλαβίσει. ΟΚ, αυτά δεν υπάρχουν εδώ και καμιά εικοσαριά χρόνια ευτυχώς, αλλά από τότε που παραιτήθηκε από τους Celtics, ο Larry Bird άρχισε να πίνει έξι Pabst την ημέρα. Just saying…
- Βλέπουμε την τέταρτη σπουδαία ομάδα των Cavaliers φέτος. Οι τρεις προηγούμενες είναι η σπαστή θητεία του LeBron, η καταραμένη «ομάδα των ‘90s» του Lenny Wilkens και η ομάδα-έκπληξη του Bill Fitch που πέτυχε το «θαύμα στο Richfield» και σχεδόν έκοψε το πρωτάθλημα από τους Celtics
Cotton Fitzsimmons
Ομάδες: Phoenix Suns, Atlanta Hawks, Buffalo Braves, Kansas City Kings, San Antonio Spurs
Ρεκόρ regular season: 832-775 (.518)
Ρεκόρ postseason: 35-49 (.417)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 4
Πρωταθλήματα: 0
Τίτλοι περιφέρειας: 0
Θα τον θυμόμαστε:
- Πήγε τους Kansas City Kings στον τελικό της Δύσης παίρνοντας τον τίτλο του Προπονητή της Χρονιας. Και μόλις η ομάδα μετακόμισε στο Sacramento το ίδιο καλοκαίρι επέλεξε το θάνατο από την ατίμωση και παραιτήθηκε.
- Οι Suns την σεζόν 87-88 είχαν 58 ήττές. Ο Fitzsimmons ανέλαβε την ομάδα έκανε τον Larry Nance Sr. trade για τον Kevin Johnson και τον τον rookie Dan Majerle, μετατρέποντας τους αμέσως σε μια από τις πιο δυνατές ομάδες της Δύσης. Και μετά από τέσσερα χρόνια, έχοντας συμπληρώσει τις 800 νίκες ως πρώτος προπονητής είπε «δεν γαμιέται θα γίνω παράγοντας» και αμέσως ήταν αυτός που πρότεινε να κάνουν το all in φέρνοντας τον Sir Charles.
- Τον είχαν βαφτίσει Lowell Gibbs (καμία σχέση μάλλον με τον Freddie Gibbs) και τον φώναζαν Cotton. Σοβαρά. Αυτό ήταν το όνομά του. Πόσο πιο suave.
Alex Hannum
Ομάδες: St. Louis Hawks, San Francisco Warriors, Philadelphia 76ers, San Diego Rockets
Ρεκόρ regular season: 471-412 (.533)
Ρεκόρ postseason: 45-34 (.570)
Coach of the Year: 1
Coach of the Month: –
Πρωταθλήματα: 2 (+1 στο ΑΒΑ)
Τίτλοι περιφέρειας: 4
Θα τον θυμόμαστε:
- O ανθρωπος που έχει δικαίωμα να λέει τον Bill Russell «πελάτη» ήταν ο αντιπάλος προπονητής στις δύο μοναδικές σεζόν που ο θρύλος των Celtics δεν πήρε πρωτάθλημα, με τους St. Louis Hawks το ’58 και με τους Philadelphia 76ers το ’67. Κρατήστε το αυτό: στα 13 χρόνια απόλυτης δεσποτείας των Celtics στο πρωτάθλημα, Hannum-Celtics 2-2!
- Να το πούμε ειδικότερα; Το 1957, το legacy του ίσως καλύτερου παίκτης της λίγκας εκείνη τη στιγμή Bob Cousy σώθηκε από τον rookie Bill Russell, που με την άφιξη του – όπως περίπου ο Duncan στον Robinson – του χάρισε το πρωτάθλημα. Την ίδια στιγμή, ο Alex Hannum αναλαμβάνει παίκτης – προπονητής στους Hawks στα τελευταία 31 ματς της σεζόν και αναζωογονεί τόσο πολύ την ομάδα, που φτάνει στους τελικούς και τεντώνει όσο δεν πάει τους Celtics – δηλαδή χάνει τον έβδομο τελικό στη Βοστώνη με 125-123! Την αμέσως επόμενη χρονιά, οι Hawks δε παίρνουν τον τίτλο. Πρακτικά, ο Hannum δεν ήταν απλώς αντίπαλο δέος για τους Celtics του Auerbach, αλλά είχε legit πιθανότητες να σταματήσει την δυναστεία προτού καν αυτή ξεκινήσει. Μετά από αυτή τη μιάμιση χρονιά, ο Hannum τσακώθηκε με τον ιδιοκτήτη Bob Kerner και άφησε τους Hawks. Εν τέλει, συναντήθηκε εκ νέου με τους Celtics άλλες τρεις φορές σε κορυφαίο επίπεδο: το ’64 στους Τελικούς (όταν ισοπεδώθηκε 4-1), το ’67, όταν υπό τις ιαχές “Boston Is Dead” στο Convention Hall, επικράτησε στους τελικούς της Ανατολής, οδηγώντας την ομάδα του στο καλύτερο ρεκόρ της Ιστορίας με 68-13 και στον τίτλο και τέλος, το 1968, όταν στους τελικούς Περιφέρειας η Philadelphia του 62-20 δεν συνήλθε ποτέ από τον τραυματισμό του Billy Cunningham και έγινε η πρώτη ομάδα στην Ιστορία που έχασε 1-3 προβάδισμα… Να το πούμε αλγοριθμικά, ωστόσο; Celtics των Auerbach-Russell ίσον Alex Hannum μείον
καλόθρυλικό management. - Επίσης, ο ισονομιστής Hannum κατάφερε να πείσει ακόμα και τον ίδιο τον Chamberlain να συμμετέχει σε μια πιο ομαδική, γεμάτη offball cuts και screens πειθαρχημένη επίθεση! Βέβαια, ο “Wilt the Stilt” το ερμήνευσε με τους δικούς του όρους και επιδόθηκε σε ένα από τα πιο θρυλικά stat padding της Ιστορίας, όντας ο πρώτος και μοναδικός center που βγήκε πρώτος στις assists το 1968. Δεν πειράζει “Sarge”, ήσουν legend!
- Τέλος, ο Hannum δημιουργούσε ισχυρούς δεσμούς με τους παίκτες του. Έχει μια αξία να δούμε πως μίλαγαν για αυτόν οι σύγχρονοι του. Larry Costello: “I’ve never heard of anyone who didn’t like Alex.” Chet Walker: “Alex Hannum is the greatest thing that ever happened to us”. Johnny Kerr: “He’s a man’s man. If you could pick a father, you’d pick Alex Hannum.” Nate Thurmond: “I cried today when I found out about Alex. I love that man. He was so much a builder of men. He has a way with men. I played a lot of games this year with a lot of pain in my back. I did it for myself, for the Warriors and for my teammates. Mostly I did it for Alex. With the pain, I’m not sure that I could have done it for anybody else.”
George Karl
Ομάδες: Cleveland Cavaliers, Golden State Warriors, Seattle SuperSonics, Milwaukee Bucks, Denver Nuggets, Sacramento Kings
Ρεκόρ regular season: 1.175-824 (.588)
Ρεκόρ postseason: 80-105 (.432)
Coach of the Year: 1
Coach of the Month: 12
Πρωταθλήματα: 0
Τίτλοι περιφέρειας: 1
Θα τον θυμόμαστε:
- Oι Supersonics ήταν η πιο cult κι αγαπημένη ομάδα των 90s – και φυσικά ήταν όλο δική του δημιουργία1)Θα πιστώναμε και στον Bob Whitsitt, αλλά πήγε και πλήρωσε τον Jim McIlvaine και τα τίναξε όλα στον αέρα.
- Αν μπορούσαν να εκτελέσουν επαναφορές απο την πλάγια γραμμή θα είχε δώσει στον Carmelo το δαχτυλίδι που ψαχνει μέχρι σήμερα.
- 🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍
John Kundla
Ομάδες: Minneapolis Lakers
Ρεκόρ regular season: 423-302 (.583)
Ρεκόρ postseason: 60-35 (.632)
Coach of the Year: –
Coach of the Month: –
Πρωταθλήματα: 5
Τίτλοι περιφέρειας: 5
Θα τον θυμόμαστε:
- Έπιασε δουλειά σαν προπονητής των Minneapolis Lakers στα 31 του.
- Δημιούργησε την πρώτη δυναστεία του αθλήματος παίρνοντας πέντε τίτλους σε εξι χρόνια (ο Mikan κάπου θα βοήθησε σε αυτό). Όσο δηλαδή το μπάσκετ ταυτιζόταν με ψηλούς άχαρους λευκούς, ο Kundla ήταν the man.
- Κι όταν η δουλειά του άλλαξε έδρα και οι Lakers πήγαν στο Los Angeles είπε οκ, θα αράξω εδώ και συνταξιοδοτήθηκε από το ΝΒΑ στα 42. #Goals
Doug Moe
Ομάδες: San Antonio Spurs, Denver Nuggets, Philadelphia 76ers
Ρεκόρ regular season: 628-529 (.543)
Ρεκόρ postseason: 33-50 (.398)
Coach of the Year: 1
Coach of the Month: 2
Πρωταθλήματα: 0 (+1 στο ΑΒΑ)
Τίτλοι περιφέρειας: 0
Θα τον θυμόμαστε:
- O κολλητός του Larry Brown από τους Tar Heels, τους Buccaneers, του Oaks, τους Cougars και τους Nuggets, το ακριβώς αντίθετο από τον νευρωτικό alter ego του. Δεν είχε σχεδόν τίποτα στο playbook του. Το motto του: “My plan is to just go out there, have a good time, and run around like a chicken with your head cut off,”.
- Πήρε το πειθαρχημένο passing game του Dean Smith από το UNC και το μετέτρεψε σε μια φρενίτιδα run&gun, όπου κανένας παίκτης δεν μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα για πάνω από 2” και η επίθεση προσαρμοζόταν στις αδυναμίες της αντίπαλης άμυνας, προτού αυτή προλάβει να οργανωθεί.
- Αποτέλεσμα; Σε δέκα σεζόν στο Denver, οι Nuggets δεν είχαν μόνο την καλύτερη επίθεση σε έξι από αυτές, αλλά και εννιά συνεχόμενες παρουσίες στα playoffs και δύο τίτλους Midwest.
Dick Motta
Ομάδες: Chicago Bulls, Washington Bullets, Dallas Mavericks, Sacramento Kings, Denver Nuggets
Ρεκόρ regular season: 935-1.017 (.479)
Ρεκόρ postseason: 56-70 (.444)
Coach of the Year: 1
Coach of the Month: 2
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 2
Θα τον θυμόμαστε:
- Ίδιο επιχείρημα με τον Bill Fitch – τέταρτος σε ήττες στην Ιστορία και ~2.000 αγώνες
- Για ένα μικρό διάστημα, ανάμεσα στη συγχώνευση ΝΒΑ/ΑΒΑ και στην εμφάνιση των Celtics του Bird/Lakers του Magic, οι Washington Bullets ήταν η καλύτερη ομάδα (με όλη τη σημασία της λέξης) στην Ανατολή και ίσως στο ΝΒΑ
- Δεκαετίες πριν το twitter των Blazers καλωσόριζε τα νεοαποκτηθέντα “cash considerations”, ο Dick Motta πέταξε ένα δολάριο στο παρκέ, στέλνοντας έτσι μήνυμα στον GM των Bulls Dick Klein ότι αφού αντάλλαξε βασικό του για χρήματα, θα ξεκινήσουν αυτά στη θέση του forward. FUCK. YEAH.
Nick Nurse
Ομάδες: Atlanta Hawks, Milwaukee Bucks
Ρεκόρ regular season: 171-113 (.602)
Ρεκόρ postseason: 23-14 (.0.61)
Coach of the Year: 1
Coach of the Month: 3
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 1
Θα τον θυμόμαστε:
- Για το γεγονός οτι πήρε εναν σχεδόν αναπάντεχο τίτλο την πρώτη σεζόν κι δικαιολόγησε την απόλυση του Casey αφού πήρε το βραβείο του προπονητή της χρονιάς.
- Για την ζώνη box and one που επιστράτευσε στους τελικους απέναντι στον Steph. Πόσες φορές θυμάστε μια εμπνευση ενός coach να ήταν κλειδί για τίτλο.
- Για τα γούστα που βγάζει φέτος με αυτά τα πρόστυχα σχήματα με τους παίκτες που αλλάζουν από το 1-5 σε άμυνα κι επίθεση.
Bill Russell
Ομάδες: Boston Celtics, Seattle Supersonics, Sacramento Kings
Ρεκόρ regular season: 341-290 (.540)
Ρεκόρ postseason: 34-27 (.557)
Coach of the Year: 0
Coach of the Month: 0
Πρωταθλήματα: 2
Τίτλοι περιφέρειας: 2
Θα τον θυμόμαστε:
- O πρώτος Αφροαμερικάνος προπονητής που πήρε πρωτάθλημα, πήρε τον τίτλο σαν παίκτης-προπονητής! Και οι τωρινοί οι παίκτες δεν μπορούν να πάρουν τίτλο ως παίκτες-General Manager, φαντάσου να τους ζητήσεις να πάρουν time-out.
- Αντιγράφοντας από σχετικό αφιέρωμα μας, ένα στιγμιότυπο-μαρτυρία βοστωνέζικου ρατσισμού (και κατάλληλης απάντησης) από την media day, όπου παρουσιάζεται ως παίκτης-προπονητής των Celtics από τον Red Auerbach:
– “As the first negro coach in a major league sport, can you do the job impartially, without any racial prejudice and reverse?
– Yes.
(ακολουθούν 2” σιγής)
– Oh.
(ακολουθούν άλλα 2” σιγής, όπου ο Russell καρφώνει με το βλέμμα του τον δημοσιογράφο)
– ‘Cause the most important factor is respect. And basketball respects a man for his ability; period”.
Bill Sharman
Ομάδες: San Francisco Warriors, Los Angeles Lakers
Ρεκόρ regular season: 333-240 (.581)
Ρεκόρ postseason: 35-27 (.565)
Coach of the Year: 1
Πρωταθλήματα: 1 (+1 στο ΑΒΑ)
Τίτλοι περιφέρειας: 3
Θα τον θυμόμαστε:
- Δύο προπονητές που έχουν κατακτήστει ως προπονητές ΝΒΑ και ΑΒΑ, δύο αυτοί που έχουν κατακτήσει τίτλο ως παίκτες, προπονητές και διοικητικοί και πέντε αυτοί που έχουν κατακτήσει πρωτάθλημα και Coach of the Year την ίδια χρονιά – σε όλες αυτές τις λίστες, ο ένας είναι ο Sharman.
- Επειδή ο πρώην θρύλος των Celtics οδήγησε τους Lakers του 1971-72 στο πρωτάθλημα μετά από 19 χρόνια, σε ένα ρεκόρ νικών/ηττών 69-13 άσπαστο μέχρι το 1995-96 και σε ένα σερί 33 συνεχόμενων νικών, άσπαστο ρεκόρ μέχρι και σήμερα
- Επειδή ουσιαστικά επινόησε το πρωινό shootaround.
Gene Shue
Ομάδες: Baltimore Bullets, Philadelphia 76ers, San Diego Clippers, Washington Bullets, Los Angeles Clippers
Ρεκόρ regular season: 784-861 (.477)
Ρεκόρ postseason: 30-47 (.390)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 0
Πρωταθλήματα: 0
Τίτλοι περιφέρειας: 2
Θα τον θυμόμαστε:
- Oι Philadelphia Sixers της σεζόν 1972-73 είναι ακόμη και σήμερα η ομάδα με το χειρότερο ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ καθώς τελείωσαν με το απλησίαστο 9-73. Επιδόσεις που δεν έπιασαν ποτε ούτε καν οι Bobcats ή το Process. Εκείνο το καλοκαίρι προσέλαβαν τον Gene Shue και τέσσερις σεζόν μετά έπαιζαν στους τελικούς. How’s that for Process.
- Γενικά, ο Shue ήταν ο τύπος που αναλάμβανε ομάδες στα έγκατα της Γης και τις έκανε contenders. Πήρε τους Baltimore Bullets, το πρώτο κακό franchise της Ιστορίας και από ρεκόρ 4-21, είχαν σε δύο χρόνια το καλύτερο ρεκόρ της λίγκας και σε πέντε, έπαιξαν στους Τελικούς. Πήρε τους Buffalo Braves στο 27-55 και στην πρώτη τους χρονιά ως San Diego Clippers (κοινώς: το franchise ίσως περισσότερο ταυτόσημο με την αποτυχία από οποιοδήποτε άλλο) τους πήγε στο 43-39. Μετά, απλώς τον ξεπέρασε το μπάσκετ.
Tom Thibodeau
Ομάδες: Chicago Bulls, Minnesota Timberwolves, New York Knicks
Ρεκόρ regular season: 418-309 (.575)
Ρεκόρ postseason: 25-36 (.410)
Coach of the Year: 2
Coach of the Month: 6
Πρωταθλήματα: 0
Τίτλοι περιφέρειας: 0
Θα τον θυμόμαστε:
- Για το ice coverage και τις αμυντικές αρχές του που πρώτα έδωσαν τον τίτλο στους Celtics παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του head coach Rivers να αφήσει ημιτελή την ιστορικά καλή regular season των “Big Three” και μετά έχτισαν την ομάδαρα του Chicago βγαζόντας σχεδόν το pick’n’roll από τα πινακάκια των αντίπαλων προπονητών – τουλάχιστον στην κανονική περίοδο.
- Για την μοναδική χαρά που έχουν πάρει οι Knicks fans εδώ και δέκα χρόνια (πέρυσι)
- Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Luol Deng οταν προσπάθησε να τον χρησιμοποιήσει μέχρι εξάντλησης
Rudy Tomjanovich
Ομάδες: Houston Rockets, Los Angeles Lakers
Ρεκόρ regular season: 527-416 (.559)
Ρεκόρ postseason: 51-39 (.567)
Coach of the Year: 0
Coach of the Month: 3
Πρωταθλήματα: 2
Τίτλοι περιφέρειας: 2
Θα τον θυμόμαστε:
- Όσοι θαυμάζετε τον “Stan the Man” από το playoff run των Magic το 2009, θυμηθείτε: ο “Rudy T” το έκανε 15 χρόνια νωρίτερα με center τον Olajuwon και «έξω» τους Smith, Drexler, Elie, Horry.
- Δύο τίτλοι στα πρώτα του τρία χρόνια ως full-time head coach σε δύο από τις πιο αξιομνημόνευτες σειρές τελικών ever (όχι από άποψη θεάματος).
-
“Don’t ever underestimate the heart of a champion”
Paul Westhead
Ομάδες: Los Angeles Lakers, Chicago Bulls, Denver Nuggets
Ρεκόρ regular season: 183-224 (.450)
Ρεκόρ postseason: 13-6 (.684)
Coach of the Year: 0
Coach of the Month: 0
Πρωταθλήματα: 1
Τίτλοι περιφέρειας: 1
Θα τον θυμόμαστε:
- Αυτός που έχτισε τους Showtime Lakers. Εν ολίγοις ο Pat Riley, όχι μόνο του έσκαψε τον λάκκο ως assistant coach, του χρωστάει την προπονητική του καριέρα. Αρωγός του Riley ήταν ο Magic Johnson που αντιπαθούσε το συγκροτημένο half-court παιχνιδι των Lakers γύρω από τον Kareem και προτιμούσε ένα πιο γ΄ρηγορο παιχνίδι.
- Και πως έκλεισε στόματα ο Guru of Go, η πατριαρχικη φιγούρα του run’n’gun, στην μίρλα του Magic; Μετά τους Lakers πηγε στο Loyola Marymount κι έκανε την πιο απολαυστική ομάδα στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ, πριν επιστρέψει στο ΝΒΑ για τους Enver Nuggets (No D) την πιο ασίγαστα παρανοϊκή επίθεση που έχει πατήσει ποτέ τα παρκέ.
- Κοινώς, μόνο αυτός θα μπορούσε να βάλει ένα rookie oversized guard να παίξει center για πρώτη φορά στη ζωή του απέναντι στο κτήνος Darryl Dawkins σε εκτός έδρας παιχνίδι που κρίνει το πρωτάθλημα. Και μόνο αυτός θα μπορούσε να έχει διώξει από την ομάδα εν μέσω τελικών τον μοναδικό που θα μπορούσε να παίξει αυτή τη θέση, μετά τον τραυματισμό του Kareem: όταν ο Westhead πέταξε με τις κλωτσιές από το γήπεδο τον καλύτερο ίσως παίκτη στην Ιστορία του ΝΒΑ που ήταν εξαρτημένος από την κοκαΐνη Spencer Haywood, ο τελευταίος, εντελώς «κόκαλο» by the way, προσέλαβε άνθρωπο για να τον δολοφονήσει!
| ↑1 | Θα πιστώναμε και στον Bob Whitsitt, αλλά πήγε και πλήρωσε τον Jim McIlvaine και τα τίναξε όλα στον αέρα |
|---|
