Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VII, Chapter 7

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Hardens

Τρομερή εβδομάδα για τον Domantas Sabonis, που όσο περνάει ο καιρός θυμίζει όλο και περισσότερο τον παίκτη που θυμόμαστε στους Pacers. 21.5/13.8/5.8 ήταν οι μέσοι όροι του στις βασικές στατιστικές κατηγορίες, με το ικανοποιητικό 77% εντός πεδιάς να τον φέρνει στο τοπ20 των παικτών της εβδομάδας. Λίγα κλεψίματα και τάπες που προστέθηκαν στη στατιστική αποτελούν απλά το κερασάκι στην τούρτα.

Καλούτσικη εβδομάδα μετά από καιρό και για τον Fred VanVleet. Ο guard των Raptors σούταρε με 51% αυτή την εβδομάδα, με αποτέλεσμα να βάλει 39 πόντους σε δύο διαδοχικούς αγώνες και να έχει περισσότερους από 30 μέσο όρο στην εβδομάδα. Δεν σταμάτησε όμως εκεί, παίρνοντας rebounds (5.7), μοιράζοντας assists (5.3), κλέβοντας μπάλες (3), έχοντας 90+% στις βολές και κάνοντας λιγότερα από 2 λάθη κάθε βράδυ.

O Bogdan Bogdanovic βρήκε άφθονο χρόνο συμμετοχής μετά τον τραυματισμό του Dejounte Murray και τον εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο. Η υψηλή ευστοχία του (50%) του επέτρεψε να πετυχαίνει 5+ τρίποντα κάθε βράδυ και να φτάσει τους 24.3 πόντους μέσο όρο. Μάζευε 7 rebounds κάθε βράδυ, έδινε λίγες assists (2.7) με ικανοποιητικά νούμερα στις βολές.

Εντυπωσιακή ήταν η εβδομάδα που μας πέρασε για τον Bobby Portis. Ο άσσος των Bucks ήταν εξαιρετικά εύστοχος (62% εντός πεδιάς), με αποτέλεσμα να έχει μέσο όρο 22 πόντων, αν και συνήθως ερχόταν από τον πάγκο. Είχε επίσης 1.7 τρίποντα και 83% στις βολές, ενώ κατέβαζε και 10.7 rebounds. Δεν προσέφερε πολλά στα αμυντικά στατιστικά, όμως όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα μόλις 5 λάθη συνολικά αρκούν και περισσεύουν για μία εξαιρετική εβδομάδα.

Σφηνάκια

Οι 8 τάπες του Jaren Jackson κόντρα στην Atlanta

Οι 13/13 βολές του Shai Gilgeous-Alexander με αντίπαλο το Dallas

Τα 11 τρίποντα του Damian Lillard απέναντι στη Minnesota

Τα 18 rebounds του Mason Plumlee κόντρα στο Detroit

Οι 6 τάπες του Nic Claxton με αντίπαλο το Toronto

Οι 9 assists του Zion Williamson απέναντι στο Phoenix

Τα 5 κλεψίματα του Austin Rivers κόντρα στην Oklahoma

The Bennets

Μπορεί ένας παίκτης να έχει 24.5 πόντους σε μία εβδομάδα και να μπαίνει στους Bennets; Φυσικά και μπορεί, γι’ αυτό κι έχουμε τη δεύτερη παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ο Γιάννης αυτή την εβδομάδα ανάγκασε τους ιδιοκτήτες τους να χάσουν όλες τις κατηγορίες των ποσοστών. Αρχικά, σούταρε με 36% εντός πεδιάς και σούταρε πολύ: 20 φορές κάθε βράδυ. Πολύ όμως σούταρε και από τη γραμμή των βολών, 45 φορές συνολικά, ευστοχώντας μόλις στο 63% των προσπαθειών του. Αν σε αυτό προσθέσουμε ότι δεν ξεχώρισε πραγματικά σε καμία κατηγορία πλην των πόντων, καταλαβαίνουμε ότι ο αρνητικός αντίκτυπος στις ομάδες που τον είχαν ήταν μεγάλος.

Επιστροφή στη δράση για τον Herbert Jones και σίγουρα οι ιδιοκτήτες του περίμεναν κάτι καλύτερο από αυτόν. Ο Jones είναι ιδιαίτερος παίκτης, χωρίς μεγάλο usage. Αν δεν πάει καλά στα αμυντικά στατιστικά που ειδικεύεται, τότε είναι δύσκολο να φανεί χρήσιμο. Οπότε αν αναλογιστούμε ότι σε 3 παιχνίδια είχε μόλις 1 κλέψιμο, τότε είναι δύσκολο να ξεχωρίσει με 8.5 πόντους, 2.5 rebounds και 3 assists μέσο όρο, που είχε την εβδομάδα που μας πέρασε.

Επιστροφή που δεν θα την λέγαμε επιτυχημένη και για έναν παίκτη που είναι εξαιρετικός τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια: τον Mike Conley. Ο point guard της Utah έσπασε τα καλάθια, σουτάροντας με 22% εντός πεδιάς και 43% στις βολές. Πολύ λογικά είχε μόλις 5 πόντους με ελάχιστα τρίποντα. Διασώθηκε κάπως χάρη στις assists (5+) και τα λίγα λάθη του.

Ο Caris LeVert ήταν άλλος ένας παίκτης που πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής αυτή την εβδομάδα, ωστόσο δεν κατάφερε να τον αξιοποιήσει. 12.5 πόντοι μεν με όχι καταστροφικό ποσοστό (45%), όμως εδώ τελειώνουν τα θετικά. Λιγοστά rebounds και assists (4 και 2.3 Μ.Ο.), ελάχιστα stocks, ελάχιστα τρίποντα, καθόλου καλές βολές. Ας ελπίσουμε να συνέλθει σύντομα.

Σφηνάκια

Τα 0/9 σουτ του Tyrese Haliburton κόντρα στο Miami

Οι 2/6 βολές του Mike Conley με αντίπαλο τη Νέα Ορλεάνη

Τα 8 λάθη του Nicola Jokic απέναντι στη Washington

Ο 1 πόντος, οι 3 assists και τα 6 λάθη του Draymond Green κόντρα στην Indiana

Τα 0/7 σουτ του Trey Murphy με αντίπαλο τη Utah

Τα 1/12 σουτ του Khris Middleton απέναντι στο Memphis

Τα 7 λάθη του Jaylen Brown κόντρα στο Orlando

Ω να σου

Εκεί που πιστεύαμε ότι ο παίκτης της εβδομάδας για το “Ω να σου” είχε κλείσει μετά τους 58 πόντους του Devin Booker, ήρθε ο Nikola Jokic να τα γαμήσει όλα κάνει κάτι ακόμη εντυπωσιακότερο. Ο “τυχερός” αντίπαλος του Joker το βράδυ της Κυριακής ήταν – τι έκπληξη – οι Hornets, η ομάδα δηλαδή που αποτελεί τον σάκο του μποξ για τον κάθε πικραμένο φέτος στο ΝΒΑ. O Jokic, λοιπόν, έκανε μία εμφάνιση με νούμερα που συνήθως βλέπουμε μόνο σε βιντεοπαιχνίδια. Είχε 40 πόντους (13/26 σουτ, 12/17 βολές), 27 rebounds (20 αμυντικά), 10 assists, 2 κλεψίματα και 5 λάθη, με +20 στον δείκτη +/-. Έτσι έγινε μόλις ο τρίτος παίκτης, μαζί με τους Wilt Chamberlain και Elgin Baylor, που πετυχαίνει statline τουλάχιστον 40/25/10 σε ένα παιχνίδι και παράλληλα μόλις ο 5^ος παίκτης με 20+rebounds σε ένα ημίχρονο από το 1996-97 κι έπειτα.

One night stands

Πριν μερικά χρόνια υπήρχε στους Hornets ένας franchise player που τον έλεγαν Kemba Walker. Τον θυμάστε; Μετά τη φυγή του από τη Charlotte ταλαιπωρείται από εδώ και από εκεί και πολλές φορές η τύχη του αγνοείται. Εδώ και λίγα παιχνίδια έχει γίνει κάτοικος Dallas και προχθές, χάρη στην απουσία του Doncic, του δόθηκαν 42 αγωνιστικά λεπτά. Αυτός ανταπέδωσε με 32 πόντους (12/25 σουτ), 5 rebounds και 7 assists. Καθόλου άσχημα δηλαδή για πρώην μπασκετμπολίστα.

Άλλος ένας υπερήλικας που έκανε την εμφάνισή του στα παρκέ ήταν ο Will Barton. Ο βετεράνος πλέον guard/forward έκανε το κομμάτι του κόντρα στο Brooklyn και τον Kevin Durant το βράδυ της Δευτέρας, ερχόμενος μάλιστα από τον πάγκο. 22 πόντοι με 8/15 σουτ, 7 rebounds, 7 assists και ηγετική παρουσία σε αρκετά κομμάτια του αγώνα, συνέθεσαν μια εξαιρετική εμφάνιση.

Πολλοί απλοί άνθρωποι, αλλά και ειδικοί του μπάσκετ αναρωτιούνται τι συμβαίνει φέτος και ο Killian Hayes κάνει καλές εμφανίσεις. Ακόμη και επιστημονικές μελέτες έχουν επιστρατευτεί για τον λόγο που ήταν τόσο καλός, αλλά μάταια. Ο Killian Hayes κόντρα στη Charlotte είχε 25 πόντους (9/19 σουτ, 5 τρίποντα), 7 rebounds και 8 assists, οδηγώντας τους Pistons σε μία ανέλπιστη νίκη. Ίσως βέβαια η απάντηση να είναι πολύ πιο απλή: τον είχα αντίπαλο στο fantasy αυτή την εβδομάδα.

O Jarred Vanderbild φέτος έχει πραγματικά απογοητεύσει. Οι περισσότεροι περίμεναν πως στη Utah, με ακόμη περισσότερο χρόνο συμμετοχής, θα έκανε ακόμη εντυπωσιακότερα πράγματα σε σχέση με τη θητεία του στου Wolves. Απέναντι στη Νέα Ορλεάνη οι φίλοι της ομάδας είδαν για λίγο τον παίκτη που ονειρεύονταν: 18 πόντοι με 8/9 σουτ, 14 rebounds (8 επιθετικά), 6 assists, 1 κλέψιμο, 1 τάπα σε μόλις 23 λεπτά. Σε αυτό το διάστημα πρόλαβε να κάνει και 5 fouls, τομέας στον οποίο διακρίνεται επίσης φέτος.

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

Για τον περισσότερο κόσμο η απουσία ενός super star από τους αγώνες μιας ομάδας είναι πολύ άσχημο πράγμα. Πάρτε για παράδειγμα τον Jimmy Butler. Οι συνεχόμενες απουσίες του από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις των Heat ξενερώνουν αρκετά τους οπαδούς της ομάδας, ενώ εκνευρίζουν αφάνταστα τους ιδιοκτήτες του στο fantasy. Την ίδια στιγμή όμως η ίδια απουσία είναι θετική για κάποιους άλλους, όπως για παράδειγμα για τον Tyler Herro. Ο guard του Miami το τελευταίο διάστημα είναι σε εκπληκτική αγωνιστική κατάσταση και αυτό εν πολλοίς το χρωστάει… στον Jimmy.

Αρχικά, let’s talk about numbers. Φέτος είναι μια ξεχωριστή σεζόν για τον Herro. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι σεζόν καριέρας, κατά κύριο λόγο γιατί “γράφει” νούμερα καριέρας. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, ο 23χρονος shooting guard σημειώνει career high σε κάθε στατιστική κατηγορία, πλην των λαθών (!). Ακόμη κι αυτά βέβαια είναι αυξημένα μόλις κατά 0.1 σε σχέση με πέρυσι, παρά την μεγάλη αύξηση σε όλες τις άλλες κατηγορίες. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες δε, τα νούμερά του είναι τόσο ακραία, που βρίσκεται στο Top10 των παικτών σε 9cat. Αν αναλογιστούμε ότι δεν είναι παίκτης που σημειώνει τρομερές επιδόσεις σε κλεψίματα/τάπες, η επίδοση αυτή είναι άκρως εντυπωσιακή.

Ο λόγος ωστόσο που βρίσκεται εδώ είναι γιατί δεν πιστεύουμε ότι θα συνεχίσει να είναι στο Top10 των τελευταίων εβδομάδων, ούτε καν στο Top40 που βρίσκεται όλη τη χρονιά. Ο πρώτος λόγος είναι γιατί μεγάλο μέρος αυτών των αριθμών σημειώθηκε στα διαστήματα που οι Heat είχαν μεγάλες απουσίες. Πρώτη και καλύτερη, αυτή του Butler που προαναφέραμε. Δευτερευόντως όμως, το Miami συχνά-πυκνά δίνει ανάσες και στους Bam και Lowry. Όταν αυτή η 3δα είναι ενεργή, το usage για τον Herro είναι πολύ μικρότερο. Αρκεί να ρίξετε, για παράδειγμα, στον αριθμό σουτ που παίρνει όταν αυτοί βρίσκονται στο γήπεδο και όταν απουσιάζουν. Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί αυτό το διάστημα ο Herro μοιάζει με τον Steph Curry, βάζοντας σχεδόν 5 τρίποντα κάθε βράδυ. Ναι, είναι καλός σουτέρ, όμως θεωρούμε ότι δεν θα συνεχίσει να σουτάρει με 47% σε 9 προσπάθειες κάθε βράδυ, όπως δηλαδή κάνει όλο το Δεκέμβρη. Αν, λοιπόν, οι φουσκωμένοι αριθμοί του φέρουν πρόταση με έναν παίκτη του τοπ50 που μπορεί να σας εφοδιάζει με αυτά τα νούμερα σταθερά, η αξιοποίηση του Herro θα ήταν εξαιρετική κίνηση.

Να πανικοβληθώ;;!;;!!;!!!!;;!;;;!;;

Οι Pistons βρίσκονται κι επίσημα σε φάση tanking, όπως τουλάχιστον φαίνεται από την εικόνα τους στο γήπεδο, τους παίκτες που χρησιμοποιούν, αλλά και τον τρόπο που το κάνουν. Για παράδειγμα είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως ένα σχήμα με τον Isaiah Stewart σε ρόλο stretch 4 στην επίθεση μπορεί να είναι αποδοτικό. Αυτοί όμως οι πειραματισμοί φέρνουν τις πολυπόθητες ήττες και τη μεγαλύτερη δυνατότητα απόκτησης του Νο1 pick του επόμενου draft. Παράλληλα, εξαντλούν τις πιθανότητες ανάδειξης και βελτίωσης ορισμένων παικτών τους. Σε αυτό το πλαίσιο και με την ευκαιρία του τραυματισμού του Cade Cunningham, έχει αυξηθεί τρομερά ο ρόλος του Killian Hayes. Ο Hayes είναι πλέον ο βασικός χειριστής του Detroit και η αλήθεια είναι πως οι φετινές του εμφανίσεις στον αυξημένο φόρτο εργασίας που του έδωσαν είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρες.

Η χρησιμοποίηση του Hayes, ωστόσο, φαίνεται να έχει δημιουργήσει προβλήματα σε έναν άλλο παίκτη της ομάδας, τον Jaden Ivey. Ο Ivey είχε ξεκινήσει καταπληκτικά τη χρονιά δίπλα στον Cade, όμως τις τελευταίες εβδομάδες η εικόνα του είναι διαφορετική. Σαφώς βοηθούσε το γεγονός ότι με τον Cade ως απόλυτο star, είχε πολύ μεγαλύτερο περιθώριο δράσης. Πλέον, με τον Hayes να μην είναι αντίστοιχο επιθετικό φόβητρο, οι άμυνες είναι περισσότερο προσαρμοσμένες πάνω του. Εκτός αυτού, με τον Cade στην πεντάδα, οι απαιτήσεις δημιουργίας από τον Ivey ήταν πολύ μικρότερες και κυρίως σε δευτερεύον επίπεδο. Σε αυτό τον τομέα, μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να κάνει το step up, με τις κακές επιλογές στην επίθεση να έχουν αυξηθεί. Μοιραία, τα νούμερά του παρουσιάζουν σημαντική πτώση σε όλες τις κατηγορίες.

Αυξομειώσεις στην απόδοση δεν είναι παράλογες για rookie παίκτες – κάθε άλλο. Όμως στην περίπτωση του Ivey αυτή μάλλον συνδέεται με τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδας, τουλάχιστον προς ώρας. Δεν θα είναι περίεργο κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά να έχει διαστήματα με εξαιρετικά νούμερα. Για τις dynasty λίγκες τα τωρινά του νούμερα δεν αποτελούν πρόβλημα, καθώς δύσκολα κάποιος θα βασιζόταν σε αυτόν. Για τις yearly η κατάσταση δεν είναι τόσο καλή. Η κατάσταση δεν είναι απελπιστική, ωστόσο αν παρουσιαστεί η ευκαιρία αντικατάστασής του, δεν θα ήταν απαραίτητα κακή ιδέα.

Thinking ahead

Μάλλον έχουμε αργήσει λίγο γι’ αυτό, αλλά ας γίνει η αναφορά για την περίπτωση που στην λίγκα σας δεν ενημερώνονται ή είναι υπερβολικά μικρή για τέτοιου είδους παίκτες. Ο Steph Curry τραυματίστηκε και θα λείψει για έναν μήνα. Τη θέση του θα πάρει ο Donte Divincenzo, ο οποίος τόσο στο λιγοστό χρόνο συμμετοχής που έχει, όσο και στην πρώτη του εμφάνιση ως βασικός, σημειώνει αξιοπρόσεκτα νούμερα. Κανονικά δεν θα πρέπει να είναι πουθενά ελεύθερος αυτό τον καιρό.

Στη Utah ψάχνονται γενικότερα και ο τραυματισμός του Conley τους ανάγκασε να ψάχνονται ακόμη περισσότερο. Κάπως έτσι άρχισαν οι δοκιμές και ο παίκτες που ωφελήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον ήταν ο Nickeil Alexander-Walker. Ο Nickeil από εκεί που πέρυσι, με την ανταλλαγή του στους Jazz εξαφανίστηκε από τον χάρτη, ξαφνικά επανεμφανίστηκε και κάνει υποσχόμενες εμφανίσεις. Έχοντας στο μυαλό μας ότι ίσως κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά η Utah αποφασίσει να ανταλλάξει σημαντικούς παίκτες της περιφέρειας (Conley, Clarkson), ο Nickeil είναι ένας παίκτης που καλό θα είναι να παρακολουθούμε στενά.

Τέλος, ο Anthony Davis που είχε αργήσει να τραυματιστεί φέτος, ίσως ανοίγει ευκαιρίες στους Lakers. Παρά το γεγονός πως δεν διαθέτουν κάποιον πολύ αξιόλογο ψηλό, διαθέτουν το βασικότερο συστατικό για να σημειώσει κάποιος νούμερα στο fantasy: τον χρόνο συμμετοχής. Ο Thomas Bryant φαίνεται να είναι ο παίκτης που επωφελείται περισσότερο και που είχε δείξει αξιόλογα πράγματα όταν πήρε χρόνο συμμετοχής στους Wizards.

Η γωνιά του Porzingis

Πρόβλημα στη γάμπα για τον Clint Capela, ο οποίος θα επανεξεταστεί στα μέσα της εβδομάδας από τους Ηawks.

Πλήγμα για τους Warriors με τον τραυματισμό στον ώμο του Steph Curry. Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 1 μήνα απουσίας από τους αγωνιστικούς χώρους.

Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός της χρονιάς για τον Anthony Davis είναι γεγονός. Είναι στο πόδι και θα τον αφήσει εκτός τουλάχιστον για έναν μήνα.

Τραυματισμός στη βουβωνική χώρα για τον Devin Booker, ο οποίος θα απουσιάσει για αρχή από το πρώτο παιχνίδι της εβδομάδας για τους Suns

*Brooklyn, Indiana, Clippers και Miami αγωνίζονται δύο μόλις φορές την εβδομάδα που έρχεται. Όλες οι υπόλοιπες ομάδες 3 ή 4