Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VII, Chapter 9

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Hardens

Αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Lauri Markkanen φαντάζει σουρεαλιστικό. Από 3^η (τουλάχιστον) επιλογή στο Cleveland και οριακά τοπ100 παίχτης, να έχει μετατραπεί σε τοπ20 με ένα trade. Άλλη μια τρελή εβδομάδα για τον Φινλανδό που έδωσε 31+ πόντους με 3.5 τρίποντα, ευστοχία 52% εντός πεδιάς και 97% στις βολές σε 8 προσπάθειες ανά αγώνα, ενώ έκανε μόλις 1 λάθος κάθε βράδυ.

Οι όλεθρος που έχει συμβεί στους Knicks με τους πάρα πολλούς τραυματισμούς ανάγκασαν τον Julius Randle να βγει μπροστά και να κάνει κακό χαμό. 35 πόντοι με 5.7 τρίποντα κάθε βράδυ διέλυσαν κάθε φαντασιακό αντίπαλο, όμως δεν σταμάτησε εκεί. Είχε 13.7 rebounds και 5.7 assists, ενώ παράλληλα αυξημένη ευστοχία εντός πεδιάς σε σχέση με τα στάνταρ του (49%). Με δεδομένο ότι τα λάθη δεν ήταν απαγορευτικά (2.3), αν δεν είχε το φτωχό 67% στις βολές θα μιλάγαμε για τοπ5 εβδομάδα.

Ένας superstar Jaylen Brown εμφανίστηκε αυτή την εβδομάδα, φορώντας τη φανέλα των Celtics. 32.7/5.3/2.3 στις βασικές στατιστικές κατηγορίες, 53.5% και 100% σε εντός πεδιάς και βολές, 3.3 τρίποντα, 1.3 κλεψίματα, μόλις 1.7 λάθη. Η εβδομάδα του Jaylen Brown ήταν απλά σεμιναριακή για το πώς θα θέλαμε να αποδίδουν οι παίκτες μας στη θέση του small forward.

Ο φετινός Kristaps Porzingis είναι μία από τις αποκαλύψεις της χρονιάς και πολλές εβδομάδες του αγγίζουν τα όρια της υπερβολής. Ναι, τέτοια ήταν και αυτή. Αν οι 24.5 πόντοι, τα δύο τρίποντα και τα 8.5 rebounds είναι ως ένα βαθμό λογικά, επιπλέον είχαμε και 1.5 κλέψιμο, 2.5 κοψίματα, μαζί με 56% ευστοχία και 87% στις βολές. Δεν έχουμε ιδέα πόσο θα αντέξει, αλλά όσο αντέχει κάνει τη διαφορά για τις ομάδες του.

Σφηνάκια

Οι 15 assists του Immanuel Quickley κόντρα στο Dallas

Οι 6 τάπες του Nicolas Claxton απέναντι στην Atlanta και οι άλλες τόσες με αντίπαλο τη Charlotte

Τα 12/12 σουτ του Domantas Sabonis κόντρα στη Utah

Τα 11 τρίποντα του Cj McCollum απέναντι στους Sixers

Οι 47 πόντοι του LeBron με αντίπαλο την Atlanta

Τα 6 κλεψίματα του Jimmy Butler κόντρα στους Lakers

Τα 21 rebounds του Steven Adams απέναντι στους Pelicans

Οι 11 assists του Kyle Kuzma με αντίπαλο το Milwaukee

Ω να σου

Αν μέχρι σήμερα δεν έχετε ακούσει για το μεσοβδόμαδο παιχνίδι του Luka Doncic, όπου είχε 60 πόντους, 21 rebounds, 10 assists, 2 κλεψίματα και 1 κλέψιμο, τότε μάλλον δεν ασχολείστε ιδιαίτερα με το ΝΒΑ. Μιας και οι περισσότεροι/ες είναι ενημερωμένοι/ες, ας κάνουμε αναφορά σε μία σειρά από στατιστικά και ρεκόρ που ίσως δεν έχετε ακούσει. Αρχικά, οι 60 πόντοι είναι προσωπικό ρεκόρ του Luka, αλλά και η καλύτερη επίδοση που έχει πετύχει ποτέ ένας Maverick. Προφανώς, κανένας παίχτης μέχρι σήμερα δεν είχε πετύχει triple double με statline 60-20-10, ενώ οι 60 πόντοι είναι οι περισσότεροι που έχει πετύχει κάποιος κάνοντας triple double (το είχε κάνει και ο James Harden το 2018). Οι μοναδικοί παίχτες με τουλάχιστον 20 rebounds σε TB 50 πόντων ήταν οι Wilt Chamberlain (που το έχει κάνει 2 φορές to 1963 και το 1968) και ο Elgin Baylor (το 1961). Επιπλέον, αθροιστικά πόντοι και assists, έφεραν το άθροισμα 85 για τον Luka κι έτσι έγινε μόλις ο 7^ος παίχτης στην ιστορία του σπορ που “πιάνει” το όριο των 85 παραγόμενων πόντων σε έναν αγώνα μαζί με Boby Cousy, Wilt, Oscar Robertson, Cobe, Harden (4 φορές) και Trey Young (2 φορές). Αυτό που ίσως εκτιμούμε ακόμη περισσότερο είναι η φράση του στη συνέντευξη μετά τον αγώνα:” I need a recovery beer”. Απλά μύθος.

The Bennets

Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν ίσως η χειρότερη τη φετινή σεζόν για τον Paolo Banchero. Ο forward των Magic δεν κατάφερε να είναι συνεπής στην παραγωγή που μας έχει συνηθίσει σε κανένα τομέα του παιχνιδιού. Στην επίθεση η ευστοχία του (28.6%) τον περιόρισε στους μόλις 13 πόντους και τα 3 λάθη κάθε αγώνα. Λίγα rebounds (5), λίγες assists (3), λίγα stocks συνολικά, λίγα πράγματα γενικότερα.

Ο Ben Simmons πέρασε ένα καλό διάστημα και όλοι πιστέψαμε ότι συνήλθε για τα καλά, όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη τελικά. Μόλις 5.3/5.7/4 στις βασικές στατιστικές κατηγορίες, μηδενικά τρίποντα και βολές, λίγα stocks, κάμποσα λάθη (2.3). Εβδομάδα-πισωγύρισμα σε όλα τα επίπεδα.

Η χαρά των ιδιοκτητών του Gordon Hayward ήταν μεγάλη για την προ εβδομάδων επιστροφή του, ωστόσο δεν βρίσκεται ακόμη στο επίπεδο που μας είχε συνηθίσει. Το χαμηλό ποσοστό του επιθετικά (33%) δεν επέτρεψε περισσότερους από 9 πόντους, ενώ δεν απείλησε ούτε από την περιφέρεια (2 τρίποντα σε 4 αγώνες). Είχε μεν 4.8 rebounds, 3.5 assists και 1.5 κλέψιμο κάθε βράδυ, όμως συνολικά δεν βοήθησε όσο θα περιμέναμε.

Όταν οι παίχτες ντράφταραν τον Rudy Gobert στον δεύτερο γύρο των draft, μάλλον περίμεναν περισσότερα πράγματα από αυτά που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα. Ναι, είχε 80% ευστοχία και 2 τάπες, ΑΛΛΑ είχε και λιγότερους από 10 πόντους και 8.7 rebounds, παίζοντας 30 λεπτά σε ομάδα χωρίς τον Towns. Τα παραπάνω, μαζί με 50% στις βολές και 2.3 λάθη κάθε βράδυ συνιστούν πενιχρή επίδοση για τον Γάλλο σέντερ.

Σφηνάκια

Τα 2/17 σουτ του Terry Rozier με αντίπαλο το Portland

Τα 0/8 τρίποντα του Jaylen Brown κόντρα στους Clippers

Τα 9 λάθη του Zion απέναντι στο Memphis

Τα 0/8 τρίποντα του Tyler Herro με αντίπαλο τη Minnesota

Οι 5/10 βολές του Jordan Clarkson κόντρα στο Miami

Τα 8 λάθη του Kyle Kuzma απέναντι στο Orlando

Τα 2/10 σουτ του DeAndre Ayton με αντίπαλο το Toronto

Τα 1/10 τρίποντα του Damian Lillard κόντρα στη Charlotte

One Night Stands

Μία από τις πιο wtf νίκες της χρονιάς πέτυχε το -χωρίς Booker-  Phoenix στην έδρα του φορμαρισμένου Memphis και μάλιστα με συντριβή, έχοντας έναν εντελώς wtf πρωταγωνιστή: τον Duane Washington. O κομπάρσος point guard έσταξε 26 πόντους σε μόλις 24 λεπτά, έχοντας 10/21 σουτ και 5 τρίποντα. Ταυτόχρονα, οι συμπαίκτες του παρέδιδαν στο καλάθι όποια πάσα τους πέταγαν, χαρίζοντάς του και 8 assists για να ολοκληρωθεί το one night stand. Τέλειο;

Με τις απουσίες που είχε η Νέα Υόρκη αυτή την εβδομάδα, ακόμη κι εγώ θα μπορούσα να διεκδικήσω θέση βασικού. Δεν θα μπορούσα όμως με τίποτα να κάνω τη ματσάρα που έκανε ο Quentin Grimes κόντρα στους Mavericks. Έβαλε 33 πόντους με 12/25 σουτ και 7 τρίποντα, ενώ είχε παράλληλα 6 rebounds και 4 assists, αγωνιζόμενος για μόλις 48 λεπτά (είπαμε μάγκες μου, Thibs).

Οι Spurs φέτος έχουν περάσει σε ένα επιθετικό tanking και κόντρα στην Utah o Gregg Popovich έκανε ό,τι περνάει από το χέρι του για να χάσουν. Έτσι έδωσε 26 αγωνιστικά λεπτά στον Malaki Branham. Εκείνος τον δικαίωσε αγωνιστικά, καθώς στο διάστημα που ήταν στο παρκέ η ομάδα του έχασε για πολύ. Εκείνος όμως έκανε το κομμάτι του με 20 πόντους και 7/11 σουτ. Οπότε win win η φάση.

Οι Pistons έπαιξαν μεσοβδόμαδα με το Orlando, στο παιχνίδι που μας έμεινε ότι πλακώθηκαν και τελικά τιμωρήθηκαν ένα μάτσο παίχτες. Σε κάτι άλλο αξιομνημόνευτο από εκείνο το παιχνίδι, κάπως πιο αγωνιστικό, ήταν η εμφάνιση του Alec Burks. Ο έμπειρος forward ένιωθε πολύ ζεστός εκείνο το βράδυ ή για να το πούμε λαϊκιστί, “του άνοιξε” και τα έβαζε όλα. 10/11 σουτ, 6/7 τρίποντα, 6//6 βολές, 32 πόντοι. Όπως καταλάβατε, τα υπόλοιπα στατιστικά δεν έχουν σημασία μετά από αυτά.

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

Τις τελευταίες εβδομάδες οι Knicks παρουσιάζουν μια κάπως πιο ελκυστική εικόνα, η οποία συνοδεύεται και με καλά αποτελέσματα. Στο διάστημα αυτό, παρατηρούμε ένα ιδιαίτερα σφιχτό rotation από τον coach Thibs: η βασική πεντάδα, αποτελούμενη από Barrett, Brunson, Randle, Robinson και Grimes, μαζί με τον 6^ο παίκτη (Quickley) και συνοδευτικά τους Hartenstein και Sims στους ψηλούς. Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Immanuel Quickley, που φαίνεται να έχει κάνει το μεγαλύτερο step up από όλους σε αυτό το διάστημα.

Οι εμφανίσεις της τελευταίας εβδομάδας, στην οποία αγωνίστηκε βασικός λόγω απουσιών και ήταν τοπ35 παίχτης επί τη ευκαιρία, έκαναν πολύ κόσμο να τον προσέξει. Λογικό, καθώς ένας αγώνας με 30+ πόντους ή 15 assists τραβάει τα βλέμματα. Όμως οι καλές εμφανίσεις του Quickley δεν ξεκίνησαν την προηγούμενη Τρίτη. Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες έχει αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του, τουλάχιστον στο επιθετικό κομμάτι. Τα ποσοστά ευστοχίας έχουν ανέβει (ιδίως αυτά από το τρίποντο), με αποτέλεσμα να έχει ανέβει και η παραγωγικότητά του. Κάπως έτσι έχουμε φτάσει να έχει εφτά συνεχόμενα παιχνίδια με διψήφιο αριθμό πόντων (σε 4 εξ αυτών έχει περισσότερους από 20), ενώ στα μισά από αυτά πετυχαίνει τουλάχιστον 4 τρίποντα. Η δημιουργία του που εμφανίστηκε ξαφνικά οφείλεται κυρίως στην απουσία των Brunson και Barrett και λογικά θα πέσει με την επιστροφή τους, όμως είναι ένα επιπλέον bonus.

Με το rotation να έχει σφίξει στους Knicks, τα λεπτά συμμετοχής δεν αναμένεται να είναι λίγα. Με βάση όλα τα παραπάνω και τον σταθερό ρόλο που πλέον έχει, η στιγμή για εξαργύρωση των εμφανίσεών του φαντάζει καλύτερη από ποτέ.

Να πανικοβληθώ;;;;!;!;!;!!!;

Συνήθως στους τραυματίες παίκτες τείνουμε να παίρνουμε τα πράγματα λιγότερο σοβαρά απ’ όσο είναι. Ειδικά όταν αυτοί δεν είναι injury prone. Σκεφτόμαστε πως δεν είναι κάτι σοβαρό και πως όταν επιστρέψει θα είναι ο παλιός, καλός παιχταράς που ξέραμε και θα αναβαθμίσει τρομερά την ομάδα μας. Κάπως έτσι κυλούσαν τα πράγματα και στο μυαλό των ιδιοκτητών του Khris Middleton. Ποια είναι όμως τα δεδομένα;

Όταν ξεκινούσε η σεζόν και κάναμε τα draft μας γνωρίζαμε ότι ο 31χρονος forward θα απουσίαζε για το αρχικό κομμάτι της regular season. Κανένας δεν ενημέρωσε πόσο θα ήταν αυτό. Με δεδομένο όμως πως η αποθεραπεία από την επέμβαση στον δεξιό καρπό πήγαινε καλά, οι περισσότεροι θεωρούσαν πως θα είναι λίγες εβδομάδες. Εν τέλει το αρχικό διάστημα απουσίας ήταν περίπου 5 εβδομάδες και ο Khris επέστρεψε στις αρχές Δεκεμβρίου. Προφανώς minutes restriction, συνολικά 7 εμφανίσεις, εκ των οποίων μόλις σε μία αγωνίστηκε περισσότερο από 30 λεπτά. Σε αυτές είχε 11 πόντους, 2.5 rebounds, 4.5 assists, μισό κλέψιμο και 32% ευστοχία: νούμερα δηλαδή που αν τα είχε ένας παίκτης που δεν είχε το όνομά του, μάλλον δεν θα βρισκόταν σε κανένα ρόστερ.

Έκτοτε βρίσκεται μεταξύ εξέδρας και φυσικοθεραπευτηρίου, έχοντας απουσιάσει από τα 7 τελευταία ματς των Bucks. Σε όλους αυτούς τους αγώνες λογιζόταν αρχικά ως αμφίβολος, με την ομάδα του Milwaukee να προσφέρει δυστυχώς κάκιστη ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του. Γνωρίζουμε πως συμμετέχει σε μέρος των προπονήσεων, τίποτα νεότερο όμως πέραν αυτού. Με τις λίγκες να έχουν ξεπεράσει προ πολλού το μέσο της χρονιάς και να οδεύουν στα Play Offs, πρέπει να πανικοβληθούμε;

Ξεκάθαρα, είναι η απάντηση. Η φετινή χρονιά του Middleton είναι τρομερά προβληματική. Αυτή τη στιγμή μόνο όσοι/ες έχουν εξασφαλισμένη συμμετοχή στα Play Offs έχει νόημα να τον έχουν στα roster τους. Όσοι/ες καίγονται για νίκες, καλό θα είναι να σκεφτούν την ανταλλαγή του, ακόμη και με ανταλλάγματα πολύ χαμηλότερα από την αξία του. Προφανώς μπορεί να ρισκάρουν να επανέλθει, όμως τα έως τώρα δείγματα δεν είναι καθόλου καλά.

Thinking Ahead

Αυτή την περίοδο βρισκόμαστε στο σημείο όπου σιγά σιγά οι ομάδες θα αρχίζουν κι επίσημα το tanking, με αποτέλεσμα έναν νέο διαμοιρασμό του αγωνιστικού χρόνου. Μία τέτοια ομάδα είναι η Charlotte, το αιώνιο πρόβλημα της οποίας είναι η θέση του center. Φέτος η επιλογή της ομάδας ήταν ο Mark Williams, ο οποίος το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να παίρνει αγωνιστικό χρόνο και μάλιστα να τα πηγαίνει περίφημα, έχοντας χαρακτηριστικά ενός μικρού per minute monster. Δεν γνωρίζουμε αν θα διατηρηθούν τα λεπτά του, ούτε αν θα μεταφραστούν σε αξιοπρόσεκτα νούμερα όταν/αν αυξηθεί ο χρόνος συμμετοχής. Αναγνωρίζοντας πως ο συνδυασμός του Steve Clifford ως προπονητή και του Michael Jordan ως ιδιοκτήτη είναι ένας από τους χειρότερους δυνατούς για έναν rookie (πόσο μάλλον για έναν που προέρχεται από το Duke), θα πούμε υπεύθυνα πως ο Williams αξίζει ένα μικρό ρίσκο με μία θέση streaming, τουλάχιστον για το προσεχές διάστημα.

Πάντα, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται οι ομάδες μας, καλό είναι να έχουμε το νου μας για παίκτες που είναι καλοί, λόγω όμως συγκυριών δεν αποδίδουν στο φουλ κι έτσι μπορούμε να τους αποκτήσουμε με χαμηλότερο του αναμενομένου τίμημα. Μία τέτοια περίπτωση ίσως είναι και ο Desmond Bane. Ο παιχταράς του Memphis έχει επιστρέψει από τον τραυματισμό του εδώ και 5 αναμετρήσεις και μέχρι στιγμής δυσκολεύεται λίγο να επανέλθει. Καμία 20ρα, τα τρίποντα δεν μπαίνουν όπως πριν, assists δεν υπάρχουν, όπως και αμυντικά στατιστικά. Αν στη λίγκα σας ο Bane ανήκει σε ομάδα που καίγεται για βαθμούς κι έχετε παίχτες σε καλό φεγγάρι, ίσως είναι διαθέσιμος. Περιττό να ειπωθεί ότι εφόσον δείτε ανοιχτό παράθυρο, καλύτερα να βουτήξετε με τα μούτρα.

H γωνιά του Porzingis

Πόνοι στην πλάτη και ξανά απουσίες για τον Fred VanVleet και τους δύσμοιρους ιδιοκτήτες του. Προφανώς δεν έχουμε ιδέα πόσο σοβαροί είναι.

Ο Clint Capela έχει πρόβλημα στη γάμπα που του έχει στερήσει τη συμμετοχή στα προηγούμενα τρία παιχνίδια. Αυτό που ξέρουμε είναι πως θεωρητικά δεν είναι σοβαρό και πως σίγουρα δεν θα αγωνιστεί τη Δευτέρα.

Ο Darius Garland έχει τραυματίσει τον αντίχειρά του, μένοντας έξω ήδη για ένα παιχνίδι. Μάλλον αυτό θα συνεχιστεί για τουλάχιστον μία αναμέτρηση.

Ο RJ Barrett αντιμετωπίζει πρόβλημα στο δάχτυλο. Πιθανότατα θα είναι εκτός όλη την εβδομάδα, με μικρές πιθανότητες για επιστροφή προς το τέλος της.

Ο Aleksej Pokusevski τραυματίστηκε στο πόδι στον προτελευταίο αγώνα των Thunder και θα επιστρέψει στα παρκέ περίπου στα μέσα Φεβρουαρίου.

 

 

*3 ή 4 αναμετρήσεις για όλες τις ομάδες αυτή την εβδομάδα, με μοναδική εξαίρεση τους Wizards που αγωνίζονται 2 φορές