Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season 8, Chapter 7

Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.

The Jokers

Εβδομάδα-όνειρο για τον Derrick White, ο οποίος έκανε γενικά τα πάντα κι έδωσε νούμερα για δύο παίκτες. 24 πόντοι με 4 τρίποντα, ευστοχία άνω του 50% εντός πεδιάς και 100% βολές για αρχή. 5.5 assists, 1.5 κλέψιμο και 1.5 τάπα και όλα αυτά με τα ανεκτά δυόμησι λάθη κάθε βράδυ. Έτσι θύμισε για λίγο τον τρόπο με τον οποίο μπήκε στην φετινή φαντασιακή σεζόν.

Καλούτσικος ήταν την εβδομάδα που μας πέρασε ο Pascal Siakam, με το πιο εντυπωσιακό στοιχείο ότι έδωσε ακραία στατιστικά σε κατηγορίες που μέχρι τώρα δεν μας είχε συνηθίσει. Αρχικά, 27.5/4.5/5 στις βασικές στατιστικές κατηγορίες για ζέσταμα. Αυτά που είδαμε στις κατηγορίες ευστοχίας, σχεδόν αδυνατούμε να τα πιστέψουμε. Στην αρχή νομίζαμε ότι το 71.4% ήταν το ποσοστό του στις βολές, αλλά – spoiler alert – ήταν το ποσοστό εντός πεδιάς του. Είχε κι ένα 93% στις βολές και μάλιστα σε 15 προσπάθειες συνολικά. Και όλα αυτά με μόλις 1.5 λάθος κάθε βράδυ, παρά τα 35 λεπτά συμμετοχής.

Με μικρό θαύμα μοιάζει η νεκρανάσταση του Tyus Jones, δεδομένου ότι αναγκάζεται να παίζει μπάσκετ στον οργανισμό-ντροπή που λέγεται Washington Wizards. Με κάποιο τρόπο ο όχι και τόσο φανταστικός προπονητής του τον χρησιμοποίησε για 28 λεπτά σε κάθε αγώνα και ο Tyus επέστρεψε 17 πόντους και 5.5 assists, 65% ευστοχία, 5 stocks σε δύο αγώνες και μόλις δύο λάθη. Αλλά τι να τον κάνεις τον Tyus Jones, όταν μπορεί να σου οργανώνει το παιχνίδι ολόκληρος Kyle Kuzma;

Εξαιρετική εβδομάδα για τον Shaedon Sharpe, ο οποίος φάνηκε να συνεργάζεται καλά και με τον επανακάμψαντα Anfernee Simons. 25/7.5/5 με μόλις 1.5 λάθος κάθε βράδυ, με σούπερ τρίποντα (4.5) και εξαιρετικά για την θέση του εντός πεδιάς (50%). Μικρά ψεγάδια οι μέτριες βολές (70%) και το γεγονός πως έκανε μόνο ένα κλέψιμο σε δύο παιχνίδια.

Σφηνάκια

Οι 9 assists του Franz Wagner κόντρα στο Cleveland

Τα 5 κλεψίματα του LeBron James με αντίπαλο το Phoenix

Τα 16 rebounds του Isaiah Hartenstein απέναντι στους Celtics

Οι 4 τάπες του Kyle Anderson κόντρα στους Spurs

Οι 49 πόντοι του Desmond Bane με αντίπαλο το Detroit

Οι 10/10 βολές του Domantas Sabonis απέναντι στους Pelicans

Τα 12/15 εντός πεδιάς του Jalen Williams κόντρα στους Warriors

The Bennets

Μετά την επάνοδό του από τον τραυματισμό ο Cam Thomas βρίσκεται φανερά εκτός ρυθμού και ψάχνει τα πατήματά του. Αν δεν μπαζώσεις όμως δεν θα χτίσεις, λέει ο θυμόσοφος λαός και ο Cam το τηρεί ευλαβικά. Με το υπέροχο 33% εντός πεδιάς θα ήταν δύσκολο να είχε περισσότερους από 11.5 πόντους και 1 τρίποντο μέσο όρο. Θα μπορούσε φυσικά να είχε κάτι καλύτερο από 1.5 rebounds και 2.5 assists, αλλά όπως ξέρετε ο Cam είναι hooper. Γέμισε τη στατιστική του ωστόσο με 3.5 λάθη (κάθε βράδυ).

Συναρπαστική είναι όμορφο επίθετο, το οποίο όμως θα ήταν εντελώς ακατάλληλο για να χαρακτηρίσουμε την αγωνιστική εβδομάδα του Aaron Gordon. Δηλαδή όταν έχεις 5.5 πόντους, 6 rebounds και 2.5 assists, θες απλά να πας παρακάτω. Ειδικά όταν σε προστίθενται μηδενικά μπλοκς και άθλια ποσοστά ευστοχίας εντός πεδιάς και βολών. Τουλάχιστον, δεν έκανε λάθη.

Οι φετινές εμφανίσεις του Zion Williamson όλο και ανεβάζουν τον πήχη, φτάνοντας μέχρι και τη διάσημη στήλη των Bennets. O Zion για κάποιο λόγο δεν ψήθηκε να σουτάρει περισσότερες από 8 φορές κάθε βράδυ αυτή την εβδομάδα, έχοντας 23 πόντους, 8 rebounds και 9 assists. Αν μπερδευτήκατε, μην χαίρεστε και πολύ: αυτά ήταν τα αθροιστικά στατιστικά και των δύο αγώνων αυτής της εβδομάδας. Προσθέστε και 7 λάθη και τραγικές βολές για να δέσει το γλυκό.

Μία κάπως αρνητική εβδομάδα είχε ο Dennis Schroder και αιτία στάθηκε το όχι σημαντικό γεγονός πως δεν μπορούσε να πετύχει ελέφαντα από το ένα μέτρο. Έβαλε δηλαδή τα 7 από τα 28 σουτ που επιχείρησε, έχοντας τον υψηλό μέσο όρο των 8 πόντων με 1 ολόκληρο τρίποντο όλη την εβδομάδα. Δεν ήθελε ιδιαίτερα να ασχοληθεί με την άμυνα, οπότε ακόμη και το 1 κλέψιμο της εβδομάδας ήταν καλό. Ευτυχώς σε μια κατηγορία δεν τσιγκουνεύτηκε και αυτή ήταν τα λάθη: 2.5 κάθε βράδυ μόνο για εσάς.

Σφηνάκια

 

Η 1/6 βολές του Zion Williamson κόντρα στους Lakers

Τα 1/11 τρίποντα του Terry Rozier απέναντι στους Bulls

Τα 7 λάθη του Devin Booker με αντιπάλους τους Lakers

Οι 6 πόντοι του Tobias Harris κόντρα στους Wizards

Τα 5 λάθη σε 15 λεπτά του Derrick Rose

H 1/5 βολές του Aaron Gordon με αντίπαλο το Houston

Τα 0/7 τρίποντα του Duncan Robinson κόντρα στο Cleveland

One Night Stands

Αναγεννημένος μοιάζει συνολικά φέτος ο Aaron holiday. Έχει πλέον γίνει rotation player, ενώ την Τετάρτη έκανε και την πρώτη πραγματικά μεγάλη εμφάνισή του. Ήταν τρομερά εύστοχος από το τρίποντο, έχοντας 6/7, κι έτσι σταμάτησε στους 22 πόντους, μαζί με 6 rebounds και 4 assists. Γι’ αυτό κι έμεινε στο παρκέ για 27 λεπτά, την καλύτερή του επίδοση σε αυτό τον τομέα φέτος.

Η Utah φέτος παραπέει στις περισσότερες αναμετρήσεις και η χρονιά αναμένεται να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την βελτίωση των νεαρών. Κάπως έτσι κόντρα στο Dallas έφαγε μία 50ρα στο κεφάλι, ωστόσο ο Ochai Agbaji έκανε μια καλή επιθετικά εμφάνιση με 21 πόντους. Είχε 7/14 σουτ με 5/10 τρίποντα. Εκτός αυτών δεν ψήθηκε να συμμετέχει ιδιαίτερα αλλού, έχοντας μόνο 2 κλεψίματα και πολλά μηδενικά στις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες.

Ο Τroy Βrown Jr. βρήκε αγωνιστικό χρόνο και τον εκμεταλλεύεται δεόντος. Παρόλο που δεν ξεκίνησε το παιχνίδι κόντρα στο Memphis, αγωνίστηκε εν τέλει για 30 λεπτά και ήταν πολύ καλός. Σημείωσε 20 πόντους με 8/10 σουτ, 4 rebounds, 4 assists και 1 κλέψιμο, με το φανταστικό +18 στον δείκτη +/-.

Δεύτερη φορά φέτος που οι Warriors χάνουν για 2 πόντους στην παράταση από τους Thunder, δεύτερη φορά που ο Jonathan Kuminga κάνει καλό παιχνίδι απέναντί τους. Είχε 24 πόντους με 10/21 σουτ και 3 τρίποντα, ενώ τα πήγε καλούτσικα και στον τομέα τον rebounds με 12 (τα 6 επιθετικά). Εν τέλει όμως δεν κατάφερε να αποτρέψει την ήττα της ομάδας του.

Να πανικοβληθώ;;;;;!!!;!;;!;;!!;;;

Συνήθως οι λόγοι πανικού στο fantasy είναι λίγο-πολύ συγκεκριμένοι: ένας παίκτης παίζει αφύσικα χαμηλότερα από τα στάνταρ του, κάποιος τραυματισμός ή φήμες μια ανταλλαγής. Αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Aussar Thompson δεν θυμάμαι να το έχω ξαναδεί. Το ζήτημα είναι τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και πέρα.

Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Από την φετινή πολύ σημαντική φουρνιά των rookies, Wembanyama και Holmgren ξεχώρισαν από νωρίς, αποτελώντας μία κατηγορία μόνοι τους. Πίσω τους, για τις πρώτες 4 εβδομάδες της χρονιάς, ο Aussar Thompson ήταν αυτός που είχε ξεχωρίσει περισσότερο από όλους. Η ικανότητά του να μαρκάρει πολλαπλές θέσεις, μαζί με την πολύ άνω του μετρίου δημιουργία του για τη θέση του forward, τον καθιστούσαν τρομερά χρήσιμο για οποιαδήποτε ομάδα. Ο Thompson ήδη έκανε την ομάδα του καλύτερη. Προφανώς η αδυναμία του στο σουτ δεν βοηθούσε στο επιθετικό κομμάτι, στο οποίο το Detroit γενικότερα έχει τεράστιο πρόβλημα. Θεωρητικά όμως δεν θα μπορούσε να τύχει κάτι καλύτερο σε μία ομάδα από μια τέτοια απόδοση του ρούκι της.

Κι εδώ ερχόμαστε στον θαυμαστό κόσμο του Detroit. Μπορεί να εκτιμώ τον Monty Williams ως άνθρωπο για μία σειρά από λόγους, όμως δεν είμαι μεγάλος φαν της προπονητικής του δουλειάς. Φέτος στο Detroit, βάζει υποψηφιότητα για το βραβείο του χειρότερου προπονητή της χρονιάς, μαζί με τον Steve Clifford της Charlotte και φυσικά τον Wes Unseld Jr της Washington. Μετά τον τραυματισμό του, ο Jayden Ivey, το περυσινό Νο5, ξεκίνησε να παίζει καλά. Έπαιξε βασικός για 2-3 αγώνες και ήταν ακόμη καλύτερος, ευρισκόμενος σε φανταστική φόρμα. Στη συνέχεια άνευ λόγου και αιτίας, μπήκε στον πάγκο και προφανώς η απόδοση μειώθηκε. Με την επιστροφή από τραυματισμό του παιχταρά Bojan Bogdanovic, ο Monty σκέφτηκε να τον βάλει στη βασική πεντάδα, καθώς όντως χρειάζονταν το σουτ του. Ποιος έβγαλε; Τον καλύτερο αμυντικό της ομάδας του, τον Aussar. Μόλις πήγε στον πάγκο, η απόδοση του Aussar έπεσε κατακόρυφα.

Δυστυχώς η ψυχολογία των νέων παικτών λειτουργεί λίγο διαφορετικά από τους μεγαλύτερους. Ένας βετεράνος ρολίστας που γνωρίζει πως θα παίζει 18 λεπτά κάθε βράδυ, συγκεντρώνει τις δυνάμεις του ώστε να είναι αποδοτικός σε αυτά και να βοηθάει την ομάδα του με τον τρόπο που ζητάει ο προπονητής. Ένας νεαρός, ο οποίος έχει επιλεγεί ψηλά στο ντραφτ κι έχει μεγαλύτερες αγωνιστικές φιλοδοξίες από τα 20 λεπτά ενός αναπληρωματικού, είναι πιο δύσκολο να το διαχειριστεί. Είναι σύνηθες να προσπαθούν να κάνουν τα πάντα στον περιορισμένο αγωνιστικό χρόνο που τους δίνεται, με αποτέλεσμα να μην κάνουν τίποτα. Κάπως έτσι είναι όλη η ιστορία με τους Ivey και Aussar. Ειδικά ο δεύτερος, από την υπερπροσπάθεια να δείξει ότι αξίζει, κάνει τα φάουλ με ρυθμούς πρώτης χρονιάς Jaren Jackson Jr. Και όλα αυτά για να παίζει ο 33χρονος Bojan και κυρίως ένα από τα μεγαλύτερα βίσματα του ΝΒΑ, ο Isaiah Stewart, που δεν ξεκολλάει από την βασική 5δα, παρά τις μετριότατες δυνατότητές του.

Προφανώς panic button για τον Aussar. Αυτή τη στιγμή κανένας δεν γνωρίζει ποια είναι η σωστή στρατηγική, οπότε επιλέγουμε τον τρόπο που θα ρισκάρουμε. Η πρώτη επιλογή προφανώς είναι η πώληση. Με αυτά που έκανε τον πρώτο καιρό, ακόμη και τώρα είναι εφικτή. Προφανώς αυτό δεν μπορεί να γίνει σε τιμή τοπ50-60 παίκτη που ήταν. Η άλλη εναλλακτική να περιμένουμε κάποια στιγμή ο Monty να έρθει στα συγκαλά του και να του δώσει και πάλι χρόνο συμμετοχής. Απλώς με τη γραφικότητα που επικρατεί στο Detroit, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν και πότε θα γίνει.

Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία

Συνήθως όταν σε μία ομάδα υπάρχει μία μη κανονική κατάσταση, εκεί δημιουργούνται ευκαιρίες. Γιατί πάντα υπάρχουν παίκτες που θα εκμεταλλευτούν αυτή τη μη κανονικότητα και θα καταλάβουν χώρο που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχαν. Η ομάδα που μας προσφέρει ευκαιρίες είναι για άλλη μια φορά η Charlotte και πιο συγκεκριμένα ο τραυματισμός του LaMelo Ball. Έτσι, σήμερα θα μιλήσουμε για την αφύσικη κατάσταση που βρίσκεται ο Terry Rozier τις τελευταίες 2 εβδομάδες.

Για όσους είχαν παρατηρήσει τη Charlotte από την αρχή της χρονιάς, τα πράγματα ήταν λίγο περίεργα όσον αφορά στο usage. Ενώ κάποιος θα περίμενε ότι η μπάλα θα ήταν όλη την ώρα στα χέρια του LaMelo, παραδόξως ήταν εντυπωσιακά πολύ στα χέρια του Gordon Hayward και του Terry Rozier. Έτσι, τις πρώτες δύο εβδομάδες ο LaMelo που μπορεί να υπάρχει μόνο με τη μπάλα στα χέρια ήταν κάκιστος, ο Gordon πέταγε και ο Terry ήταν καλός. Κόντρα στην Ιντιάνα όμως ο Rozier τραυματίστηκε και είχαμε μία ραγδαία αλλαγή σκηνικού: η μπάλα ήταν μόνο στα χέρια του LaMelo, ο οποίος μετατράπηκε ξαφνικά σε τοπ10 παίχτη, ενώ ο Hayward σχεδόν εξαφανίστηκε. Πλέον με τον τραυματισμό του LaMelo, ο Rozier έγινε ο βασικός χειριστής και ο Hayward αναστήθηκε, όντας ο δευτερεύον.

Μετά τις παραπάνω διευκρινήσεις, βρισκόμαστε στην κατάσταση που ο Scary Terry είναι ο βασικός point guard των Hornets και τα νούμερά του είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά: τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχει 23 πόντους με 9 assists, 2.5 τρίποντα και 2.7 λάθη, 1+ κλέψιμο, σουτάροντας με 87% στις βολές και 45% εντός πεδιάς. Μιλάμε για παίκτη 3^ου γύρου. Σε ποιο ακριβώς σημείο όμως είναι παράλογα τα νούμερα; Προφανώς στις assists, όπου τελευταία πασάρει με συχνότητα Chris Paul. Αποτέλεσμα να έχει 7.2 μέσο όρο στη χρονιά, νούμερο λίίίίγο μεγαλύτερο από τη δεύτερη καλύτερη επίδοση που είχε ποτέ (5.1). Παράλληλα, σουτάρει περισσότερες βολές από ποτέ (4.1), ενώ σουτάρει με career high στα εντός πεδιάς (45.9%), με αποτέλεσμα career high και στο σκοράρισμα (22.6). Σε όλα αυτά να προσθέσουμε ότι το τελευταίο διάστημα αγωνίζεται 38 λεπτά κάθε βράδυ με την μπάλα κυρίως στα χέρια του.

Είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι αυτά δεν είναι νορμάλ νούμερα για τον Rozier και δεν θα κρατήσουν πολύ. Ο τραυματισμός του LaMelo ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί, ίσως όμως τελικά δεν κρατήσει τόσο όσο φοβόμασταν στην αρχή. Αυτό δεν σημαίνει ότι γυρίζει αύριο, αλλά δεν θα ήταν παράλογο εν τέλει να λείψει μόνο κανένα μήνα – και λείπει ήδη δύο εβδομάδες.

Η καλύτερη στιγμή να δώσουμε έναν παίκτη είναι προφανώς στο πικ της αξίας του. Το φαντασιακό πικ της καριέρας του Rozier είναι κυριολεκτικά τώρα. Αναλόγως την ανάγκη που θα πετύχετε κάποιον, ίσως πιάσει εξαιρετική τιμή. Ακόμη και ενός τοπ 50-60 παίκτη. Όσο δελεαστικά και να είναι τα φουσκωμένα νούμερα που θα έχει τις επόμενες εβδομάδες, ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν εξαιρετικό, οδεύοντας σιγά σιγά προς το τελικό στάδιο της χρονιάς.

Thinking Ahead

Νέο της τελευταίας στιγμής είναι όχι ο τραυματισμός, αλλά η επέμβαση στην οποία θα οδηγηθεί ο Mitchell Robinson. Ο σέντερ των Knicks αναμένεται να απουσιάσει από τα παρκέ για 8-10 εβδομάδες, δηλαδή μέχρι το τέλος της regular season στο καλύτερο δυνατό σενάριο. Αυτό σημαίνει ότι ξαφνικά ο Isaiah Hartenstein έχει εξασφαλισμένη μία θέση βασικού στην αρχική πεντάδα της Νέας Υόρκης. Μπορεί να μην είναι παίκτης που παίρνει πολλές επιθέσεις, όμως rebounds και stocks είναι κατηγορίες στις οποίες μπορεί να προσφέρει. Must add σε κάθε είδους λίγκα.

Στο Orlando προέκυψε νέο πρόβλημα στη θέση του point guard με τον τραυματισμό του Jalen Suggs. Όπως μας έχει δείξει η εμπειρία από τους τραυματισμούς των Fultz και Wendell Carter που τους πάνε day-to-day εδώ και πόσο καιρό, οι κλόουν των Magic δεν ψήνονται να μας δώσουν νέα. Τους ευχόμαστε φυσικά τα καλύτερα. Επομένως δεν ελπίζουμε σε ενημέρωση για τον τραυματισμό του Suggs. Θα ποντάρουμε μια μικρή ζαριά στον αντικαταστάτη του, που πιθανότατα να είναι ο Garry Harris. Κι αυτό γιατί ο Anthony Black ναι μεν μαρκάρει ικανοποιητικά όταν παίζει, ακόμη όμως είναι εντελώς unplayable ως οργανωτής στην επίθεση. Ο Harris στην ουσία έχει αντικαταστήσει τον Suggs, έχει αυξήσει τα λεπτά του στους τελευταίους αγώνες και με λίγη τύχη μπορεί να προσφέρει τρίποντα, βολές, κλεψίματα και λίγους πόντους για το διάστημα απουσίας του Suggs. Είναι ελεύθερος σχεδόν παντού.

Η γωνιά του Porzingis

Σαν να μην έφτανε ο τραυματισμός του στο πόδι, ο Zach LaVine απέκτησε και μία ωραιότατη μόλυνση. Αποτέλεσμα η απουσία του να είναι τουλάχιστον για διάστημα δύο εβδομάδων, πιθανότατα όμως περισσότερο.

Τουλάχιστον δύο εβδομάδες εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για τον Jalen Duren, εξαιτίας του προβλήματός του στον αστράγαλο.

O Anthony Edwards ένιωσε ξανά ενοχλήσεις στον γοφό, στο σημείο που είχε το προηγούμενο πρόβλημα τραυματισμού. Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα, δεν θα είναι έκπληξη αν οι Wolves το πάνε συντηρητικά. Κάτι που δεν είναι καλό νέο για τη διαθεσιμότητά του αυτή την εβδομάδα.

Τραυματισμός στο πόδι και για τον Jalen Suggs. Θα θέλαμε πολύ να σας ενημερώσουμε, όμως το Orlando αρνείται να παραχωρήσει οποιοδήποτε χρονοδιάγραμμα αποθεραπείας.

Σημαντικός τραυματισμός στον αστράγαλο για τον Mitchell Robinson, ο οποίος θα χρειαστεί επέμβαση. Το διάστημα αποθεραπείας θα είναι 8-10 εβδομάδες, κάτι που είναι σχεδόν (ή και εντελώς) season ending.

*Lakers, Memphis, Minnesota, Oklahoma, Toronto και Orlando έχουν από 3 αγώνες αυτή την εβδομάδα. Όλες οι άλλες ομάδες έχουν από 4.