Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 5

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

 

The Jokers

 

Jokers βγαλμένοι από βιβλία επιστημονικής φαντασίας σήμερα και κάνουμε την αρχή με τον μεγαλύτερο κάγκουρα του ΝΒΑ, τον Kyle Kuzma. Ο Kuz αυτή την εβδομάδα για κάποιο λόγο την είδε point guard και μοίραζε 8.8 (!) τελικές πάσες κάθε βράδυ. Αν σε αυτά συνυπολογίσετε 21 πόντους, 6 rebounds, 2.5 τρίποντα και 1.3 τάπες κάθε βράδυ, με 50% εντός πεδιάς, είναι να απορείς πως ήταν μόνο τοπ20 αυτή την εβδομάδα.

Ο Buddy Hield φαίνεται να αναγεννήθηκε από τότε που ξαναμπήκε στην αρχική πεντάδα των Pacers και αυτή την εβδομάδα μεταμορφώθηκε σε Steph Curry. Έδινε 24 πόντους με 5 τρίποντα κάθε βράδυ, έκανε μόλις δύο λάθη όλη την εβδομάδα και σούταρε με ποσοστό εντός πεδιάς φορμαρισμένου σέντερ, που μάλλον πρέπει να είναι και το καλύτερο σε εβδομάδα στην καριέρα του: 71% και δεν είναι τυπογραφικό.

Τρομερή εβδομάδα για τον Dario Saric. Ο ιδιοκτήτης του, ο μεγάλος Guru, δήλωσε ότι βασίζεται πάνω του στην αρχή της εβδομάδας και ο Dario με αέρα πλέον στα φτερά του δεν μπορούσε παρά να τον δικαιώσει. 18/6/3 στις βασικές στατιστικές κατηγορίες, σουτάροντας με 60% εντός πεδιάς, πετυχαίνοντας 3 τρίποντα κάθε βράδυ κι έχοντας για κερασάκι στην τούρτα τα 1.7 κλεψίματα μέσο όρο, ολοκλήρωσε μια φανταστική εβδομάδα.

Κι αν για τους παραπάνω παίκτες οι εξηγήσεις της επιτυχίας μοιάζουν λογικές, για τον Jabari Smith Jr τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά: τον είχε ο αντίπαλός μου. Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να κάνει την εβδομάδα της ζωής του με 17 πόντους, 11 rebounds, 87% στις βολές και 2 τρίποντα κάθε βράδυ. Η ακρότητα της ιστορίας ήταν φυσικά τα 2 stocks που έδινε καθημερινά, μαζί με το 61% εντός πεδιάς, ποσοστό που μέχρι αυτή την εβδομάδα δεν είχε πετύχει ούτε σε προπόνηση των Rockets.

Σφηνάκια

Οι 13 assists του Kyle Kuzma με αντίπαλο το Milwaukee

Οι 45 πόντοι του Mikal Bridges απέναντι στην Atlanta

Tα 7 τρίποντα του Coby White κόντρα στην Oklahoma

Τα 6 κλεψίματα και οι 4 τάπες του Victor Wembanyama απέναντι στο Denver

Τα 11 rebounds του Malik Beasley με αντίπαλο την Washington

Τα 20/23 εντός πεδιάς του Γιάννη Αντετοκούνμπο απέναντι στη Charlotte

Οι 17/18 βολές του Anthony Edwards κόντρα στο Sacramento

Τα 6 κλεψίματα του Dyson Daniels με αντίπαλο την Utah

The Bennets

Μετριότατη εβδομάδα για έναν από τους υποψήφιους καλύτερους 6^ους παίκτες της χρονιάς, τον Tim Hardaway Jr. Όπως και με όλους τους παίκτες που είναι κορυφαίοι σε 1-2 κατηγορίες και δεν συνεισφέρουν πουθενά αλλού, τα πάντα κρίνονται από πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Ο Tim ήταν πολύ άστοχος (29.5%) με αποτέλεσμα να βάλει μόνο 2 τρίποντα και 9 πόντους συνολικά. Έτσι το τοπ100 που είχε συνολικά μέσα στη χρονιά έγινε απευθείας τοπ300.

Ασυνήθιστα κακή εβδομάδα για μία από τις φαντασιακές αποκαλύψεις της χρονιάς, τον Aaron Gordon. Αυτή την εβδομάδα τα έσπασε σουτάροντας με κάτω από 30%, ενώ εκτός από τον τομέα των rebounds (8.7), δεν κατάφερε να διακριθεί κάπου αλλού. Χαμηλά ποσοστά, μηδενικά τρίποντα και τάπες, μπόλικα λάθη (1.7) για όλα αυτά που δεν έδωσε.

Από τα ψηλά στα χαμηλά για τον Jordan Clarkson, ο οποίος απογοήτευσε μετά από την αναλαμπή των προηγούμενων ημερών. Αστοχία (40% εντός πεδιάς, 67% βολές), λίγοι πόντοι (10), λίγες assists (3.5), ελάχιστα τρίποντα (1), σχεδόν μηδενικά stocks, πάρα πάρα πολλά λάθη (4.5). Ακούγεται αδιανόητο, αλλά τα παραπάνω ήταν τόσο καταστρεπτικά που τον τοποθέτησαν στη θέση 391 από τους 400 παίκτες που συνολικά αγωνίστηκαν αυτή την εβδομάδα στη στατιστική αξιολόγηση.

Εκεί προς την 2^η με 3^η εβδομάδα της χρονιάς ο Luguentz Dort ήταν φανταστικός, φτάνοντας πάρα πολύ ψηλά στην στατιστική αξιολόγηση. Την τελευταία εβδομάδα πρέπει να έχει ντραπεί ακόμη και ο ίδιος για τα νούμερά του, τα οποία ήταν αποκαρδιωτικά. Προσοχή, ακολουθούν σκληροί αριθμοί. 3.5 πόντοι – 2 rebounds – 1 assist – μισό τρίποντο – 27% εντός πεδιάς σε 26 λεπτά συμμετοχής.

Σφηνάκια

Τα 2/12 σουτ του Zach Collins κόντρα στους Warriors

Τα 7 λάθη του Jordan Clarkson με αντίπαλο το Portland

Οι μηδέν (0) πόντοι σε 31 λεπτά του Dean Wade απέναντι στους 76ers

Τα 0/12 σουτ του Aaron Gordon κόντρα στο Houston

Τα 6 λάθη του Victor Wembanyama με αντίπαλο το Golden State

Τα 2/13 σουτ του Dejounte Murray απέναντι στους Celtics

Οι 4 πόντοι του Gordon Hayward κόντρα στους Wizards

One Night Stands

Στο φετινό Portland δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι για χαρά μέχρι στιγμής. Την προηγούμενη Τετάρτη ωστόσο ο Jabari Walker έδωσε μία σπάνια ευκαιρία να χαμογελάσει το χειλάκι των οπαδών, καθώς έκανε την πρώτη πραγματικά ελπιδοφόρα φετινή εμφάνισή του. Είχε 19 πόντους με 8/15 σουτ, 10 rebounds και 2 κλεψίματα σε 28 λεπτά ερχόμενος από τον πάγκο. Καθόλου άσχημα για τον δευτεροετή forward.

Η αλήθεια είναι πως φέτος ο Mo Wagner έχει κάνει συμπαθητικές εμφανισούλες ανά διαστήματα, τίποτα όμως πιο εντυπωσιακό από τους 27 πόντους με τους οποίους παστέλωσε τους Celtics την Παρασκευή το βράδυ. Ψιλοέβαζε τα πάντα, έχοντας 9/13 σουτ και 8/9 βολές και γενικά τρομερή παρουσία απέναντι στον Horford, τον οποίο αντί οι Celtics να αφήσουν να απολαύσει τη σύνταξή του, τον ταλαιπωρούν να μαρκάρει πιτσιρίκια. Απανθρωπιά κύριοι.

Καιρό είχαμε να ακούσουμε το όμορφο ονοματάκι του Omer Yurtseven. Μάλλον θα είναι γιατί σκούπιζε τις άκρες των πάγκων θα έλεγε κάποιος προκατειλημμένος μαζί του, αλλά εμείς δεν υιοθετούμε. Τέλος πάντων ο Will Hardy αναγκάστηκε να τον πετάξει στο γήπεδο και το τούρκικο άτι ξεδίπλωσε τις αρετές του. 18 πόντοι με 8/11 και 6 rebounds σε 17 λεπτά, κάνοντας πελατάκια του τους Lakers. Ντάξει, όχι και τόσο, αλλά καλά τα πήγε όσο έπαιξε.

O Daniel Theis αποτελεί έναν από τους πιο αδικημένους παίκτες των τελευταίων χρόνων. Ένας φανταστικός παίχτης ομάδας, που δεν θα γκρινιάξει με όποιον ρόλο του δώσει ο προπονητής του και θα είναι πάντα έτοιμος, ακόμη κι αν τον χρειαστούν για μερικά δευτερόλεπτα. Στους Clippers θα είναι χρησιμότατος, κάτι που έδειξε από την πρώτη του συμμετοχή. Σε μόλις 21 λεπτά είχε 19 πόντους με άψογη στατιστική (8/10 σουτ, 2/2 βολές) και 7 rebounds, στην εύκολη νίκη επί των Spurs. Πραγματικά αποτελεί πολυτέλεια να τον έχεις με μίνιμουμ.

Να πανικοβληθώ;;;!;;!!;;!;!!;;;

Σε αυτή τη στήλη φέτος έχουμε γράψει για τον κάθε πουθενά ντεφορμαρισμένο παίχτη που μας έχει βασανίσει τη φετινή χρονιά. Το καθυστέρησα όσο δεν πήγαινε μπας και συνέλθει, αλλά πλέον πρέπει να φανώ δυνατός και να μιλήσω για τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Αυτόν που κάνει εμένα και όσους άλλους τον έχουν επιλέξει να κρατάμε την ανάσα μας κάθε πρωί, πριν δούμε το box score του Memphis. Ναι Jaren Jackson για σένα μιλάω. Επειδή φέτος έβγαλες το Jr από το όνομα, δε σημαίνει ότι δεν σε αναγνωρίζουμε. Που βασικά δεν σε αναγνωρίζουμε με τις εμφανίσεις που κάνεις.

Ο JJJ φέτος επιλέχθηκε πιο ψηλά από κάθε άλλη φορά στα ντραφτ: από τα μέσα των δεύτερων γύρων σε 12ρες λίγκες, μέχρι και ζοριστά το τέλος του 3^ου. Δηλαδή κάπου μεταξύ του 18 και του 36. Ο κόσμος που τον επέλεξε το έκανε γιατί είναι από τους παίχτες “που καθαρίζουν μόνοι τους μια κατηγορία”, εννοώντας τις τάπες. Πραγματικά, ελπίζω για το καλό σας να πήρατε και κανέναν άλλο παίκτη που να κόβει, γιατί αν δεν το κάνατε τώρα με μαθηματική ακρίβεια puntάρετε τις τάπες.

Το ζήτημα είναι ότι μετά το μέτριο ξεκίνημα των πρώτων δύο εβδομάδων, ο Jaren αρχικά σταμάτησε να κάνει τάπες. Και όταν λέμε σταμάτησε, εννοούμε ότι είχε περίπου 1.7-1.8 μέσο όρο. Τότε νομίζαμε ότι αυτό ήταν το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί. Ακόμη και τότε, χάρη στη φετινή βελτίωσή του στο σκοράρισμα (περίπου 20 πόντοι), στα ποσοστά fg% βολών (που τότε ήταν περίπου 48% και 85%) και στα περίπου 2 τρίποντα που έβαλε, κρατιόταν αξιοπρεπώς στο τοπ35. Η τεράστια ζημιά είναι από τότε που έπεσε η απόδοση του Marcus Smart και στη συνέχεια όταν τραυματίστηκε. Εκτός του γεγονότος ότι οι τάπες εξαφανίστηκαν από τη στατιστική του, ξαφνικά άρχισε να σπάει και τα καλάθια, με αποτέλεσμα την καθίζηση σε όλες τις κατηγορίες σκοραρίσματος. Έφτασε αυτή την εβδομάδα να είναι παίκτης εκτός του τοπ100, κάτι που είναι καταστροφικό συνολικά για την ομάδα σου αν τον έχεις πάρει στον 2^ο ή τον 3^ο γύρο. Οπότε ένας κρύος ιδρώτας έχει κόψει τους ιδιοκτήτες του.

Αγωνιστικά δυστυχώς δεν υπάρχουν σημάδια αισιοδοξίας, τουλάχιστον μέχρι την επιστροφή του Ja Morant σε 9 αγωνιστικές. Εκεί, ίσως επαναπροσδιοριστεί και πάλι η αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας του και του επιτρέψει να δώσει μεγαλύτερη προσήλωση στην άμυνα. Και η αλήθεια είναι ότι με έναν ξεκούραστο Morant, μια ομάδα που πέρυσι έβγαζε μάτια δεν είναι δύσκολο να κάνει ένα πάρα πολύ καλό σερί και οι παίκτες της να θυμηθούν τον περυσινό τους εαυτό. Μέχρι τότε, η κατάσταση μοιάζει περισσότερο με damage control.

Όσοι δεν έχετε πάρει άλλον ή άλλους πολύ ικανούς μπλοκέρ, αυτή τη στιγμή δεν είστε καλοί στις τάπες και είστε στην ευχάριστη θέση να τον διαπραγματευτείτε σοβαρά. Έχετε τη δυνατότητα να αλλάξετε σχεδιασμό και με κάποιον άλλον καλό παίκτη να εστιάσετε σε άλλες κατηγορίες. Το όνομά του είναι “βαρύ” και με λίγη τύχη θα πιάσετε καλή τιμή. Όσοι από την άλλη σχεδιάζατε να είστε σούπερ στις τάπες, έχετε κι άλλους παίκτες και αυτή τη στιγμή είστε μέτριοι, το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι υπομονή. Η λογική λέει ότι κάποια στιγμή θα στρώσει και τότε θα μπορείτε να είστε και πάλι ανταγωνιστικοί στις κατηγορίες που είχατε υπολογίσει. Το μόνο ζητούμενο είναι να έχετε αντέξει μέχρι τότε.

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

Αν θέλαμε να δώσουμε ένα άτυπο βραβείο του κορυφαίου παίκτη fantasy των τελευταίων 15 χρόνων, αυτό μάλλον θα πήγαινε μεταξύ του Kevin Durant και του LeBron James: παικτών δηλαδή που εδώ και μιάμησι δεκαετία είναι σταθερά ανάμεσα στις κορυφαίες επιλογές του παιχνιδιού και που σπάνια σκεφτόταν κάποιος να πουλήσει λόγω της τρομερής σταθερότητας και της υψηλής απόδοσής τους. Υπό αυτή την έννοια, είναι οξύμωρη και μόνο η σκέψη πως “πρέπει να πουλήσω τον LeBron για να μην χάσει αξία”. Ο χρόνος όμως δεν κάνει διακρίσεις ακόμη και στους κορυφαίους και πλέον έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στις περισσότερες 12ρες λίγκες ο LeBron επιλέχθηκε φέτος από τη μέση του 3^ου μέχρι και τον 4^ο γύρο. Οι προσδοκίες δηλαδή των περισσοτέρων παικτών ήταν ένας παίκτης που θα κυμαίνεται περίπου από το τοπ30 στο καλό σενάριο μέχρι και το τοπ45, δίνοντας λίγο έως πολύ νούμερα στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, πλην (κλασσικά) λαθών και βολών. Τι κάνει φέτος; Με τα μέχρι τώρα επιτεύγματά του βρίσκεται οριακά εκτός του τοπ20, με αγωνιστική αξία δηλαδή ενός πικ στο τέλος του δεύτερου γύρου. Για να φτάσει ως εκεί, έχουν συμβεί ορισμένα ενδιαφέροντα πράγματα.

Το πρώτο πράγμα που κοιτάμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι “φουσκωμένες” κατηγορίες. Αυτές δηλαδή που η αποδοτικότητα είναι αφύσικα υψηλή και πιθανότατα θα υποχωρήσει μελλοντικά. Εδώ βλέπουμε 4 κατηγορίες που εύκολα ξεχωρίζουν. Αρχικά, αμυντικά στατιστικά. Οι κατηγορίες με τους μεγαλύτερους συντελεστές βαρύτητας, που μπορούν να επηρεάσουν ευκολότερα από κάθε άλλον το συνολικό ranking. Ο James φέτος έχει 1.5 κλέψιμο και 0.8 τάπες μέσο όρο. Έχει δηλαδή τον υψηλότερο μέσο όρο κλεψιμάτων από τη σεζόν 2014-15 κι έπειτα (!), ενώ στις τάπες μετά το 2010 (!), μόλις τρεις χρονιές είχε υψηλότερη επίδοση. Με λίγα λόγια, τα αμυντικά στατιστικά του είναι ασυνήθιστα υψηλά, σε χρονιά και ηλικία που γνωρίζουμε πως δεν είναι τόσο καλός αμυντικός, όσο ήταν στο παρελθόν.

Δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο, το ποσοστό τριπόντων. Ο LeBron φέτος σουτάρει με 38.5% πίσω από τα 7.25, στην δεύτερη υψηλότερη επίδοση της καριέρας του. Αξίζει όμως να προσέξουμε ότι η καλύτερη επίδοσή του (40.6% το 2012-13) είχε συμβεί σε πολύ μικρότερο volume (μόλις 3.3 προσπάθειες). Την ίδια στιγμή, σε σχέση με τα προηγούμενα δύο χρόνια στους Lakers, φέτος σουτάρει περίπου 2 τρίποντα λιγότερα σε κάθε αγώνα. Τρίτον, ο James φέτος σουτάρει με το καλύτερο ποσοστό της καριέρας του στα εντός πεδιάς, με 55.9% στην 21 του αγωνιστική χρονιά (!), καθώς και με το ακραίο 62,7% στο effective field goal% (επίσης career high). Φαντάζομαι πως δεν χρειάζεται καν να εξηγήσω πόσο παράλογο είναι αυτό, ακόμη και για έναν άνθρωπο που αψηφά τον χρόνο και τους νόμους της φύσης.

Πέραν όμως των κατηγοριών, υπάρχει και ο παράγοντας “τραυματισμοί”. Ο LeBron θα κλείσει αισίως τα 39 τον Δεκέμβριο, ενώ είναι μάλλον γνωστό πως το ΝΒΑ δεν είναι φτιαγμένο για 39χρονους που παίζουν 82 αγώνες για 35 λεπτά κάθε βράδυ. Αγωνιστική συντήρηση μέχρι στιγμής δεν γίνεται (τη μία φορά που έγινε ο LeBron γκρίνιαξε κι άρχισαν τα 40λεπτα πάλι) και για το σώμα ενός 39χρονου, όσο καλά διατηρημένο κι αν είναι, ακόμη κι ένας μικρός τραυματισμός μπορεί να μην είναι τόσο εύκολο να ξεπεραστεί. Στο παρελθόν έχουμε δει κι άλλους σχεδόν βιονικούς αθλητές (Nash, Malone) να αδυνατούν να ξεπεράσουν τραυματισμούς σε μεγάλη ηλικία. Τα τελευταία 5 χρόνια ο LeBron έχει αγωνιστεί μόλις μία φορά σε περισσότερα από 56 παιχνίδια (67 το 2019-20) και είναι κοινό μυστικό πως πλέον χρειάζεται ξεκούραση για να είναι αποδοτικός στα Play Offs. Αν δεν έγινε ήδη σαφές προς τα πού πάει, θα είναι έκπληξη αν και φέτος δεν χαθούν καμιά 20ριά αγώνες για όποιον λόγο, κάτι που μειώνει την αξία του.

Με λίγα λόγια, αν τα αμυντικά στατιστικά και η ευστοχία έρθει στους μέσους όρους καριέρας, ο LeBron θα φτάσει κάπου γύρω στο 40 στην φετινή αξιολόγηση. Επιπλέον, είναι πιθανότερο να μην αγωνίζεται κάθε βράδυ όπως τώρα. Για όσους τον έχετε, είναι εξαιρετική ευκαιρία πώλησης για πιο established players. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται “από κάτω του” παραδοσιακές επιλογές πρώτων γύρων όπως οι LaMelo, Lillard, Trae Young, Edwards, Porzingis, Dejounte, Butler, Sabonis, Mikal Bridges και πάει λέγοντας. Οποιαδήποτε τέτοια επιλογή είναι πολύ πιο safe. Αν από την άλλη έχετε γλυκαθεί με τα νούμερα που βλέπετε από την πάρτη του, καλό θα είναι να υπολογίσετε την πιθανή καθίζηση πριν κάνετε την όποια κίνηση.

Thinking Ahead

Ο τραυματισμός του Jalen Johnson θα τον αναγκάσει να λείψει από τη βασική πεντάδα των Hawks για αρκετό διάστημα. Κυριότεροι αντικαταστάτες του είναι οι DeAntre Hunter και Shaddiq Bey, οι οποίοι πλέον δεν χρειάζεται να μαλώνουν ποιος από τους δύο είναι ο χειρότερος και θα τρώει πάγκο. Μπορεί κανένας από τους δύο να μην είναι high volume παίχτης, όμως όσο να΄ναι τα μίνιμουμ 30 εξασφαλισμένα λεπτά αγωνιστικής δράσης όλο και κάτι σε στατιστικό θα σας προσφέρουν.

Μέσα σε λίγες ημέρες έγινε add μαζικά και πλέον ο Jaime Jaquez Jr (ή Hey Hey Hey για τους φίλους) βρίσκεται περίπου στο 65% των ρόστερ. Κάτι που σημαίνει ότι είναι πιθανό να είναι ελεύθερος στη λίγκα σας, ενώ δεν θα έπρεπε. Στις τελευταίες εμφανίσεις του ο ρούκι των Heat έχει καλύψει και με το παραπάνω τα όποια κενά έχουν δημιουργηθεί (Butler, Duncan Robinson, Herro) και συνεχίζει να δίνει πολύτιμα στατιστικά. Το ωραίο στην περίπτωσή του είναι ότι χαρίζει νούμερα σχεδόν σε κάθε στατιστική κατηγορία πλην των μπλοκ, τη στιγμή που δεν πληγώνει σημαντικά σε καμία κατηγορία. Κάντε έναν έλεγχο και αν τον βρείτε, μην διστάσετε.

Ασυνήθιστα χαμηλό είναι το ποσοστό λιγκών στις οποίες είναι καπαρωμένος ο Al Horford. Ο τραυματισμός του Porzingis που κάποια στιγμή περιμέναμε ήρθε και αυτή είναι η στιγμή που ο 44χρονος 38χρονος Δομηνικανός μπορεί να λάμψει. Την επόμενη εβδομάδα αναμένεται οι Celtics να φορτώσουν 35λεπτα στο γέρικο κορμάκι του και αυτός να ανταποκριθεί. Για boost σε μερικά τρίποντα, rebounds και blocks είναι ό,τι πρέπει.

Μιας και είχα μια πολύ πρόσφατη συζήτηση σχετικά με το πώς μία μεγάλη επανεμφάνιση της προηγούμενης εβδομάδας “ξέφυγε” των Fantastic Beasts και δεν τον “προτείναμε” για να τον πάρετε, ας γίνει η μία και μοναδική αναφορά σε αυτό το θέμα. Ναι, το fantasy είναι για να περνάμε καλά και προφανώς οι φανταστικές επιλογές μας δεν δηλώνουν απαραίτητα κάτι. Όμως ο καθένας μας βάζει τα δικά του όρια. Προσωπική πεποίθηση είναι ότι ανθρώπινη ιδιότητα βαραίνει πάντα και παντού περισσότερο από την επαγγελματική. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει καμία απολύτως διάθεση να γίνεται αναφορά σε ανθρώπινα σκουπίδια. Ένα τέτοιο είναι και ο Miles Bridges. Δυστυχώς στο θαυμαστό κόσμο των Hornets και του ΝΒΑ δεν υπάρχει πρόβλημα να κακοποιείς γυναίκες, αρκεί να μπορείς μετά να βάζεις μια μπάλα μέσα σε ένα καλάθι. Ευτυχώς, στον κόσμο των Fantastic Beasts δεν χωρούν αποβράσματα και γι’ αυτό το λόγο δεν θα διαβάζετε γι’ αυτά.-

Η γωνιά του Porzingis

Αυτή την εβδομάδα ο μεγάλος Kristaps Porzingis, ο ονοματοδότης της στήλης βρίσκεται στην αγαπημένη του γωνιά με πρόβλημα στη γάμπα. Η κατάστασή του θα επανεκτιμηθεί σε μία εβδομάδα, οπότε ίσως πρέπει να υπολογίσετε λίγο μεγαλύτερο διάστημα απουσίας.

Διάστρεμμα ξανά φαίνεται να είναι η διάγνωση για τον LaMelo Ball, ωστόσο οι Hornets δεν έχουν βγάλει κάτι επίσημο. Θετικό που ο τραυματισμός έγινε χωρίς να υπάρξει επαφή με άλλον παίκτη, αρνητικό που τον πήραν σηκωτό. Έτσι όπως έκανε πάντως και με το παρελθόν του, δεν φαίνεται πιθανό να μην χάσει λίγο χρόνο.

Ο τραυματισμός του Jalen Johnson στον καρπό αποδείχτηκε τελικά σοβαρός. Το διάστημα απουσίας του υπολογίζεται σε 4-6 εβδομάδες.

Τα νέα δεν είναι καλά για τον Xavier Tillman, καθώς ο τραυματισμός του στο γόνατο καλά κρατεί. Πλέον επανεξετάζεται κάθε βδομάδα και μόνο το επιτελείο των Grizzlies γνωρίζει πότε θα ξαναπαίξει. Όσο για τον Luke Kennard, θα επανεξεταστεί σε περίπου 10 ημέρες και βλέπουμε.

Γερό διάστρεμμα για τον Jaden McDaniels, που φαίνεται πως θα τον κρατήσει εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για άλλες δύο εβδομάδες.

*Τρία ματς για τις περισσότερες ομάδες, με μερικές να έχουν και 4 (Utah, Νέα Ορλεάνη, Lakers, Clippers, Denver, Detroit). Στη χειρότερη θέση όλων όμως η Βοστώνη και το Σαν Αντόνιο που έχουν μόλις 2 αναμετρήσεις.